gnomikologikon
Οι άνθρωποι γεννιούνται αμόρφωτοι, όχι ηλίθιοι. Γίνονται ηλίθιοι με την εκπαίδευση.
Μπέρτραντ Ράσελ, 1872-1970, Βρετανός φιλόσοφος
Η εκπαίδευση είναι θαυμάσιο πράγμα. Αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι τίποτε από όσα αξίζει να γνωρίζουμε δεν μπορεί να διδαχθεί.
Όσκαρ Ουάιλντ, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας
Το να καταδικάζεις ένα μεγαλοφυή άνθρωπο στο κάτεργο του σχολείου, είναι σαν να ζεύουμε ένα άλογο κούρσας σε μαγγανοπήγαδο.
Samuel Taylor Coleridge, 1772-1834, Άγγλος ποιητής & φιλόσοφος
Η εκπαίδευση είναι η μέθοδος με την οποία κάποιος αποκτά υψηλοτέρου επιπέδου προκαταλήψεις.
Laurence J Peter, 1919-1990, Καναδός συγγραφέας & εκπαιδευτικός
Αν θες να πηδήξεις, πήγαινε στο πανεπιστήμιο. Αν θες να μορφωθείς πήγαινε στη βιβλιοθήκη.
Frank Zappa, 1940-1993, Αμερικανός μουσικός
Ήμουν ένα σεμνό, καλόκαρδο αγόρι. Ήταν η Οξφόρδη που μ’ έκανε ανυπόφορο.
Max Beerbohm, 1872-1956, Βρετανός χιουμορίστας
Ας μην λησμονούμε ότι η υποχρεωτική εκπαίδευση είναι απότοκο των ύστερων χρόνων, από τη βιομηχανική επανάσταση και βάλε, για ευνόητους λόγους. Και, φυσικά, είναι αγαπημένος θεσμός πασών των ολοκληρωτισμών, μελανών και ερυθρών-όρα το "λαϊκό σχολιό(sic)του ΚΚΕ για παράδειγμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λύση έχει ψιλοβρεθεί στις ΗΠΑ και ονομάζεται homeschooling, όπου έχει λειτουργήσει σα μαγνήτης για τις πιο ετερόκλητες ομάδες, από αναρχικούς και δικαιωματιστές έως ταλιμπάν προτεστάντες καλβινιστές, όπου έκαστος βδελύσσεται για τους δικούς του λόγους τον κρατικό νταβά του σχολείου..
Συμφωνώ , αν και έχω επιφυλάξεις για το homeschooling .
ΔιαγραφήΑυτό το χομσκούλινγκ είναι η εφιαλτική προοπτική του νεο-φιλελευθερισμού, η οποία απαιτεί κάθε τι το δημόσιο, κάθε αγαθό που η αστική κοινωνία θεώρησε κατάκτηση για την ισότητα των ανθρώπων, να περάσει στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η δημόσια εκπαίδευση, με την απαξίωση του ρόλου του δημόσιου σχολείου και του εκπαιδευτικού είναι ένα από τα τελευταία "οχυρά". Ο νέος παγκοσμιοποιημένος, άχρωμος, απαίδευτος, άνεργος, άστεγος, ναρκωμένος ανθρωποχυλός είναι ήδη πραγματικότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκούλινγκ, λοιπόν!
Πώς είναι το χομσκούλινγκ η εφιαλτική προοπτική του νεο-φιλελευθερισμού , αφού στη νεοφιλελεύθερη ΕΕ απαγορεύεται και στις ΗΠΑ καταργείται σε όλο και περισσότερες πολιτείες ;
ΔιαγραφήΗ δημόσια εκπαίδευση είναι απλά το βασικό όργανο της εκάστοτε κρατικής προπαγάνδας . Ούτε κατάκτηση ούτε οχυρό . Και όσο ανεβαίνουμε σε βαθμίδες (ανώτερη και ανώτατη ) τόσο μεγαλώνει η δυσοσμία.
Διαβάστε, τον γκουρού του νεοφιλελευθερισμού Milton Friedman: «Καπιταλισμός και Ελευθερία», εκδόσεις Παπαδόπουλος, για να καταλάβετε τι κόσμος επίκειται και μην προσχωρείτε εύκολα σε απόψεις που κυκλοφορούν με την σέσουλα.... και γενικεύσεις που μόνο μια φασιστική ισοπέδωση αναδύουν των ράθυμων μυαλών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο εκπαιδευτικό όραμα του Φρίντμαν : «Αν οι σημερινές δημόσιες δαπάνες για τη σχολική αγωγή μπορούσαν να διατεθούν στους γονείς ανεξάρτητα από το πού στέλνουν τα παιδιά τους, θα εμφανίζονταν πολλά διαφορετικά σχολεία για να καλύψουν τη ζήτηση. Οι γονείς θα μπορούσαν να εκφράσουν τις απόψεις τους για τα σχολεία άμεσα και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι τώρα, παίρνοντας τα παιδιά τους από το ένα σχολείο και στέλνοντάς τα σε ένα άλλο». (σελ. 139-140).
Για να ολοκληρώσει: «Κι εδώ, όπως και σε άλλους τομείς η ανταγωνιστική επιχείρηση είναι πιθανό να αποδειχθεί πολύ πιο αποτελεσματική στο να ανταποκριθεί στην καταναλωτική ζήτηση απ’ ό,τι οι εθνικοποιημένες επιχειρήσεις ή οι επιχειρήσεις που λειτουργούν για να εξυπηρετούν άλλους σκοπούς» (σελ. 140). Σε κάθε περίπτωση η ιδιωτική πρωτοβουλία κρίνεται ανώτερη κι ως εκ τούτου προτιμότερη από οτιδήποτε δημόσιο. Το ζήτημα είναι να περάσουν όλες οι λειτουργίες σε αυτή.
Το εκπαιδευτικό όραμα του Φρίντμαν με το κουπόνια έγινε πραγματικότητα το 2005 στη Νέα Ορλεάνη, όταν η πόλη είχε καταστραφεί από τον τυφώνα Κατρίνα. Η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο «Το δόγμα του Σοκ» γράφει: «Ένας από εκείνους που διέβλεψαν μια μεγάλη ευκαιρία στην πλημμυρισμένη Νέα Ορλεάνη ήταν ο Μίλτον Φρίντμαν, ο μεγάλος γκουρού του ιδεολογικού κινήματος υπέρ του αχαλίνωτου καπιταλισμού και ο άνθρωπος στον οποίο πιστώνεται το κανονιστικό πλαίσιο για τη σημερινή, υπερκινητική παγκόσμια οικονομία. Ενενήντα τριών ετών και με εύθραυστη υγεία» (σε μερικούς μήνες πέθανε) «βρήκε εντούτοις τη δύναμη να γράψει ένα άρθρο στη Wall Street Journal τρεις μήνες μετά την κατάρρευση των φραγμάτων που προστάτευαν τη Νέα Ορλεάνη. “Τα περισσότερα σχολεία της Νέας Ορλεάνης είναι συντρίμμια” σχολίαζε ο Φρίντμαν, “όπως εξάλλου και τα σπίτια των παιδιών που φοιτούσαν σε αυτά. Τα παιδιά είναι πλέον διασκορπισμένα σε ολόκληρη τη χώρα. Πρόκειται για μια τραγωδία. Αλλά είναι επίσης και μια ευκαιρία να μεταρρυθμίσουμε ριζικά το εκπαιδευτικό σύστημα”». (σελ. 17).
Και βέβαια, η μεταρρύθμιση είχε να κάνει με τα κουπόνια: «Η ριζοσπαστική ιδέα του Φρίντμαν ήταν, αντί να δαπανήσει η κυβέρνηση ένα μέρος από τα δισεκατομμύρια δολάρια της χρηματικής βοήθειας προς τους πληγέντες για την ανοικοδόμηση και τη βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος δημόσιας παιδείας στη Νέα Ορλεάνη, να εφοδιάσει τις οικογένειες με κουπόνια με τα οποία τα παιδιά θα μπορούσαν να πηγαίνουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα – πολλά από τα οποία λειτουργούσαν με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος –, ώστε με αυτό τον τρόπο να επιδοτηθούν από το κράτος. Ήταν κρίσιμο, έγραφε ο Φρίντμαν, αυτή η θεμελιώδης αλλαγή να μην αποτελεί μια προσωρινή λύση, αλλά μάλλον μια “μόνιμη μεταρρύθμιση”». (σελ. 17).
Η δημόσια εκπαίδευση μπορεί να γίνεται όργανο προπαγάνδας και γίνεται, αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι από την φύση της δημόσιο αγαθό, όπως ακριβώς είναι το νερό, οι φυσικοί πόροι, τα κοινωφελή ιδρύματα και οι υπηρεσίες, η κοινωνική ασφάλιση και τόσα άλλα... με την έννοια ότι ως θεσμοί υπερβαίνουν τις ιδιωτικότητες και τις ιδιωτείες του καθενός στο χρόνο και στο χώρο, αποτελούν αποκρυσταλλώσεις ενός αντικειμενικού επιπέδου που είναι απαιτητό για να υπάρχει ανθρώπινη ζωή, εν γένει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν απαξιώσουμε εντελώς το δημόσιο σχολείο, το δημόσιο πανεπιστήμιο, τον δάσκαλο και τον καθηγητή, ας σκεφτούμε ως ελληνική κοινωνία τι έχουμε να βάλουμε στην θέση τους, πλην τύπους σαν τον Βερύκιο και τον Αμβρόσιο, πλην σαπουνόπερας, μάι μαν καν, και σκοτάδι πίσσα μαύρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι τοτέμ η δημόσια παιδεία ούτε οι αδιάφοροι δάσκαλοι ούτε οι ασύδοτοι καθηγητές . Καθηγητές που την πέφτουν σε φοιτήτριες , που εγώ έγραφα στην αίθουσα και πριν τελειώσω οι βαθμοί ήταν αναρτημένοι , που βάζουν βαθμούς χωρίς να κοιτάνε καν τα γραπτά , που βγάζουν "επιστήμονες " με κομματικά κριτήρια , που οι περισσότεροι απόφοιτοι βγαίνουν αμόρφωτοι και άξεστοι. Αυτή η παιδεία έβγαλε και βγάζει Αμβρόσιους , Βερύκιους κλπ. Αν καλύπτεσαι ας το αφήσουμε έτσι.
ΔιαγραφήΝα το ξεκαθαρίσω , ιδιωτικά σχολεία και homeschooling δεν είναι λύσεις για πολλούς λόγους
Επίσης στο χωριό την δεκαετία του 60 είχαμε ένα δάσκαλο που έκανε φάλαγγα κανονική στα ξυπόλυτα φτωχά παιδιά που πήγαιναν στο σχολείο άπλυτα...Ζει ακόμα αυτός ο δάσκαλος και είναι ψάλτης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! έχει διατελέσει και δημοτικός σύμβουλος.
Έτερα και εκάτερα.
Όχι δεν με καλύπτουν οι περιπτωσιολογίες στον δημόσιο διάλογο. Με καλύπτουν μόνο όταν μιλάω με φίλους πίνοντας καφέ και λέμε ο καθένας τον πόνο του.
Δεν είναι περιπτωσιολογίες. Πρόκειται αν όχι για πλειοψηφία , για μεγάλη και αυξανόμενη μειοψηφία . Και όπως έγραψα αυτή τη κοινωνία αυτή η παιδεία την διαμόρφωσε. Αν μας καλύπτει να μην γκρινιάζουμε για το My man can.
ΔιαγραφήΑντιπαρέρχομαι το πότε κάτι είναι περιπτωσιολογία και πότε όχι.
ΔιαγραφήΠάω στο μάι μαν καν. Ναι, αυτό ακριβώς είναι το επιθυμητό, να χάσουμε το κριτήριο της ενόχλησης από όλα αυτά τα κατακλυσμιαία παρακμιακά φαινόμενα. Να μην "γκρινιάζουμε", να φτάσουμε κάποτε να το θεωρήσουμε απολύτως φυσιολογικό και ότι μας αξίζει τέτοιοι που είμαστε... όπως τα μνημόνια, όπως κάθε υποδούλωση που αξίζει στις μάζες. Όχι, δεν μας αξίζει!
Ενόχληση χωρίς διάθεση για αλλαγές , δε λέει κάτι.Η κρίση και η παρακμή προήλθαν από τις δυσλειτουργίες της κοινωνίας .Αφού δεν αλλάζουμε τα λουζόμαστε .
ΔιαγραφήΚανείς δεν μίλησε για κατάργηση του δημόσιου σχολείου, αλλά για δικαίωμα επιλογής. Τώρα, αν η χορήγηση του δικαιώματος αυτού οδηγήσει, τελικά, στην απαξίωση και συρρίκνωση του δημοσίου, άλλος έχει τη μύγα και θα πρέπει να μυγιάζεται..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δε κουπόνια του Φρήντμαν δε συνιστούν πρόταση οικοδιδασκαλίας, αλλά επιλογής ιδιωτικού σχολειού. Δεν θα ήταν άσχημο να εφαρμόζονταν και στην Ελλάδα, όπου θα οδηγούσαν σε ένα είδος κοινωνικής δικαιοσύνης, βρε αδερφέ, αφού θα επέτρεπαν και στα παιδιά της πλέμπας να φοιτήσουν στους Μωραϊτηδες και στα Αμερικάνικα Κολλέγια, πλάϊ στα παιδιά των αριστερών.. Είναι η ίδια κοινωνική αδικία που επιτρέπει στον φραγκάτο να καίγεται στη Βουλγαρία, κανονικότατα διαβασμένος, και στον φτωχομπινέ να ξεθάβεται στην τριετία και να πετάγεται στους σκύλους..
Το ζητούμενο είναι το δικαίωμα επιλογής. Και κοινωνία που το αρνείται είναι ανελεύθερη.
Άσε που με το homeschooling γλυτώνεις αυθωρεί και παραχρήμα από τον νεότευκτο ντουβρουτζά του bullying..
Το bullying δεν είναι κάτι καινούριο .
ΔιαγραφήΑυτό με τα κουπόνια είχε ένα ενδιαφέρον .
Όντως, απλά τώρα έχει περιβληθεί με το ψυχολογιστικό αμπαλάζ της νόσου, για να μπορούν τα κογκλάβια των ειδημόνων να μας τα ζαλίζουν με τους προβληματισμούς τους. Πάντως, πάτερ, επειδή είμαστε και της ίδιας γενιάς, οφείλω να σου πω πως το μικρόβιο του homeschooling το κόλλησα πιτσιρίκι, όταν είχα δει τους Twins με Σβαρτσενέγκερ και Ντάνυ ντε Βίτο, όπου, αν θυμάσαι, ο Άρνι είχε μεγαλώσει σε ένα νησί, μέσα σε ένα εργαστήριο με ιδανικές συνθήκες, βιβλιοθήκες κλπ. Γι' αυτό και είχε βγει στην κοινωνία αγνός και αμύριστος, σε αντίθεση με το λαμόγιο αδελφό του.. Τότε είχα σκεφτεί "διάολε, θα ήταν γαμάτο να μπορούσαμε όλοι να έχουμε μεγαλώσει έτσι".. Φυσικά, μεγαλώνοντας και διαβάζοντας, κατάλαβα ότι όλοι οι μεγάλοι άνδρες, των οποίων τα καμώματα αποστηθίζαμε στα σχολειά, έτσι είχαν ανατραφεί..
ΔιαγραφήΘα 'θελα, λοιπόν, το παιδί μου, να είχε τη δυνατότητα να μορφωθεί, όπως ο Καβάφης, ας πούμε, με γκουβερνάντες και πολύγλωσσες βιβλιοθήκες.. Αρκεί, φυσικά, να μην είχε καμιά παρόμοια μάνα και είχαμε άλλα.. (και η σεξιστική αποφώνηση!)
Στη Νέα Ορλεάνη, τελικά και για να δώσω όλη την εικόνα, «Σε αντίθεση με τον αργό ρυθμό με τον οποίο επισκευαζόταν τα φράγματα και αποκαθίστατο η ηλεκτροδότηση, ο εκπλειστηριασμός του σχολικού συστήματος της Νέας Ορλεάνης πραγματοποιήθηκε με στρατιωτική ταχύτητα και ακρίβεια. Μέσα σε δεκαεννέα μήνες, και με τους περισσότερους από τους φτωχούς κατοίκους της πόλης ακόμα εξόριστους, το σύστημα δημόσιας παιδείας της Νέας Ορλεάνης αντικαταστάθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από επιδοτούμενα ιδιωτικά σχολεία. Πριν από τον τυφώνα Κατρίνα στη σχολική διεύθυνση υπάγονταν εκατόν είκοσι τρία δημόσια σχολεία, ενώ τώρα πια μόνο τέσσερα. Πριν από τον τυφώνα υπήρχαν εφτά επιδοτούμενα σχολεία στην πόλη, ενώ τώρα αυτά ανέρχονταν σε τριάντα ένα.δαπανήθηκαν «δεκάδες εκατομμύρια δολάρια» για να γίνουν τα σχολεία από εκατόν τριάντα (εκατόν είκοσι τρία δημόσια και εφτά επιδοτούμενα) μόλις τριάντα πέντε (τέσσερα δημόσια και τριάντα ένα επιδοτούμενα) και να εξαφανιστούν τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών (χώρια ότι η συντριπτική πλειοψηφία απολύθηκε). Ο Φρίντμαν δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία για το χρήμα των φορολογουμένων όταν δαπανάται από το κράτος προσφέροντας αξιοπρεπείς δουλειές στους ανθρώπους, αλλά όχι όταν δίνεται δώρο σε ιδιώτες προς υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επανάληψη των ίδιων αποτελεσμάτων σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις αυτού του είδους καταδεικνύει και την υποκρισία αυτών που τις εισηγούνται, καθώς τα λάθη που διαρκώς επαναλαμβάνονται δεν είναι λάθη αλλά στόχος. Το κράτος αποποιείται τις λειτουργίες του μοιράζοντας εκατομμύρια σε ιδιώτες, που παριστάνουν τους ελεύθερους επιχειρηματίες διεκδικώντας τα λεφτά των φορολογουμένων. Πρόκειται για τον ιμάντα που μετατρέπει το δημόσιο πλούτο σε ιδιωτικό στο όνομα της ανάπτυξης και της ελευθερίας των αγορών. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η νομιμοποίηση της λεηλασίας του δημόσιου πλούτου, που παριστάνει το οικονομικό μοντέλο".
Φυσικά, αυτού του είδους οι «μεταρρυθμίσεις» δεν αφορούν μόνο την εκπαίδευση.
Και βέβαια το πρόβλημα σε όλα αυτά δεν είναι τι έγινε εκεί ή εδώ ή παραπέρα, αλλά είναι ο νέος ανθρωπότυπος, ο homo economicus που μας κατακυριεύει, χωρίς καν να το αντιληφθούμε. Ο ανθρωπότυπος αυτός ανάγει τα πάντα και σκέφτεται με όρους αγοράς και οικονομίας,(ακόμα και το θέμα της καύσης ή της ταφής των νεκρών, πρωτίστως έτσι το κατανοεί) και όταν μιλάει για "ελευθερία επιλογών" εννοεί την ελευθερία από κάθε πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο, που το κεφάλαιο πάντα ονειρευόταν για τον εαυτό του.
Μια χυδαία αλλά τόσο προσιτή και οικεία έκφραση της οποίας μπορούμε να απολαύσουμε σε κάθε S/M (ελευθερία επιλογών).
Τα στοιχεία που αναφέρω είναι από το βιβλίο της Νaomi Klein Το δόγμα του Σοκ.