Και εμείς αυτόν τον υπέρφωτο γνόφο ευχόμαστε να γνωρίσουμε και να δούμε,χωρίς όραση και χωρίς γνώση,αυτόν που είναι πάνω από θεάσεις και γνώσεις,αυτόν που δεν βλέπεται ούτε γνωρίζεται,γιατί αυτή είναι η πραγματική θέαση και η πραγματική γνώση,και έτσι υμνείται υπερούσια ο Υπερούσιος με την αφαίρεση κάθε οντότητας,ενεργώντας όπως όταν φτιάχνουν ένα άγαλμα που είναι από φυσικού τέτοιο,αφαιρώντας όλα όσα εμποδίζουν να φαίνεται καθαρά η κρυφή του όψη,και κάνοντας να φανεί με μόνη την αφαίρεση το κρυμμένο του κάλλος.
Και νομίζω πώς πρέπει να υμνήσουμε τις αναβάσεις (ανάβαση δια της αφαιρετικής ή αποφατικής οδού)αντίστροφα απ' ό,τι την κατάβαση(καταφατική οδός),αφού μάλιστα για κείνη αρχίσαμε από τα υψηλότερα και περνώντας από τα μέσα κατεβήκαμε στα κατώτερα,εδώ όμως από τα κατώτερα θα ανεβούμε στα ανώτερα,αφαιρώντας τα πάντα,για να γνωρίσουμε ολοφάνερα την αγνωσία που από όλα τα γνωστά και τα όντα περικαλύπτεται,και να δούμε τον υπερούσιο εκείνο γνόφο,που κάθε φως που κατοικεί τα όντα τον αποκρύβει.
Διονυσίου Αρεοπαγίτου,περί μυστικής θεολογίας,κεφ. δεύτερο,εκδ.Αρμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου