Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020

Να 'χαμε να λέγαμε

 



- «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος»,σε κάποια διαφήμιση εφημερίδας που προσφέρει και βιβλίο του Καζαντζάκη,άκουσα για άλλη μια φορά αυτό το περίφημο ρητό.Σκέφτομαι πως αν δεν φοβάσαι και δεν ελπίζεις τίποτε,δεν ξέρω αν είσαι ελεύθερος,στην πραγματικότητα δεν ξέρω τι είσαι αλλά ξέρω τι δεν είσαι.Δεν είσαι άνθρωπος.Διότι τόσο ο φόβος όσο και η ελπίδα είναι σημαντικότατα στοιχεία του ανθρώπου.Δε θα ζήλευα κάποιον που δεν ελπίζει και δε φοβάται.Μάλλον θα τον λυπόμουν.


- Για τα ελληνοτουρκικά δεν έχω γράψει τίποτα.Και ούτε θα το κάνω διότι πολύ απλά οι εξελίξεις τρέχουν και τα πάντα είναι ρευστά.Επίσης δεν έχω και τόσο καλές γνώσεις γεωπολιτικής οπότε αντί να γράφω βλακείες,βάσει ιδεολογιών,πόθων και φόβων,προτιμώ να παρακολουθώ αυτά που γίνονται χωρίς πολλούς σχολιασμούς


- Οι "πολύ πιστοί"(ξέρετε ποιους εννοώ) χριστιανοί δεν πολυαγαπούν τα κατοικίδια, θεωρούν πως είναι έλλειψη πνευματικότητας να ασχολείσαι με το περιβάλλον,θεωρούν πως κάθε μέρα εξυφαίνονται και καμιά εικοσαριά συνωμοσίες εναντίον τους,πιάνονται από τη παραμικρή λεπτομέρεια για να αποδείξουν πως διώκεται η πίστη,εξουθενώνουν αυτούς που θεωρούν αμαρτωλούς,έχουν ένα κακό λόγο για τον καθένα,είναι εριστικοί(αυτά τα γράφω από προσωπική πείρα μετά από 12 χρονάκια θητείας).Και μετά αυτοί οι ίδιοι σου λένε για τη χαρά που υπάρχει στην Εκκλησία...


- Είμαι ο μόνος άνθρωπος που δεν του αρέσουν οι ταινίες της Marvel ; Έχουν κακοποιήσει τις ιστορίες όλων των ηρώων τους...Μπλιαχ !


- Πάντως,μου κάνει εντύπωση η στωικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν την κατάσταση οι Έλληνες.Μιλούσα με δασκάλους και καθηγητές για τη νέα χρονιά,με τον κορωνοϊό,τους αντιμασκοφόρους και αντιεμβολιαστές γονείς,την ανοργανωσιά του υπουργείου,τις ελλείψεις και τα άλλα προβλήματα.Ακόμα και ο Επίκτητος θα δάκρυζε με το πως αντιμετωπίζουν την κατάσταση...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γη και σύμπαν

  Όχι, οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για τη γη. Μπορεί να είμαστε φτιαγμένοι απ' το χώμα και να επιστρέφουμε σε αυτό αλλά δεν περιο...