Έλεγε ένας σοφός της μακρινής Ανατολής πως οι άνθρωποι που μιλούν με σοφά λόγια κάθε μέρα αλλά είναι εκνευρισμένοι τη στιγμή του θανάτου τους,δεν είχαν ποτέ πραγματική ανδρεία.Παραφράζοντας λίγο αυτή τη φράση και φέρνοντάς την στα εκκλησιαστικά , θα μπορούσαμε να πούμε πως τέτοιοι άνθρωποι , δεν είχαν ποτέ και ίχνος αγιότητας , ασχέτως αν έγραψαν και είπαν σπουδαία , εντός ή εκτός εισαγωγικών , πράγματα ή αν πέρασαν όλη τη ζωή τους προσπαθώντας να πείσουν για την πνευματικότητα , την εργατικότητα ή την αξία τους .
Στον αντίποδα αυτών έχουμε τη σημερινή γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου . Η Παναγία , μπορεί να μην άφησε λόγια σοφά και υψηλών νοημάτων φιλοσοφικά και θεολογικά έργα , αλλά έγινε το ζωντανό παράδειγμα καλλιέργειας πνευματικής , άσκησης , ησυχίας και ένωσης με το Θείο .
Μπροστά σε αυτή τη ζωή παύει κάθε θεωρία , φιλολογία και γνώση . Ακόμα και ο ίδιος ο θάνατος μπροστά σε αυτό το μυστήριο δεν τόλμησε να εξαπολύσει τις οδύνες του . Η Παναγία γνωρίζοντας ότι το τέλος έρχεται , δεν ταράχθηκε . Κάλεσε κοντά της τους Αποστόλους και μαθητές του Χριστού , έψαλλαν και προσευχήθηκαν μαζί και με ήρεμη συγκίνηση παρέδωσε την ψυχή της στον Υιό και Θεό της ο οποίος είχε έλθει με τη συνοδεία Προφητών , Πατριαρχών , Δικαίων , Αρχαγγέλων και Αγγέλων για να την παραλάβει .
Αυτό το σπουδαίο και μυστικό γεγονός γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας . Ας σταθούμε κι εμείς μπροστά του όπως η Θεοτόκος . Σιωπηλοί και προσευχόμενοι .
Εξαιρετικό κείμενο, παπα-Κώστα, τα είπες όλα με δυο λόγια. Και εξαιρετικό το φιλοτέχνημα της Κοίμησης, που το συνοδεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ . Γράφω μικρά κηρύγματα γιατί τα μεγάλα κείμενα τα βαριέμαι κι εγώ ο ίδιος . Φαντάσου αυτοί που ακούνε από κάτω .
Διαγραφή