Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

Οδηγίες προς ναυτιλομένους(υποψηφίους για χειροτονία)




Δεν ξέρω πόσοι είναι αυτοί που θέλουν να χειροτονηθούν και θα διαβάσουν το παρακάτω κείμενο αλλά εγώ καταθέτω το απόσταγμα της σοφίας μου!

1.Σκεφτείτε το καλά.Αν το σκεφτήκατε καλά ξανασκεφτείτε το.Και μετά ξανά.

2.Αν θέλετε να γίνετε έγγαμος να ψάξετε για σύζυγο.Όχι για παπαδιά.Για σύζυγο.Μην ζητάτε από τις Μητροπόλεις να σας βρουν γυναίκες.Πολλές φορές αυτές οι ιστορίες έχουν κακό τέλος.

3.Όσοι είστε εκεί γύρω στα 21 και θαμπωμένοι ζητάτε να γίνετε ιερομόναχοι(ιερομόναχοι πρώτα μετά αρχιμανδρίτες)να περιμένετε να μεγαλώσετε.Πριν τα 30 τέτοιες αποφάσεις δεν παίρνονται.

4.Γενικά πριν τα 30 δεν χειροτονούμαστε(το λένε και οι κανόνες)

5.Η επαρχία είναι δύσκολη.Πιο δύσκολη από την Αθήνα.Έχει πλεονεκτήματα βέβαια αλλά καλό είναι να τα ζυγίσετε προσεκτικά.

6.Διαλέξτε καλό Μητροπολίτη.Πολύ σημαντικό.Προτιμήστε τους λεγόμενους αυστηρούς,σκληρούς,οπισθοδρομικούς.Αυτοί κάπου πιστεύουν.Για τους μοντέρνους έχω κάποιους ενδοιασμούς.

7.Θα φοράτε ράσα.Πάρτε το απόφαση.Αν δεν αντέχετε αυτό δεν θα αντέξετε τίποτα άλλο.

8.Η Εκκλησία δεν είναι εθνικοπατριωτικό κόμμα ούτε πολιτιστικός φορέας.Αυτές τις ανησυχίες τις καλύπτουμε αλλού.

9.Αν στη απόφαση έπαιξε ρόλο το τρίπτυχο Δημόσιο-λεφτά-λίγη δουλειά,κάντε μας τη χάρη και κάντε κάτι άλλο.

10.Άλλο ακαδημαϊκή θεολογία και άλλο η θεολογία όπως την εννοεί η Ορθόδοξη Εκκλησία. Ψαχτείτε σε αυτό.

Δεκάλογος μου βγήκε.Εγώ και ο Μωϋσής!

13 σχόλια:

  1. Aν ήθελα να γίνω παπάς θα σε λάβαινα σοβαρά υπόψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό είναι παίρνουν σοβαρά τη χειροτονία.Γινόμαστε παπάδες με μεγάλη ελαφρότητα και μετά πελαγώνουμε.Ούτε κι εγώ πολυέδινα σημασία σε συμβουλές που μου δίνανε αλλά εγώ είμαι και ημίτρελος,οπότε δεν με παίρνει από κάτω εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν θελήσεις να γίνεις Ιερέας με βάση το 9, αγαπητέ υποψήφιε την πάτησες. Το Δημόσιο ξέχνα το δεν διορίζεσαι. Λεφτά πχ τυχερά που λένε όλοι εγώ τους απαντώ " έρχου και ίδε'' , ὀσο για ξεκούραση ξέχνα το δεν παίζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξαρτάται και από την ενορία η ξεκούραση.Βέβαια αυτό έχει άλλα προβλήματα.Τώρα για τα τυχερά,τι να πω.Έχω συναντήσει παπάδες που ικανοποιητικά τυχερά θεωρούν να βγάζουν ένα μισθό παραπάνω.

      Διαγραφή
  4. 11. Θα σταυρωθείτε... Δεν θα στραυρώσετε...
    12. Παπάς μπορεί να γίνετε... Ιερέας ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 11:Πολλές φορές σταυρώνουμε...
      12.Νομίζω ότι σημαντικότερο είναι να γίνει κάποιος παπάς,δηλαδή πατέρας.Ιερέας με την έννοια αυτού που τελεί τα Μυστήρια είναι ευκολότερο.

      Διαγραφή
  5. Μια γνώμη: Η "ευκολία" των Μυστηρίων, κάτι σαν το βάζουμε στον αυτόματο πιλότο.. έχει συντείνει (!) στο να γίνουν τα Μη-μυστήρια τα Μυστήρια...
    Εδώ παίζει η έννοια του ιερού και πώς την βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος και ο σύγχρονος παπάς... καθώς και η απο-ιεροποίηση της φύσης, του ανθρώπου....
    Αλλά δεν επιμένω... Εσείς ξέρετε καλύτερα.
    Και μια ερώτηση : Τι εννοούμε "τυχερά"... σαν τον ΟΠΑΠ (Τζόκερ, Λόττο, Ξυστό κλπ.); Και γιατί δεν κόβει η Εκκλησία τον "τζόγο";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολύ ευκολότερο να σχετίζεσαι ή μάλλον να νομίζεις ότι σχετίζεσαι με το θείο παρά με το ανθρώπινο.Γι'αυτό και πολύ συχνά συναντάμε ανθρώπους οι οποίοι ψάχνοντας το θεϊκό χάσανε εντελώς το ανθρώπινο.

      Τυχερά εννοούμε τα χρήματα που αφήνουν οι πιστοί στον παπά για βαφτίσεις,γάμους κλπ.Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα.Το πρόβλημα είναι όταν αυτά τα απαιτεί ο παπάς.Μέχρι και τιμοκατάλογο έχω δει.

      Δεν τα κόβει διότι υπάρχουν και δεσποτάδες που τα απαιτούν.

      Διαγραφή
  6. Αντελήφθην...
    Είναι πρόβλημα όταν τα απαιτούν οι παπαδο-δεποσποτάδες και Δεν είναι πρόβλημα όταν τα δίνει ο πιστός λαός...
    Ένα είναι το πρόβλημα : η σχέση κλήρου - λαού που έχει κάτι από φεουδαρχία και σύγχρονο εκχρηματισμό... Ελλάς το μεγαλείο σου!!
    Αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...
    Είναι τόσο ανθρώπινα όλα αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω.Όταν πρωτοχειροτονήθηκα ήμουν απόλυτος με τα "τυχερά".Δεν ήθελα να τα ακούω.Όταν ανέλαβα το φιλόπτωχο στην ενορία όμως άλλαξα γνώμη.Είχα σαν αρχή να μη δίνω κάτω από 20 ευρώ σε όσους ερχόταν.Ήταν όμως τόσες οι υποχρεώσεις προς τη Μητρόπολη που δεν έβγαινε με τίποτα.Χάρη σε αυτά τα τυχερά μπόρεσα κι έφτιαξα δεύτερο ταμείο και εξυπηρετούσα τον κόσμο.
      Σαφώς και αυτή η κατάσταση είναι προβληματική.
      Τα "τυχερά" πάντως είναι κατάλοιπο της εποχής που οι παπάδες δεν είχαν άλλο εισόδημα.

      Διαγραφή
  7. Μέχρι το 1950 ή 1952, οι παπάδες ΔΕΝ ήσαν ΔΗΜΟΣΙΟΙ υπάλληλοι...
    Μετά..τους κάναν ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ και τους ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΑΝ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν νομίζω ότι η μισθοδοσία από το δημόσιο είναι το πρόβλημα.Από το να σε πληρώνει η ενορία και να πρέπει να τους χαϊδεύεις τα αυτιά ή να σε πληρώνει η Μητρόπολη και να είσαι,κυριολεκτικά,στο έλεος του Μητροπολίτη ίσως να είναι και καλύτερα.Το ιδανικό θα ήταν να γίνεται μισθοδοσία από κεντρική υπηρεσία της Εκκλησίας αλλά αυτό μάλλον θα αργήσει στην Ελλάδα.

      Διαγραφή

Αίμα Αθώο

" καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντ...