Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2024

Ποιος δυσφημεί τελικά την Ελλάδα στο εξωτερικό;

 


Οι απόψεις που εξέφρασε η ευρωβουλευτής της ΝΔ κα Βόζεμπεργκ για την κα Καρυστιανού κάνει να κοκκινίζουν ακόμα και τα τρολ του κυβερνώντος κόμματος. Πέρα από την επανάληψη της απόψεως ότι καθοδηγείται από τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που ακούγεται πρώτη φορά από επίσημα χείλη, μέχρι τώρα μόνο ανώνυμα τρολ προσπαθούσαν αν το περάσουν σαν άποψη μέσω του διαδικτύου, πέρα από την άποψη ότι οι ενέργειες του Συλλόγου των θυμάτων των Τεμπών δυσφημούν τη χώρα στο εξωτερικό -την οποία δεν την δυσφημεί κατά τη ΝΔ ούτε η δήλωση του αρμόδιου υπουργού λίγες μέρες πριν το ατύχημα ότι τα τρένα είναι ασφαλή, ούτε η απάντηση με εξώδικο του ΟΣΕ στους συνδικαλιστές, οι οποίοι με δικό τους εξώδικο περιέγραφαν με ακρίβεια και τα χάλια του σιδηροδρόμου και την μεγάλη πιθανότητα να γίνει σοβαρό ατύχημα(η απάντηση του ΟΣΕ, κλασική της ιδεολογίας της κυβέρνησης, ήταν ότι οι συνδικαλιστές τα λέτε αυτά για κομματικούς λόγους και εσείς φταίτε για όλα), ούτε η δήλωση του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης(ο Γεωργιάδης είναι αυτός) ότι δε μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό ο υπουργός μεταφορών γιατί κανείς δε θα έπαιρνε τρένο- είπε και κάτι άλλο φοβερό: ότι έναν πολιτικό άνδρα κύρους σαν τον Καραμανλή δε μπορεί να τον κρίνει κανένας ιδιώτης! Η άποψη της κυβέρνησης για τη δημοκρατία οφείλω να ομολογήσω ότι είναι κάπως περίεργη...Επιπλέον ας ρίξουν μια ματιά όσοι ακόμα λένε περί ελληνικής δικαιοσύνης τη προχθεσινή απόφαση για τις ευθύνες για τα 25 άτομα που πνίγηκαν από τις πλημμύρες στη Μάνδρα, εκεί οι άνθρωποι δεν έκαναν έναν σύλλογο που να "δυσφημεί την Ελλάδα στο εξωτερικό", και θα δείτε πόσο άξια εμπιστοσύνης είναι αλλά και γιατί οι εκθέσεις για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα είναι αυτές που είναι. Και όχι δε φταίει ο -διαλυμένος πια- ΣΥΡΙΖΑ...

Πάντα να ξεκινάς ξανά

 


Δεν είναι περίπλοκο να ακολουθήσεις πνευματική ζωή.  Όμως είναι δύσκολο.  Είμαστε τυφλοί και υποκείμενοι σε χίλιες ψευδαισθήσεις.  Πρέπει να περιμένουμε να κάνουμε λάθη συνέχεια.  Πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με το να αποτυγχάνουμε επανειλημμένα και να αρχίζουμε πάλι να προσπαθούμε να αρνηθούμε τον εαυτό μας για την Αγάπη του Θεού.

Όταν είμαστε θυμωμένοι με τα δικά μας λάθη, τείνουμε περισσότερο από ποτέ να αρνηθούμε τον εαυτό μας από Αγάπη για τον εαυτό μας.  Θέλουμε να αποτινάξουμε το μισητό πράγμα που μας έχει ταπεινώσει. Στη βιασύνη μας να ξεφύγουμε από την ταπείνωση των λαθών μας, τρέχουμε κατευθείαν στο αντίθετο λάθος, αναζητώντας παρηγοριά και αποζημίωση.  Και έτσι περνάμε τη ζωή μας τρέχοντας πέρα ​​δώθε από τη μια προσκόλληση στην άλλη.

Αν αυτή μόνο είναι όλη κι όλη η  αυταπάρνηση μας, τα λάθη μας δεν θα μας βοηθήσουν ποτέ.

Αυτό που πρέπει να κάνετε, όταν έχετε κάνει ένα λάθος, είναι να μην εγκαταλείψετε αυτό που κάνατε και να ξεκινήσετε κάτι εντελώς νέο, αλλά να ξεκινήσετε πάλι από την αρχή με αυτό που ξεκινήσατε άσχημα και να προσπαθήσετε, για την αγάπη του Θεού, να το κάνετε καλά.

~ Τόμας Μέρτον

από 10/7/1949

Edguy - Power and Majesty

 


Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024

Μεγαλείο

 


Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων οι οποίοι τσακώνονται μεταξύ τους. Οι πρώτοι υποστηρίζουν πως οι άνθρωποι δεν είναι παρά έντομα στο σύμπαν ενώ οι δεύτεροι υποστηρίζουν πως οι άνθρωποι είναι προορισμένοι για μεγαλεία. Θεωρώ τη διαφωνία αυτή εντελώς γελοία. Μια ματιά σε μια κυψέλη ή μια μυρμηγκοφωλιά θα αρκούσε για να καταλάβουν και οι δύο πως το ένα δεν αποκλείει το άλλο...

Η νομιμότητα της πολιτικής ψευδολογίας(άκρως καυστικό απόσπασμα)

 


Ο Συγγραφέας περνάει στο τρίτο κεφάλαιο, όπου πραγματεύεται τη νομιμότητα της πολιτικής ψευδολογίας και καταδεικνύει ότι είναι θεμιτή και επιτρεπτή. Ως απόδειξη χρησιμοποιεί τις πραγματικές αρχές της κάνοντας μια εξονυχιστική έρευνα για τα διάφορα δικαιώματα που έ3χουν οι άνθρωποι στην αλήθεια. Καταδεικνύει ότι ο λαός έχει δικαίωμα να προσδοκά από τους συνανθρώπους του την αλήθεια προκειμένου για ιδιωτικές υποθέσεις· ότι επίσης ο καθένας έχει δικαίωμα στην εν οίκω αλήθεια, δηλαδή καθένας είναι εύλογο να απαιτεί την αλήθεια από τα μέλη της οικογένειάς του, ώστε να μην εξαπατάται από την γυναίκα του, από τα παιδιά του ή και από τους υπηρέτες του· απεναντίας, ο λαός δεν έχει κανένα δικαίωμα στην πολιτική αλήθεια· όπως ακριβώς δεν έχει δικαίωμα να κατέχει πλούσια αγαθά, εκτάσεις γης και πύργους, έτσι δεν δικαιούται να πληροφορείται την αλήθεια στο θέμα της διακυβέρνησης. Ο Συγγραφέας κανονίζει και ορίζει με μεγάλη ακρίβεια τα διαφορετικά μερίδια που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι στο είδος αυτό(δηλαδή σε ό,τι αφορά αυτό το είδος της αλήθειας), ανάλογα με τις ικανότητες, το αξίωμα, το λειτούργημα και το επάγγελμά τους: καταδεικνύει ότι τα παιδιά δεν μπορούν να διεκδικήσουν τίποτε και γι' αυτό είναι πολύ σπάνιο να βρεις παιδί που να έχει διαπαιδαγωγηθεί με κάποια αλήθεια. Πρέπει ωστόσο να παραδεχθούμε ότι, στο κεφάλαιο αυτό, ο Συγγραφέας βρίσκει κάποιες, φαινομενικές έστω, δυσκολίες επειδή πρόκειται να ερμηνεύσει κάποια κείμενα της Αγίας Γραφής και να απαντήσει στις αντιρρήσεις που προκύπτουν από αυτά.


Johnathan Swift,  Η Τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας, εκδ. Άγρα

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2024

TESTAMENT - Time Is Coming

 


To τίμημα μιας ανάπτυξης -τελικά- για λίγους

 


Συγγνώμη που χαλάω το κλίμα εθνικής υπερηφάνειας και τους μεγαλειώδεις διαξιφισμούς για το ποιος είπε το Όχι, ο Μεταξάς ή ο λαός, αν οι αριστεροί έκαναν αντίσταση ή ήθελαν να επιβάλλουν τον κομμουνισμό και άλλα τέτοια και να σας πω ότι 114 άτομα έχασαν τη ζωή τους και 185 τραυματίστηκαν σοβαρά σε χώρους εργασίας το 2024, με την πλειονότητα των δυστυχημάτων να καταγράφονται στον αγροτικό και κατασκευαστικό κλάδο. Συγκεκριμένα:

28 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε εργασίες στον αγροτικό τομέα (σε χωράφια, κτηνοτροφικές μονάδες, μονάδες επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων).

26 στον κατασκευαστικό τομέα

2 ήταν οδηγοί

6 εργάζονταν σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης

8 σε επαγγέλματα που σχετίζονται με τη θάλασσα

3 σε υπηρεσίες γραφείου

2 ήταν διανομείς

2 σε σώματα ασφαλείας

32 σε άλλες κατηγορίες (υπάλληλοι, εργάτες-μισθωτοί).


Και πάμε για ρεκόρ. Η ανάπτυξη έρχεται για λίγους και το τίμημα το πληρώνουν πολλοί. Δείτε λιγότερα

Serj Tankian - Life's Revengeful Son

 


Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2024

Της Αγίας Σκέπης

 


Την περίοδο 457-474 μ.Χ. που ήταν βασιλιάς ο Λέοντας ο Μεγάλος, ζούσε στην Κωνσταντινούπολη ο Όσιος Ανδρέας, ο διά Χριστόν σαλός. 

Κατά τη διάρκεια μιας αγρυπνίας στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο Όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, που έγινε αργότερα πατριάρχης Κων/πόλεως (520-536 μ.Χ.), είδαν την Υπεραγία Θεοτόκο να εισέρχεται στο ναό από την κεντρική πύλη. 

Πλάι στην Υπεραγία Θεοτόκο βρισκόταν πλήθος αγγέλων, καθώς και ο Ιωάννης ο Πρόδρομος με τον Ιωάννη τον Θεολόγο.

Αφού μπήκε η Παναγία στο ναό, προχώρησε προς τον σολέα και προσευχήθηκε για αρκετή ώρα, με θερμά δάκρυα, υπέρ της σωτηρίας των πιστών. Το γεγονός αυτό ήταν ορατό μόνο στον Ανδρέα και στον Επιφάνιο. 

HAMMERFALL - Avenge The Fallen

 


Κυριακή Ζ Λουκά



 Εκείνο τον καιρό, πλησίασε τον Ιησού ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Ιάειρο και ήταν άρχοντας της συναγωγής. Αυτός έπεσε στα πόδια του Ιησού και τον παρακαλούσε να πάει στο σπίτι του, γιατί είχε μια μοναχοκόρη ως δώδεκα χρονών που ήταν ετοιμοθάνατη. Την ώρα που ο Ιησούς βάδιζε προς το σπίτι, τα πλήθη τον περιέβαλλαν ασφυκτικά. Κάποια γυναίκα, που υπέφερε από αιμορραγία δώδεκα χρόνια και είχε ξοδέψει όλη της την περιουσία στους γιατρούς, χωρίς κανένας να μπορέσει να την κάνει καλά, πήγε πίσω από τον Ιησού, άγγιξε την άκρη του ρούχου του, κι αμέσως η αιμορραγία της σταμάτησε. Τότε ο Ιησούς είπε: «Ποιος με άγγιξε;» Ενώ όλοι αρνιούνταν, ο Πέτρος και όσοι ήταν μαζί του έλεγαν: «Διδάσκαλε, οι όχλοι έχουν στριμωχτεί κοντά σου και σε πιέζουν, κι εσύ λες ποιος με άγγιξε;» Ο Ιησούς όμως είπε: «Κάποιος με άγγιξε, γιατί εγώ ένιωσα να βγαίνει από μένα δύναμη». Μόλις η γυναίκα είδε ότι δεν ξέφυγε την προσοχή του, ήρθε τρέμοντας κι έπεσε στα πόδια του και μπροστά σ’ όλο τον κόσμο του είπε για ποια αιτία τον άγγιξε κι ότι είχε γιατρευτεί αμέσως. Εκείνος της είπε: «Θάρρος, κόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε∙ πήγαινε στο καλό». Ενώ ο Ιησούς ακόμα μιλούσε, ήρθε κάποιος από το σπίτι του άρχοντα της συναγωγής και του λέει: «Η κόρη σου πέθανε∙ μην ενοχλείς πια τον διδάσκαλο». Όταν το άκουσε ο Ιησούς, του είπε: «Εσύ μη φοβάσαι, μόνο πίστευε, και θα σωθεί». Φτάνοντας στο σπίτι, δεν άφησε κανέναν να μπει μέσα μαζί του, εκτός από τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, καθώς και τον πατέρα και τη μητέρα του κοριτσιού. Όλοι έκλαιγαν και τη θρηνολογούσαν. Ο Ιησούς όμως τους είπε: «Μην κλαίτε∙ δεν πέθανε, αλλά κοιμάται». Εκείνοι τον περιγελούσαν, βέβαιοι πως είχε πεθάνει. Ο Ιησούς, αφού τους έβγαλε όλους έξω, έπιασε το κορίτσι από το χέρι και του είπε δυνατά: «Κορίτσι, σήκω!» Το πνεύμα της επέστρεψε κι αυτή αμέσως σηκώθηκε. Ο Ιησούς τότε διέταξε να της δώσουν να φάει. Οι γονείς της έμειναν κατάπληκτοι. Εκείνος όμως τους είπε να μην πουν σε κανέναν τι είχε γίνει.

Δύο θαύματα επιτελούνται στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Το πρώτο σε μία γυναίκα, η οποία είχε ξοδέψει όλη της περιουσία προσπαθώντας να βρει θεραπεία για την αιμορραγία της, και να ξέρετε πως στους Εβραίους εκείνης της εποχής, τέτοιου είδους ασθένειες που σχετίζονταν με την αιμορραγία πέρα από τις επιπτώσεις που είχαν στην υγεία του ασθενούς με τις πιθανές μολύνσεις, οδηγούσαν και στην περιθωριοποίηση από την υπόλοιπη κοινωνία. Το δεύτερο αφορά τη κόρη του άρχοντα της συναγωγής η οποία ήταν βαριά άρρωστη και πέθανε μάλιστα μέχρι να φτάσει ο Ιησούς εκεί. Στη πρώτη περίπτωση η γυναίκα θεραπεύεται ακουμπώντας απλά το ρούχο του Ιησού ενώ στη δεύτερη ο Κύριος ανασταίνει την κόρη του Ιάειρου, του άρχοντα της συναγωγής. 

Και στις δυο περιπτώσεις η πίστη των ανθρώπων είναι αυτή που προσκαλεί την θαυματουργική δύναμη του Κυρίου. Ο Ιάειρος καλεί τον Ιησού στο σπίτι του, αδιαφορώντας για τις πιθανές συνέπειες που θα είχε από τους Φαρισαίους, οι οποίοι απειλούσαν όποιον πήγαινε και άκουγε τον Ιησού ότι θα τον διώξουν από την κοινότητα. Στη δεύτερη, η αιμορροούσα γυναίκα, περιθωριοποιημένη και μόνη, ξεπερνά το εμπόδιο του όχλου, ο οποίος ήταν τόσος πολύς που συνέθλιβε σχεδόν τον Χριστό και φτάνει και αγγίζει το ένδυμα του Ιησού. 

Αλλά το πιο σημαντικό στοιχείο της περικοπής βρίσκεται αλλού. Στα ίδια τα πρόσωπα και στον τρόπο προσέγγισης του Ιησού. Ο άρχοντας της συναγωγής, Ιάειρος, πηγαίνει στον Ιησού με κάθε επισημότητα και πιθανότατα συνοδευόμενος και από κάποιους υπηρέτες του. Απευθύνει ουσιαστικά επίσημη πρόσκληση στον Χριστό, ενώ το πλήθος ανοίγει δρόμο για να περάσει. Από την άλλη, η αιμορροούσα γυναίκα άσημη και σε δεινή κοινωνική θέση, πηγαίνει κρυφά και ακουμπά το ένδυμα του Χριστού, την ώρα που ο όχλος της κλείνει το δρόμο και δεν την αφήνει να περάσει. Και στους δύο όμως το θαύμα πραγματοποιείται. Γιατί ο Θεός δεν εξετάζει κοινωνική θέση και οικονομική κατάσταση. Δεν εξετάζει μορφωτικό επίπεδο ή επάγγελμα. Δεν εξετάζει εθνικότητα, όσο κι αν πολλά έθνη θεωρούν πως είναι πιο ευλογημένα από άλλα, δεν εξετάζει κανέναν εξωτερικό παράγοντα που δημιουργούν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Εξετάζει μονάχα την καρδιά του κάθε ανθρώπου. Αν εκεί μέσα υπάρχει πίστη, αν υπάρχει αγάπη και ταπείνωση. Όλα τα άλλα είναι απλές δικαιολογίες για τους ανθρώπους ώστε να διαχωρίζονται μεταξύ τους και να ταλαιπωρούν ο ένας τον άλλον. 

Ο Θεός όμως δε ξεχωρίζει τα παιδιά Του. Και όλοι έχουμε μια θέση κοντά του αν το θέλουμε και αν θέλουμε να αγωνιστούμε με τα πάθη και τις αμαρτίες μας γι' αυτή. Και στην προσπάθεια μας αυτή να είμαστε σίγουροι πως ο Χριστός θα βρίσκεται εκεί, συνοδοιπόρος και αρωγός.


Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2024

INNERWISH - Soul Asunder

 


Αγίου Δημητρίου

 


Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.

Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.

Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος.

Ο Άγιος Δημήτριος λοιπόν, είχε τα πάντα. Αριστοκρατική καταγωγή, πολύ καλή θέση στον ρωμαϊκό στρατό, εμφάνιση σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, είχε αυτό που θα λέγαμε τα πάντα. Και όμως όλα αυτά τα άφησε στην άκρη για χάρη του Χριστού. Και όχι μόνο τα άφησε στην άκρη για χάρη του Χριστού αλλά δεν Τον αρνήθηκε ούτε υπό τη πίεση της φυλάκισης και των βασανιστηρίων αλλά δεν πτοήθηκε ούτε και μπροστά στον κίνδυνο της εκτέλεσης. Ο Άγιος Δημήτριος αν και είχε όλο τον κόσμο, τον αρνήθηκε για να κερδίσει τη ψυχή του, μένοντας πιστός στον λόγο του Κυρίου. 

"Ο χριστιανισμός είτε είναι φωτιά είτε δεν είναι τίποτα απολύτως" λέει η Αγία Μαρία Σκομπτσόβα και αυτό είναι απόλυτα σωστό. Δεν υπάρχει χώρος για χλιαρότητες και συμβιβασμούς για τους χριστιανούς. Ο χριστιανισμός είναι το μαχαίρι που έφερε ο Χριστός στον κόσμο, η φωτιά που Εκείνος άναψε. Και όταν έρχεται η ώρα της επιλογής, η ώρα που θα επιλέξουμε ανάμεσα σε θέσεις κοινωνικές, σε γνωριμίες, σε χρήματα και εξουσία και τον Χριστό, η επιλογή για τους χριστιανούς είναι ξεκάθαρη, ανεξαρτήτως των συνεπειών. 

Κάποτε ο αββάς Λωτ επισκέφθηκε τον αββά Ιωσήφ και του είπε:

-Αββά, κατά τη δύναμή μου κάνω τη μικρή ακολουθία μου και τη λίγη νηστεία μου και την προσευχή και τη μελέτη και την ησυχία. Και, όσο μπορώ, έχω καθαρούς λογισμούς. Τι μου απομένει να κάνω;

Σηκώθηκε τότε ο γέροντας, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό, κι έγιναν τα δάχτυλά του σαν δέκα αναμμένες λαμπάδες. Και είπε:

-Αν θέλεις, γίνε ολόκληρος σαν τη φωτιά!

Αυτό καλούμαστε να γίνουμε οι χριστιανοί σε τούτο τον κόσμο. Φωτιά.  Έτσι κι εμείς αυτό έχουμε ως στόχο. Να γίνουμε φωτιά. Φωτιά αγάπης, φωτιά δικαιοσύνης, φωτιά συγχωρήσεως, φωτιά ισότητας, φωτιά πνευματική που κατακαίει την αδικία και την πονηριά του κόσμου τούτου.  Όπως φωτιά έγινε ο Άγιος Δημήτριος που γιορτάζουμε σήμερα. Ας πρεσβεύει για εμάς στον Κύριο.


Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2024

Το σπουργίτι

 


Είναι πολύ όμορφο και ευγενές να φιλοσοφούμε και να θεολογούμε βλέποντας ένα σπουργίτι να σκαλίζει το έδαφος και να εξαίρουμε την απλότητά του. Όμως πόση φιλοσοφία και θεολογία θα μείνει όρθια στον πρώτο λογαριασμό ρεύματος που θα μείνει απλήρωτος; Πόσο ηθικό είναι να μιλάμε για εγκράτεια, μέτρο και ολιγάρκεια σε εργαζόμενους που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας; Η θεωρία είναι σημαντική και σπουδαία αλλά πολύ εύκολα μπορεί να γελοιοποιηθεί υπό το βάρος της καθημερινότητας.

BLAZE BAYLEY Ghost in the Bottle


 

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2024

Προσεγγίσεις

 


Έχω μια ιδιοτροπία, πολλές έχω αλλά σε μία δίνω βάση τώρα, μάλλον από μικρή ηλικία, έτσι θυμάμαι τουλάχιστον, να μη βρίσκω κανένα ενδιαφέρον σε συζητήσεις με καθηγητές, επιστήμονες, νομικούς, πολιτικούς, γενικά με αυτούς που αποτελούν την αφρόκρεμα μιας κοινωνίας. Αντιθέτως, μεγάλο ενδιαφέρον μου προκαλούσαν οι συζητήσεις με ψαράδες, κτηνοτρόφους, αγρότες, λιγότερο με οικοδόμους και εργάτες, αυτοί είχαν μια πιο "αστική" με την έννοια της ζωής της πόλης, οπτική της ζωής. Αλλά και πάλι προτιμούσα τους τελευταίους από τους καθηγητές και τους διανοούμενους. Τέλος πάντων ελπίζω να το πιάνετε το νόημα. Ομοίως και στην ιστορία, καθόλου δε μου προκαλούσαν το ενδιαφέρον οι ήρωες, οι αυτοκράτορες, οι βασιλιάδες, οι σοφοί, οι στρατηλάτες και άλλων Μεγάλων αλλά πάντα με ενδιέφεραν τα στοιχεία της καθημερινής ζωής στις διάφορες εποχές και κοινωνίες. Είτε για την Αρχαία Ελλάδα, τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το Βυζάντιο είτε για τη Γαλλία και την Αγγλία του 18ου και του 19ου αιώνα. Θεωρούσα πάντα πως μέσα από συζητήσεις με ανθρώπους από τις ομάδες που ενδεικτικά ανέφερα είτε διαβάζοντας όσες πληροφορίες υπάρχουν διαθέσιμες για την καθημερινότητα μπορούσα να πάρω σημαντικότερη γνώση από τα μεγάλα και σπουδαία γεγονότα και κείμενα, τις μεγάλες ιδέες και τις κρίσιμες μάχες. Θεωρώ ακόμα πως έχει μεγαλύτερη αξία η κουβέντα ενός βοσκού απάνω σε ένα βουνό παρά μια ολόκληρη διάλεξη ενός καθηγητή φιλοσοφίας σε μια αίθουσα αμφιθεάτρου. Δεν υποστηρίζω πως αυτό είναι το σωστό, αλλά είναι αυτός είναι ο δικός μου τρόπος προσέγγισης της ζωής. Και στην καθημερινή ανθρώπινη επαφή αλλά και στο πιο "ακαδημαϊκό" κομμάτι. Μπορεί να χάνω γνώση ή μπορεί και να μη σπαταλώ το χρόνο μου

Τι γίνεται με τον Οτσαλάν;

 


https://iskra.gr/bacheli-gia-ocalan-na-dialysei-to-pkk-kai-vgainei-apo-to-imrali/

Π.Λ.


Με έναν σημαντικό όρο διαπραγματεύονται οι Τούρκοι την αποφυλάκιση του Κούρδου ηγέτη


Με μία δήλωση με πολλές εξηγήσεις προχώρησε ο Devlet Bahceli, ηγέτης του κόμματος MHP, ο οποίος άφησε ανοιχτό να αποφυλακιστεί ο Ocalan υπό τον όρο να κηρύξει τη διάλυση του ΡΚΚ.

Ο Bahceli γνωστός για την αδιάλλακτη στάση του απέναντι στους Κούρδους, είπε συγκεκριμένα:

«Αν αρθεί η απομόνωση του επικεφαλής των τρομοκρατών, ας έρθει να μιλήσει στη συνεδρίαση της ομάδας DEM στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας.

Ας φωνάξει ότι η τρομοκρατία έχει τελειώσει εντελώς και η οργάνωση έχει διαλυθεί», είπε χαρακτηριστικά.

Έδωσε το πράσινο φως ο Erdogan


Η κίνηση του Bacheli, που φαίνεται να συμφωνήθηκε κατά τις τελευταίες έκτακτες συναντήσεις που είχε με τον Τούρκο πρόεδρο Erdogan με απώτερο στόχο τον προσεταιρισμό των Κούρδων βουλευτών για την αναθεώρηση του Συντάγματος, έχει βάλει φωτιά στη συζήτηση γύρω από το κουρδικό ζήτημα και τώρα όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο αν θα βρει ουσιαστική ανταπόκριση από τον Ocalan και τον πολιτικό κόσμο της Τουρκίας.


Πολιτικός κρατούμενος από το 1999


Ο Ocalan κρατείται από το 1999, υπό συνθήκες απομόνωσης, στο νησί Ιμραλί της Προποντίδας, εκτίοντας ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Η πρώτη κίνηση του Bacheli, που ερμηνεύτηκε ως πρωτοβουλία για επίλυση του Κουρδικού Ζητήματος, σημειώθηκε την 1η Οκτωβρίου όταν κατά την τελετή έναρξης της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου στην Εθνοσυνέλευση αντήλλαξε χειραψία με την ηγεσία του φιλοκουρδικού κόμματος DEM, το οποίο ακόμη και σήμερα κατηγορεί ότι στηρίζει την τρομοκρατία και είναι πολιτικό παρακλάδι του ΡΚΚ.

Σε μία πρώτη αντίδραση στην τοποθέτηση του Bacheli, ο πρόεδρος Erdogan, μιλώντας σε στελέχη του κόμματός του ΑΚΡ, ανέφερε μεν ότι «δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτούς που έχουν πρόβλημα με τον εθνικό μας ύμνο και αυτούς που υπονομεύουν τη δημοκρατία μας», υπονοώντας τους φιλοκουρδικούς κύκλους, «είτε πρόκειται για εραστές της τρομοκρατίας μεταμφιεσμένους σε δικηγορικούς συλλόγους, δικηγόρους ή δημοσιογράφους». Ωστόσο, παρέχοντας έμμεση στήριξη στη δήλωση Bacheli, προσέθεσε:

«Περιμένουμε από όλους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει θέση για την τρομοκρατία στο μέλλον της Τουρκίας.

Θέλουμε αυτό το ιστορικό παράθυρο που ανοίγει να μη πέσει θύμα υπολογισμών.

Θέλουμε να οικοδομήσουμε μαζί μια Τουρκία χωρίς τρομοκρατία».


Και η αντιπολίτευση υπέρ της αποφυλάκισης


Κατ’ αρχήν στήριξη στην πρόταση Bacheli παρείχε ο πρόεδρος του κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ozgur Ozel.

«Αν σταματήσει η αιματοχυσία στην Τουρκία, αν δεν υπάρξουν άλλα δάκρυα από τα μάτια των μητέρων, αν έλθει ειρήνη στη χώρα, εκτιμούμε όσα λέγονται σε αυτό το πλαίσιο.

Θα υποστηρίξουμε πλήρως το τέλος της τρομοκρατίας».

Από την πλευρά του φιλοκουρδικού DEM, στο οποίο απευθύνεται άλλωστε η πρόταση Bacheli, η συμπρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος δήλωσε ότι «αν πρόκειται να γίνει μια αρχή, πρέπει να γίνει άρση της απομόνωσης αμέσως.

Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την πρωτοβουλία για μια έντιμη ειρήνη».

Σημείωσε ακόμη ότι «συνομιλητής για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία είναι ο κύριος Ocalan, ο οποίος βρίσκεται υπό βαριά απομόνωση στο Ιμραλί».


O συνεχής αγώνας των Κούρδων


Η σύλληψη του Ocalan στις 15 Φεβρουαρίου 1999, δημιούργησε νέα δεδομένα για το μέλλον του κουρδικού ζητήματος, δεδομένα που αναδείχθηκαν πιο έντονα το 2003 και τη οικοδόμηση της ομόσπονδης κουρδικής κρατικής δομής στο Ιράκ.

Ταυτόχρονα μετά από πίεση της διεθνούς δημοκρατικής κοινότητας για τη μετατροπή της θανατικής ποινής του Ocalan σε ισόβια κάθειρξη, οι ολοένα και περισσότερες φωνές σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Τουρκία που ζητούν πολιτική λύση για το Κουρδικό, δίνουν νέες προοπτικές για το μέλλον.

Το Κουρδικό ζήτημα αποτελεί μία πολύ σημαντική παράμετρο της περιοχής που περιλαμβάνει την Τουρκία, στη συνέχεια και Ιράκ και στη Συρία, όπου η Τουρκία ακόμη και τώρα έχει εισβάλλει και βομβαρδίζει στρατιωτικούς και μη Κουρδικούς στόχους.

Σημαντική συνιστώσα γιατί σ’ αυτά τα κράτη, στην Τουρκία, στο Ιράκ, στη Συρία, οι Κούρδοι αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του συνολικού πληθυσμού και η παρουσία τους αδιάλειπτη εδώ και χιλιάδες χρόνια, είναι πλέον κεντρική παράμετρος των μελλοντικών εξελίξεων στην περιοχή.

Αυτό στη θέληση των Κούρδων να συνεχίσουν την προσπάθειά τους με τον αγώνα, τη δραστηριοποίηση ακόμη και με την ένοπλη αντίσταση στο αφανισμό, δεδομένα που συγκροτούν προϋποθέσεις υλοποίησης δημιουργίας Κουρδικού κράτους, της υλοποίησης δηλαδή του οράματος εκατομμυρίων Κούρδων σε όλον τον πλανήτη.

U.D.O. - I Give As Good As I Get

 


Το προσφυγικό/μεταναστευτικό στην ΕΕ

 


E, πλέον είναι φανερό πως η Ευρώπη αγκαλιάζει τις πιο ακροδεξιές προσεγγίσεις στο θέμα των προσφύγων-μεταναστών-λαθρομεταναστών. Είναι άλλωστε ένα εύκολο άλλοθι για τα χάλια της και η "αντιμετώπιση" του θέματος θα προσφέρει έναν αντιπερισπασμό για ικανό χρονικό περιβάλλον αφού δε θα λυθεί μέσα σε μία μέρα. 

Η χρόνια "επιβολή" της πολυπολιτισμικότητας, η άρνηση κάθε συζήτησης όταν το θέμα πήγαινε στα προβλήματα που δημιουργούν οι μετανάστες στις κοινωνίες, ο βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ και ο άκριτος χαρακτηρισμός ως ρατσιστών όσων μιλούσαν για το θέμα αυτό προετοίμασαν το έδαφος για τις σημερινές εξελίξεις. Πλέον φθηνά εργατικά χέρια δε χρειάζονται σε μεγάλες ποσότητες αφού η παραγωγή πέφτει, λόγω των πολιτικών της ΕΕ, η ακροδεξιά προελαύνει, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο και κάπου πρέπει να ξεσπάσει η λαϊκή δυσφορία. όχι φυσικά στα κόμματα και τους πολιτικούς και επιχειρηματίες της ΕΕ. Τα προβλήματα, υπαρκτά από χρόνια και ας έκαναν όλοι τα στραβά μάτια, παρουσιάζονται διογκωμένα και η κοινή γνώμη της Ευρώπης, παραζαλισμένη και σε σύγχυση ακολουθεί. Έτσι, οι φράκτες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης-δομές σε τρίτες χώρες, η επί πληρωμή υποδοχή μεταναστών σε χώρες εκτός ΕΕ και άλλα χαρούμενα μέτρα σε πρώτη φάση(η δεύτερη θα είναι πιθανόν πιο δυναμική) πλέον δεν φαντάζουν καθόλου ενοχλητικές στις πλειοψηφίες των ευρωπαϊκών χωρών. 

Ο δικαιωματισμός, ο οποίος είχε αναλάβει εργολαβικά την αγιοποίηση όλων των μεταναστών, ακρίτως, έχει ήδη αρχίσει και πνίγει πολλούς στη Δύση και επομένως η επίδρασή του, η οποία υποστηρίχτηκε και υποστηρίζεται από μεγάλα κεφάλαια, υποχωρεί και αυτή η υποχώρηση θα έχει ως πρώτο θύμα τους πρόσφυγες και (λαθρο)μετανάστες. 

Και όλα αυτά τα συζητάμε και τα αναλύουμε ξεχνώντας πως μιλάμε για ανθρώπινες ζωές που επηρεάζονται. Ξεχνάμε πως ανεξάρτητα από τον τρόπο που ήρθαν αυτοί οι άνθρωποι, οι περισσότεροι εξ αυτών ήρθαν για μια καλύτερη ζωή και για να γλιτώσουν από τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν στις χώρες τους. 

Φυσικά από όλη την κατάσταση που διαμορφώνεται, θα αφήσει εντελώς ανέγγιχτους τους κατ' εξοχήν υπεύθυνους για τη δημιουργία των καταστάσεων αυτών. Τους χαρτογιακάδες που κυβερνούν από το '90 και μετά στη Δύση, τους μεγιστάνες και τις πολυεθνικές. Αυτούς δηλαδή που ξεκινούν πολέμους, που διαλύουν χώρες, που δημιουργούν τις μετακινήσεις πληθυσμών. 

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις διάφορες ομιλίες του Πάπα Φραγκίσκου για το θέμα υπέρ της ανάγκης προστασίας των μεταναστών. Νομίζω πως πλέον η φωνή του Πάπα, ούτε την επιρροή που είχε έχει ακόμα και στους ίδιους του Ρ/Καθολικούς αλλά ούτε και υπάρχουν πλέον αυτιά πρόθυμα να ακούσουν τέτοιου είδους φωνές.

Μεξικό: Δολοφόνησαν ιερωμένο που εναντιωνόταν στους διακινητές ναρκωτικών

 


https://www.in.gr/2024/10/21/world/meksiko-dolofonisan-ieromeno-pou-enantionotan-stous-diakinites-narkotikon/

Δυο άτομα κινούμενα με μοτοσικλέτα πυροβόλησαν και σκότωσαν ιερωμένο που στηλίτευε τη βία των διακινητών ναρκωτικών ενώ αγωνιζόταν για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.


Ιερωμένος γνωστός για τη στράτευσή του στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διότι δεν σταματούσε να στηλιτεύει την εντεινόμενη βία των διακινητών ναρκωτικών δολοφονήθηκε χθες Κυριακή από ενόπλους στην πολιτεία Τσιάπας, στο νοτιοανατολικό Μεξικό, ανακοίνωσε η τοπική εισαγγελία (στη φωτογραφία από το Χ, επάνω, ο ιερέας Μαρσέλο Πέρες).


Καθώς έφευγε αφού χοροστάτησε στην κυριακάτικη λειτουργία σε εκκλησία στη Σαν Κριστόμπαλ ντε λας Κάσας, «δυο άνδρες κινούμενοι με μοτοσικλέτα πυροβόλησαν εναντίον του οχήματός του», στο οποίο κατόπιν βρέθηκε «το άψυχο σώμα του ιερέα» Μαρσέλο Πέρες, εξήγησε η εισαγγελία σε ανακοίνωσή της.


«Το άψυχο σώμα του ιερέα» βρέθηκε στο αυτοκίνητό του μετά την κυριακάτικη λειτουργία


Ο κυβερνήτης στην Τσιάπας, ο Ρουτίλιο Εσκανδόν, τόνισε μέσω X ότι διενεργείται έρευνα προκειμένου «ο θάνατός του να μην μείνει ατιμώρητος».


Ο ιερωμένος ήταν γνωστός διότι δεν έπαυε να καταγγέλλει την εντεινόμενη βία στην περιοχή εξαιτίας διένεξης μεταξύ συμμοριών που επιδίδονται σε διακίνηση ναρκωτικών.


Η βία έχει κλιμακωθεί θεαματικά στην Τσιάπας λόγω του ακήρυκτου πολέμου μεταξύ των καρτέλ Νέα Γενιά του Χαλίσκο και Σιναλόα — των δυο ισχυρότερων εγκληματικών συμμοριών στο Μεξικό.


Στα τέλη Μαΐου, εννιά άνθρωποι δολοφονήθηκαν σε δυο επιθέσεις εναντίον υποψηφίων στις εκλογές της 2ης Ιουνίου.


Τον Ιούλιο, οι αρχές ανακοίνωσαν πως μετέφεραν σε κέντρα φιλοξενίας πάνω από 4.000 ανθρώπους που είχαν κλειστεί σπίτια τους εν μέσω πολυήμερων συγκρούσεων συνδεόμενων με τον υπόκοσμο στην Τούλα, περίπου εκατό χιλιόμετρα βόρεια από τη Λα Κονκόρδια.


Λουτρό αίματος

Η Κλαούδια Σέινμπαουμ, η νέα πρόεδρος, που εξελέγη στις αρχές Ιουνίου, εμποδίστηκε να περάσει την 21η Απριλίου από μασκοφόρους σε αυτοκινητόδρομο στην πολιτεία, όπου βρισκόταν στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας της.


Σύμφωνα με το κέντρο αναλύσεων InSight Crime, η σύγκρουση ανάμεσα στα καρτέλ αφορά τον έλεγχο παραμεθόριων κοινοτήτων, περιοχή-κλειδί για το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων και τη διέλευση μεταναστών, που διασχίζουν το Μεξικό στην προσπάθειά τους να φθάσουν στις ΗΠΑ.


Από τα τέλη του 2006, όταν άρχισε ο λεγόμενος «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» στο Μεξικό, με απόφαση του τότε προέδρου Φελίπε Καλδερόν (2006-2012), έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 450.000 άνθρωποι, ενώ άλλοι 100.000 έχουν εξαφανιστεί, κατά επίσημα δεδομένα.


Πηγή: ΑΠΕ

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024

Κυριακή Στ΄ Λουκά

 


Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς ήλθε στην περιοχή των Γαδαρηνών. Εκεί τον συνάντησε κάποιος άντρας από την πόλη, που είχε μέσα του δαιμόνια από πολύν καιρό. Ρούχο δεν ντυνόταν ούτε έμενε σε σπίτι, αλλά ζούσε στα μνήματα. Όταν είδε τον Ιησού, έβγαλε μια κραυγή, έπεσε στα πόδια του και του είπε με δυνατή φωνή: «Τι δουλειά έχεις εσύ μ’ εμένα Ιησού, Υιέ του υψίστου Θεού; Σε παρακαλώ μη με βασανίσεις». Αυτά τα είπε, γιατί ο Ιησούς είχε διατάξει το δαιμονικό πνεύμα να βγει από τον άνθρωπο. Από πολλά χρόνια τον είχε στην εξουσία του, και για να τον συγκρατήσουν τον έδεναν με αλυσίδες και του έβαζαν στα πόδια σιδερένια δεσμά. Εκείνος όμως έσπαζε τα δεσμά, και το δαιμόνιο τον οδηγούσε στις ερημιές. Ο Ιησούς τον ρώτησε: «Ποιο είναι το όνομά σου;» Εκείνος απάντησε: «Λεγεών»· γιατί είχαν μπει μέσα του πολλά δαιμόνια. Τα δαιμόνια, λοιπόν, τον παρακαλούσαν να μην τα διατάξει να πάνε στην άβυσσο. Εκεί κοντά ήταν ένα κοπάδι από πολλούς χοίρους που έβοσκαν στο βουνό, και τα δαιμόνια παρακαλούσαν τον Ιησού να τους επιτρέψει να μπουν στους χοίρους, και τους το επέτρεψε. Βγήκαν, λοιπόν, από τον άνθρωπο και μπήκαν στους χοίρους. Τότε το κοπάδι όρμησε προς τον γκρεμό και πνίγηκε στη λίμνη. Μόλις οι βοσκοί είδαν τι έγινε, έφυγαν και το είπαν στην πόλη και στην ύπαιθρο. Βγήκαν οι άνθρωποι να δουν τι έγινε και ήρθαν κοντά στον Ιησού. Βρήκαν τον άνθρωπο από τον οποίο βγήκαν τα δαιμόνια να κάθεται δίπλα στον Ιησού, να φοράει ρούχα και να φέρεται λογικά, και φοβήθηκαν. Όσοι είχαν δει τι είχε γίνει, τους είπαν για το πώς ο δαιμονισμένος σώθηκε. Τότε όλο το πλήθος από την περιοχή των Γαδάρων παρακαλούσαν τον Ιησού να φύγει από κοντά τους, γιατί τους είχε πιάσει μεγάλος φόβος. Εκείνος μπήκε στο πλοιάριο για να γυρίσει πίσω. Ο άνθρωπος από τον οποίο είχαν βγει τα δαιμόνια τον παρακαλούσε να τον πάρει μαζί του. Ο Ιησούς όμως του είπε να φύγει, με τα παρακάτω λόγια: «Γύρισε στο σπίτι σου και διηγήσου όσα έκανε σ’ εσένα ο Θεός». Εκείνος έφυγε διαλαλώντας σ’ όλη την πόλη όσα έκανε σ’ αυτόν ο Ιησούς.

Πολλοί διαβάζοντας την παραπάνω περικοπή, αναρωτιούνται πώς οι κάτοικοι της Χώρας των Γαδαρηνών ζήτησαν από τον Ιησού να φύγει, μετά τη θεραπεία του δαιμονισμένου. Δηλαδή, είδαν μπροστά τους θεραπευμένο εκείνον τον νέο που τόσα χρόνια ταλαιπωρούταν από το δαιμόνιο και αντί να καλωσορίσουν στη πόλη τους Αυτόν που πραγματοποίησε τη θεραπεία, του ζήτησαν να φύγει. Απορούν πολλοί άνθρωποι διαβάζοντας τα παραπάνω. Και εγώ με τη σειρά μου απορώ με την απορία τους. 

Ας δούμε λίγο τα πράγματα όπως μας τα διηγείται ο Απόστολος Λουκάς. Ο Ιησούς διώχνοντας τα δαιμόνια από τον δυστυχή άνθρωπο, τους επέτρεψε να μπουν σε ένα κοπάδι χοίρων, ζώα που δεν εκτρέφονταν από τους Εβραίους διότι θεωρούνταν μολυσμένα. Τα ζώα δεν άντεξαν την απαίσια παρουσία των δαιμόνων και έπεσαν από το γκρεμό στη λίμνη και πνίγηκαν. Δύο πράγματα μπορούμε να καταλάβουμε από το γεγονός αυτό. Είτε οι Γαδαρηνοί αν και Εβραίοι προτίμησαν το κέρδος από τον Νόμο, εκτρέφοντας τα γουρούνια και ο Χριστός έτσι αποκάλυψε το πάθος τους αυτό, είτε οι Γαδαρηνοί ήταν αλλόπιστοι και έτσι δεν είχαν πρόβλημα να εκθρέψουν χοίρος αλλά ο Ιησούς επιτρέποντας στα δαιμόνια να εισέλθουν στους χοίρους, τους έδειξε πως η πίστη τους ήταν μία πλάνη. Και ο άνθρωπος αντέχει πολλά πράγματα αλλά όχι την Αλήθεια, ειδικά όταν η τελευταία φωτίζει το εσωτερικό του ψέμα, αυτό που έχει λανθασμένα αγκαλιάσει σαν αλήθεια ο ίδιος. 

Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Το παράλογο δεν είναι που οι Γαδαρηνοί έδιωξαν τον Ιησού. Ο κόσμος όλος Τον διώχνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ακόμα κι αν κάποιοι λέμε πως Τον ακολουθούμε. Γιατί πώς θα δεχτούν οι βασιλιάδες και οι κυβερνώντες Αυτόν που αποκαλύφθηκε με τη Γέννησή Του πρώτα σε μια ομάδα βοσκών; Πώς θα δεχθούν οι αυτοαποκαλούμενοι σοφοί και οι καθηγητές και οι επιστήμονες, Αυτόν που ευχαριστεί τον Θεό επειδή απέκρυψε τις ουράνιες αλήθειες από τους σοφούς και τους συνετούς και τις αποκάλυψε στους απλούς και ταπεινούς ανθρώπους. Πώς να δεχτούν οι Εβραίοι εκείνης της εποχής αλλά και όσοι βλέπουν τα πράγματα υπό στενή εθνικιστική σκοπιά Αυτόν που Τον προσκύνησαν ξένοι φέρνοντάς Του δώρα, που έγινε ο ίδιος ξένος με το που γεννήθηκε, που συνομιλούσε με και έφερνε ως παραδείγματα τους Σαμαρείτες; Πώς θα δεχτούν οι πλούσιοι, οι ισχυροί , οι φιλοπόλεμοι , οι περήφανοι, Αυτόν που μακαρίζει αυτούς που αναγνωρίζουν την πνευματική τους φτώχεια, αυτούς που αισθάνονται την αμαρτωλότητά τους, αυτούς που ζητούν δικαιοσύνη, αυτούς που συγκρατούν τον θυμό τους και αυτούς που είναι όχι μόνο μέσα τους ειρηνικοί αλλά φέρνουν και την ειρήνη στους γύρω τους; Πώς θα δεχτούν οι έμποροι Αυτόν που έδιωξε τους εμπόρους από τον Ναό καταδικάζοντας το κέρδος, κομμάτι από το οποίο καρπώνονταν και οι Φαρισαίοι και οι ιερείς του Ναού, πώς θα δεχθούν τέλος, αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους ως κάποιον φοβερά ευφυή και σπουδαίο, Αυτόν που δίδαξε πως όποιος θέλει να γίνει πρώτος να είναι υπηρέτης όλων; Αυτόν που είπε πως αυτοί που θεωρούν πως είναι  πρώτοι εδώ στη γη θα αποδειχτούν τελευταίοι στη βασιλεία του Θεού; 

Ε, θα σας πω πως. Δεν θα Τον δεχθούν. Θα Του πουν να μπει στο καράβι και να φύγει μακριά. Και θα μείνουν μόνο αυτοί, που τους άγγιξε ο Ιησούς, όπως ο δαιμονισμένος σήμερα, αυτοί που βιωματικά ήρθαν σε επαφή με τον Χριστό, να διαλαλούν πως Αυτός είναι ο Σωτήρας, ο Υιός του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Ο κόσμος όλος, είναι μια γη των Γαδαρηνών. Σε μας απομένει να αποφασίσουμε αν θα συνταχτούμε με τους χοιροβοσκούς και τους υπόλοιπους της πόλης ή αν θα ακούσουμε τον δαιμονισμένο που θεραπεύτηκε και διαλαλούσε τη θεραπεία που του δώρισε ο Κύριος.

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024

Του Αγίου Λουκά



 Ο Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η εθνικότητα του ήταν Ελληνική. Ήταν γιατρός στο επάγγελμα, όμως γνώριζε πολύ καλά τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Στη χριστιανική πίστη κατηχήθηκε από τον Απόστολο Παύλο, τον οποίο συνάντησε στη Θήβα και έκτοτε αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Περιόδευσε στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, Αχαΐα, Βοιωτία κ.α. Συνέγραψε το τρίτο κατά σειρά Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, καθώς και τις πράξεις των Αποστόλων.

Λέγεται ότι πέθανε με μαρτυρικό θάνατο (κατ' άλλους ειρηνικά σε ηλικία 80 ετών), και το 357 μ.Χ., το λείψανο του μετακομίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό των Αγίων Αποστόλων.

Ένας από τους τέσσερις Ευαγγελιστές λοιπόν ο Άγιος Λουκάς που γιορτάζουμε σήμερα και που τον σύντομο βίο διαβάσαμε. Και έχει και μια ιδιαιτερότητα αφού στο πρόσωπό του συνδυάζεται η επιστήμη αφού ήταν γιατρός αλλά και η τέχνη αφού κατείχε την ικανότητα της ζωγραφικής. Στο πρόσωπό του λοιπόν γιορτάζουν και οι επιστήμονες και οι καλλιτέχνες. 

Έγραψε λοιπόν ο Άγιος Λουκάς το ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια. Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό το Τετραευαγγέλιο όπως το λέμε, εννοώντας και τα τέσσερα αυτά βιβλία; Τι φέρνουν πραγματικά στη ζωή μας; Φιλοσοφία; Όχι και τόσο. Φιλοσοφίες μπορεί να βρει κανείς καλύτερες σε Δύση και Ανατολή. Στην Ελλάδα, τη Κίνα, την Ινδία, τη Περσία και αλλού. Και μάλιστα μπορεί και μόνος του να τις ερμηνεύει χωρίς κάποια πλαίσια οπότε να μην πληγώνεται ο εγωισμός του και να θρέφεται η περηφάνια του. Φέρνει έναν νέο θεό; Γεμάτες οι μυθολογίες και οι θεολογίες των διάφορων λαών από θεούς. Μια μετά θάνατον ζωή όπου θα δικαιώνονται οι αδικίες αυτής της ζωής; Το είχαν ήδη κάνει οι Αιγύπτιοι.  Τι λοιπόν; 

Το Ευαγγέλιο, αντλεί τη σημασία του πρώτον γιατί αποκαλύπτει τον μοναδικό πραγματικό Θεό. Αλλά κι αν αυτός ο Θεός δεν υπήρχε, παρουσιάζει τον μόνο Θεό που αξίζει κανείς να αφήνει το θέλημά του το προσωπικό προς χάρη Του. Γιατί Αυτός ο Θεός, δεν τιμωρεί τους εχθρούς Του, δεν παίζει με τις ζωές των ανθρώπων, δεν είναι ένας τρόπος εξορκισμού και δικαιολόγησης των παθών τους. Είναι ένας Θεός που αγαπά τόσο τον άνθρωπο που παίρνει σάρκα ανθρώπινη και σηκώνει όλα τα πάθη των ανθρώπων στους αναμάρτητους ώμους Του. Είναι ο θεός που στήνει τη γέφυρα για να ξανακερδίσει ο άνθρωπος τον Παράδεισο που από μόνος του έχασε. Ένα θεός που θυσιάζεται για τη σωτηρία των ανθρώπων. 

Αλλά και κάτι άλλο καινούριο φέρνει. Ισότητα. Όχι με περιορισμούς και αστερίσκους, όχι ισότητα τέτοια ώστε να λειτουργεί εύρυθμα κάποιο πολίτευμα, όχι καλοσύνη ώστε από αυτή να κερδίζει κάποιος κάτι. Αλλά τέτοια ισότητα και καλοσύνη που αυτοί που την ασκούν μπορεί και να χάνουν κατά τα ανθρώπινα κριτήρια. Με άλλα λόγια φέρνει αγάπη θυσιαστική και όχι ωφελιμιστική. Είναι δε τόσο ανατρεπτικό το μήνυμα αυτό που ακόμα και εμείς που αυτοαποκαλούμαστε χριστιανοί δυσκολευόμαστε να το τηρήσουμε, αν δεν το αποφεύγουμε κιόλας. 

Τέλος φέρνει μια ανήθικη ηθική. Μια ηθική που δεν περιέχει ηθικισμούς. Μια ηθική κατά την οποία οι τελώνες και οι πόρνες θα μας οδηγήσουν στη βασιλεία του Θεού. Μια ηθική που εξολοθρεύει την περηφάνια της σπουδαιότητας και της επιφάνειας. Ο καθηγητής δεν είναι ανώτερος από τον σκηνοποιό. Ο δικαστής δεν κατέχει κάποια μεγαλύτερη πνευματική αλήθεια από τον οδοκαθαριστή. Ο πρώτος γίνεται τελευταίος εδώ και ο τελευταίος πρώτος αφού αυτός που από τη κοινωνία θεωρείται τελευταίος ξεπερνά τον εγωισμό και τη φιλαυτία ευκολότερα και απελευθερώνεται από τα δεσμά του κόσμου τούτου. Απλά πράγματα, χωρίς σοφιστείες και δαιδαλώδεις συλλογισμούς. Τόσο απλά που οι άνθρωποι φροντίζουμε σε κάθε ευκαιρία να τα περιπλέξουμε και να τα συσκοτίσουμε για να μην τα εφαρμόσουμε. 

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς λοιπόν, γιορτάζει σήμερα. Και επ' ευκαιρίας αυτής της εορτής ας θυμηθούμε την αξία του Ευαγγελίου. Και με την ευκαιρία αυτή, όταν γυρίσουμε σπίτι μας σήμερα το μεσημέρι ή απόψε το βράδυ, ας βρούμε λίγο χρόνο να διαβάσουμε μια δυο σελίδες. Δε θα μας κάνει κακό αν μη τι άλλο...

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2024

Στο δρόμο

 


Συχνά όταν γράφω, για κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα, αναφέρομαι στο δρόμο. Πως αν κερδίσουν κάτι οι πολίτες, αν λειτουργήσει ποτέ η δικαιοσύνη, αν διορθωθεί το ο,τιδήποτε, αυτό μπορεί να γίνει μόνο στο δρόμο. Πολλές φορές αυτό παρερμηνεύεται ως κάλεσμα σε βίαιη εξέγερση ή σε μια βίαιη προσπάθεια ανατροπής. όποιος διαβάζει έστω λίγες φορές αυτά που γράφω, ξέρει πως στην πολιτική δύο είναι τα κύρια πρότυπα που έχω: ο Μ. Γκάντι και ο Μ.Λ. Κινγκ. οι οποίοι υπήρξαν μεγάλοι πολέμιοι της επίτευξης των σκοπών με τη χρήση βίας ή ανήθικων μέσων. Και οι δύο όμως όλους τους μεγάλους αγώνες τους, στο δρόμο τους έδωσαν. Με πορείες, με διαδηλώσεις, με ομιλίες, με κινητοποιήσεις. Ο δρόμος λοιπόν δεν είναι σε καμία περίπτωση συνώνυμος της βίας. Δεν είναι καν συνώνυμος των παραπάνω δράσεων που ανέφερα. Στο δρόμο δεν ήταν ουσιαστικά ο Χριστός στα χρόνια της δράσης Του; Στο δρόμο, περιοδεύοντας και διδάσκοντας δεν ήταν και οι Απόστολοι; Στον δρόμο δεν ήταν οι διωκόμενοι χριστιανοί οι οποίοι τελούσαν τις λατρευτικές τους συνάξεις στις κατακόμβες; Άσκησαν ποτέ βία; Όχι. Ίσα ίσα, υπήρξαν αυτοί τα θύματα της βίας. Κακώς, λοιπόν, τα δύο αυτά συγχέονται. Άλλο η δημόσια διεκδίκηση και άλλο η βίαιη διεκδίκηση. 

Υγ. Όταν ο αδύνατος χρησιμοποιεί βία για να αντιμετωπίσει την άδικη καταπίεση ενός ισχυρού, μπορεί να μην συμφωνώ αλλά ούτε και να καταδικάσω μπορώ.

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2024

Serj Tankian - Appropriations

 


Ένα δυστύχημα που ποτέ δε θα ξεχαστεί

 


Είχα μια συζήτηση με έναν συμμαθητή μου πρόσφατα, σχετικά με το θέμα των Τεμπών. Οπότε είπα να γράψω ένα κειμενάκι, πλήρες μιας και συνήθως γράφω λίγες μόνο προτάσεις όταν γράφω για το θέμα, που να περιλαμβάνει σχεδόν όλες τις σκέψεις μου για τι θέμα. 

Ας το πάρουμε από την αρχή. Υπάρχει προφανής διάθεση συγκάλυψης. Αν το προτιμάτε όχι και πολύ βαθιάς διερεύνησης. Θέλετε το διαβόητο πια μπάζωμα που υπουργοί έβγαιναν και έλεγαν τη μία πως έγινε γιατί υπήρχαν τραυματίες που ούρλιαζαν από κάτω(στην πραγματικότητα έγινε όταν είχαν απομακρυνθεί ακόμα και οι νεκροί, μια εβδομάδα μετά), ότι έγινε για να αποκατασταθεί η κυκλοφορία στις γραμμές(το μπάζωμα έγινε στην από κάτω των γραμμών μεριά, υπάρχουν οι φωτογραφίες), μία γιατί υπήρχε κίνδυνος έκρηξης γιατί από κάτω πέρναγαν καλώδια και ένα σωρό άλλες βλακείες που λένε οι μαθητές στο σχολείο όταν τους πιάνει ο δάσκαλος να έχουν κάνει μια ζημιά και πάνω στον πανικό τους και επειδή δεν πρόλαβαν να συνεννοηθούν, λένε ό,τι τους κατεβαίνει για να δικαιολογηθούν. Υπάρχουν οι δικαστικοί, εισαγγελείς κλπ οι οποίοι έδειξαν μια μεγάλη βραδύτητα ή και απροθυμία στο να ελέγξουν τις καταγγελίες των συγγενών των θυμάτων. Ένα χρόνο μετά στάλθηκε από την Αθήνα στη Λάρισα γραπτή εντολή να ελεγχθούν για να μην υπάρχουν αμφιβολίες. Ένα χρόνο μετά και με εντολή από την εισαγγελέα(δε θυμάμαι ακριβώς τη θέση της, αν ήταν Γενική Εισαγγελέας ή του Αρείου Πάγου ή όπως στα κομμάτια λέγονται μεταξύ τους) της Αθήνας. Δε συζητάμε για τις μονταρισμένες συνομιλίες που δόθηκαν στα μέσα ώστε να υποστηριχτεί το αφήγημα ότι φταίει μόνο το ανθρώπινο λάθος και δεν το έψαξαν καθόλου. Ούτε για τους σκληρούς δίσκους από τον ΟΣΕ που κι αυτούς ένα χρόνο μετά τους πήραν ή για τα όσα έγιναν στην εξεταστική της Βουλής και το άρον άρον κλείσιμο των εργασιών της χωρίς να εξεταστούν σημαντικοί μάρτυρες αλλά και πριν σταλεί η δικογραφία. Ούτε για τους τόνους χώματος από το σημείο του δυστυχήματος που μεταφέρθηκαν σε ιδιωτικό χώρο με ό,τι στοιχεία υπήρχαν εκεί, ούτε για ένα βαγόνι που χάθηκε, πολύ φυσιολογικό κι αυτό και δε χρήζει εισαγγελικής παρέμβασης, ούτε για το άγνωστο φορτίο του άλλου τρένου, ούτε για την αδιευκρίνιστη αιτία της έκρηξης και τη φωτιάς που σκότωσαν τόσους ανθρώπους. Ίσως να φταίει πως στο μπαρ του επιβατικού τρένου σέρβιραν πολύ δυνατό εσπρέσσο και εξερράγη αυτός. Όλα αυτά μπορεί να τα δικαιολογήσει κάποιος. Σίγουρα. Και τον Ιούδα μπορούμε να δικαιολογήσουμε. Και τον Εφιάλτη.

Με ρώτησε ο συμμαθητής και πολύ καλός μου φίλος, αν πιστεύω ότι θα δικαιωθούν αυτοί οι άνθρωποι. Η άποψή μου είναι πως σε δικαστήριο στην Ελλάδα(αμφιβάλλω και για τα ευρωπαϊκά αλλά εγώ είμαι και καχύποπτος και αντικαθεστωτικός τύπος) δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να δικαιωθούν εκτός κι αν κατέβει ο Θεός με τίποτα στρατιές αγγέλων και πει βρείτε τους ενόχους. Τότε ίσως να γίνει κάτι. Και αυτό δεν το πιστεύω επειδή θεωρώ διεφθαρμένους ή ευάλωτους σε πιέσεις τους δικαστικούς. Καθόλου. Αλλά επειδή θεωρώ το ίδιο το σύστημα, το ίδιο το νομικό πλαίσιο διεφθαρμένο από τη δημιουργία του. Οι νόμοι ενός αστικού κράτους είναι πολύπλοκοι ώστε να μη μπορεί να τους καταλαβαίνει ο κόσμος, όχι για να υπάρχει ανάγκη για νομικούς και δικαστές|(οι οποίοι έτσι κι αλλιώς θα χρειάζονταν) αλλά για να προστατεύονται οι ισχυροί, οι κυβερνώντες και οι φίλοι τους, όταν πιάνονται με το αρνί στη πλάτη. Έτσι είναι σε όλες τις χώρες, σε άλλες περισσότερο σε άλλες λιγότερο και στη δική μας πλήρως και ολοκληρωτικά. Δεν υπάρχει περίπτωση όχι να αποδοθούν ευθύνες νομικές σε υπουργό για το δυστύχημα/έγκλημα των Τεμπών αλλά ούτε καν θα απαγγελθεί κάτι που να μοιάζει με  κατηγορητήριο. Ο μόνος υπουργός που μπήκε φυλακή ήταν ο Τσοχατζόπουλος και αυτός αφού είχε γεράσει, είχε απομονωθεί και είχε χάσει όλες τις επαφές του με την εξουσία. Αυτό τα λέει όλα. Πάντως, όση δυσπιστία έχω για τους νόμους, τόση εμπιστοσύνη έχω στη δικαιοσύνη(όχι τα δικαστήρια). Αυτή πάντα αποδίδεται και με πολλούς και ποικίλους τρόπους. Άλλωστε είναι παρήγορη και πολύ ευχάριστη σαν έκπληξη, η απροθυμία του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου να ξεχάσει και αυτό το γεγονός...

Τα κόμματα. Πέρα από το κυβερνών και τους υποστηρικτές του(όχι όλους ευτυχώς) που έχουν επιδοθεί σε μια διαδικασία λασπολογίας για συγκεκριμένα πρόσωπα από τους συγγενείς(κάνανε θέμα τη μία όλη κι όλη σημαία της Παλαιστίνης που βρέθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο), και κάποιους υποστηρικτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης που βρίσκουν μια ευκαιρία να εκτονωθούν εναντίον του πρωθυπουργού, τα ίδια τα κόμματα έδειξαν από μικρή ως ελάχιστη προθυμία να στηρίξουν τη προσπάθεια αυτών των ανθρώπων. Αν εξαιρέσουμε τη πρώτη ομιλία της Καρυστιανού στο ευρωκοινοβούλιο. Ίσως περίμεναν να ενταχθούν οι συγγενείς των θυμάτων σε κάποιο κόμμα ή να καπελώσουν όλες τις δράσεις του συλλόγου και αφού δε μπόρεσαν, το παράτησαν το θέμα; Ίσως να είναι και κάτι πιο βαθύ; Ποιος ξέρει, με τα κόμματα πάντα να περιμένεις και να υποθέτεις το χειρότερο...

Τελευταίο. Ενστάσεις για τον Σύλλογο και για την κα Καρυστιανού ή οποιονδήποτε άλλο μπορούν να έχουν μόνο όσοι είναι συγγενείς των θυμάτων. Γιατί μόνο αυτοί μπορούν αν καταλάβουν τι σημαίνει να επιβιβάζεται ένα αγαπημένο σου(το πιο αγαπημένο ίσως) πρόσωπο σε ένα τρένο, για το οποίο λίγο καιρό πριν ο υπεύθυνος υπουργός ωρυόταν στη Βουλή ότι είναι απολύτως ασφαλές παρά τις καταγγελίες των συνδικαλιστών του ΟΣΕ, για να πάει για τις σπουδές του ή για τη δουλειά του, και να στο γυρίζουν όχι απλά νεκρό αλλά να μη στο γυρίζουν καν σε κάποιες περιπτώσεις. Αυτό δε μπορεί να το καταλάβει κανείς αν δεν το ζήσει, έχω συνομιλήσει με γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους σε πιο "λογικές" συνθήκες και δεν μπορώ να τους καταλάβω, πόσο μάλλον σε αυτή τη περίπτωση. Γι' αυτό και συζητάμε ανοησίες για πολιτικές βλέψεις, για οικονομικά κέρδη, για αυτοπροβολές και άλλα τέτοια. Σας το υπογράφω. Όσο κι αν θεωρώ τον Έλληνα γονιό τον πιο ακατάλληλο πανευρωπαϊκά να μεγαλώνει παιδιά, δεν μπορούν να βρεθούν σε όλη την Ελλάδα πάνω από δύο γονείς που θα θεωρούσαν τον χαμό του παιδιού τους μια τέτοια ευκαιρία.  Γι' αυτό ας κοπούν οι βλακείες. Ειδικά από όσους έχουμε παιδιά και δε ξέρουμε τι μας ξημερώνει...


 Αυτές πάνω κάτω οι απόψεις μου, οι καθόλου αντικειμενικές για το θέμα, αφού το θεωρώ ως μία από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας. Όχι τόσο για αυτό καθαυτό το δυστύχημα, έχουμε δει και θα δούμε κι άλλα τέτοια στη χώρα είναι σίγουρο, αλλά για όσα ακολούθησαν μετά...

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2024

ELEINE - Never Forget

 


Μια συναυλία που ενόχλησε

 



https://www.topontiki.gr/2024/10/13/tempi-enochlise-toso-poli-i-sinavlia-pou-vgike-o-stathis-kalivas-na-tin-ipotimisi-me-emetikes-dilosis-ke-epitidevmeni-kenologia/

Δεν περίμεναν τόσο κόσμο στη συναυλία για το έγκλημα των Τεμπών στο Καλλιμάρμαρο. Δεν περίμεναν ότι υπάρχει ακόμα εκεί έξω μία κοινωνία που συγκινείται, ευαισθητοποιείται, ξεσηκώνεται, συμπαραστέκεται. Πίστευαν ότι ο κόσμος “ξεχνά”, ότι αλέθει τις μνήμες στις μυλόπετρες της καθημερινότητας και τις πετάει σε κάποιο κάλαθο αχρήστων, όπως κάνει η πλειονότητα των πολιτικών με τις βαρύγδουπες, πλην άνευ αντικειμένου “δεσμεύσεις”, “εξαγγελίες”, υποσχέσεις.


Πόνταραν στην κοντή μνήμη και στην επίδραση ενός εξοντωτικού ρυθμού ζωής των ανθρώπων, που συνθλίβει τα πάντα μέσα στην υπερπληροφόρηση, το εφήμερο, την αδιαφορία, την αναζήτηση του εύπεπτου και την ευκολία του “πάμε παρακάτω”.



Ήλπιζαν ότι η συναυλία θα απαξιωνόταν από τις διαφωνίες των συγγενών. Ότι το δράμα έχει… “κουράσει” και πως η επιμονή των συγγενών και όχι μόνο για απόδοση δικαιοσύνης είναι απλά μία παρωχημένη και δίχως νόημα απαίτηση – έχουν εκφράσει τέτοιες απόψεις και στελέχη της ΝΔ και δημοσιολόγοι πρόθυμοι να ρίξουν ταφόπλακα και στη συλλογική μνήμη.


Αλλά απογοητεύτηκαν. Εξοργίστηκαν. Ενοχλήθηκαν. Αυτό που έγινε στο Καλλιμάρμαρο ήταν πέρα από τις δυνάμεις τους. Αδύνατο να το χωνέψουν. Κατάλαβαν ότι το έγκλημα δεν πρόκειται να μπει ποτέ κάτω από οποιοδήποτε χαλί, πίσω από καμία κουρτίνα, μέσα σε κανένα συρτάρι. Θα έρχεται και θα ξαναέρχεται, διαλύοντας το μύθο της δήθεν ευνομούμενης πολιτείας και των θεωριών “στιγμιαίο ανθρώπινο λάθος”, πίσω από τις οποίες κρύβονται μοιραίοι και δειλοί οι πάσης φύσεως πραγματικοί υπεύθυνοι πολιτικοί.



Κι αμέσως προσπάθησαν να απαξιώσουν τη συναυλία. Να απομειώσουν τα δάκρυα και τις φωνές, που έφτασαν μέχρι τον ουρανό. Έσπευσαν να βρουν δήθεν “μελανά” σημεία για να κριτικάρουν. Αν έψαχναν έτσι και για το έγκλημα των Τεμπών, σήμερα η κοινωνία θα ένιωθε καλύτερα, θα πίστευε ότι κάτι γίνεται στη χώρα.


Αλλά όχι. Αυτό που νοιάζει είναι να στιγματιστεί αρνητικά μία τέτοια πηγαία, αυθόρμητη, φορτισμένη και δυνατή έκφραση.


Δεν μπορούν να βλέπουν την Μαρία Καρυστιανού και τους άλλους συγγενείς να τους ισοπεδώνουν. Δεν αντέχουν να ακούνε τον καλλιτεχνικό κόσμο να ανυψώνει αυτόν τον αγώνα για δικαίωση.



Και καταφεύγουν σε προσβλητικούς εξυπνακισμούς για δήθεν λαϊκισμό, εκμετάλλευση του πόνου, πολιτικοποίηση του δράματος.



Και σπεύδουν διάφορα πολυδιαφημισμένα μειράκια, δήθεν του… πνευματικού κόσμου και μίας αυτοαναφορικής και αυτοπροσδιοριζόμενης “ελίτ”, να εξυπηρετήσουν το αφήγημα μίας διεφθαρμένης και ποταπής εξουσίας.


Ανάμεσα στους κάμποσους – ανώνυμους κι επώνυμους – που δεν άντεξαν τη μεγαλειώδη συναυλία που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στο Καλλιμάρμαρο ήταν και ο καθηγητής, Στάθης Καλύβας, γνωστός για τις “πρόθυμες” θεωρίες και τα φληναφήματα που πλασάρει ως “φιλοσοφικές αλήθειες”. Πασπαλισμένα πάντα με κενολογίες περί… λαϊκισμού. Αυτό είναι το εύκολο μοτίβο άλλωστε όλης αυτής της “σχολής”: Δήθεν πολεμούν τον λαϊκισμό. Αλλά προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση πάντα. Είναι τάχαμου οι κήρυκες της σκληρής αλήθειας και των αντιδημοφιλών ρήσεων, αλλά καταντάνε αγωγοί των ιδεολογημάτων μίας συντηρητικής και νεοφιλελεύθερης εξουσίας. Δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να νομιμοποιούν και να δίνουν συγχωροχάρτι σε ένα κράτος, που μόνο σύγχρονο, δυτικό και ‘Δικαίου” δεν είναι.


Τον Καλύβα τον ενόχλησαν τα… τραγούδια. Είναι στοιχειωδώς έξυπνος – ή πονηρός – ώστε να μην τα βάλει ευθέως με τη συναυλία και την ασυγκράτητη κοινωνική εκδήλωση ευαισθησίας και απαίτησης για δικαιοσύνη. Τα βάζει με τα… τραγούδια. Και ανακατεύει σε ένα μίξερ επιτηδευμένης αηδίας και λαϊκισμού, τον οποίο ο ίδιος μέμφεται, εντελώς άσχετα πράγματα.


Έγραψε στο Facebook ο “πολύς” κ. Καλύβας: «Τραγούδια που δεν είναι τραγούδια, αλλά φτηνός (και κακόγουστος) λαϊκισμός που κάνει μπαμ από απόσταση. Φταίει, λέει, το κέρδος που έγινε το ατύχημα. Οι ίδιοι που τραγουδούσαν στο Σύνταγμα για το ΟΧΙ τον Ιούλιο του 2015 σε μια νέα παράσταση που βρωμάει βαριά μούχλα».




Προσπαθώντας να καταλάβει κανείς τι εννοεί όταν μιλά για «τραγούδια που δεν είναι τραγούδια», συμπεραίνει ότι μάλλον αναφέρεται σε δύο κομμάτια – των Κοινών Θνητών και του Φοίβου Δεληβοριά – που γράφτηκαν ειδικά για το αδιανόητο δυστύχημα (και όχι ατύχημα, όπως γράφει ο καθηγητής) των Τεμπών.


Εκτός κι αν γενικά δεν του αρέσει η μουσική του Μάλαμα, του Παπακωνσταντίνου ή της Τσανακλίδου, οπότε… πάμε πάσο. Και, φυσικά, εντύπωση προκαλεί η αναφορά του στο δημοψήφισμα του 2015. Τι στην ευχή, δεν νικήθηκε οριστικά και αμετάκλητα ο λαϊκισμός το 2019; 


Προσοχή: Ο Καλύβας δεν ασχολείται ποτέ με τον “λαϊκισμό” της άλλης πλευράς – παρά μόνο με όποιον χρεώνει στην αριστερά. Δεν τον ενοχλεί για παράδειγμα ο ωμός πατριδοκάπηλος λαϊκισμός του Τζιτζικώστα, που έλεγε δεν θα βάλει πινακίδες με το όνομα Βόρεια Μακεδονία – για να τσουρνέψει προφανώς ψήφους της ακροδεξιάς. Και που τώρα θα ανασκευάσει για να διοριστεί επίτροπος. Όχι, τέτοιοι λαϊκισμοί δεν τον ενοχλούν τον κ. Καλύβα, αλίμονο. Αλλά αν είναι για κάνα τραγούδι, ευχαρίστως…

Οι δωρεές

 


Είναι πάντα ένα ζήτημα, οι δωρεές που γίνονται σε ναούς και μοναστήρια. Αν πρέπει και πότε να γίνονται δεκτές. Υπάρχουν πολλά κείμενα των Πατέρων οι οποίοι επιμένουν ότι οι δωρεές γίνονται δεκτές μόνο όταν δεν υπάρχει αδικία και εκμετάλλευση από πίσω. Όταν ο δωρητής δηλαδή δεν έχει κλέψει ή εκμεταλλευτεί ή αδικήσει κάποιον για να τα αποκτήσει. Και κλοπή θεωρούσαν οι Πατέρες να μην καταβάλλεται ο κατάλληλος μισθός αν ο δωρητής είχε στη δούλεψή του εργαζομένους. 

Εγώ πάλι, στην αρχή της ιερατικής πορείας μου συναντήθηκα στη Ραψάνη της Λάρισας με μία ασκήτρια η οποία έλεγε πως δεν πρέπει να παίρνεις μεγάλες δωρεές από έναν άνθρωπο αλλά να τα βγάζεις πέρα με ό,τι δίνουν οι φτωχοί από το υστέρημά τους καθώς αυτός που δίνει πολλά, θα θεωρήσει πως έχει δικαιώματα στον ναό ή το μοναστήρι και θα έχει απαιτήσεις. Θυμάμαι μια εκκλησία στη Λάρισα που υποχρεώθηκαν να χτίσουν ένα εντελώς ακαλαίσθητο "μνημείο" στους δωρητές τους, μπροστά από τον ναό, ύστερα από απαίτηση των δωρητών, οι οποίοι ακόμα ζούσαν!   

Είχα την ευτυχία να μη μπλέξω με μεγαλοδωρητές μέχρι σήμερα είτε επειδή κανείς δεν ήρθε να μου προσφέρει δωρεά είτε επειδή από επιλογή δεν τους προσέγγισα και δε ζήτησα ποτέ τίποτα. όπως δε ζήτησα ποτέ τίποτα από κάποιον δήμαρχο όσο ήμουν προϊστάμενος. Και δε θεωρώ πως έχασα και τίποτα κι ας μην έβαψα τοίχους, ας μην αγόρασα καθίσματα αναπαυτικά κλπ κλπ. Ειδικά στα Κύθηρα όταν ήμουν, μπορούσαμε κάθε λίγο να κάνουμε εμείς ως εκκλησία δωρεές όπου χρειαζόταν. 

Βέβαια οι ανάγκες είναι πολλές -και εδώ είναι η ουσία του ζητήματος- και οι ναοί χρειάζονται δωρεές για να επιβιώσουν. Με όλα τα γελοία πολλές φορές επακόλουθα. Γιατί κάτι τεμενάδες που κάνουμε σε δωρητές, δημάρχους κλπ, ε, μερικές φορές αγγίζουν το γελοίο, αν όχι το γκροτέσκο. Όμως γιατί να υπάρχουν αυτές οι ανάγκες; Γιατί να έχουν ρεύμα οι εκκλησίες και να είμαστε μεγαλοκαταναλωτές. Τόσους αιώνες με τα κεριά δε λειτουργούσαμε ή μήπως είχαμε μικρόφωνα σκυλάδικου της Εθνική(θα μου πει κάποιος και πώς θα κάνουμε τις φωνητικές επιδείξεις μας); Γιατί χρειαζόμαστε παχιά χαλιά και μεγαλόπρεπους θρόνους και βελούδινες πολυθρόνες; Η τα πολύπλοκα τέμπλα, επίχρυσα πολλές φορές. Αυτός είναι ο εναλλακτικός και μη καταναλωτικός τρόπος ζωής που προτείνει η Ορθοδοξία; Γιατί αυτόν τον καταναλωτισμό -στους άλλους- πολύ συχνά τον κατακρίνουμε αλλά εμείς έχουμε δημιουργήσει έναν δικό μας καταναλωτισμό που μας γίνεται βραχνάς. 

Βλέπετε λοιπόν, ο τρόπος ζωής ο χριστιανικός έχει μια ιδιαιτερότητα όταν τον κηρύττεις και δεν τον ακολουθείς. Σε κάνει εντελώς ρεζίλι. Όχι μόνο στο θέμα που έθιξα αλλά σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Η βυζαντινή περίοδος πέρασε και μαζί με αυτή και η ανάγκη για μεγαλειώδη κτίσματα και στολίδια. Η προσκόλληση σε εκείνα τα χρόνια, ένδοξα και σημαντικά ομολογουμένως, δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς της Εκκλησίας και μάλλον αποτελεί και τροχοπέδη για το έργο της. Ας φτωχύνουμε επιτέλους ως Εκκλησία, δε θα πάθουμε και τίποτα. Ίσα ίσα, θα δούμε αυτά που έχουν πραγματική αξία.

ΥΓ. Προφανώς το ζήτημα έχει πάμπολλες παραμέτρους, σπάνια είναι άσπρο-μαύρο  και κάθε απάντηση γεννά και δυο τρία ερωτήματα. Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση η οποία δεν διεκδικεί θέση κανόνα ή βαθιάς σοφία ή αδιαμφισβήτητης αλήθειας. Όπως και όλα όσα γράφω κατά καιρούς.

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024

Poets of the Fall - Daze

 


Δικαιοσύνη

 


Αν ψάχνουν νομική δικαίωση, θα χάσουν. Οι νόμοι γράφτηκαν από χέρι που θέλει να προστατεύει τους ισχυρούς. Αν θέλουν δικαιοσύνη, αυτή δε θα βρεθεί σε δικαστικές αίθουσες. Μόνο στο δρόμο μπορεί να βρεθεί.


Κυριακή Αγίων Πατέρων

 


Παιδί μου Τίτε, αυτά τα λόγια είναι αξιόπιστα και θέλω να τα βεβαιώνεις με την προσωπική σου μαρτυρία, ώστε όσοι έχουν πιστέψει στο Θεό να φροντίζουν να πρωτοστατούν σε καλά έργα. Αυτά είναι τα καλά και τα χρήσιμα στους ανθρώπους. Από το άλλο μέρος, να αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις σε γενεαλογικούς καταλόγους, τις φιλονικίες και τις διαμάχες γύρω από τις διατάξεις του ιουδαϊκού νόμου, γιατί όλα αυτά είναι ανώφελα και μάταια. Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μια δυο φορές, κι αν δεν ακούσει άφησέ τον, με τη βεβαιότητα πως αυτός έχει πια διαστραφεί και αμαρτάνει, καταδικάζοντας έτσι ο ίδιος τον εαυτό του. Όταν θα σου στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό, έλα το συντομότερο να με συναντήσεις στη Νικόπολη, γιατί εκεί αποφάσισα να περάσω το χειμώνα. Τον Ζηνά το νομικό και τον Απολλώ, να τους εφοδιάσεις πλουσιοπάροχα με ότι χρειάζονται για το ταξίδι τους, ώστε να μην τους λείψει τίποτα. Ας μαθαίνουν και οι δικοί μας να πρωτοστατούν σε καλά έργα, για ν΄ αντιμετωπίζουν τις επείγουσες υλικές ανάγκες, ώστε η ζωή τους να μην είναι άκαρπη. Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε τους πιστούς που μας αγαπούν. Η χάρη να είναι μαζί με όλους σας. Αμήν.

 Μια φράση του Αποστόλου Παύλου θα προκαλεί φαντάζομαι έκπληξη σε πολλούς που έχουν μικρή ή λάθος ή και καθόλου γνώση του χριστιανισμού. Ο απόστολος Παύλος προτρέπει, λοιπόν,  τον  μαθητή του Τίτο να διδάσκει τους χριστιανούς να πρωτοστατούν καλά έργα ώστε να αντιμετωπίζουν τις επείγουσες υλικές ανάγκες και να μην είναι η ζωή τους άκαρπη. Δεν λέει να φροντίζουν τις ψυχές των ανθρώπων αλλά τις υλικές τους ανάγκες. Ο Χριστιανισμός, αντίθετα με την αντίληψη, την λανθασμένη αντίληψη πολλών, δεν ασχολείται με την ψυχή αποκλειστικά υποβιβάζοντας την αξία της ύλης. Έχουν βέβαια εισχωρήσει νεοπλατωνικές επιρροές που οδηγούν προς τα εκεί αλλά ο Χριστιανισμός παρ΄ όλα αυτά θεωρεί το σώμα ναό του Θεού και γι' αυτό ιερό. Και το σώμα, όπως πρέπει να μείνει καθαρό από αμαρτίες και υπερβολές, έτσι πρέπει και να είναι δυνατό και λειτουργικό. Οπότε οι υλικές ανάγκες πρέπει να αντιμετωπίζονται από την χριστιανική κοινότητα.

Και τι  αδυνατίζει κυρίως το σώμα; Η ασθένεια και η φτώχεια. Και αν για την ασθένεια δε μπορούμε να κάνουμε πολλά, αφού πολλές φορές ακόμα και οι γιατροί δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν, για τη φτώχεια, για τις υλικές ανάγκες μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα. Μπορούμε να βρισκόμαστε δίπλα στους αδελφούς και τις αδελφές μας που περνούν δύσκολα. Μπορούμε να συγκεντρώνουμε διάφορα υλικά αγαθά, μπορούμε να τους παρηγορούμε με το λόγο μας ώστε να ξέρουν πως δεν είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας, πως επειδή λόγω κάποιων συγκυριών δεν έχουν έσοδα δεν είναι κατώτεροι από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο. 

Κυρίως όμως -και αυτό κι αν είναι καλό έργο- μπορούμε  ή μάλλον οφείλουμε να εξεγειρόμαστε εναντίον κάθε μορφής αδικίας και ανισότητας. Να ζητούμε, όπως λέει ο προφήτης Αμώς  να ρέει η δικαιοσύνη σαν χείμαρρος αστείρευτος. Αν και ίσως κινδυνέψω να τα ακούσω πάλι επειδή πολιτικολογώ, όμως ας το εξηγήσω λίγο αυτό. Οι Χριστιανοί δεν ανατρέπουμε ούτε κυβερνήσεις ούτε συστήματα. Ούτε και ταυτιζόμαστε ούτε και ενσωματωνόμαστε μέσα σε αυτά διότι γνωρίζουμε πως είναι όλα ατελή ως ανθρώπινα δημιουργήματα και επομένως όλα φθείρονται και διαφθείρονται. Ο μόνος τρόπος να το αποτρέψουμε αυτό, είναι να προσπαθήσουμε ως Χριστιανοί να βάλουμε στο κέντρο του κάθε συστήματος τη διδασκαλία του Χριστού, μάλλον καλύτερα τον ίδιο τον Χριστό. Και πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από αυτόν που προτείνει ο Απόστολος Παύλος. Να πρωτοστατούμε σε καλά έργα. Να ζούμε σαν κοινότητα, σαν Εκκλησία, ο ένας να νοιάζεται και να βοηθά τον άλλον. Στις υλικές ανάγκες και τις πνευματικές. Να σηκώνουμε αυτούς που πέφτουν είτε υλικά είτε πνευματικά. Αν ζούμε, έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ως χριστιανοί πραγματικοί, τότε όλοι θα έρχονταν να βαπτιστούν και να γίνουν μέλη της Εκκλησίας. Και έτσι, δε χρειάζεται κανένα σύστημα να ανατρέψουμε αφού θα μεταμορφώσουμε όχι μόνο αυτό αλλά και την κοινωνία ολόκληρη. Αλλιώς μπορούμε να παραμείνουμε στους φολκλορικούς βυζαντινισμούς μας και να λέμε πως είναι κακός ο κόσμος που δεν ακούει τον λόγο της Εκκλησίας. Είναι κι αυτό μια λύση. 

Ο λόγος του Κυρίου είναι ο σπόρος που πέφτει στο χώμα. Ο λόγος του Κυρίου έχει τη δύναμη να δώσει ζωή στο χώμα που πέφτει αναλόγως όμως με την ποιότητα του χώματος αυτού. Και τελικά, είναι οι πράξεις μας που θα δείξουν τι είδους χώματος είμαστε...


Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024

Το πρόσημο

 


Η συναυλία στο Καλλιμάρμαρο έχει προφανώς και πολιτικό πρόσημο. Εξαιτίας(και της) αδιαφορίας των πολιτικών έγινε το ατύχημα, πολιτικοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν να το κουκουλώσουν, πολιτικοί είναι αυτή που πιέζουν τη δικαιοσύνη να (μην) ενεργήσει με συγκεκριμένο τρόπο. Άλλωστε οι γονείς των θυμάτων των Τεμπών είναι αυτή τη στιγμή -άθελά τους νομίζω- οι κύριοι εκφραστές αυτού που αποκαλούμε "κοινωνική αντιπολίτευση" απέναντι σε αυτή την αχαρακτήριστη κυβέρνηση. Πολιτικό πρόσημο λοιπόν έχει η εκδήλωση αυτή, όμως, όχι κομματικό. Και ας προσπαθούν κάποια κόμματα να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία(πάντως με μεγάλη αυτοσυγκράτηση και διακριτικότητα οφείλω να το ομολογήσω, πιθανότατα λόγω και της προσωπικότητας της κας. Καρυστιανού). Μακάρι να δικαιωθούν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, στα δικά μας δεν έχω καμία εμπιστοσύνη. 

The Sound - I Can't Escape Myself

 


Η Χεζμπολά σταμάτησε ισραηλινή επίθεση




Η Χεζμπολάχ είπε την Πέμπτη ότι απέτρεψε ισραηλινές απόπειρες διείσδυσης στο νότιο Λίβανο και έπληξε πολλούς στόχους στο βόρειο Ισραήλ σε μια αντεπίθεση, αναφέρει το Anadolu .

Η Χεζμπολάχ δήλωσε σε μια σειρά ανακοινώσεων στο Telegram μέχρι τις 1450 GMT ότι «στόχευσε ένα ισραηλινό άρμα με κατευθυνόμενους πυραύλους καθώς προχωρούσε προς την πόλη Ρας αλ-Νακούρα, με αποτέλεσμα την καύση και την καταστροφή του και θύματα ανάμεσα στο πλήρωμά του».

Αργότερα ανέφερε ότι «εκτόξευσε τρεις συστοιχίες πυραύλων κατά των ισραηλινών δυνάμεων που προσπαθούσαν να προχωρήσουν για να απομακρύνουν τους τραυματίες από το κατεστραμμένο τανκ».

Η αντιστασιακή ομάδα που εδρεύει στον Λίβανο σημείωσε επίσης ότι «στόχευσε τις ισραηλινές δυνάμεις με βόλι πυραύλων καθώς προχωρούσαν προς την περιοχή Kniseh, μεταξύ των πόλεων Mays al-Jabal και Mhaibib».

Επιπλέον, ανέφερε ότι οι μαχητές της «εκτόξευσαν τρεις συστοιχίες πυραύλων ενάντια σε δύο μονάδες Ισραηλινών στρατιωτών στην περιοχή Khallet al-Shandiba, στην πόλη Aita al-Shaab και γύρω από το νεκροταφείο Yaruon, καθώς και εναντίον άλλων ομάδων στρατιωτών στη περιοχή του λόφου Al-Majdal στο Mays al-Jabal."

Η Χεζμπολάχ λέγεται επίσης ότι «βομβάρδισε την περιοχή Zofolon βόρεια της Χάιφα με ένα μεγάλο αριθμό πυραύλων».

 
Πρόσθεσε ότι «βομβάρδισε τους οικισμούς Karmiel και Kiryat Shmona και μονάδες Ισραηλινών στρατιωτών στους οικισμούς Kfar Giladi, Beit Hillel, Ma'ayan Baruch, Yir'on και γύρω από τη στρατιωτική τοποθεσία al-Marj».

Εν τω μεταξύ, ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι δύο Ισραηλινοί τραυματίστηκαν την Πέμπτη ως αποτέλεσμα 100 ρουκετών που εκτοξεύθηκαν από τον Λίβανο στο βόρειο Ισραήλ, ενώ το Τελ Αβίβ ισχυρίστηκε ότι επιτέθηκε σε 110 στόχους της Χεζμπολάχ.

Το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει μαζικές αεροπορικές επιδρομές σε όλο τον Λίβανο εναντίον στόχων που ισχυρίζεται ότι είναι της Χεζμπολάχ από τις 23 Σεπτεμβρίου, σκοτώνοντας τουλάχιστον 1.323 ανθρώπους, τραυματίζοντας περισσότερους από 3.700 και εκτοπίζοντας περισσότερους από 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους.

Η εναέρια εκστρατεία είναι μια κλιμάκωση του ενός έτους διασυνοριακού πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ από την έναρξη της επίθεσής του Ισραήλ  στη Λωρίδα της Γάζας, κατά την οποία το Ισραήλ έχει σκοτώσει περισσότερους από 42.000 ανθρώπους, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, μετά από την επίθεση της Χαμάς το προηγούμενο έτος.

Παρά τις διεθνείς προειδοποιήσεις ότι η Μέση Ανατολή βρίσκεται στα πρόθυρα ενός περιφερειακού πολέμου εν μέσω των ανελέητων επιθέσεων του Ισραήλ στη Γάζα και τον Λίβανο, το Ισραήλ επέκτεινε τη σύγκρουση την 1η Οκτωβρίου εξαπολύοντας εισβολή στο νότιο Λίβανο.

Αξιοθρήνητοι

 


Ξέρω πως θα χαρακτηριστώ στην καλύτερη ρομαντικός και στη χειρότερη δονκιχωτικός αλλά θεωρώ χυδαίο και απάνθρωπο, την ώρα που σκοτώνονται χιλιάδες άνθρωποι, από δύο ωρών βρέφη ως γέροντες εκατό χρονών, στη Παλαιστίνη και τον Λίβανο, και ενώ υπάρχει η πολύ μεγάλη πιθανότητα να αυξηθεί ο καθημερινός αριθμός των νεκρών με μια σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ, να ακούω σε ρεπορτάζ πόσο πολύ θα επηρεάσει η κατάσταση αυτή την οικονομία των δυτικών χωρών ή τι θα κάνουμε τους πρόσφυγες που θα φύγουν από την εμπόλεμη ζώνη. Και αυτά να παρουσιάζονται ως τα πιο κρίσιμα στοιχεία της κατάστασης. Αν αυτός είναι ο κόσμος που έχουμε χτίσει και αυτός είναι ο πολιτισμός μας, τότε οφείλουμε να τους γκρεμίσουμε και τους δυο και φτιαχτεί τίποτα που να αξίζει να στέκεται και να μην είναι τόσο αξιοθρήνητο και ανήθικο.

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2024

Dead Can Dance - I Am Stretched on Your Grave (Live Remastered)

 

I am stretched on your grave
And will lie there forever
With your hands held in mine
I'd be sure we'd not sever
My apple tree, my brightness
'Tis time we were together
For I smell of the earth
And am stained by the weather

When my family thinks
That I'm safe in my bed
From night until morning
I am stretched at your head
Calling out to the air
With tears both hot and wild
Oh I grieve for the girl
That I loved as a child

The priests and the friars
Behold me in dread
Because I still love you
My love, and you're dead
And would still be your shelter
From rain and from storm
But with you in your cold grave
I cannot sleep warm

Οι Συνοδικοί Πατέρες εκφράζουν τη μεγάλη τους οδύνη για το μέγεθος της καταστροφής που έπληξε τον Λίβανο ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης ισραηλινής επιθετικότητας

 


https://xristianiki.gr/%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bf%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9/?fbclid=IwY2xjawF0ktNleHRuA2FlbQIxMQABHUOOnSOARMCW4nvFEi1jmuHOqgDHKf6MU-tmw5IShG0LN7lSCtqYq6BUeQ_aem_pV-tZfInxE8JPtfeQjMGnA

Από τον διευθυντή της “Χ” Κωνσταντίνο Μπλάθρα που βρίσκεται στη Συρία λάβαμε το κείμενο της ανακοίνωσης που εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αντιοχείας εκφράζει την οδύνη της για τα δεινά που προκαλεί η ισραηλινή επιθετικότητα στο Λίβανο και τη δολοφονία τουγραμματέα της Χεζμπολλάχ Χασάν Νασράλα.


Σε αντίθεση με το “Ισλαμικό Κράτος” και άλλες συγγενείς ομάδες σουνιτών, οι Σιίτες της Χεζμπολλάχ έχουν καλές σχέσεις με τους Χριστιανούς της περιοχής, όπως φαίνεται και από την ανακοίνωση.


Η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αντιοχείας, [το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας, Συρίας, Αραβίας, Κιλικίας, Ιβηρίας τε και Μεσοποταμίας και πάσης Ανατολής όπως είναι ο πλήρης τίτλος του] στην δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται ο μαρτυρικός Λίβανος, εκδόθηκε σε έκτακτη συνεδρία στις 8 Οκτωβρίου, που έγινε στη Δαμασκό, στο Ινστιτούτο Θεολογίας του Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού του Μπαλαμάντ.


Οι Ορθόδοξοι της Συρίας και του Λιβάνου αποτελούν ανά τους αιώνες αδιάκοπους συνεχιστές της πνευματικής και πολιτιστικής παράδοσης της ελληνιστικής Συρίας και θα έπρεπε να τύχουν μεγαλύτερου ενδιαφέροντος και προστασίας από το ελληνικό κράτος. Η επιβίωσή τους να γίνει ακρογωνιαίος λίθος των πολιτικών του επιλογών. Να στηριχτούν όσοι τους στηρίζουν και να καταδικαστεί κάθε πράξη που οδηγεί στον αφανισμό και ξεριζωμό τους. 


Το κείμενο, σε δική μας μετάφραση [και σε αγκύλες δικές μας διευκρινίσεις] από το αγγλικό που μας έστειλε ο αδ. Κωνσταντίνος, έχει ως εξής:


Ο Μακαριώτατος ΙΩΑΝΝΗΣ Ι’, Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής, συγκάλεσε έκτακτη και επείγουσα συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου [του Πατριαρχείου] Αντιοχείας.


Η συνάντηση, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου, πραγματοποιήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2024, στο Ινστιτούτο Θεολογίας του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού-Balamand, παρουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών: Ηλία Αούντε (Βηρυτού), Ηλία Κφούρυ (Τύρου και Σιδώνος), Σιλουανού Μούσι (Όρους Λιβάνου), Βασιλείου Μανσούρ (Άκκάρ), Εφραίμ Κυριακού (Τριπόλεως και Κούρα), Σιλουανού Ονέρ (Βρετανίας), Αντωνίου Ελ Σούρι (Zάχλε και Μπαααλμπέκ), Αθανασίου Φαχντ (Λαττάκιας [Λαοδικείας]), Ιακώβου Ελ Χούρι (Αργεντινής); Εφραίμ Μαλούλι (Χαλεπίου και Αλεξανδρέττας), Νήφωνος Σαϊκάλι (Φιλιππουπόλεως), Γρηγορίου Χούρι (Χόμς [Εμμέσης]) και Αντωνίου Σαάντ (Χαουράν).


Οι Συνοδικοί Πατέρες συζήτησαν την τρέχουσα κατάσταση στην περιοχή και εξέδωσαν την ακόλουθη ανακοίνωση:


Οι Συνοδικοί Πατέρες εκφράζουν τη μεγάλη τους οδύνη για το μέγεθος της καταστροφής που έπληξε τον Λίβανο ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης ισραηλινής επιθετικότητας και των καταστροφών και των ανθρώπινων απωλειών που προκάλεσε, συμπεριλαμβανομένου του μαρτυρίου του Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ Sayed Hassan Nasrallah και των στελεχών του.

Οι Πατέρες καταδικάζουν τη συνεχιζόμενη παραφροσύνη της βίας και της εγκληματικότητας και καλούν τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει άμεση δράση για κατάπαυση του πυρός και να εφαρμόσει τα διεθνή ψηφίσματα.

Οι Πατέρες καλούν το Λιβανικό Κοινοβούλιο να εκπληρώσει τον εθνική του αποστολή για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας μετά από μακρά αναμονή και πολλά δεινά, ειδικά επειδή οι κρίσιμες συνθήκες που βιώνει η χώρα απαιτούν έμπρακτη εθνική αλληλεγγύη και αφοσίωση στις συνταγματικές και νομοθετικές διατάξεις που ήταν πάντα πηγή προστασίας του Λιβάνου σε περιόδους κρίσης.

Οι Πατέρες επαινούν τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τις επίσημες αρχές και τον ιατρικό τομέα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του εκτοπισμού και την περίθαλψη των τραυματιών, παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες.

Επικροτούν την αυθόρμητη λαϊκή αλληλεγγύη που δείχνουν οι άνθρωποι σε περιοχές που δεν επηρεάζονται από τη σύγκρουση για την υποδοχή των εκτοπισμένων οικογενειών και την παροχή προστασίας μακριά από την καταστροφή. Ευχαριστούν τον Στρατό, τις δυνάμεις ασφαλείας και την κοινωνία των πολιτών για τις προσπάθειές τους. Καλούν τη διεθνή κοινότητα να στηρίξει αυτές τις προσπάθειες και να εργαστεί για να επιτευχθεί η ασφαλής και αξιοπρεπής επιστροφή των εκτοπισμένων στις περιοχές τους.

Οι Συνοδικοί Πατέρες βεβαιώνουν ότι η Εκκλησία στέκεται δίπλα στο λαό της σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Καλούν τους πιστούς σε όλη την Εκκλησία της Αντιόχειας να υποστηρίξουν τις προσπάθειες ανακούφισης και τις κοινωνικές προσπάθειες και να εντείνουν τις προσευχές για να εξέλθει ο Λίβανος από την τρέχουσα δοκιμασία του και να επιστρέψουν η ασφάλεια, η ειρήνη και η αξιοπρέπεια σε αυτή την αγαπημένη χώρα.

Τέλος, οι Πατέρες υψώνουν τις προσευχές τους στον Πατέρα των Φώτων για να στείλει την ειρήνη Του για να παρηγορήσει τις ψυχές, να ελεήσει τους μάρτυρες, να θεραπεύσει τους αρρώστους, να ενισχύσει τις ομάδες ιατρικής περίθαλψης και διακομιδής των ασθενών και να ανακουφίσει τις καρδιές των ανθρώπων με τη γλυκύτητα της θεϊκής Του παρηγορίας.


ΦΩΤΟ: Κωνσταντίνου Μπλάθρα: Το ορθόδοξο προσκύνημα της Παναγίας Σεϊντανάγια στη Συρία.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2024

Η Θεία Λειτουργία και το κήρυγμα

 


H αλήθεια είναι ότι οι παπάδες καταπιανόμαστε πια με ένα σωρό πράγματα. Άλλοι με τη φιλοσοφία, άλλοι με τη ψυχολογία, με την ιατρική, την πολιτική, τον ακτιβισμό κάποιες φορές, τις κατασκευές και τις εκδρομές(δε λέω τη μια εκδρομή ή τις δύο το χρόνο, υπάρχουν ενορίες που πιο πολύ λειτουργούν ως τουριστικά γραφεία παρά σαν ο,τιδήποτε άλλο) και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ελάχιστοι ασχολούνται με αυτό το οποίο είναι το κύριο μέλημά μας. Τη λειτουργική ζωή και τη διαποίμανση. Δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό να τελέσει ένας ιερέας από τη Θεία Λειτουργία. Για εμάς που πιστεύουμε- λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία- η Θεία Λειτουργία είναι το μυστήριο που ενώνει τον Ουρανό με τη Γη. Είναι το μυστήριο εκείνο όπου ένα κομμάτι άρτος και ένα ποτήρι κρασί γίνονται σώμα και αίμα του Χριστού πραγματικά, όχι συμβολικά. Και κοινωνώντας το σώμα και το αίμα γινόμαστε ένα με τον ίδιο τον Κύριο. Είναι επίσης η ώρα εκείνη που άγγελοι κατεβαίνουν στη γη και βοηθούν αοράτως στη τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Η ώρα που οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι συναντώνται. Και μέσα στα πλαίσια της Θείας Λειτουργίας, ξεκινά η διαποίμανση του λαού με το κήρυγμα, το οποίο οφείλει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Το κήρυγμα το οποίο οφείλει να είναι απλό και κατανοητό από όλους και όχι να πνίγεται μέσα σε πομπώδεις εκφράσεις και την παρουσίαση προς εντυπωσιασμό διαφόρων γνώσεων. Που δεν πρέπει να έχει ως στόχο τη δημιουργία εξαρτώμενων από τον ιερέα αδύναμων προσωπικοτήτων αλλά ανθρώπων ολοκληρωμένων οι οποίοι αναζητούν την αληθινή αγάπη και την πραγματική ελευθερία, ανθρώπων οι οποίοι σκέπτονται και ρωτούν συνεχώς μέχρι να βρουν αυτό που είναι εξαρχής μέσα στην Εκκλησία αλλά πολλές φορές έχει καλυφθεί από σκόνες και ψευδή λάμψη.  Η Θεία Λειτουργία δεν είναι καλλιτεχνικό δρώμενο όπου θα κάνουμε επίδειξη των φωνητικών και μουσικών δυνατοτήτων μας ή των λαμπρών αμφίων μας. Ευπρόσδεκτα αυτά(αν και για τα άμφια έχω κάποιες ενστάσεις καθώς η ιεροπρέπεια έχει ταυτιστεί λανθασμένα με την -κακόγουστη συνήθως- μεγαλοπρέπεια) αλλά όχι η ουσία. Η ουσία είναι το μυστήριο, η μέθεξη, η μετάδοση του ευαγγελικού λόγου. Τελικά η ένωση με τον Χριστό και η μεταμόρφωση του κόσμου ολόκληρου τα οποία ξεκινούν αλλά και τελειώνουν εντός της Θείας Λειτουργίας. Και αυτή η Θεία Λειτουργία θεωρείται πάρεργο μπροστά σε άλλου είδους- χρήσιμες το δίχως άλλο αλλά δευτερεύουσες- δραστηριότητες.  

Diamanda Galas - Gloomy Sunday

 


«Αφήστε τα, είναι παιδιά».



Tο υπουργείο Υγείας της Παλαιστινιακής Αρχής ανακοίνωσε ότι δύο Παλαιστίνιοι, ένας 66χρονος και ένα αγόρι 12 ετών, υπέκυψαν στα τραύματά τους, έπειτα από επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη.

Πίσω από αυτή την είδηση κρύβεται η ιστορία του Ζιάντ Αμπου Χαλίλ, του άνδρα που υπήρξε σύμβολο μεταξύ των νέων στην περιοχή, γιατί πολλές φορές είχε μπει μπροστά στα όπλα των Ισραηλινών στρατιωτών, για τους αποτρέψει να πυροβολήσουν τα παιδιά που πετούσαν πέτρες εναντίον τους.

«Ο Ζιάντ Αμπου Χαλίλ, 66 ετών, έπεσε μάρτυρας αφού του επιτέθηκαν οι κατοχικές δυνάμεις κατά την εισβολή στο σπίτι του στην Ντούρα, στα νότια της Χεβρώνας», αναφέρεται στην ανακοίνωση.



Ο γιος του, Μουράντ Αμπου Χαλίλ, είπε ότι οι Ισραηλινοί στρατιώτες μπήκαν στο σπίτι της οικογένειας στις 3 τα ξημερώματα για να συλλάβουν τον αδελφό του και χτύπησαν τον πατέρα του. «Μπήκαν στο σπίτι για να συλλάβουν τον αδελφό μου. Ο πατέρας μου προσπάθησε να τους εμποδίσει και τον χτύπησαν δύο φορές στο στήθος, μετά τον έσπρωξαν και το σώμα του χτύπησε στην πόρτα του σπιτιού». Ο 66χρονος υπέκυψε στα τραύματά του το πρωί, ενώ οι στρατιώτες έφυγαν χωρίς να συλλάβουν τον γιο του.




Ο ισραηλινός στρατός που ρωτήθηκε για το θέμα από το Γαλλικό Πρακτορείο, αρνήθηκε να σχολιάσει.

Ο Ζιάντ Αμπου Χαλίλ έγινε γνωστός στους Παλαιστίνιους, αφότου κυκλοφόρησε σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης ένα βίντεο Ισραηλινοί στρατιώτες πυροβολούν στον αέρα όταν νεαροί πετούν πέτρες εναντίον τους. Ο Χαλίλ μπαίνει μπροστά τους και ακούγεται να λέει: «Αφήστε τα, είναι παιδιά».

Σε άλλη ανακοίνωση, αναφέρεται ότι και ένας 12χρονος, ο Χάτεμ Γάιθ, υπέκυψε στα σοβαρά τραύματα που υπέστη «από πυρά των κατοχικών δυνάμεων εντός του καταυλισμού Καλάντια». Σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής, ο στρατός εισέβαλε στον καταυλισμό γύρω στις 5 το πρωί και ακολούθησαν συγκρούσεις μεταξύ στρατιωτών και νεαρών.

Από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα έχουν σκοτωθεί στη Δυτική Όχθη τουλάχιστον 703 Παλαιστίνιοι, από στρατιώτες ή Ισραηλινούς εποίκους, σύμφωνα με στοιχεία του παλαιστινιακού υπουργείου Υγείας. Σύμφωνα με το Ισραήλ, τουλάχιστον 24 Ισραηλινοί, μεταξύ των οποίων και στρατιώτες, έχουν σκοτωθεί από επιθέσεις Παλαιστινίων ή κατά τη διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Πηγή: AFP, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως

  Φτάσαμε λοιπόν μια ανάσα από τα Χριστούγεννα. Όλοι ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε είτε πιο πνευματικά είτε πιο κοσμικά ανάλογα με το τι πιστ...