Δεν υπάρχει πιο στενάχωρη εικόνα από έναν έφηβο/μια έφηβη που αντί να ονειρεύεται πως να αλλάξει τον κόσμο, τις αδικίες και την ανισότητα, σκέφτεται πώς να βρει μια καλή θέση και έναν ικανοποιητικό μισθό. Τα παιδιά αυτά αν και σφύζουν από ζωή και νεότητα στην πραγματικότητα-ακόμα κι αν πετύχουν το στόχο τους- είναι αδύναμα και γερασμένα. Μια κοινωνία της οποίας οι έφηβοι δεν ονειρεύονται έχει ήδη πεθάνει και της ετοιμάζουν και το μνημόσυνο
Ακούω από πολλούς να λένε για το πόσο χάλια πάει η νεολαία σήμερα. Και αν και μέχρι πρόσφατα θα έλεγα "άσε ρε μπάρμπα, τα ίδια λέγατε και πριν 20-30-40-50 χρόνια" πλέον τα ίδια λέω και εγώ. ΑΛΛΑ στην Ελλάδα κάποια πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά τα τελευταία 10-15 χρόνια και εξηγούμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι παιδί των 80s-90s, μεγάλωσα σε μια εποχή ψεύτικης ανάπτυξης (που πληρώνουμε τώρα) αλλά πραγματικής ξεγνοιασιάς και καλοπέρασης. Δεν μας έλλειψε τίποτα, είχαμε όλα τα εφόδια. Και πιστεύω ότι ήμασταν η τελευταία ξέγνοιαστη γενιά. Αυτοί που πρόλαβαν φτηνή διαμονή στις Κυκλάδες, αυτοί που μπήκαν στην αγορά κατά την απαρχή της κρίσης του 09-10 με όνειρα και νομίζοντας ότι "μπόρα είναι, θα περάσει", αυτοί που κάναμε οικογένειες μέσα στο Grexit έχοντας τα φτερά κομμένα και τα στάνταρ μας στον πάτο. Και που δεν έχουμε σηκώσει κεφάλι 10 χρόνια μετά.
Όντας πλέον πατέρας, παρατηρώ τα παιδιά και τους εφήβους από άλλο μάτι. Και βλέπω λοιπόν τους σημερινούς εφήβους που μεγάλωσαν μέσα στην οικονομική κρίση, την πανδημία και τα απόνερα τους και πραγματικά φοβάμαι ότι η φάση δεν μαζεύεται. Φυσικά δεν φταίνε οι πιτσιρικάδες, το έλλειμα στην οικογένεια είναι πασιφανές, κάποιοι δεν έκαναν σωστά την δουλειά τους ή δεν την έκαναν και καθόλου. Οι έφηβοι αυτοί σε 5 χρόνια θα είναι ενήλικες, θα ψηφίζουν, θα βγουν στην αγορά εργασίας, θα μπουν σιγά σιγά στην διαδικασία να κάνουν οικογένειες. Και πραγματικά φοβάμαι για τις επιλογές τους και το τι θα φέρουν στο προσκήνιο.
Μόνη ελπίδα τα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα. Δεν μεγαλώνουν στις καλύτερες συνθήκες αλλά ελπίζω και εύχομαι η δική μου (πρώην ξένοιαστη, νυν πετσοκομμένη) γενιά να τα μεγαλώσει σωστά και να μην τα αφήσει στον αυτόματο όπως έκαναν οι προηγούμενοι στα παιδιά του 2010. Δεν το πολυπιστεύω αλλά το ελπίζω.
Ίδιας εποχής είμαι πάνω κάτω, λίγο μεγαλύτερος. Στην εποχή μου, σαν φοιτητής ήρθα πρώτ5η φορά σε επαφή με νέους ανθρώπους που το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το βόλεμα. Εγωιστές είχα ξανασυναντήσει σε μικρότερες ηλικίες αλλά τέτοια διαμορφωμένη κοσμοαντίληψη ποτέ μέχρι τότε. Ε, τα παιδιά τους τα έκαναν κατ' εικόνα και ομοίωση. Παρ' όλα αυτά δεν απελπίζομαι ιδιαίτερα. Το παιχνίδι πάντα μπορεί να αλλάξει.
Διαγραφή