Ο Ιησούς θέλει να προφυλάξει τους μαθητές Του από τον πολλαπλασιασμό των ματαίων λόγων στην προσευχή.Υπάρχουν ώρες που νοιώθουμε μια τόσο ισχυρή ανάγκη απλοποιήσεως και ενοποιήσεως,ώστε ακόμη και αυτή η τέλεια προσευχή,που ο Κύριος δίδαξε στους μαθητές Του,να μας φαίνεται ππολύ μεγάλη.Τότε είναι ανάγκη να εκφράσουμε τη διάθεσή μας για προσευχή με μια λέξη.Η λέξη αυτή μας έχει ήδη δοθεί:"Ιησούς"!Ιησούς!...Να πούμε και να ξαναπούμε αυτή τη λέξη.Όχι μηχανικά,αλλά "εν πνεύματι" και εν "αληθεία".
Στο όνομα του Ιησού βρίσκονται συγκεντρωμένα και ενεργά όλα τα μυστήρια της σωτηρίας μας.Όταν επαναλαμβάνουμε αυτό το όνομα,η πραγματικότης του Ιησού μπορεί να εισδύσει μέσα μας.Να μας γεμίσει,να μας διαποτίσει μ'έναν τέτοιο τρόπο,ώστε ο λόγος να γίνει σαρξ εν ημίν(όχι στη μοναδική έννοια του όρου,αλλά σε μια κατά χάρη συμμετοχή).
Το όνομα του Ιησού εισχωρεί στην ψυχή,όπως μια σταγόνα λαδιού απλώνεται σιωπηλά σε ένα ύφασμα.
Το όνομα του Ιησού περιέχει όλον τον κόσμο,όπως η ακτίνα του ήλιου τα χρώματα της ίριδος."Εν τω Λόγω" του ο Πατήρ εδημιούργησε τα πάντα.
Η επίκληση του ονόματος του Ιησού πάνω σε όλα τα όντα επιτρέπει τη μεταμόρφωση,τη "χριστοποίηση" του σύμπαντος.Την ανεύρεση του αληθινού τους νοήματος.
Λεβ Ζιλέ,Ιησούς,εκδ. Δόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου