Μια απ'τις μεγάλες τραγωδίες της ζωής είναι πως σπάνια οι άνθρωποι ρίχνουν γέφυρα ανάμεσα στη θεωρία και τη πράξη,ανάμεσα στη κίνηση και στην ομιλία.Πολλοί ανάμεσα σε μας βασανίζονται από μια επίμονη σχιζοφρένεια.Από τη μια πλευρά διδάσκουμε με υπερηφάνεια κάποιες ύψιστες και ευγενείς αρχές και από την άλλη εφαρμόζουμε αξιοθρήνητα την ακριβή αντίθεση των αρχών αυτών.Τις ζωές μας τις χαρακτηρίζει πολύ συχνά το σφρίγος της πίστης και η αναιμία της δράσης.Μιλούμε με παρρησία για τις αρχές του χριστιανισμού αλλά η ζωή μας είναι γεμάτη ειδωλολατρικές συνήθειες.Διακηρύττουμε την πίστη μας στη δημοκρατία αλλά στη πράξη εφαρμόζουμε με αξιολύπητο τρόπο το ακριβώς αντίθετο του δημοκρατικού ιδεώδους.Μιλούμε με πάθος για την ειρήνη και προετοιμάζουμε αδιάκοπα τον πόλεμο.Υπερασπιζόμαστε την υψηλή υπόθεση της δικαιοσύνης και ακολουθούμε αποφασιστικά τη φτηνή οδό της αδικίας.Αυτή η περίεργη διχοτόμηση,αυτό το θλιβερό χαντάκι ανάμεσα σ' εκείνο που πρέπει να είναι κανείς και σ' εκείνο που είναι, εμφανίζει την τραγική πλευρά του γήινου προσκυνήματος του ανθρώπου.
(Μάρτιν Λούθερ Κινγκ,η δύναμη της αγάπης,εκδ Δορκάς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου