Φώτα

https://philalethe00.wordpress.com/2019/03/26/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF/#more-5123

Όπως είχε πει ένας μεγάλος «αιρετικός» της εποχής μας, ο Μέριλιν Μάνσον, «ο Θεός είναι στην τηλεόραση». Με άλλα λόγια, ό,τι πει η τηλεόραση, αποτελεί αντικείμενο λατρείας. Έτσι και αυτές τις μέρες, με ένα νέο «πολύκροτο» βιβλίο που διαφημίζεται που έχει ως αντικείμενό του το «Άγιο Φως» του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα και το οποίο θα κυκλοφορηθεί σύντομα από τις εκδόσεις «Εκκρεμές». Ο συγγραφέας του βιβλίου Δημήτρης Αλικάκος, επικεφαλής της αξιόλογης σελίδας “Greek Hoaxes”, έχει πραγματοποιήσει μια δημοσιογραφική έρευνα, μιλώντας με μοναχούς και άλλα πρόσωπα πέριξ του Τάφου που ανήκουν στη λεγόμενη Αγιοταφική αδελφότητα.

Μεταξύ αυτών των προσώπων είναι ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης Αρίσταρχος όπως και κάποιος μοναχός Ισίδωρος, που είναι σκευοφύλακας του Παν. Τάφου. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται πως ο μοναχός αυτός του είπε πως ανάβει την Ακοίμητη Κανδήλα ο ίδιος, δηλαδή πριν μπει ο Πατριάρχης στο Κουβούκλιο κατά την ιερή τελετή που πραγματοποιείται κατά την Ανάσταση του Χριστού. Από αυτό και από άλλα που ο συγγραφέας υπόσχεται να δημοσιοποιήσει, βγάζει το συμπέρασμα ότι καταρρίπτεται το «θαύμα των θαυμάτων» και ο «μεγαλύτερος θρησκευτικός μύθος», που βέβαια είναι η θαυματουργική «αφή» του αγίου φωτός κατά την ακολουθία της Ανάστασης.



Αναμφίβολα, ελεύθερος είναι κανείς να δέχεται και να πιστεύει ό,τι θέλει. Σε αυτό η ορθόδοξη χριστιανική πίστη είναι ασυμβίβαστη: «Υμείς γαρ επ’ ελευθερία εκλήθητε, αδελφοί», λέει ο Απόστολος Παύλος σχετικά, ενώ αλλού θα γράψει: «τα πάντα μου επιτρέπονται, αλλά δε με ωφελούν όλα». Είναι επίσης γεγονός ότι και μεγάλα πρόσωπα της πίστης διαφώνησαν στο ζήτημα αυτό. Για παράδειγμα, ο Νικηφόρος Θεοτόκης με τον Ευγένιο Βούλγαρι, και οι δύο λόγιοι ιερωμένοι και «Διδάσκαλοι του Γένους».

Ταυτόχρονα, δεν μπορεί κανείς να μην προσέξει ότι για το ζήτημα αυτό, έχουν γραφτεί βιβλία φοβερά, αν και όχι τόσο «πιασάρικα» ή που δεν τα προβάλλουν τα μεγάλα συγκροτήματα με τυμπανοκρουσίες. Για παράδειγμα, το βιβλίο «Φωτομαχικά-Αντιφωτομαχικά: το φως του Παναγίου Τάφου στον διάλογο Διαφωτισμού-Ορθοδοξίας» (εκδ. Ιστορητής Κάτοπτρο, 2001) του π. Γεώργιου Μεταλληνού, όπου παρουσιάζει όλη τη σχετική επιχειρηματολογία των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, καθώς και ιστορικά στοιχεία. Άλλο πολύ σημαντικό βιβλίο είναι αυτό του Χάρη Σκαρλακίδη, υπό τον τίτλο: «Άγιον φως: Το θαύμα του φωτός της Αναστάσεως στον τάφο του Χριστού. Εβδομήντα ιστορικές μαρτυρίες (4ος-16ος αι.)».

Από προσωπική ανάγνωση θα πρότεινα και την προσωπική μαρτυρία του Αγιοταφίτη μοναχού Μητροφάνη, ο οποίος αμφισβητούσε το θαύμα και μπήκε κρυφά στο ιερό κουβούκλιο την ώρα της «αφής». Η διήγηση αυτή υπάρχει στο (εξαντλημένο) βιβλίο υπό τον τίτλο «Είδα το άγιο φως» του π. Σάββα Αχιλλέως (2007).

Ένας πολύ ενδιαφέρων διάλογος για το θέμα αυτό σε τηλεοπτικό επίπεδο είχε πραγματοποιηθεί προ ετών στην εκπομπή «Καλημέρα, Ελλάδα» με καλεσμένους τον π. Γεώργιο Μεταλληνό και τον συγγραφέα Μιχάλη Καλόπουλο. Ο πρώτος είχε πει τα εξής ενδιαφέροντα τότε: «αφού ο Πατριάρχης είναι μόνος στο κουβούκλιο του Αγίου Τάφου, γιατί να ζητούμε τρόπους αφής; Από τον 4ο αιώνα μαρτυρείται η Εθερία, μια Ισπανίδα που πήγε και προσκύνησε ότι υπάρχει η Ακοίμητος Κανδήλα στον Άγιο Τάφο. Πιστεύω ότι όταν υπάρχει πίστις και χάρη Θεού στο συγκεκριμένο Πατριάρχη, γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιείται…». Αυτά προφανώς προϋποθέτουν ήδη αναμμένο καντήλι.

Πέραν όλων αυτών, αξίζει κανείς να επαινέσει την πρόθεση κάθε ανθρώπου που κινείται με στόχο την αλήθεια. Πολλές φορές όμως υπάρχει και η «φωταδιστική» προκατάληψη. Τέλος, πολλές φορές καταβάλλεται προσπάθεια να πληγούν πράγματα περί την πίστη από άτομα που έχουν διδαχτεί μια φοβερά διαστρεβλωμένη εκδοχή της…