Περί κωμωδίας και κωμικού

- Βαριέμαι απίστευτα τους φιλοσόφους και τους θεολόγους. Καταπιάνονται με εξαιρετικά ενδιαφέροντα θέματα με έναν εξαιρετικά αδιάφορο και βαρετό τρόπο.

- Υψηλότερη μορφή τέχνης είναι η κωμωδία αν με ρωτάτε. Αν παίζεις ή γράφεις κωμωδία, μπορείς να παίξεις και να γράψεις τα πάντα. Ένας κωμικός που θα γράψει για φιλοσοφία ή θεολογία θα το κάνει με πολύ πιο ενδιαφέροντα τρόπο από τους καθ' ύλην αρμόδιους...

- Όπως έχω ξαναγράψει, μικρός ήθελα να γίνω κλόουν. Τελικά έγινα παπάς και αναγκάζομαι να κάνω τον κλόουν πολλές φορές. Όχι κι άσχημα

- Εξαιρετικοί κωμικοί συγγραφείς είναι και αυτοί που εμπνέονται τα μέτρα για τον κορωνοϊό. Το πρόβλημα τους είναι το εξής. Μαθημένοι σε εργαστήρια και ακαδημαϊκές αίθουσες δεν μπορούν να καταλάβουν πως αυτά που εισηγούνται είναι σωστά μεν δεν θα εφαρμοστούν δε. Δεν λαμβάνουν υπόψη τους πολλούς παράγοντες που δρουν στις κοινωνίες.

- Έχω γνωρίσει πολλούς που ενώ διατείνονται πως είναι αντισυστημικοί, τα έχουν πολύ καλά με πολλές εκφάνσεις του συστήματος. Με το δήμο, την Εκκλησία, τον στρατό(αν υπάρχει εκεί κοντά), τσιφλικάδες, μεγαλομπακάληδες, ό,τι είναι πρόχειρο τέλος πάντων. Αυτό κι αν είναι κωμωδία. Κακόγουστη βέβαια αλλά κωμωδία αναμφίβολα.

- Βέβαια, η καλύτερη απάντηση του Υπουργείου Παιδείας στις καταλήψεις είναι η εξαγγελία αναπλήρωσης των χαμένων ωρών. Μπροστά στη θέα της παραπάνω δουλειάς ο Έλληνας ακτιβιστής λυγάει αμέσως. Για γέλια και για κλάματα είμαστε.

- Κωμικό είναι και το να επικαλείσαι το διεθνές δίκαιο απέναντι σε μια βάρβαρη χώρα φαταούλα , όπως η Τουρκία, η οποία το καταπατά με μεγάλη άνεση και με την ανοχή πολλών μεγάλων (Ρωσία, Κίνα, ΗΠΑ, Γερμανία κλπ κλπ).

- Ο φανατισμός και η ανοησία οφείλονται κυρίως στην παντελή έλλειψη της αίσθησης του κωμικού. Το ίδιο και η καταφυγή στη βία.