«Ἐποίησεν κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν·καθεῖλεν δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσεν ταπεινούς, πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς» (Λκ. 1:51-53).
Με αυτά τα εξαιρετικής σπουδαιότητας λόγια ως επίγραμμα κόσμησε το εξώφυλλο ενός από τα πιο βαρυσήμαντα και δημοφιλή βιβλία του υπό τον τίτλο «Η Επανάστασις της αγάπης» (α’ εκδ. 1958) ο ιδρυτής της Χριστιανικής Δημοκρατίας Ν. Ψαρουδάκης.
Πρόκειται για τα λόγια μιας εξαιρετικά νεαρής κοπέλας από τη Ναζαρέτ της Επαρχίας της Γαλιλαίας, της Μαρίας ή Μαριάμ, η οποία έμελλε να «επανορθώσει» σε όσα έσφαλε η πρωτόπλαστη Εύα, γινόμενη η Νέα Εύα, με τον Υιό της που «οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθη» και που «σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ιω. 1:13—14) που έμελλε να επανορθώσει σε όσα έσφαλε ο αρχαίος Αδάμ, γινόμενος ο Νέος Αδάμ, που ήταν η αμετανοησία του, σύμφωνα με τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας.
Η «παιδίσκη» αυτή, η Υπεραγία Θεοτόκος, την οποία ο Χριστός μετά το σταυρικό Του θάνατο εμπιστεύθηκε στον «υιό βροντής», τον αγαπημένο Του μαθητή Ευαγγελιστή Ιωάννη, έζησε ίσως 15 χρόνια ακόμη, δηλαδή κοιμήθηκε και «μετέστη» γύρω στα μισά του 1ου αιώνα μ.Χ.
Τα λόγια αυτά, που εκπλήσσουν και σήμερα ως λόγια ιδιαίτερα επαναστατικά, ανήκουν όμως στη νηφαλιότατη προφητεία της Παναγίας, που συνιστά από τους λίγους λόγους που διασώθηκαν στα Ευαγγέλια από την ίδια.
Αυτής της Κοίμησης τη μνήμη εορτάζουμε και αυτό τον Δεκαπενταύγουστο, το «πάσχα του Καλοκαιριού». Η Ορθοδοξία θεωρεί ότι η Παναγία κατέχει «τα δευτερεία της Τριάδος», κάτι που απέδειξε έμπρακτα τις δυνατότητες και του γυναικείου φύλου για αρετή και την απροσωποληψία και έλλειψη «αρνητικών διακρίσεων» του Θεού. Η Παναγία θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνιστά την κλιμάκωση της γυναικείας (όπως και γενικότερα της ανθρώπινης) αρετής μετά την Παλαιά Διαθήκη, όπου ο άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης μνημονεύει χαρακτηριστικά τη δίκαιη Σωσάννα, που είλκυσε την υποστήριξη του Προφήτη Δανιήλ εναντίον των τότε διεφθαρμένων Κριτών του Ισραήλ, καθώς και την «τυραννοκτόνο» Ιουδήθ που απελευθέρωσε το Ισραήλ από την τυραννία του Ασσυρίου τυράννου Ολοφέρνη.
Οι τιμές που αποδίδει η Ορθοδοξία στην Παναγία, αλλά και στο πλήθος των γυναικών που αγιοκατατάχθηκαν, αποτελούν κατ’ επέκταση τιμή στην εικόνα της γυναίκας συνολικότερα.
Όπως γράφει η οσ. Μαρία Σκομπτσοβα, «Σαν η Μητέρα της Θεανθρωπότητας -την Εκκλησία- ακόμη και σήμερα διαπερνάται από το πάθος αυτού του Σώματος του Χριστού, το πάθος του κάθε μέλους αυτού του Σώματος. Μ’ άλλα λόγια, όλοι οι αναρίθμητοι σταυροί που η ανθρωπότητα σηκώνει στους ώμους της ακολουθώντας τον Χριστό, γίνονται επίσης αναρίθμητες ρομφαίες που αιώνια διαπερνούν τη μητρική της καρδιά. Εξακολουθεί να συμμετέχει, να συναισθάνεται, να συμπάσχει με κάθε ανθρώπινη ψυχή, όπως τότε στο Γολγοθά». («Για τη μίμηση της Μητέρας του Θεού»)
Σύμφωνα με τον Φώτη Κόντογλου, “Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων”. («Η κοίμησις της Θεοτόκου») Το Κίνημα της ΧΔ εύχεται σε όλους καλό Δεκαπενταύγουστο με κάθε ευλογία, με τη μεσιτεία της Παναγίας Μητέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου