Οι ελεύθεροι αλιείς

 Τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο καλεί στη σημερινή περικοπή ο Χριστός, λέγοντάς τους πως από αλιείς ψαριών θα γίνουν αλιείς ανθρώπων.

Όπως και με τις άλλες κλήσεις των μαθητών Του αλλά και την κλήση που απευθύνει σε όλους τους ανθρώπους και σε όλες τις εποχές, ο Χριστός επικαλείται την ελευθερία των κληθέντων. Δεν απαιτεί, δεν πιέζει, δεν διατάζει. Αφήνει να επιλέξουν μόνοι τους αν θα Τον ακολουθήσουν ή όχι.

Το μεγαλύτερο δώρο που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο είναι η ελευθερία. Αυτό όμως το δώρο, το οποίο ποτέ δεν το καταλύει ο Θεός, οφείλουμε να το διαφυλάττουμε με μεγάλη προσοχή και μεγάλη ευθύνη. Ο ίδιος ο Θεός δεν καταπατά την ελευθερία μας. Έτσι κι εμείς δεν πρέπει να την παραδίδουμε στον καθένα και να τον αφήνουμε να κατευθύνει τη ζωή και τις σκέψεις μας.

Δεν μπορεί να επηρεαζόμαστε ούτε από ψευδοεπιστήμονες και άλλους δήθεν πολύ πνευματικούς ανθρώπους, κληρικούς και λαϊκούς, που μέσα στον κυκεώνα της πανδημίας μας διαβεβαιώνουν πως ό,τι βλέπουμε γύρω μας είναι μια απάτη και πως δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθούμε. Ούτε βέβαια μπορούμε να αφηνόμαστε να μας κυριεύσει ο πανικός και να ψεκαζόμαστε όλη μέρα με αντισηπτικά ή να φοβόμαστε το οποιοδήποτε φτέρνισμα ακουστεί.

Ο ελεύθερος άνθρωπος, ο κατά Χριστόν ελεύθερος άνθρωπος, ούτε από ψευτοθεολογίες επηρεάζεται ούτε από πανικό καταβάλλεται. Γιατί έχει εμπιστοσύνη και πίστη στον Χριστό και δεν δέχεται να πετάξει έτσι στα σκουπίδια το σπουδαίο δώρο της ελεύθερης σκέψης που του δόθηκε. Στηρίζεται στην διδασκαλία της Εκκλησίας και είναι προσεκτικός όσο πρέπει. Έτσι δεν πνίγεται. Είναι αλιέας και όχι αλίευμα.

Σήμερα, ο Χριστός μας καλεί να απελευθερωθούμε τόσο από τον τρόμο όσο και από τους ψευτοδιδασκάλους. Μόνο τότε ο άνθρωπος είναι πραγματικά ελεύθερος, μόνο τότε είναι το αλάτι της οικουμένης και μόνο τότε ζει πραγματικά.