Η ανθρωπαρέσκεια είναι η αναίρεση της αρετής.
Ο ανθρωπάρεσκος καλλιεργεί την αρετή,όχι γι'αυτή την ίδια,αλλά για τον έπαινο.Όχι για να τελειοποιηθεί αλλά για να δοξαστεί από τους ανθρώπους.Όχι για να αρέσει στον Θεό αλλά για να αρέσει στον κόσμο.
Η ανθρωπαρέσκεια καθιστά άγονους τους αγώνες αυτών που ασκούνται,αμαυρώνει το χαρακτήρα της σωφροσύνης,καταντάει άκαρπη τη νηστεία,αφαιρεί την αγιότητα της προσευχής,υποκλέπει το στεφάνι των αγωνιζομένων,εξουθενώνει την ακτημοσύνη,καταστρέφει τα οχυρά της ησυχίας,σκορπίζει τους καρπούς της ελεημοσύνης,υπονομεύει τα θεμέλια κάθε αρετής,διαφθείρει το νου και διαστρέφει κάθε υψηλό νόημα.
(Άγιος Νεκτάριος,Το γνώθι σαυτόν,εκδ.Άθως)
(η εικόνα από το candianews.gr)
Επίσης δεν έχει σημασία μόνο ΤΙ λέμε αλλά και ΠΩΣ το λέμε, και ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που μας ακούει και έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασία ΑΝ μας ΑΓΑΠΑΕΙ αυτός που μας ακούει. Αν μας αγαπάει, ο λόγος μας θα βρει έδαφος στον εσωτερικό του κόσμο και θα φέρει αγαθούς καρπούς για μας...Αν δεν μας αγαπάει, τα λόγια μας θα τα διαστρέψει, τις ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ μας θα τις ΔΙΑΣΤΡΕΨΕΙ και όλα θα πάνε κατά διαόλου..
ΑπάντησηΔιαγραφή