Το είδα σε κάποια ΜΜ"Ε"...επίθεση του Ρουβίκωνα στον Σ.Κέλλα. Πρώτον, τον κ. Κέλλα τον συμπαθώ. Τον έχω γνωρίσει, είναι πολύ καλός αναισθησιολόγος και πραγματικά εραστής της πολιτικής. Από την άλλη, είναι υφυπουργός ενός υπουργείου που ταλανίζεται από ένα τεράστιο σκάνδαλο και επομένως οφείλει να σηκώσει και το ανάλογο βάρος. Επιπλέον το ξεδίπλωμα ενός πανό και τα τρικάκια από πού κι ως πού θεωρούνται βία; Η εξαφάνιση ενός ολόκληρου τομέα είτε επειδή υιοθετήθηκαν λάθος πολιτικές είτε επειδή φαγώθηκαν όλα τα χρήματα, αυτό είναι βία. Και για να το συνδέσω με τη Κρήτη. Η βία που ασκεί ο Βορίδης -και κάθε Βορίδης- ζημιώνοντας τόσο πολύ ολόκληρο παραγωγικό τομέα της χώρας, είναι πολλαπλάσια της βίας που άσκησαν μερικοί θερμοκέφαλοι του ακροαριστερού ή του αναρχικού χώρου. Η έλλειψη σεβασμού που δείχνει ο Βορίδης και κάθε Βορίδης στα παιδιά των αγροτών, των εργαζομένων που θα αναγκαστούν να δουλέψουν 13ωρα, των οικογενειών που πλήττονται από την ακρίβεια σε είδη πρώτης ανάγκης, ενοίκια και ενέργεια είναι πολύ πιο αισχρής μορφής από αυτή που επέδειξαν οι...αυγορίπτες!
Υγ. Η κυβέρνηση με χίλιους δυο τρόπους διέλυσε κάθε κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Έχει όμως απέναντί της πια, κοινωνική αντιπολίτευση. Και επειδή η κοινωνία αντιμετωπίζει πολύ χειρότερη πίεση από την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση(οι βουλευτές δεν σκάνε για την ακρίβεια, οι πολίτες πάλι στριμώχνονται πολύ ή από τη "δικαιοσύνη"), οι αντιδράσεις της δε θα περιοριστούν σε κάποια έντονη ομιλία στη Βουλή ή με ελεγχόμενες συγκεντρώσεις. Θα καταφύγουν κάποιες φορές και σε πιο έντονες αντιδράσεις ώστε να ισορροπήσουν τη κρατική βία η οποία πνίγει τις ζωές τους. Έτσι, η κυβέρνηση επέλεξε την πολιτική κυριαρχία αλλά θα έχει να κάνει με αντιδράσεις απρόβλεπτες κάποιες φορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου