-Ξέρετε γιατί το χρυσάφι είναι ωχρό;Γιατί είναι τόσοι πολλοί εκείνοι που σχεδιάζουν άσχημα πράγματα γι'αυτό,ξεκίνησε με ένα σαρκαστικό χαμόγελο την κουβέντα ο Διογένης.
-Εκείνος που δεν απόχτησε καλά έργα με τα δηνάρια και τις δραχμές,στο τέλος έφαγε όλη του τη ζωή με την επιθυμία να μαζεύει χρυσάφι και ασήμι.Θέλεις ν'απολαύσεις τ'αγαθά αυτού του κόσμου:Κοίταξε να 'σαι γενναιόδωρος στον όμοιό σου,όπως ήταν σ'εσένα ο Θεός,πρότεινε ο Σααντί.
-Το χρυσάφι ανατρέπει τα πάντα στους ανθρώπους,συμφώνησε ο Μέγας Φώτιος.Διασύρει τα έθιμα και τις παραδόσεις της πατρίδας.Να θεωρείς άχρηστο τον χρυσό που είναι φοβερή παγίδα όσων τον αγαπούν,και να το δείχνεις σε όλους.
Να τι έλεγε και ο Αντίοχος ο Πανδέκτης:"Από το πάθος της φιλαργυρίας υποφέρουν όσοι δεν έχουν πίστη και ελπίδα.Αυτοί εύλογα αποκαλούνται ειδωλολάτρες,γιατί δεν στηρίζουν την ελπίδα τους στο Θεό,αλλά στα υλικά νομίσματα του κράτους.Γι'αυτό δεν υπάρχει πιο άνομος άνθρωπος από τον φιλάργυρο,γιατί και την ψυχή του ακόμα μπορεί να πουλήσει".
-Έτσι είναι,είπε ο Σααντί.Για να αποσύρεις το χρυσάφι από το μεταλλείο του δεν έχεις ανάγκη παρά λίγα εργαλεία,για να το αποσπάσεις όμως από τα χέρια του φιλάργυρου,πρέπει να του σπάσεις την ψυχή του.
-Αφετηρία κάθε κακού είναι η φιλαργυρία,συμπλήρωσε ο Διογένης.Πάντως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να είναι κάποιος άπορος γέρος!
-Ο ζητιάνος που το τέλος του είναι χαρούμενο,είναι καλύτερος από το βασιλιά που τελειώνει άσχημα,απάντησε ο Σεϊχης Σααντί.
-Θυμήθηκα κάτι από το Γεροντικό,είπε ο Μ.Φώτιος.Κάποτε κάποιος πρόσφερε χρήματα σ'ένα γέροντα λέγοντάς του:"Κράτησέ τα για τα έξοδά σου,γιατί είσαι γέρος και άρρωστος".Ήταν πράγματι λεπρός."Εξήντα χρόνια έχω σ'άυτή την αρρώστια,αποκρίθηκε ο γέροντας,και δεν στερήθηκα τίποτα,γιατί ο Θεός μου εξασφαλίζει ακατάπαυστα την τροφή μου.Κι ήρθες εσύ τώρα για να μου πάρεις τον τροφό μου;".Και δεν τα δέχθηκε.
-Εγώ πάντως συχνά ζητώ ελεημοσύνη από τα αγάλματα.Εξασκούμαι έτσι στο να μη μου δίνουν!Είπε γελώντας ο Διογένης.
-Δεν καταλαβαίνουν κάτι απλό,είπε ο Σααντί.Κανείς δε βλέπει διαβασμένο άνθρωπο,φιλάργυρο όμως,χωρίς να προσπαθήσει να του απευθύνει μερικές επιπλήξεις.Μα αν ένας γενναιόδωρος άνθρωπος έχει διακόσια ελαττώματα,οι γενναιοδωρίες του θ'αποκρύψουν τα ελαττώματά του.
-Συνετός αυτός που βοηθά όπου υπάρχει ανάγκη,που περιφρονεί τον πλούτο,που βοηθά τους φτωχούς,συμπλήρωσε ο Μ.Φώτιος.
Η παρέα συνέχισε να ανταλάσσει απόψεις για διάφορα θέματα,αλλά θα τα δούμε εν καιρώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου