Διαβάζουμε στη σημερινή περικοπή, πως ο Χριστός αφού θεράπευσε μία γυναίκα η οποία λόγω επίδρασης μοχθηρού πνεύματος ήταν αναγκασμένη να περπατά σκυφτή για δεκαοκτώ χρόνια, άκουσε τον αρχισυνάγωγο να Τον κατηγορεί επειδή θεράπευσε τη γυναίκα ημέρα Σάββατο. Ο Ιησούς τότε απάντησε αυστηρά, αποκαλώντας τον αρχισυνάγωγο υποκριτή, αφού και αυτός, όπως όλοι, το Σάββατο πήγαινε τα ζώα του να πιουν νερό χωρίς να το θεωρεί αυτό κατάλυση της αργίας. Θυμήθηκε την αργία όμως στη περίπτωση της θεραπείας μιας γυναίκας που ταλαιπωρούταν δεκαοκτώ χρόνια...
Ο Χριστός με δύο αμαρτίες ήταν αυστηρός. Με τον εγωισμό, την αποκλειστική ενασχόληση με τον εαυτό, και με την υποκρισία. Είναι πολλά τα παραδείγματα που κατακεραυνώνει την υποκρισία των Φαρισαίων κατά τη διδασκαλία του.
Και ένας άγιος επίσκοπος, του οποίου την μνήμη τιμούμε σήμερα, ο Άγιος Αμβρόσιος, επίσκοπος Μεδιολάνων, σίγουρα δεν υπήρξε υποκριτής διδάσκοντας άλλα στον λαό και πράττοντας άλλα μπροστά στους αξιωματούχους. Γνωστός και σεβαστός για την ποιμαντική του και φιλανθρωπική δραστηριότητα αλλά και για τη διδασκαλία του, ο Άγιος Αμβρόσιος απαγόρευσε στον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο να εισέλθει στον ναό μετά τη σφαγή στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης που διέταξε ο τελευταίος ως τιμωρία για την εξέγερση και τον φόνο ενός αξιωματικού του.
Όταν ο Αμβρόσιος έμαθε για τη σφαγή, έστειλε επιστολή στον αυτοκράτορα όπου του διεμήνυε πως δε θα του επέτρεπε να κοινωνήσει μέχρι να μετανοήσει. Ο Θεοδόσιος αγνοώντας την επιστολή, έπειτα από λίγες μέρες πήγε στον ναό και εκεί βρήκε τον Άγιο Αμβρόσιο να του απαγορεύει την είσοδο και λέγοντάς του πως όπως μιμήθηκε τον Δαυίδ στην αμαρτία, έπρεπε να τον μιμηθεί και στη μετάνοια.
Πράγματι ο Θεοδόσιος έκανε οκτάμηνη μετάνοια κατά την οποία δε φορούσε κανένα βασιλικό ρούχο ή κόσμημα, μέχρι που του επέτρεψε ο Άγιος Αμβρόσιος να κοινωνήσει τα Χριστούγεννα αφού πρώτα εξέδωσε διάταγμα σύμφωνα με το οποίο οι θανατικές ποινές θα εκτελούνταν μετά από ένα μήνα και αφού είχε γίνει ψύχραιμη επανεξέταση της υπόθεσης.
Ο Άγιος Αμβρόσιος λοιπόν, όπως ποίμαινε τον λαό, έτσι ποίμαινε και τους αξιωματούχους, έτσι ποίμαινε και τον ίδιο τον Αυτοκράτορα. Δεν είχε πέσει θύμα της συνηθισμένης υποκρισίας και των ημερών του και των ημερών μας, ώστε αλλιώς να φέρεται σε έναν φτωχό πολίτη και αλλιώς στον Αυτοκράτορα. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από την χρήση διπλής γλώσσας από έναν ιερέα. Άλλης όταν μιλά στον λαό και άλλης όταν μιλά στους άρχοντες.
Και σήμερα συνέπεσε η γιορτή του Αγίου Αμβρόσιου, με την ευαγγελική περικοπή της θεραπείας της συγκύπτουσας γυναίκας. Τιμούμε τον Άγιο που αντιστάθηκε στον πειρασμό της υποκρισίας διαβάζοντας την περικοπή στην οποία ο Χριστός κατακεραυνώνει αυτή την αμαρτία.
Ας γίνουμε λοιπόν, κι εμείς κατά το μέτρο σαν τον Άγιο Αμβρόσιο. Ας αντισταθούμε στην υποκρισία και τη διπροσωπία. Όχι μόνο στις καθημερινές διαπροσωπικές μας σχέσεις αλλά κυρίως όταν συναντάμε στο δρόμο μας τους λεγόμενους ισχυρούς, όσους έχουν κάποια θέση εξουσίας και ισχύος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου