Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

Αββάς Πιέρ

Ο Ανρί Γκρουές, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα καθώς επέλεξε το αββάς Πιερ ως ψευδώνυμο κατά τη διάρκεια της αντίστασης, γεννήθηκε στη Λυών στις 5 Αυγούστου του 1912. Στα 18 του χρόνια, γοητευμένος από τη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, μοιράζει το μερίδιό του από την πατρική περιουσία στους φτωχούς και εντάσσεται ως δόκιμος μοναχός στο μοναστήρι των Καπουτσίνων. Η ασθενική του κράση τον αναγκάζει να εγκαταλείψει το μοναστήρι. Το 1938 χειροτονείται ιερέας στο Κολλέγιο των Ιησουιτών της Λυών. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάσσεται ως στρατιωτικός ιερέας. Το 1940 γίνεται βικάριος στον καθεδρικό ναό της Γκρενόμπλ. Κρύβει δύο Εβραίους από τους Γερμανούς και το 1942 βοηθάει κυνηγημένους Εβραίους να περάσουν στην Ελβετία, εφοδιάζοντάς τους με ψεύτικα διαβατήρια.
Μετά την απελευθέρωση εκλέγεται βουλευτής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος μέχρι το 1951. Το 1949 ιδρύει τους Εργάτες της Εμμαούς, μια φιλανθρωπική κοινότητα, βασιζόμενη στην αρχή: «Ο αγώνας για το δικό μου ψωμί είναι ματεριαλισμός, ο αγώνας για το ψωμί των άλλων αποτελεί πνευματικό έργο». Σήμερα η Διεθνής Κοινότητα της Εμμαούς για τους φτωχούς έχει εξαπλωθεί σε 39 χώρες. Η έκκληση του αββά Πιερ τον χειμώνα του 1954, για βοήθεια προς τους άστεγους από ραδιοφωνικό σταθμό, συγκλονίζει ολόκληρη τη Γαλλία, προκαλώντας τεράστιο κύμα αλληλεγγύης.
Για τρεις δεκαετίες γυρίζει ολόκληρη την υφήλιο αγωνιζόμενος για τους φτωχούς και τους ανέστιους. Εμφανίζεται και πάλι στο προσκήνιο στη δεκαετία του '80, δημιουργώντας μαζί με τον ηθοποιό Κολίς τα «εστιατόρια της καρδιάς» με σύνθημα «είναι απαράδεκτο να υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε στο Παρίσι». Τη δεκαετία 1984-1994 είναι η συνείδηση της γαλλικής κοινωνίας, καθώς εκμεταλλεύεται τη δυνατότητα που του προσφέρουν τα ΜΜΕ για να στιγματίσει κάθε μορφή αδικίας.
Ο αββάς Πιερ κοιμήθηκε 94 ετών στις 22 Ιανουαρίου του 2007

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κυριακή των Βαϊων

  Σήμερα ο Χριστός μπαίνει στα Ιεροσόλυμα πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Και πλήθη λαού τον υποδέχονται με ζητωκραυγές. Και οι άρχοντες, πολιτικοί ...