Σήμερα είχα τη χαρά να γνωρίσω την κα Καλλιόπη Τσουπάκη.Είναι γνωστή συνθέτρια κλασσικής μουσικής(κλασσική τη λέω εγώ που είμαι άσχετος,κανονικά αλλιώς λέγεται)η οποία ζει στην Ολλανδία.Πολύ καλή γυναίκα,χωρίς ίχνος τουπέ,ύφους κλπ,ακομπλεξάριστη,γενικά πολύ φυσιολογικός άνθρωπος.
Τέλος πάντων αφού κάναμε μια κουβέντα για μουσική,μέσα σε όλα τα άλλα μου είπε και για τον διεθυντή της φιλαρμονικής του Ποταμού τον κ.Παναγιώτη Λευθέρη(εκτός κι αν μπέρδεψα πάλι τα ονόματα,το παθαίνω συχνά).Λοιπόν,αυτός έχει φοβερές μουσικές σπουδές αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να αποχωριστεί τα Κύθηρα και αποφάσισε να μην κυνηγήσει καριέρα στο εξωτερικό.Η δουλειά του στη Φιλαρμονική είναι πράγματι εξαιρετική.Πολύ υψηλό επίπεδο(να που έγραψα και κάτι καλό για το νησί,θα γράψω κι άλλα στο μέλλον).
Το θέμα είναι ότι στην Ελλάδα θα γίνεις είτε υπάλληλος γραφείου,είτε πωλητής,είτε εργάτης.Για ανθρώπους με καλλιτεχνικές ευαισθησίες και ταλέντο(γιατί μπορεί κι εγώ να θέλω να γίνω καλλιτέχνης αλλά είμαι ατάλαντος)ο μόνος δρόμος που υπάρχει είναι το εξωτερικό.Ή αλλιώς μέσω συγκεκριμένων (και κομματικών)κυκλωμάτων.
Καλά,λειτουργεί τελικά τίποτα σε αυτή τη χώρα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου