Ήταν ένα πρωτοφανές και τεράστιο κοινωνικό γεγονός, μια «στιγμή» στην ιστορία παντελώς ιδιαίτερη και σημαντική που κράτησε τρεις μέρες, από Παρασκευή 15 έως Κυριακή 17 Αυγούστου 1969. Αν σκεφτούμε πως πριν από την έναρξη του 65ωρου μουσικού μαραθώνιου προηγήθηκε ένα κήρυγμα αγάπης-προσευχή του Ινδού πνευματικού δασκάλου Σουάμι Σατσιντανάτα, μπορεί να θεωρήσει κανείς το γεγονός του Woodstock ως μία στιγμιαία «παθητική αντίσταση» τύπου Γκάντι σε ένα κόσμο που δεν άρεσε στους νέους. Ήταν μια μείζονα αυθόρμητη κοινωνική αντίδραση στο δυτικό παράδεισο.
Θα μπορούσε να δει κανείς στο γεγονός του Woodstock και την έναρξη μιας άλλης παγκοσμιοποίησης που εξαγοράστηκε πολύ γρήγορα από το σύστημα, με αποτέλεσμα να πάψει να είναι επικίνδυνη. Αναμφισβήτητα, όμως, γονιμοποίησε για πάντα την ανθρωπότητα με μια εναλλακτική κουλτούρα, με την ιδέα ενός εναλλακτικού τρόπου ζωής που πάντρευε τον δυτικό ορθολογισμό και τον μυστικισμό της Ανατολής.
Είναι πλέον κοινή αντίληψη ότι το Woodstock αποτελεί παγκόσμιο πολιτισμικό ορόσημο. Η ιστορική του επίπτωση οφείλεται σε δύο μείζονα επικοινωνιακά γεγονότα που το συνόδεψαν: το τρίωρο ντοκιμαντέρ του Μάικλ Γουάντλεϊ (σε μοντάζ του Μάρτιν Σκορτσέζε) και το τριπλό LP που αργότερα συμπληρώθηκε με ένα διπλό LP (που περιελάμβανε την Janis Joplin και άλλα σχήματα που δεν είχαν «χωρέσει» στο πρώτο).
Το φιλμ και ο δίσκος έκαναν το Woodstock παγκόσμιο γεγονός. Η εμπειρία του μουσικού φεστιβάλ και των μηνυμάτων του έγινε έτσι κτήμα όλου του κόσμου και κυρίως των νέων. Είμαστε στην προ-διαδικτυακή και προ-ψηφιακή εποχή.
Το μοναδικό αυτό κοινωνικό-πολιτικό και πολιτισμικό γεγονός «έκλεισε» κυριολεκτικά μια δεκαετία που συγκλόνισε τον κόσμο: Βιετνάμ, δολοφονία Τζον Κένεντι, παραστρατιωτική εισβολή στην Κούβα, έναρξη της δεκαετούς πολιτιστικής επανάστασης στη μαοϊκή Κίνα, εισβολή των σοβιετικών τανκς στην Πράγα, «βόλτα» στη Σελήνη, εξέγερση στα αμερικάνικα πανεπιστήμια, γαλλικός Μάης και δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι συναποτελούν το διεθνές σκηνικό που προκάλεσε το αντιπολεμικό γεγονός του Woodstock.
Τελικά «πήγαμε για ψώνια»
Υπήρξε βέβαια και η καταλυτική προσωπικότητα του 23χρονου παραγωγού Μάικλ Λανγκ που μαζί με τρεις άλλους μπόρεσε να συγκεντρώσει 450.000 κόσμο, χωρίς τις δυνατότητες της σημερινής επικοινωνίας, χωρίς Beatles, Stones, Doors, Dylan και Led Zeppelin για κράχτες. Μοίρασε μόνο φυλλάδια στα πανεπιστήμια της ευρύτερης Νέας Υόρκης, υποσχόμενος «τρεις μέρες μουσικής, αγάπης και ειρήνης».
Ακολούθησε η γνωστή στους πάντες μουσική πανδαισία που συνδυάστηκε με μια ανεπανάληπτη μαζική ψυχεδελική εμπειρία και πολύ σεξ. Η εμβληματική φωτογραφία που τραβήχτηκε τη Δευτέρα το μεσημέρι των δύο αγκαλιασμένων νέων τυλιγμένων με ένα λαχουράτο sleeping bag που κόσμησε το εξώφυλλο του δίσκου, έγινε το σήμα κατατεθέν μιας γενιάς. Μιας γενιάς που έχασε την ευκαιρία να αλλάξει τον κόσμο, καθώς, όπως είπε ένας μεγάλος ρόκερ, τελικά «πήγαμε για ψώνια»…
* Η ταινία Woodstock προβλήθηκε στην Αθήνα το Νοέμβριο του 1970 στο Παλλάς με σοβαρά επεισόδια που οδήγησαν στην απαγόρευση της προβολής για δύο βδομάδες από τη χούντα. Στην προβολή του φιλμ επρόκειτο να μιλήσει ο σκηνοθέτης της ταινίας, Michael Wadleigh που αποθεώθηκε έξω από το Παλλάς. Τελικά η ταινία προβλήθηκε σε πέντε κινηματογράφους αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου