Αυτή την ερώτηση μου έκανε κάποτε μια κοπελιά όταν η κουβέντα μας έφτασε στη μουσική.Τότε είχα πει "και βέβαια γίνεται".Σήμερα δεν θα ήμουν και τόσο σίγουρος.Ο Ροκάς(με Ρ,όχι με ρ)δεν συμβιβάζεται με νόρμες,υποκρισίες,εξουσίες και άλλες ασθένειες της κοινωνίας.Ο παπάς πολλές φορές αναγκάζεται(τον αναγκάζουν για την ακρίβεια) να συμπορευθεί με όλα αυτά.Όχι πάντως πως δεν έχει επιλογή.Απλά είναι λίγο...άβολη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σάββατο του Λαζάρου
Όταν ο Χριστός έμαθε πως ο Λάζαρος πέθανε, δάκρυσε. Και όσοι ήταν γύρω Του θαύμασαν πόσο αγαπούσε ο Χριστός τον φίλο Του. Αργότερα, όταν ο...
-
Ο Άγιος ή η Αγία αποτελούν σημείο σκανδαλισμού όχι τόσο για τους άθεους ή τις λοιπές συνομοταξίες αυτών των ανθρώπων οι οποίοι έτσι κι αλλ... -
Είναι πραγματικά αστείο να ακούς πως τριπλασιάστηκαν ή τετραπλασιάστηκαν τα ραντεβού για εμβολιασμό των άνω των 60 χρονών. Δηλαδή αυτοί πο...
-
https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore Το σπουργίτι είναι ένα συνηθισμένο μικρό πουλ...
Επειδή έτυχε ο παππούς μου (από την πλευρά του πατέρα) να είναι παππάς, στην περιοχή Οιτυλου γενικά (έχω γυρίσει μικρός και έφηβος όλες τις εκκλησίες και τα παρεκκλήσια και τις ασκητικές σπηλιές της περιοχής), αν και δεν υπήρχε ροκ την εποχή του μπορώ να διαβεβαιώσω την αλήθεια του πράγματος, μιας και από ό,τι καταλαβαίνω εκ των υστέρων (κάποιες συμπεριφορές και στάσεις) η θέση του παππά είναι η πιό λεπτή θέση που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος σε μια κοινωνία, ειδικά σε μια μικρή κοινότητα. Είναι νομίζω, αν είναι αφοσιωμένος ειδικά, σαν μια λεπτή γραμμή που τους ενώνει όλους, ακόμα και τον πιο αξιοκατάκριτο (εμείς τον λέμε έτσι)..
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ!
Στην τελευταία σου φράση(προτιμώ τον ενικό από τον φράγκικο πληθυντικό)στηρίχτηκε ο δεύτερος συμβιβασμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας.Αφού πρώτα συμβιβάστηκε με τους άρχοντες(δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγάλοι άγιοι της βυζαντινής εποχής ήρθαν σε ρήξη είτε με το πολιτικό είτε με το εκκλησιαστικό κατεστημένο,ο συμβιβασμός με την εξουσία είναι αντίθετος με τη διδασκαλία της Εκκλησίας) στη συνέχεια,ειδικά από το '50 και μετά που είμαι σε θέση να γνωρίζω,συμβιβάστηκε και με την κοινωνία.Αυτά πληρώνει σήμερα.Θα δώσω ένα,όχι και τόσο,υποθετικό παράδειγμα.Σε μια μικρή κοινότητα κάποιος-οι έχουν τον τρόπο να περνάει ο λόγος τους.Ας πούμε λοιπόν ότι αυτός-οι αδικεί-ουν κάποιον.Οι υπόλοιποι της κοινότητας τους ακολουθούν από φόβο.Εκεί ο παπάς δεν μπορεί να ενώσει την κοινότητα.Οφείλει να καταγγείλει την αδικία.Και να σταθεί στον αδικούμενο.Κι ας χωριστεί η κοινότητα(μια κοινότητα η οποία λειτουργεί με το νόμο του ισχυρού καλύτερα να διαλυθεί κατά τη γνώμη μου).Αυτό έκαναν οι προφήτες,αυτό έκανε ο Χριστός(σημείον αντιλεγόμενον),αυτό και οι άγιοι(ο Χρυσόστομος είναι εξαιρετικό παράδειγμα σε αυτό).
ΔιαγραφήΑν επιτρέπετε μια άποψη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ρόλος του ιερέα σε μια κοινότητα πρέπει να είναι ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΣ, με ό,τι αυτό σημαίνει για την ανθρώπινη αδυναμία και φύση μας.
Κανένα από τα κοινωνικά "εργαλεία" ή κριτήρια δεν αρκεί για τούτο.
Η κατάστασή του πρέπει να είναι Αγιοπνευματική... ούτε μέσα στην κοινωνία και τις αντιθέσεις της ούτε και έξω... ούτε ένας αδιάφορος δημόσιος υπάλληλος ούτε ένας δυνάστης με ράσο... ούτε ένας σοβαρός απρόσιτος δικαστής ούτε ένας χαλαρός τύπος της παρέας...
... "κάπου Τρίτη και Τετάρτη ξέπεσε η πραγματική σου μέρα"....
Δύσκολο, πολύ δύσκολο να την βρεις με τη μία.... θέλει πολλές βουτιές και πολλές απογειώσεις....
Και πάλι... είναι ένα θέμα....γιατί είμαστε μόνο άνθρωποι..
π.Κώστα... γιατί "φράγκικος" ο πληθυντικός;;
Θεραπευτικός σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να διαγνώσει την ασθένεια,να την ανακοινώσει και μετά να βρει και να εφαρμόσει θεραπεία.Και όχι να πει "που να ανακοινώνω άσχημα μαντάτα,άσε μπας και περάσει η ασθένεια μόνη της".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Γάλλοι ήταν αυτή που χρησιμοποίησαν για τους βασιλείς τους πληθυντικό γι'αυτό και λέγεται "βασιλικός πληθυντικός" κανονικά και όχι "ευγενείας".