Τι είναι όμως ο κόσμος;Δεν πρέπει να το φανταστείς σαν κάτι το ορατό και το απτό.Ο κόσμος,λέει ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος,είναι ένα πύρινο περιτύλιγμα που φυλακίζει την καρδιά και την αποχωρίζει από το δέντρο της ζωής.Κόσμος είναι καθετί που ευχαριστεί και ικανοποιεί τις αισθήσεις μας.Είναι αυτό μέσα μας που "ουκ έγνω τον Θεόν"(Ιωαν. ιζ' 25).
Στον κόσμο ανήκουν οι επιθυμίες μας και τα ένστικτά μας.Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος τα απαριθμεί.Η αδυναμία και η προσκόλληση στα πλούτη,η συσσώρευση και η κατοχή των πιο ανόμοιων υλικών πραγμάτων,η επιθυμία των σωματικών απολαύσεων,η φιλοδοξία,η φιλαρχία και η σπουδαρχία.Η υπερηφάνεια για την τυχόν εξουσία πάνω στους άλλους,η τάση να κομψεύεται κανείς μόνο για να εντυπωσιάσει τους άλλους,ο πόθος για τους έπαινους των ανθρώπων,η φροντίδα μόνο για τη σωματική καλοπέραση και άνεση.Όλα αυτά είναι εκ του κόσμου.Όλα αυτά συρρέουν με τόσο αδιόρατο κι απατηλό τρόπο,ώστε τελικά,αν δεν λάβουμε τα μέτρα μας μας δένουν με γερά δεσμά,κτίζουν τριγύρω μας πελώρια τείχη.
Τίτο Κολλιάντερ,Ο δρόμος των ασκητών,εκδ.Ακρίτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου