Οι "αναρχικές" Γαβριηλία και Μαρία Σκομπτσόβα και οι στρεβλώσεις του γυναικείου μοναχισμού

                            

Ο λόγος για τον οποίο απορρίπτονται η γερόντισσα Γαβριηλία και ακόμη περισσότερο η γερόντισσα Μαρία Σκομπτσόβα,είναι διότι έσπασαν το μοντέλο της μοναχής.το οποίο απαιτεί από την Ορθόδοξη καλόγρια το ρόλο της υπηρέτριας,της ανεγκέφαλης προσωπικότητας και της υποταγμένης ολοκληρωτικά γυναικείας φύσης.Σου λέει ο Γέροντας των γυναικείων μοναστηριών "άμα αρχίσει τώρα κάθε μια από τις μοναχές να 'χει την άποψή της και τη γνώμη της για την ζωή,τότε χαθήκαμε".



Επιτρέπεται στις μοναχές να γκρινιάζουν,να ρουφιανεύουν γράφοντας τεράστιες λίστες λεπτομερειών που αφορούν τις άλλες μοναχές,να κουτσομπολεύουν και να κατηγορούν τα πάντα και τους πάντες,εκτός από τον Γέροντά τους,τον οποίο πρέπει να λατρεύουν σαν ηλίθιες.Αυτόν πρέπει να τον επαινούν,να τον γλύφουν και να φτιάχνονται αστραπιαία όπως τις θέλει αυτός,αν θέλουν να επιτύχουν του υψηλού τους στόχου,τουτέστιν την εύνοιά του.Είπε ο Γέροντας,"αυτή είναι καλή κι η άλλη κακή" και "αυτό που είπε ο τάδε είναι σοφό" ή "το άλλο είναι απαράδεκτο;"Οφείλει η μοναχή,με αστραπιαίες διαδικασίες ν'αφομοιώσει και να οικειοποιηθεί απόλυτα αυτό που λέει ο Γέροντάς της,γιατί αλλιώς διατρέχει τον άμεσο κίνδυνο,κάποια άλλη μοναχή να το κάνει πιο γρήγορα και να κατακτήσει εκείνη την εύνοια του Γέροντα περισσότερο απ'αυτήν.Εννοείται βέβαια,ότι η ίδια δεν μπορεί ποτέ να καταλάβει ποιο είναι το σωστό ή το θέλημα του Θεού,έστω κι αν ζει πενήντα χρόνια μες στο μοναστήρι.Το σωστό είναι πάντοτε αυτό που λέει ο Γέροντας.
................................................................................................................................................................
Φυσικό λοιπόν πρόσωπα σαν την γερόντισσα Γαβριηλία  ή την γερόντισσα Μαρία Σκομπτσόβα να εξοργίζουν τον γυναικείο μοναχισμό,αφού και μόνο η ύπαρξή τους και η πνευματική τους επιτυχία και  ακτινοβολία αμφισβητεί εκ βάθρων τα θεμέλιά του.Ένας μοναχισμός κηδεμονευόμενος και καθοδηγούμενος από αγιορείτες(ο οποιοσδήποτε Γέροντας για να μπορεί να σταθεί στον κόσμο,πρέπει να έχει άμεση ή έμμεση αναφορά σε αγιορείτη,από τον οποίο αντλεί εγγύηση για τη γνησιότητα του πνεύματος και της προσωπικότητάς του)είναι φυσικό να εξοργίζεται από τέτοιες προσωπικότητες,αφού αυτές αμφισβητούν μια αιώνια παράδοση μέσα στην οποία τακτοποίησαν τόσο όμορφα και τόσο πετυχημένα τα γυναικεία μοναστήρια.Κι εκεί ζουν οι μοναχές καλά και εμείς καλύτερα.Προς τι λοιπόν είναι χρήσιμες αυτές οι αναρχικές προσωπικότητες,σαν τη γερόντισσα Γαβριηλία και την γερόντισσα Μαρία Σκομπτσόβα;

Το Άγιον Όρος και οι Γέροντες του γυναικείου μοναχισμού μπροστά σ'αυτές τις γερόντισσες νιώθουν τον ίδιο τρόμο τον οποίο ένιωθε και η αγγλική αποικιοκρατία μπροστά στα κινήματα αυτονόμησης των κρατών που είχαν υποδουλώσει. 

Μιχαήλ Μοναχός,ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ),εκδ Δορκάς