Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025

Η σωτηρία των ανθρώπων οδηγεί στην απολύτρωση όλης της Κτίσεως

 


Ως χριστιανοί, δεν πιστεύουμε απλώς στην αθανασία της ψυχής αλλά προσδοκούμε και την ανάσταση του σώματος. Και πάλι, το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Διά των σωμάτων μας σχετιζόμαστε με τον περιβάλλον γύρω μας, κι έτσι. ο αγιασμός επεκτείνεται και στον αγιασμό του περιβάλλοντος. Δεν σωζόμαστε από τον κόσμο, αλλά με τον κόσμο. 

Προσβλέποντας στον μέλλοντα αιώνα, άρα, δεν περιμένουμε απλώς την ανάσταση του σώματος αλλά και τη μεταμόρφωση όλου του κόσμου. "Έναν καινούργιο ουρανό και μια καινούργια γη" προσδοκούμε(Αποκ. 21,1)

Η σωτηρία των ανθρώπων οδηγεί, λοιπόν, στην απολύτρωση όλης της Κτίσεως, η οποία, "θ' απελευθερωθεί από την υποδούλωσή της στη φθορά, και θα μετάσχει στην ελευθερία που θ' απολαμβάνουν τα δοξασμένα παιδιά του Θεού"(Ρωμ. 8,21)

Κάλλιστος Ware - πώς σωζόμαστε; - εκδ. Εν Πλω

AND ONE - Killing The Mercy

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Φφ

 


Μετά από ένα μικρό διάλειμμα επιστρέφω για τη τελική ευθεία του εκκλησιαστικού αντιλεξικού. Γράμμα Φφ κυρίες και κύριοι! Προχωράμε;

φαγοπότια: χαρακτηριστικό των "θρυλικών" πανηγυριών του Αυγούστου και όχι μόνο. Ψητά, ποτά, δημοτικοί χοροί και νταούλια, με τη παρουσία των κληρικών της ενορίας, πιθανόν και του μητροπολίτη και άλλων επίτιμων προσκεκλημένων συνθέτουν ένα ρουστίκ - γκροτέσκο θέαμα προς τέρψιν των ντόπιων στομαχιών και των οφθαλμών των τουριστών. 

φανάρι: με αυτό ψάχνουμε ταπεινούς κληρικούς και πραγματικούς πιστούς.

φαντασιώσεις: τα περισσότερα που πιστεύουν οι Έλληνες(και οι άλλοι λαοί αλλά δε μας ενδιαφέρουν στο παρόν πόνημα) για την ιστορία, τον πολιτισμό, τη χώρα και τέλος και τη θρησκεία τους. Ως και φαντασιοπληξίες.

φίδι: το ότι όλοι ξέρουν τις αρνητικές αναφορές γι' αυτό στα θρησκευτικά κείμενα(Πρωτόπλαστοι, στην έρημο δάγκωναν τους Εβραίους) και ελάχιστοι τις θετικές(το χάλκινο φίδι του Μωυσή, "φρόνιμοι ως οι όφεις" ) δείχνει τη προβληματική σχέση με τη πίστη μας αλλά και με τη φύση

φιλανθρωπία: για να μην κοροϊδευόμαστε. Όταν μαζεύουμε χρήματα από τον κόσμο για φιλανθρωπικές δράσεις, το έργο αυτό είναι του λαού και όχι της εκάστοτε μητρόπολης. Αν θέλει η μητρόπολη θα μπορούσε να βάλει ένα κομμάτι από τα έσοδά της στις δράσεις αυτές και ο οβολός του κόσμου να έρχεται σαν ενισχυτικός της προσπάθειας. 

φιλόπτωχο: τα ίδια με παραπάνω ισχύουν. Με μια σημείωση. Αν θες γνήσιο έργο για τους φτωχούς, πήγαινε σαν Εκκλησία, σαν διοικούσα Εκκλησία εννοώ, με όλη την επιρροή που διαθέτεις και μη ρωτήσεις μόνο τι χρειάζονται οι φτωχοί αλλά και γιατί υπάρχουν φτωχοί

φιλοφρονήσεις: ανταλλάσσονται μεταξύ μητροπολιτών, κληρικών, "υψηλών προσκεκλημένων" και ξεπερνάνε με άνεση τα όρια του γελοίου. Πολλές φορές πρόκειται για σκέτη κολακεία.

φιλόστοργος: ο κάθε μητροπολίτης μέχρι να διαφωνήσει κάποιος μαζί του

φόνος: η στέρηση του ανάλογου με την εργασία μισθού στον εργαζόμενο είναι κι αυτή φόνος για την Εκκλησία και όχι μόνο οι εκτρώσεις. Παραδόξως χαλάμε το κόσμο μόνο για το δεύτερο και δε λέμε κουβέντα για το πρώτο

φόροι: αν τους μάζευαν οι μητροπόλεις δε θα υπήρχε ούτε δείγμα φοροδιαφυγής

φουσκώνουμε: τις ακολουθίες με υπερβολικά ψαλσίματα, τους ναούς με στολισμούς και τα μούτρα μας με άμφια και ψευτοεξουσίες


Κυριακή 30 Μαρτίου 2025

Wolfsheim - Once in a Lifetime

 


Κυριακή Δ’ των Νηστειών (Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)

 


Η σημερινή Κυριακή είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας. Η Κλίμακα είναι ίσως το σπουδαιότερο έργο της ασκητικής λογοτεχνίας της Εκκλησίας μας. Εκεί μέσα περιέχονται σπουδαία κείμενα τόσο για την ασκητική ζωή όσο και για την πνευματική και ψυχολογική υγεία μας. Παρ' όλα αυτά, πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο από έναν μεγάλο ασκητή της Ερήμου, το οποίο αναφέρεται κυρίως σε μοναχούς και μάλιστα αυτούς που θέλουν να ακολουθήσουν τον ασκητικό μοναχικό βίο.  

Για τους κοσμικούς, για όλους εμάς δηλαδή που ζούμε στον κόσμο, ο Άγιος Ιωάννης αφιερώνει μία μόνο παράγραφο. Όταν κάποιος το ρώτησε πώς μπορούμε εμείς που είμαστε παντρεμένοι και έχουμε οικογένειες, δουλειές και ζούμε μέσα στον κόσμο, ο Άγιος Ιωάννης του απάντησε: "Όσα καλά μπορείτε να τα κάνετε. Κανέναν να μη περιγελάσετε, κανέναν να μη κλέψετε, σε κανένα να μη πείτε ψέματα, κανέναν να μη περιφρονήσετε, κανέναν να μη μισήσετε. Να μη παραλείπετε τον εκκλησιασμό, να δείχνετε συμπόνια στους φτωχούς, κανέναν να μη σκανδαλίσετε. Σε ξένο πράγμα και σε ξένη γυναίκα να μην πλησιάσετε. Αρκεστείτε στη δική σας γυναίκα. Αν ζείτε έτσι δεν είστε μακριά από τη Βασιλεία των Ουρανών".

Ο Άγιος Ιωάννης, δεν αναφέρει ούτε υπακοές, ούτε μακρές νηστείες, ούτε ένα σωρό άλλα πράγματα του μοναστικού βίου, που κάποιοι θέλουν να φέρουν στη καθημερινή ζωή των πιστών, με πολλές φορές καταστροφικές συνέπειες στην οικογενειακή τους ζωή. Κανένας γέροντας δε μπορεί να καθορίσει τη ζωή ενός ζευγαριού, μιας οικογένειας, καμία υπακοή δεν οφείλει ο πιστός στον εξομολόγο του -ο εξομολόγος συμβουλεύει και ο πιστός, ο εξομολογούμενος πράττει κατά τη κρίση του- και καμία ακραία ασκητικότητα δε μπορεί να ζητηθεί από έναν άνθρωπο που καθημερινά τρέχει τόσο για τη δουλειά που κάνει όσο και για τις ανάγκες της οικογένειάς του. Ούτε καν αυτή την ομολογουμένως αξιόλογη συγχωρητικότητα που έδειχναν μεταξύ τους οι ασκητές της ερήμου δε ζητά ο Άγιος, ούτε καν την ακόμα πιο εντυπωσιακή ακτημοσύνη. 

Βέβαια και αυτά που μας συμβουλεύει εμάς τους κοσμικούς ο άγιος δεν είναι τόσο εύκολα ή απλά. Πόσο εύκολο είναι να μη κοροϊδέψουμε κανέναν; Ειδικά όταν γύρω μας υπάρχουν άφθονα παραδείγματα αστειότητας που σχεδόν μας προκαλούν να το κάνουμε. Πόσο εύκολο είναι να μη κλέψουμε κανέναν; Η κλοπή δεν συνίσταται μόνο στη πράξη αυτή καθαυτή. Κλοπή θεωρείται κατά τους πατέρες το να έχουμε παραπάνω αγαθά από αυτό που χρειαζόμαστε. Ή να μη πληρώνουμε κάποιον εργαζόμενο στην επιχείρησή μας αναλόγως με την εργασία του. Και πολλά άλλα που όλοι κάνουμε αλλά δεν τα αντιλαμβανόμαστε καν. Ψέματα; Είναι λίγα αυτά που λέμε καθημερινά; Ακόμα και εντός της οικογένειάς μας. Δεν περιφρονούμε κανέναν; Ούτε έναν ζητιάνο που σε μαύρα χάλια θα μας ζητήσει ένα ευρώ; Ακόμα κι αν του το δίνουμε. Τον εκκλησιασμό δεν τον παραμελούμε; Ακόμα κι όταν πηγαίνουμε σε μια εκκλησία απλά για να περάσει το κυριακάτικο πρωινό ή επειδή θέλουμε να ακούσουμε τον καλλίφωνο ψάλτη και μόνο, πάλι παραμελούμε τον εκκλησιασμό. Συμπονούμε τους φτωχούς; Αλήθεια; Πότε ρωτήσαμε γιατί και πότε αμφισβητήσαμε τις αιτίες που προκαλούν τη φτώχεια; Δεν σκανδαλίζουμε; Ακόμα και τα άμφια που φορώ τώρα ή ο στολισμός της εκκλησίας, την ώρα που κηρύττω την απλότητα και την πτωχεία, σκανδαλίζουν. Για το μίσος να μη συζητήσουμε. Συνήθως αντιπαθούμε πολύ περισσότερους ανθρώπους απ' όσους συμπαθούμε...Όσο για τη ξένη γυναίκα, τα διαζύγια και οι εξωσυζυγικές σχέσεις, σαν αριθμοί και μόνο, μιλούν από μόνα τους. Και πόσες φορές δεν εποφθαλμιούμε την θέση κάποιου στη δουλειά μας; 

Βλέπουμε λοιπόν, πως ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας, με λίγες μόνο λέξεις, υπογραμμίζει τα κακώς κείμενα της εποχής του αλλά και όλων των κοινωνιών μέχρι σήμερα. Και αυτά που αναφέρθηκαν ήταν απλώς επιγραμματικά. Θα μπορούσαμε αυτές τις λίγες φράσεις να τις χρησιμοποιήσουμε για μεγαλύτερες αναλύσεις για την καθημερινή ζωή μας, την κοινωνική και την πνευματική αλλά και για να σκεφτούμε πράγματα που αφορούν τη πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις και ένα σωρό άλλα θέμα καταλήγοντας να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο. 

Ας αφήσουμε λοιπόν τις μεγάλες μετάνοιες και τις αυστηρές νηστείες. Την αναζήτηση γερόντων που θα αναλάβουν τη πλήρη καθοδήγηση τις ζωής μας, την ακραία και τελικά επιζήμια ασκητικότητα. Ας μείνουμε σε αυτά τα λίγα που αναφέρει ο άγιος Ιωάννης, σε αυτά τα απλά. Που τελικά, με μια ελαφρώς πιο προσεκτική ματιά, ούτε τόσο λίγα είναι αλλά ούτε και τόσο απλά.

Σάββατο 29 Μαρτίου 2025

Ο δημιουργός άνθρωπος

 


Ο Θεός πίστωσε τον κόσμο με μεγαλείο, όμως είμαστε εμείς, οι άνθρωποι, που κουνούμε το χρυσόχαρτο και βοηθούμε στη φανέρωση αυτού του μεγαλείου.  Που πατούμε τις ελιές και κάνουμε να ξεπηδήσει ο θησαυρός που προηγουμένως ήταν σφραγισμένος. Φτιαγμένοι κατ' εικόνα του Θεού, εμείς οι άνθρωποι συνεργαζόμαστε μαζί Του, είμαστε συμμέτοχοι και συνδημιουργοί (Α. Κορ. 3:9). Με την τέχνη και την ποίηση, με την τεχνολογία και την επιστημονική έρευνα, μεταμορφώνουμε την υλική δημιουργία και την καθιστούμε ικανή να δοξολογήσει τον Θεό. Δίνουμε φωνή στα φυσικά πράγματα που δεν έχουν από μόνα τους. " Η Δημιουργία δεν λατρεύει τον Θεό κατ' ευθείαν, αφ' εαυτής", γράφει ο Λεόντιος Νεαπόλεως(7ος αι.). "Όμως μέσω μου οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα του Θεού, μέσω μου η σελήνη Του προσφέρει φόρο τιμής, μέσω μου τα άστρα αποδίδουν δοξολογία σ' Αυτόν, μέσω μου τα νερά, η βροχή και η δρόσος με ολόκληρη τη Δημιουργία λατρεύουν και υμνούν τον Θεό". Αυτά τα λόγια είναι μια θαυμάσια έκφραση αυτού που εννοούμε βασιλική ιεροσύνη όλων των πιστών. 

Βέβαια δεν σημαίνει ότι η εξουσία του ανθρώπου πάνω στην υλική δημιουργία είναι απόλυτη και απεριόριστη. Ο άνθρωπος είναι βασιλιάς της Δημιουργίας, όμως η μοναρχία του είναι (όπως και ήταν) συνταγματική. Ενώ ο Θεός δημιουργεί εκ του μηδενός, ο άνθρωπος δημιουργεί χρησιμοποιώντας την προϋπάρχουσα ύλη. Σ' αυτή την ύλη, προτού την πάρει στα χέρια του ο άνθρωπος ο τεχνίτης και δημιουργός, υπήρχαν ήδη συγκεκριμένες δομές και λειτουργίες - αυτό που οι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ονόμασαν λόγους. Ο άνθρωπος πρέπει να μπει στον κόπο να ανακαλύψει αυτούς τους λόγους και στη συνέχεια να τους σεβαστεί. Πρέπει δηλαδή να είναι όχι μόνο δημιουργός αλλά και εξερευνητής. Αν πολλά προϊόντα της σύγχρονης τεχνολογίας είναι άσχημα και τοξικά, αυτό ακριβώς συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος έχασε τον απαραίτητο σεβασμό προς την ύλη και δεν κατανοεί πλέον τους λόγους που ενυπάρχουν σ' αυτήν. Υπάρχει στη φυσική δημιουργία μια εγγενής λογική, η οποία μεταφέρει πάνω στην ύλη μια ουσιώδη σχέση με το ανθρώπινο μυαλό. Μεταξύ της παθητικής λογικής της ύλης και της ενεργητικής λογικής του ανθρώπου υπάρχει μια συμπληρωματικότητα, που την έθεσε ο Θεός. Μόνον όταν ο άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα με τους κανόνες της συμπληρωματικότητας, και όχι με αυθαίρετη βία, γίνεται πραγματικά δημιουργός κατ' εικόνα του Δημιουργού Θεού. 

Κάλλιστος Ware, Οικολογική Κρίση και Ελπίδα, εκδ. Ακρίτας

The Chameleons - Swamp Thing

 


Παρασκευή 28 Μαρτίου 2025

Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Υυ

 




Το Υυ στη πεζή του μορφή μοιάζει με κούπα. Και η ομάδα που σηκώνει κούπες είναι ο Θρύλος! Εκτός από το μπάσκετ. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία για άλλη ανάρτηση. Το ύψιλον λοιπόν πολύ μου αρέσει και πέφτω με τα μούτρα!

υπακοή: κάνει ο μοναχός στον πνευματικό του, ο υποτακτικός στον γέροντά του, με την προϋπόθεση της διάθεσης και της ετοιμότητας του γέροντα να θυσιαστεί για ην πνευματική προκοπή του υποτακτικού του. Οι λαϊκοί δεν οφείλουν υπακοή στον εξομολόγο τους όσο κι αν κάποιοι έχουν κακοποιήσει την έννοια της υπακοής ώστε να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους για εξουσία

υπανάπτυκτοι: όσοι πιστεύουν σε Θεό λένε κάποιοι "πεφωτισμένοι" πριν διαβάσουν με αγωνία το ζώδιο της ημέρας

υπέρλογη: είναι η πίστη μας και όχι παράλογη ούτε και ορθολογιστική

υπέροχος: είμαι και ευχαριστώ που το αναγνωρίζετε! Πραγματικά σας αξίζω!

υπηρέτης: όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας να γίνει υπηρέτης όλων είπε ο Κύριος. Το αυτό πράττουν και διάφοροι κληρικοί που έχουν ανθρώπους να τους κουβαλάνε τις τσάντες και να τους ανοίγουν τις πόρτες. Τι, όχι;

υποκρισία: η μόνη αμαρτία την οποία ο Ιησούς επέκρινε με σφοδρότητα. Για εκδίκηση οι υποκριτές μπήκαν στην Εκκλησία και έριξαν όλο το βάρος στα σεξουαλικά αμαρτήματα. Άλλαξαν την ατζέντα που θα έλεγαν και οι κυβερνητικοί δημοσιογράφοι στα ρεπορτάζ τους...

υπομονή: μεγάλη αρετή η οποία γίνεται μεγάλο πρόβλημα όταν από υπομονή μετατρέπεται σε παθητικότητα. Η υπομονή βοηθά στο να παίρνουμε αποφάσεις που δεν στηρίζονται στο συναίσθημα. Όταν γίνεται συνεχής υποχωρητικότητα είναι πια πάθος και όχι αρετή



Πέμπτη 27 Μαρτίου 2025

Πολιτικάντικοι σχολιασμοί

 


Παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις, δε μπορώ να μη σχολιάσω, έστω επιγραμματικά κάποια πράγματα...

-Η "συνταγματική" αντιπολίτευση αντιμετωπίζει με πιο άτσαλο και καταστροφικό τρόπο την άνοδο της Κωνσταντοπούλου απ' ότι έδιωχναν  τη μπάλα ο Βύντρα και ο Ανατολάκης. Η συνεχής επίκληση δε των ιδεολογιών και των προγραμμάτων τους, το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ μας έβαλε στο μνημόνιο και ήταν εταίρος της πιο σκληρής και αποτυχημένης κυβέρνησης, αυτής των Σαμαρά-Βενιζέλου και ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ μια χαρά εφάρμοσε μνημονιακές πολιτικές, δείχνει ότι δεν μπορούν τα παλληκάρια που έλεγε και ο Άγγελος Αναστασιάδης

- Η κυβέρνηση κακώς λέγεται έτσι αφού δεν κυβερνά πια. Ο πρωθυπουργός με τον ανασχηματισμό έδειξε σε ποιους στηρίζεται, δε μπορώ να βρω μισό λόγο να έχει υπουργείο ο Γεωργιάδης, ενώ καθημερινά ολισθαίνει, εκτός από τη δεδομένη διαφθορά και ανικανότητά της(και τα δύο φάνηκαν με το που σταμάτησαν τα ΜΜΕ -έστω και ελάχιστα- να την καλύπτουν) και στην εσωστρέφεια αφού αρχίζει η κούρσα της διαδοχής. Απλά περιμένει το τελικό χτύπημα μόλις θα ξαναέρθει πιο πολύ στην επικαιρότητα το θέμα του εγκλήματος των Τεμπών

- Η Κωνσταντοπούλου(εδώ δεν είμαι αντικειμενικός, είναι δεδομένη η συμπάθειά μου προς το πρόσωπό της) μετά και την εμφάνιση στον ΣΚΑΙ θα τσιμπήσει κι άλλο. Όταν πας στη φωλιά του λύκου(Πορτοσάλτε) και τον κλωτσάς στα μούτρα, ειδικά όταν ο λύκος(Πορτοσάλτε) έχει γίνει "κόκκινο πανί" για τον πολύ κόσμο, σίγουρα θα βγεις κερδισμένος ακόμα κι αν όλη την υπόλοιπη ώρα μιλάς για τον καιρό και συνταγές μαγειρικής.

- Ο Ιμάμογλου και οι κεμαλιστές οπαδοί του δεν είναι λιγότερο φασίστες από τον Ταγίπ και τους ισλαμιστές. Οι Κεμαλιστές έκαναν την εισβολή στη Κύπρο, τα Ίμια, δολοφόνησαν τους Ισαάκ και Σολωμού και άλλα πολλά. Στηρίζουμε τον Ιμάμογλου επειδή αδικείται και όχι επειδή νομίζουμε ότι είναι κάποιος φοβερά δημοκρατικός τύπος που θα εκδημοκρατίσει τη Τουρκία. O Selahattin Demirtaş(ο οποίος είναι ακόμα στη φυλακή) είναι τέτοιος τύπος και το HDP είναι ένα από τα λίγα τουρκικά κόμματα που ενδιαφέρονται για τη δημοκρατία, αλλά για εκείνον δεν ακούγεται τίποτα, πουθενά. Αυτά γιατί κάποιοι στην Ελλάδα δεν αγνοούν την αλήθεια απλώς, δεν κλείνουν τα μάτια τους σε αυτήν αλλά της αλλάζουν και τα φώτα τελείως

- Οι ναυταίοι που τραγούδησαν το σύνθημα στη παρέλαση πρέπει να τιμωρηθούν επειδή παραβίασαν τον στρατιωτικό κανονισμό. Οι κορώνες περί φασισμού και χουντικών της αριστερόστροφης αντιπολίτευσης(οι οποίοι θίχτηκαν επειδή δέκα-είκοσι ναύτες του πολεμικού ναυτικού έβρισαν τη χώρα που απειλεί με πόλεμο τη δική μας αν ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και που έχει κάνει επίσημο δόγμα της τη "Γαλάζια Πατρίδα") είναι και αχρείαστες και επιζήμιες για τους ίδιους, πράγμα που θα φανεί και στο μέλλον. Και κάτι ακόμα. Η Κύπρος δεν είναι ελληνική. Η Κύπρος είναι Ελλάδα και η Ελλάδα Κύπρος. Κι ας διατηρούν ανεξάρτητες κρατικές υποστάσεις. 

- Μια που είπα για παρέλαση, τόσα χρόνια προσπαθώ να καταλάβω τι νόημα έχουν οι μαθητικές παρελάσεις, πέρα από το να κάνουμε κοπάνα από το μάθημα χωρίς απουσία, αλλά δεν τα καταφέρνω. Τιμούμε τους αγωνιστές της ελευθερίας μένοντας ελεύθεροι και οδηγώντας και άλλους -με το παράδειγμά μας - στην ελευθερία, όχι με ανούσιες εκδηλώσεις. Ούτε καν οι στρατιωτικές παρελάσεις δεν έχουν νόημα αλλά -όπως και να το κάνουμε- είναι εντυπωσιακές τουλάχιστον. 

- Ρε παιδιά, εκεί στην Κουμουνδούρου, κάντε κάτι με την Ακρίτα. Είναι ανάρτηση και μείον 2%. Τι βλακείες πήγε κι έγραψε για το παιδάκι; Και γενικά, μην επαναφέρετε αυτή την αριστερόστροφη  ξινίλα, δεν υποφέρεται. Καλά το είχατε κόψει -σε μεγάλο βαθμό- τόσο καιρό

- Παραλίγο να το ξεχάσω. Η προώθηση του Χατζηδάκη ως καταπληκτικού υπουργού με φοβερό έργο είναι τουλάχιστον προκλητική. Ο τύπος ήταν ζάπλουτος, δεν έχει δουλέψει ποτέ και προσπαθούσε να μας πείσει ότι με 1000 ευρώ ζει άνετα πενταμελής οικογένεια. Επίσης πριν δυο τρία χρόνια, μας έλεγε ότι θα έχουμε πάμφθηνο ρεύμα μπαίνοντας στο χρηματιστήριο ενέργειας. Μη θυμηθώ και τα χρόνια του μνημονίου

- Για να το ξεκαθαρίσουμε. Οι πλατείες και οι "αγανακτισμένοι" είχαν δίκιο τότε με το μνημόνιο. Πήγαμε πενήντα χρόνια πίσω στα εισοδήματα μας για να σωθούν οι τράπεζες οι δικές μας και οι ξένες που είχαν αγοράσει μετοχές, ομόλογα κλπ. Όλοι αυτοί που συμμετείχαν σε εκείνες τις κυβερνήσεις θα έπρεπε να έχουν εξοστρακιστεί από τη χώρα και όχι να είναι (πρωθ)υπουργοί

- Η Εθνική Πινακοθήκη πρέπει να ονομαστεί μέγας χορηγός της ΝΙΚΗΣ, το έγραψα και ησύχασα. 

- Ο Βελόπουλος είναι από τους κερδισμένους των δημοσκοπήσεων. όπως και η Κωνσταντοπούλου -δεν έχει να κάνει πόσο συμφωνεί κάποιος μαζί τους- ανταμείβεται για την επιμονή του και την την σταθερότητα στις θέσεις του. Και το "άγνωστο εύφλεκτο υλικό" που τελικά υπήρχε στο τρένο, βοήθησε επίσης. 

- Η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος και αποστροφή που δημιουργούν τα "συστημικά" κόμματα στον κόσμο ανοίγουν το δρόμο σε νέους παίκτες στο πολιτικό παιχνίδι. Κάποιοι είχαν κάποτε και βασιλικό τίτλο...

- Αντισυστημικό κόμμα δεν υπάρχει. Από τη στιγμή που είσαι κόμμα και κατεβαίνεις σε εκλογές είσαι μέρος του συστήματος. Αντισυστημικός είσαι όταν θες να καταρρεύσει το σύστημα και όχι να αλλάξει απλά. Ο Ρουβίκωνας είναι αντισυστημικός, η Πλεύση Ελευθερίας ή η Ελληνική Λύση ΔΕΝ είναι αντισυστημικά. Εντάξει; 

- O επανεξοπλισμός της Ευρώπης είναι μία άσχημη εξέλιξη. Πολύ άσχημη και πιθανόν η μεγαλύτερη απάτη των τελευταίων δεκαετιών...

- Αυτά. Οι διαφωνίες επιτρέπονται, όποιος βρίσει, θα του στέλνω τραγούδια του έντεχνου μέχρι το Πάσχα...

Nick Cave & The Bad Seeds - Into My Arms

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Ττ

 


Το Ττ σήμερα είναι κάπως αποφατικό. Αφού κάποια λήμματα μας απασχολούν για το τι δεν είναι και όχι για το τι είναι. Χωρίς άλλη χρονοτριβή λοιπόν:

ταλαντεύομαι: πολλοί επαίρονται πως είναι αταλάντευτοι στη πίστη τους. Μια τέτοια πίστη, χωρίς αμφιβολίες, με τρομάζει να πω την αλήθεια. 

τάμα: έκφραση ευγνωμοσύνης και όχι συναλλαγή. Συνήθως έχει τη δεύτερη μορφή και κακώς καθόμαστε και το αφήνουμε να ευτελίζεται έτσι

τάφος: αν και σύμφωνα με τη θεολογία μας δεν είναι το τέλος, οι περισσότεροι χριστιανοί ως τέτοιο τον αντιμετωπίζουν.

τεκνοποίηση: ΔΕΝ αποτελεί το σκοπό του γάμου. Αυτό ίσχυε μέχρι να γεννηθεί ο Χριστός. Από εκεί και πέρα η τεκνοποίηση είναι μια ευλογία -και μια ευθύνη- που είτε έρχεται είτε όχι

τιμή: ΔΕΝ μας κάνουν οι πολιτικοί όταν έρχονται στην εκκλησία σε κάποια γιορτή. Η τιμή είνα δική τους που γίνονται δεκτοί.

τραγουδούν: οι περισσότεροι ψάλτες αντί να ψάλλουν...

τόλμη: μας λείπει παντελώς και στους κληρικούς και στους λαϊκούς

τομές: δεν τις τολμά κανείς, οι περισσότεροι τις εξορκίζουν κιόλας γιατί η βολή είναι πολύ γλυκιά

τσακωμός: δύο παπάδες και στην έρημο αν βρεθούν, θα κάνουν μεγάλο...

τυπικό: το κάνουν λάστιχο ορισμένοι προκειμένου να προκαλέσουν εντυπωσιασμό και να μαζέψουν κόσμο στην εκκλησία που διακονούν.

τύψεις: ΔΕΝ είναι το ζητούμενο όταν αμαρτάνουμε. Το ζητούμενο είναι η μετάνοια που θα μας βοηθήσει να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Οι τύψεις απλά μας κατατρώνε εσωτερικά. Τώρα, γιατί κάποιοι εκκλησιαστικοί σπουδαίοι τύποι τις καλλιεργούν...ρωτήστε τους

τώρα: η μοναδική στιγμή που έχει σημασία στον χριστιανισμό. Όχι το χθες ούτε το αύριο. Κι όμως αυτά τα δύο φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη σημασία στις εκκλησίες μας πια.

Ανώτερα και κατώτερα

 


Δεν υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα θέματα συζήτησης. Αυτή είναι μια άποψη η οποία έχει επιβληθεί από το Σύστημα, ας το πούμε έτσι, για να προωθεί τους σκοπούς του οι οποίοι έχουν να κάνουν κυρίως με την -άδικη σχεδόν πάντα- νομή πλούτου και εξουσίας. Μια συζήτηση για ποίηση δεν είναι ανώτερη από μία συζήτηση για ρούχα ή για δουλειές του σπιτιού. Η φιλοσοφία σαν θέμα δεν είναι σπουδαιότερη από τον τρόπο που καλλιεργείται η ντομάτα ή η πατάτα και τα ιατρικά ή τα νομικά ζητήματα δεν είναι σπουδαιότερα από τον τρόπο που χτίζεται ένας τοίχος. Οι θεολογικές αναζητήσεις δεν είναι ανώτερες από την αγωνία ενός κτηνοτρόφου να έχει υγιή κοπάδια. Όλα αυτά τα θέματα, αποτελούν κομμάτια της καθημερινής ζωής και το να θεωρούμε πως άλλα είναι ανώτερα και άλλα κατώτερα, υποβιβάζουμε κομμάτια της ίδιας της ζωής μας, ξέχωρα ότι υποβιβάζουμε και ανθρώπους, δικούς μας ανθρώπους, που θεωρούν τα θέματα αυτά σημαντικά για κάποιον λόγο. 

Fields of the Nephilim - The Watchman

 


Τετάρτη 26 Μαρτίου 2025

Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Σσ

 


Απόγευμα της 25ης Μαρτίου και αντί να βλέπω τον Παπαφλέσσα ή έστω τους Σουλιώτες, κάθομαι και γράφω το γράμμα Σσ για να μη γκρινιάζουν ορισμένοι κατά Διδυμότειχο μεριά...

σάκος: ρο εξωτερικό άμφιο του μητροπολίτη, αυτό με τα κουδουνάκια. Δε ξέρω γιατί να θέλει κάποιος να φοράει κουδουνάκια. Ήταν κομμάτι από τα άμφια του Αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα χρόνια της παρακμής 

σαμάρι: δε ξέρω γιατί δε το φοράνε πολλοί, τέτοιοι γάιδαροι που είναι

σεξ: το αγαπημένο θέμα των εκκλησιαστικών κύκλων. Γίνεται πιο πολύς λόγος εκεί για το θέμα απ' ότι σε συνέδριο σεξολόγων ή σε ταινία πορνό

σημαία: αναρτάται σε κάθε ευκαιρία εντός και πέριξ των ναών. Η ελληνική και η βυζαντινή, αυτή που μοιάζει με της ΑΕΚ. Τι να πει κανείς...γούστα είναι αυτά...

σιωπή: μιλάμε συνεχώς γι' αυτή ώστε να αποδείξουμε την αξία της

σκορδαλιά: εορταστικό έδεσμα, το οποίο μαζί με τον μπακαλιάρο συνοδεύει την εθνική επέτειο και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Κοντεύει να θεωρηθεί ισότιμη με το αντίδωρο τουλάχιστον. Επίσης ο λόγος που παραλίγο να μη γράψω το Σσ σήμερα...

σοβαρότητα: υπερεκτιμημένη όσο δε πάει. Όσο πιο σοβαρά παίρνει κάποιος τον εαυτό του τόσο πιο πολύ κατρακυλάει στην αυταρέσκεια, τον αυτοθαυμασμό και τον φανατισμό. 

σοβαροφάνεια: προσπάθεια, συνήθως αποτυχημένη, να πείσει κάποιος τους άλλους πως είναι πολύ σοβαρός ενώ στη πραγματικότητα είναι άτομο φαιδρό. Στην Εκκλησία εκτιμάται όσο και η σοβαρότητα η οποία αναφέρθηκε παραπάνω

συγχώρεση: την απαιτεί ο φταίχτης. Κληρικοί και πιστοί που μιλούν συνέχεια γι' αυτήν σπάνια ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε και ακόμα σπανιότερα την εφαρμόζουν.

συχνή(θεία μετάληψη): το φετίχ κάποιων πεφωτισμένων κληρικών, η συχνή κοινωνία των Αχράντων Μυστηρίων, μας ζαλίζουν τα συκώτια σε κάθε ευκαιρία. Με αυτό και τις μεταφράσεις.

σώμα: ισότιμο με τη ψυχή και όχι φυλακή της. Οι περισσότεροι μπερδεύονται λόγω πλατωνικών και νεοπλατωνικών θεωριών που παρεισέφρησαν στην ορθόδοξη διδασκαλία. Και λένε, ως συνήθως, ανοησίες


Τρίτη 25 Μαρτίου 2025

ERA - Enae Volare Mezzo (Remix)

 


Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και η ελευθερία

 


Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου δεν είναι μία απλή γιορτή που αφορά τη ζωή της Παναγίας. Δεν είναι μια γιορτή που μπορούμε να τη προσπεράσουμε έτσι εύκολα με κάποιους πανηγυρικούς λόγους. 

Η Θεοτόκος ακούει το χαρμόσυνο άγγελμα του αρχαγγέλου Γαβριήλ πως θα γεννήσει τον Υιό του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που αποφάσισε να περπατήσει ως άνθρωπος στη γη ώστε να συμφιλιώσει τον Θεό μα τους ανθρώπους και να ανοίξει το δόμο για επιστροφή μας στους κόλπους του Πατρός, σπάζοντας το φράγμα του θανάτου, καταργώντας τον τελειωτικό χαρακτήρα του τελευταίου. 

 Η Θεοτόκος, η νεαρή τότε Μαριάμ αποδέχεται αυτόν τον ρόλο και αυτό είναι το κλειδί. Η αποδοχή του ρόλου, η συνεργασία με τον Θεό, η ταύτιση του ανθρώπινου θελήματός της με το θεϊκό θέλημα. 

Θα μπορούσε άραγε να αρνηθεί; Μας φαίνεται δύσκολο, σε εμάς που τα διαβάζουμε αυτά τώρα, αλλά να  η ξεχνάμε τούτο. Η Μαριάμ είχε αφιερωθεί στον Ναό. Εκεί που βρισκόταν, δεν έμπαινε κανείς. Η ίδια τρεφόταν με ό,τι τις έφερναν οι άγγελοι του Κυρίου. Αυτά μας λέει η παράδοση και τα αναφέρω, όχι για να ονειρευόμαστε αγγέλους να ανεβοκατεβαίνουν από τον ουρανό στη γη και το ανάποδο αλλά για να καταλάβουμε πόσο μεγάλη εξοικείωση είχε η Μαρία με το θείο στοιχείο. Οπότε ναι, θα μπορούσε να αρνηθεί. Αλλά, δεν το έκανε. Δεν αρνήθηκε.

Και αυτό μας φέρνει ενώπιον των ευθυνών μας. Ένα νεαρό κορίτσι, σε μία σκληρή και ανδροκρατούμενη κοινωνία, δε φοβήθηκε να αναλάβει τον ρόλο που της επιφύλασσε ο Θεός ώστε να πραγματωθεί το θέλημά Του στη γη. Εμείς; Εμείς που καλούμαστε να κάνουμε και να ρισκάρουμε πολύ λιγότερα, τι κάνουμε; Όταν προσευχόμαστε και ζητάμε να επικρατεί η δικαιοσύνη, η ειρήνη, η αγάπη, κάνουμε κάτι γι' αυτό; Όταν, με άλλα λόγια, η απάντηση στις προσευχές μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, όπως λέει και ο π.Λεβ Ζιλέ, τι κάνουμε; Ακούμε αυτή την απάντηση και κάνουμε όσα μας αναλογούν ή κωφεύουμε και κάνουμε πως δεν καταλάβαμε, κάνουμε με άλλα λόγια τους ανόητους; Μια τέτοια ανοησία όμως, είναι αμαρτία που δύσκολα συγχωρείται και ακόμα πιο δύσκολα διορθώνεται...

Γίνεται πολύς λόγος για ελευθερία τούτη τη μέρα. Η Μαρία αποδεχόμενη το θέλημα του Θεού, απελευθερώθηκε πραγματικά. Απελευθερώθηκε από τους περιορισμούς της κοινωνίας, από τον πειρασμό της αμαρτίας, από κάθε γήινη εξουσία. Ποιος μπορούσε να τη τρομοκρατήσει πια, να τη περιορίσει, να καταστρατηγήσει την ελευθερία της; Κανείς. Όμως, τούτη η ελευθερία απαιτεί και μεγάλη ευθύνη. Κόπο, πόνο και μόχθο. Και γι' αυτό οι άνθρωποι πολύ συχνά προτιμούμε να την πετάξουμε όσο πιο μακριά μας γίνεται. Ή να την αλλάξουμε με μια επίπλαστη δήθεν ελευθερία. 

Την ημέρα τούτη, γιορτάζουμε λοιπόν τη συνεργασία του Θεού με τον άνθρωπο, την απελευθέρωση του ανθρώπου, την ανάληψη των ευθυνών του ως το κορυφαίο δημιούργημα. Τούτη τη μέρα σκεφτόμαστε παράλληλα αν εμείς συνεργαζόμαστε με τον Θεό. Αν αναλαμβάνουμε το έργο που μας αναθέτει. Αν ταυτιζόμαστε με το θέλημά Του. Αν τελικά γινόμαστε πραγματικά ελεύθεροι.

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2025

Η τεχνολογία ισχυρότερη από την επιθυμία για ελευθερία

 


Ας εξηγήσουμε τον λόγο για τον οποίο η τεχνολογία είναι μία πιο ισχυρή κοινωνική δύναμη από την επιθυμία για ελευθερία. 

Μια τεχνολογική εξέλιξη που φαίνεται ότι δεν απειλεί την ελευθερία, συχνά αποδεικνύεται ότι την απειλεί πολύ σοβαρά αργότερα. Για παράδειγμα η μηχανοκίνητη μεταφορά. Ένας άνθρωπος που στο παρελθόν περπατούσε μπορούσε να πάει όπου θέλει,  με τον δικό του ρυθμό, δίχως να τηρεί κανόνες κυκλοφορίας, και ήταν ανεξάρτητος από τα τεχνολογικά συστήματα υποστήριξης. Όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα μηχανοκίνητα οχήματα, φάνηκε ότι αυξάνουν την ελευθερία του ανθρώπου. Δεν αφαίρεσαν την ελευθερία από τον άνθρωπο που περπατούσε, κανείς δεν ήταν υποχρεωμένος να έχει αυτοκίνητο αν δεν ήθελε να έχει, και όποιος αποφάσιζε να αγοράσει ένα, μπορούσε να ταξιδεύει γρηγορότερα και μακρύτερα από τον άνθρωπο που περπατούσε. Όμως η εισαγωγή της μηχανοκίνητης μεταφοράς σύντομα άλλαξε την κοινωνία, κατά τέτοιον τρόπο ώστε περιόρισε σε μεγάλο βαθμό την ελευθερία της μετακίνησης του ανθρώπου.  Όταν τα αυτοκίνητα έγιναν πολυάριθμα ήταν πλέον απαραίτητο να υπάρχει εκτεταμένος έλεγχος της χρήσεώς τους. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πάνε όπου θέλουν με το αυτοκίνητό τους και ακολουθώντας το δικό τους ρυθμό, ειδικά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Η κίνησή τους ρυθμιζόταν από την ροή της κυκλοφορίας και από τους διάφορους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Επίσης άρχισαν να δεσμεύονται από διάφορες υποχρεώσεις: τις απαιτήσεις της χορηγήσεως αδείας, τις εξετάσεις οδήγησης, την ανανέωση της άδειας κυκλοφορίας, την ασφάλιση, την συντήρηση που απαιτείται για την ασφάλεια του οχήματος, τις μηνιαίες δόσεις για την αγορά του.  Επιπλέον, η χρήση της μηχανοκίνητης μεταφοράς δεν ήταν πια προαιρετική. Μετά την εισαγωγή της μηχανοκίνητης μεταφοράς η διάταξη των πόλεών μας έχει αλλάξει κατά τέτοιον τρόπο, ώστε οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους δεν ζουν πια σε απόσταση βαδίσματος από τον τόπο εργασίας τους, από τις αγορές και από τους χώρους ψυχαγωγίας, κι έτσι είναι υποχρεωμένοι να εξαρτώνται από το αυτοκίνητο για την μεταφορά τους. Ειδάλλως πρέπει να χρησιμοποιούν τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας πράγμα που σημαίνει ότι θα έχουν ακόμη μικρότερο έλεγχο στην μετακίνησή τους από ό,τι αν οδηγούσαν αυτοκίνητο. Ακόμη και η ελευθερία του περιπατητή είναι τώρα σε μεγάλο βαθμό περιορισμένη. Μέσα στην πόλη συνεχώς πρέπει να σταματά και να περιμένει στα φανάρια, που είναι ρυθμισμένα για να εξυπηρετούν την κίνηση των αυτοκινήτων. Στην εξοχή η μηχανοκίνητη κυκλοφορία καθιστά επικίνδυνο και δυσάρεστο το περπάτημα κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου.(Σημειώστε αυτό το σημαντικό σημείο που αναφέραμε σχετικά με την περίπτωση της μηχανοκίνητης κυκλοφορίας: Όταν εισάγεται ένα νέο είδος τεχνολογίας ως εναλλακτική λύση που ένα άτομο μπορεί να δεχτεί ή να μη δεχτεί, αυτό το επίτευγμα δεν παραμένει απαραιτήτως προαιρετικό. Σε πολλές περιπτώσεις η νέα τεχνολογία αλλάζει την κοινωνία κατά τέτοιο τρόπο, που τελικά οι άνθρωποι αναγκάζονται να την χρησιμοποιήσουν).


Τεντ Καζίνσκυ, Η Βιομηχανική κοινωνία και το μέλλον της, εκδ. Έξοδος

Gregorian - The Sound Of Silence (Masters Of Chant in Santiago De Compostela)

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Ρρ

 


Ασθμαίνοντας και μετά δυσκολίας φτάνω σερνάμενος στο γράμμα Ρρ. Είχα σκοπό να το γράψω μετά τον μπακαλιάρο της 25ης Μαρτίου αλλά ένας φίλος ηγούμενος, ο οποίος γίνεται μεγάλο καθίκι ώρες ώρες, με σκότισε "πού είναι το ρ και πού είναι το ρ", οπότε ορίστε και το Ρρ:


ραμαζάνι: μουσουλμανική περίοδος νηστείας για την οποία δεν έχω να γράψω τίποτα στην πραγματικότητα. Το έβαλα -πρώτο πρώτο κιόλας! -  απλά και μόνο επειδή ξέρω πως μερικοί εκνευρίζονται με ο,τιδήποτε έχει να κάνει με το Ισλάμ.

ράσα: ένδυμα των γραφιάδων επί Οθωμανικής εποχής το οποίο ένας Θεός ξέρει γιατί, με εγκύκλιο έγινε το επίσημο ένδυμα των κληρικών. Σε κάθε συζήτηση για τυχόν αλλαγή της ενδυμασίας των κληρικών οι συντηρητικοί ουρλιάζουν για τα τιμημένα και ματωμένα ράσα των εθνικών αγώνων. Όσο τα τίμησαν και τα μάτωσαν κάποιοι κληρικοί άλλο τόσο τα ατίμασαν και τα λέρωσαν κάποιοι άλλοι οι οποίοι μια χαρά τα έβρισκαν με τους πάσης φύσεως κατακτητές

Ρασπούτιν: δυνατή αρχή, ε; Η μοναδική χώρα στον κόσμο που ακόμα αναφέρεται ως παπάς ή καλόγερος είναι η Ελλάδα. Σε όλες τις άλλες γνωρίζουν πια ότι ήταν προσκυνητής(ένας ημιανεπίσημος θεσμός που υπήρχε τότε στη Ρωσία) και γι' αυτό φορούσε ράσο. Αγαπημένη μου προσωπικότητα, θα κοκκίνιζε αν έβλεπε τι κάνουν ορισμένοι κανονικοί κληρικοί. Ή θα ζήλευε...

ρατσισμός: άλλος ένας ελέφαντας στο δωμάτιο της Εκκλησίας. Αν και έχει χαρακτηριστεί αίρεση ο εθνοφυλετισμός, στους κόλπους της εν Ελλάδι -και όχι μόνο- Εκκλησίας ζει και βασιλεύει

ρεπορτάζ, εκκλησιαστικό: η ντροπή της δημοσιογραφίας. Άλλη μία δηλαδή. Έτοιμα κείμενα από γραφεία τύπου μητροπόλεων από λειτουργίες διανθισμένα με καμιά εκατοστή φωτογραφίες. Γιατί αποτελεί είδηση ότι κάποιος μητροπολίτης λειτούργησε σε κάποια εκκλησία της μητρόπολής του ή αλλού, θα παραμείνει ένα άλυτο μυστήριο εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

ροκ: κι όμως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που το θεωρούν σατανική μουσική. Τουλάχιστον οι μουσικοί της ροκ δεν κάνουν επίδειξη ντυμένοι με φανταχτερά ρούχα και τραγουδώντας εκκλησιαστικούς ύμνους που μιλούν για ταπεινότητα και απλότητα

Ρωσία: για άλλους η προστάτιδα της Ορθοδοξίας και για άλλους η πηγή όλων των κακών της Εκκλησίας. Στην πραγματικότητα μια μεγάλη χώρα και μεγάλη δύναμη. Πολύ πιο προοδευτικοί από εμάς σε θέματα εκκλησιαστικά. 


Κυριακή 23 Μαρτίου 2025

Dead Can Dance - Yulunga (Spirit Dance)

 


Της Σταυροπροσκυνήσεως

 


Είπε ο Κύριος: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί. Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει· όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει. Τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο αλλά χάσει τη ζωή του; Τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για τη ζωή του; Όποιος, ζώντας μέσα σ΄ αυτή τη γενιά την άπιστη κι αμαρτωλή, ντραπεί για μένα και για τη διδασκαλία μου, θα ντραπεί γι’ αυτόν και ο Υιός του Ανθρώπου, όταν έρθει με όλη τη λαμπρότητα του Πατέρα του, μαζί με τους αγίους αγγέλους». Τους έλεγε ακόμη ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ΄ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν το θάνατο, πριν δουν να έρχεται δυναμικά η βασιλεία του Θεού».

Ας πούμε κατευθείαν στο θέμα, χωρίς εισαγωγές που το μόνο που εξυπηρετούν είναι να μεγαλώσουν τα κείμενα και να κουράσουν τους αναγνώστες. Τι είναι τελικά αυτός ο σταυρός που πρέπει να κουβαλήσουμε; Υπάρχουν διάφορες απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα αλλά ας ασχοληθούμε σήμερα με μία μόνο.

Αυτή είναι πως ο σταυρός του καθενός είναι οι δυσκολίες και οι απογοητεύσεις που αντιμετωπίζει στη ζωή του. Από αυτές δε μπορεί να ξεφύγει και τις κουβαλά πάντα μαζί του. Κάποιοι λένε πως ο Θεός επιτρέπει να αντιμετωπίζει ο καθένας μας τόσες δυσκολίες και στεναχώριες όσες αντέχει. Να πω την αλήθεια αυτή η απάντηση ποτέ δε με κάλυψε. Είναι σαν να παρουσιάζει έναν Θεό ο οποίος παίζει με τις ζωές των ανθρώπων δοκιμάζοντας τις αντοχές του καθενός από εμάς. Λες και δεν τις γνωρίζει εκ των προτέρων. Επιπλέον δημιουργεί μια ηττοπάθεια και μια μοιρολατρία σε κάθε τι άσχημο, προσωπικό ή κοινωνικό συμβαίνει αφού αυτά προέρχονται από τον Θεό και είναι ένα τεστ δυνάμεων και αντοχών για εμάς. 

Η όλη όμως διδασκαλία του Χριστού, αυτού που ήρθε για να έχουμε εμείς ζωή, δε δείχνει κάτι τέτοιο. Αλλά ούτε και τα λόγια του Κυρίου στη σημερινή περικοπή δείχνουν κάτι τέτοιο. Μία άλλη εξήγηση μου φαίνεται πιο σωστή. 

Καμία δυσκολία, όσο μικρή κι αν φαίνεται δε μπορεί να την αντέξει ο άνθρωπος. Αυτό που αντιμετωπίζει ο καθένας μας, όσο κι αν φαίνεται μικρό κι ελαφρύ για τους άλλους, στον ίδιο που το αντιμετωπίζει, φαντάζει βουνό. Η φράση "υπάρχουν και χειρότερα" ή η άλλη "δες τι περνά ο τάδε ή ο δείνα" όχι μόνο δεν παρηγορούν κανέναν αλλά αντίθετα, αν δεν προκαλέσουν  μοιρολατρία και παραίτηση προκαλούν απογοήτευση και τελικά απελπισία. Ο Χριστός όμως δε θέλει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αντίθετα νοηματοδοτεί αυτές τις δυσκολίες. Τι μας λέει; Σηκώστε αυτό το σταυρό, που πράγματι είναι βαρύς και εξουθενωτικός -άλλωστε και τον ίδιο τον Κύριο τον βοήθησε ο Σίμωνας ο Κυρηναίος - ανεβείτε στο Γολγοθά που έτυχε στον καθένα κι εκεί σας περιμένω. Σας περιμένω Εγώ με το σταυρό μου και την Ανάστασή μου. Παλεύοντας με τα βάσανά μας, βρίσκοντας ή και μη βρίσκοντας λύσεις, αλλά αγωνιζόμενοι, προσελκύουμε τη βοήθεια του Θεού, και τελικά φτάνουμε στην Ανάσταση. 

Η ουσία του Σταυρού δεν είναι απλά να αποδεχόμαστε τις αναποδιές και τις δυσκολίες. Δεν είναι να αποδεχόμαστε τη μοίρα μας. Είναι να έχουμε θάρρος, να έχουμε ελπίδα και να έχουμε αγωνιστικό πνεύμα. Και να είμαστε σίγουροι ότι ο Κύριος θα μας συνδράμει.

Μα 81οι;;;

 


Σύμφωνα με την έκθεση του World Happiness Report η Ελλάδα   βρίσκεται στην 81η θέση της λίστας που κατατάσσει τις χώρες ανάλογα με τον βαθμό ευτυχίας των κατοίκων τους, υποχωρώντας 17 ολόκληρες θέσεις σε σχέση με πέρσι. Πρόκειται προφανώς για μια ακόμα έκφραση της αχαριστίας αυτού του άθλιου λαού ο οποίος δε πιστεύει πια ούτε τον καταλληλότερο πρωθυπουργό όλων των εποχών, ούτε τη 2.0 κυβέρνηση, ούτε τα ΜΜΕ που τον λιβανίζουν πάνω από δέκα χρόνια και του έφτιαξαν το προφίλ ώστε να κερδίσει τις εκλογές του 2019 κλπ. Δε ξέρω τι σας φταίει; Δε σας φτάνουν τα μισθά που αυξήθηκαν; Σας πειράζουν οι τιμές που αυξήθηκαν κι αυτές περισσότερο από τα μισθά δυο τρεις φορές; Σας φαίνονται υψηλά τα ενοίκια; Δεν αισθάνεστε ασφαλείς στο τρένο; Στους δρόμους; Δεν εμπιστεύεστε τη δικαιοσύνη; Το θέτε πια; Ε; Πορτοκαλάδα θέτε; Λεμονάδα θέτε; Τι θέτε; Ή τελικά μήπως δε σας αρέσει η ζάχαρη απλά; Γιατί η Ελλάδα είναι ζάχαρη. Αν τώρα εσείς είστε πιο γκουρμέ, δε σας φταίει κανείς...Άκου στην 81η θέση...Ρεζίλι μας κάνατε...

ΥΓ. Ρίξτε μια ματιά στις χώρες που μας περνάνε στην εικόνα...μέχρι και οι κομμουνιστές της Βολιβίας και της Μογγολίας μας περνάνε...ρεζιλίκια....

Σάββατο 22 Μαρτίου 2025

Type O Negative - Love You To Death

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Ππ (μέρος δεύτερο)

 


Το Ππ είχε πολλά λήμματα, τα οποία δε μου ήρθαν με τη πρώτη και έτσι βγαίνει και δεύτερο μέρος.

παγανισμός: πίστη σε είδωλα, στον πρωτόγονο και αρχαίο κόσμο, η οποία μια χαρά έχει στρογγυλοκαθίσει και εντός της Εκκλησίας. Κυρίως σαν νοοτροπία, σπανιότερα και ως πρακτική

Πάπας: αυτός μας φταίει για όλα. Ο τελευταίος είναι πολύ συμπαθής και μας βάζει δύσκολα. Αν συγκρίνουμε τους λόγους του με τους λόγους των δικών μας αρχιερέων μας πιάνει μια απογοήτευση...

παπούτσι: λουστρίνι απαραιτήτως. Φοράω αθλητικού τύπου συνήθως και ακούω τα εξ αμάξης

παραδοσιακοί: η πρώτη μεγάλη φάμπρικα εντός της Εκκλησίας. Άνθρωποι εξαιρετικά συντηρητικοί που βλέπουν τη παράδοση ως ιερό τοτέμ και όχι ως πηγή έμπνευσης. Κερδίζουν οπαδούς ουσιαστικά παρουσιάζοντας ένα υπερβολικά εξωραϊσμένο παρελθόν. 

πολιτικοί: εξέχοντες προσκεκλημένοι σε μεγάλες ακολουθίες και πανήγυρεις. Μεγάλοι και αυστηροί κληρικοί τρέχουν σαν σχολιαρόπαιδα να τους υποδεχτούν

πουκάμισο: για κάποιους πιο σημαντικό ένδυμα και από το ράσο. Το αντιπαθώ όσο δε πάει, δεν το αντέχω!!! Μου δίνει αίσθηση παλαιού υπαλλήλου γραφείου και με πνίγει...Γενικά η Εκκλησία ακολουθεί και στην ένδυση τον καθωσπρεπισμό του 18ου-19ου αιώνα...δε ξέρω γιατί τους αρέσει τόσο πολύ

προϊστάμενος: ένας δεσπότης μικρής κλίμακας εντός του ενοριακού ναού. Ε, ό,τι σου τύχει...

προοδευτικοί: η άλλη μεγάλη φάμπρικα. Ψαρεύουν οπαδούς στην αντίθετη μεριά και είναι έτοιμοι να αποδεχτούν ο,τιδήποτε επιδεικνύει και επιβεβαιώνει την προοδευτικότητά τους η οποία εξαργυρώνεται καταλλήλως...

προορατικός: ο γέροντας που μπορεί να δει τα μελλούμενα. Μερίδα πιστών γυρίζουν γη και ουρανό για να βρουν κάποιον τέτοιο με την ελπίδα να τους πει το μέλλον τους. Θυμάστε τη καφετζού; Κάτι τέτοιο το έχουν καταντήσει

προτιμήσεις: ελάτε τώρα, είμαι καλό παιδί, δε σχολιάζω τις προτιμήσεις του καθενός!!!

προφητικός: όποιος θέλει να έχει προφητικό λόγο θα πρέπει να διάγει και προφητική ζωή. Ο προφητικός λόγος δεν έχει καμία σχέση με τη μελλοντολογία αντίθετα με ό,τι πιστεύουν οι πολλοί



Η γιορτή του Νοβρούζ

 


https://www.presstv.ir/Detail/2025/03/21/744826/Iran-Nowruz-Persian-New-Year-celebrations-world

της Humaira Ahad

Μυρωδιές λουλουδιών ή μερικές φορές γλυκές και ζεστές μυρωδιές βανίλιας καλωσορίζουν τους περαστικούς καθώς περπατούν στους δρόμους της Τεχεράνης.

Νάρκισσοι, που συμβολίζουν την άνοιξη, πωλούνται σε κάθε περίπτερο με λουλούδια σε όλη την πόλη.

Αυτή είναι η εποχή του χρόνου που ο καθαρός αέρας από τα βουνά, συνοδευόμενος από σταγόνες βροχής -που θεωρείται καλός οιωνός- προσφέρει άνεση και χαρά στους ανθρώπους που προσβλέπουν σε μια καινούρια αρχή.

Στο Ιράν, οι προετοιμασίες για την Πρωτοχρονιά ξεκινούν τουλάχιστον ένα μήνα πριν από την έναρξη της εορταστικής περιόδου. Οι άνθρωποι κάνουν ένα μεγάλο ανοιξιάτικο καθάρισμα, το Khaneh Tekoni που μεταφράζεται σε τινάζοντας το σπίτι.

Περίπου 20 ημέρες πριν από την εαρινή ισημερία, οι Ιρανοί αρχίζουν επίσης να καλλιεργούν Sabzeh (φύτρα σιταρόχορτου ή φακής) για το τραπέζι του haft-seen.

Το haft-seen είναι ένα συμβολικό τελετουργικό που σημαίνει "επτά πράγματα που ξεκινούν με το γράμμα "seen" στα περσικά. Ο αριθμός επτά έχει μεγάλη σημασία στο Ισλάμ και στις αρχαίες περσικές γραφές.

Το haft-seen περιλαμβάνει επτά αντικείμενα «τακτοποιημένα έντεχνα» στο τραπέζι. Περιλαμβάνουν:

Sabzeh (βλαστάρια), που αντιπροσωπεύει την αναγέννηση και την ανανέωση.

Senjed (ρωσική ελιά), που συμβολίζει την αγάπη.

Seeb (μήλο), που αντιπροσωπεύει την ομορφιά και την υγεία.

Seer (σκόρδο), που συμβολίζει το φάρμακο.

Samanu (πουτίγκα σίτου), που συμβολίζει τη γονιμότητα και τον πλούτο.

Serkeh (ξύδι), που σημαίνει υπομονή και σοφία.

Sumac(μπαχαρικό), που αντικατοπτρίζει την ανατολή του ηλίου - την αρχή μιας νέας μέρας.

Στο Ιράν, το Νοβρούζ είναι κάτι περισσότερο από ένα εποχιακό φεστιβάλ. Αντιπροσωπεύει μια βαθιά μεταφυσική ανανέωση.

Σύμφωνα με τις αρχαίες περσικές παραδόσεις, το Νοβρούζ σηματοδοτεί τον θρίαμβο του καλού έναντι του κακού. Πιστεύεται επίσης ότι συμβολίζει τον δεσμό μεταξύ της ανθρωπότητας, της φύσης και του Θείου.

Η γιορτή έχει επίσης συνδεθεί με τον Ιμάμ Αλί ιμπν Αμπι Ταλίμπ (AS). Πολλοί πιστεύουν ότι ο πρώτος σιίτης ιμάμης και ο τέταρτος χαλίφης γεννήθηκε και ανέλαβε το χαλιφάτο αυτήν την ημέρα.

Σύμφωνα με το μύθο, στάλθηκε ως δώρο μια  falooda, ένα γλυκό επιδόρπιο με γεύση τριαντάφυλλο, στον Ιμάμη Αλί (AS) το Νοβρούζ. Όταν έμαθε τον λόγο του δώρου, ανακοίνωσε: «Κάθε μέρα να είναι Νοβρούζ».

Ο Ιμάμ Τζαφάρ αλ-Σαντίκ (AS), ο έκτος σιίτης ιμάμης, λέγεται ότι τόνισε τη σημασία του να θυμόμαστε τον Θεό την ημέρα του Νοβρούζ.

Σύμφωνα με ένα από τα ρητά του έβδομου σιίτη ιμάμη, Μουσά Καζίμ (AS), το Νοβρούζ είναι η ημέρα που ο Θεός έκανε μια διαθήκη με τις ψυχές να Τον λατρεύουν και να μην συνδέουν κανέναν άλλον μαζί Του.

"Αυτή την ημέρα το σύμπαν ξεκίνησε την κίνησή του και τα λουλούδια εμφανίστηκαν στη Γη. Ο Άγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε στον Προφήτη Μωάμεθ (PBUH) αυτήν την πρώτη ημέρα της Εαρινής Ισημερίας", μεγαλώνοντας έτσι τη σημασία του Νοβρούζ για τους Μουσουλμάνους.

Σε διάφορους πολιτισμούς, το Nowruz είναι μια εποχή όπου οι αγροτικές κοινότητες εκφράζουν ευγνωμοσύνη για τη γονιμότητα της γης και προετοιμάζονται για την επερχόμενη γεωργική περίοδο, απαραίτητη για τη συνέχιση της ανθρώπινης φυλής.

Η κυκλική αναγέννηση στη φύση, όπου ο χειμώνας δίνει τη θέση του στην άνοιξη, έχει σημαντικές πνευματικές επιπτώσεις για τις αγροτικές κοινότητες. Οι άνθρωποι πίστευαν στην παρουσία μιας ζωντανής, πνευματικής ουσίας μέσα σε όλα τα στοιχεία της φύσης. Έτσι, η επιστροφή της άνοιξης θεωρήθηκε ως εκδήλωση της δύναμης της φύσης.

Ιστορικά, ο εορτασμός του Νοβρούζ ενίσχυσε την πίστη στον συνεχιζόμενο κοσμικό αγώνα και στον τελικό θρίαμβο του καλού. Στο αρχαίο Ιράν, οι εορτασμοί του Νοβρούζ επιβεβαίωσαν τη δέσμευση στις αρχές της αλήθειας, της τάξης και της δικαιοσύνης.

Το 2016, η UNESCO αναγνώρισε το Nowruz ως Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας, τονίζοντας τη σημασία του ως πολιτιστική γέφυρα μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας.

Το 2010, τα Ηνωμένα Έθνη όρισαν την 21η Μαρτίου ως Διεθνή Ημέρα Νοβρούζ, σε ανάμνηση του περσικού φεστιβάλ αιώνων.

Οι εορτασμοί βρίσκουν εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο να παρατηρούν την αναγέννηση της φύσης συμμετέχοντας σε διάφορες γιορτές. Το Νοβρούζ γιορτάζεται με μεγάλη θέρμη σε χώρες που επηρεάζονται από τον περσικό πολιτισμό, συμπεριλαμβανομένων του Αφγανιστάν, του Αζερμπαϊτζάν, της Ινδίας, του Πακιστάν, του Τατζικιστάν και άλλων εθνών της Κεντρικής Ασίας.


Το Νοβρούζ στο Αφγανιστάν

Οι εορτασμοί του Νοβρούζ στο Αφγανιστάν περιλαμβάνουν την προετοιμασία του Haft Mewa, μιας λιχουδιάς που παρασκευάζεται με επτά είδη αποξηραμένων φρούτων. Είναι μια προσθήκη στο παραδοσιακό τραπέζι του φαγητού.

Το φεστιβάλ Gul-e-Surkh (Κόκκινο Λουλούδι) είναι μια κύρια γιορτή του Νοβρούζ στο Αφγανιστάν. Πραγματοποιείται στη βόρεια επαρχία Mazar-i-Sharif κατά τις πρώτες 40 ημέρες του χρόνου, όταν ανθίζουν κόκκινες τουλίπες στις καταπράσινες πεδιάδες και τους λόφους που περιβάλλουν την πόλη.

Η τελετή ξετυλίγματος της σημαίας (Jhenda Bala) στην αυλή του εμβληματικού Μπλε Τζαμί στο Mazar-i-Sharif ακολουθείται από ένα τουρνουά Buzkashi—ένα παραδοσιακό αφγανικό άθλημα στο οποίο οι καβαλάρηδες παίκτες προσπαθούν να τοποθετήσουν ένα κουφάρι κατσίκας ή μοσχαριού σε έναν στόχο.

Η επόμενη μέρα του Νοβρούζ γιορτάζεται ως Ημέρα του Αγρότη στο Αφγανιστάν, που σηματοδοτείται με τελετές και εκθέσεις γεωργικών προϊόντων και ζώων.


Νοβρούζ στο Τατζικιστάν

Η μεγαλύτερη ετήσια γιορτή του Τατζικιστάν είναι το Νοβρούζ.

Για τους Τατζίκους, το Νοβρούζ αντιπροσωπεύει ένα φεστιβάλ φιλίας και την ανανέωση όλων των ζωντανών όντων. Παρόμοια με την περσική παράδοση, οι Τατζίκοι πηδούν επίσης πάνω από τη φωτιά την τελευταία Τετάρτη (Chaharshanbe Suri ) του έτους.

Μία από τις παλαιότερες παραδόσεις του Νοβρούζ στο Τατζικιστάν είναι η συγκέντρωση αγριολούλουδων από παιδιά σε χωριά. Φορώντας πολύχρωμα ρούχα, τα παιδιά περπατούν, χτυπούν τις πόρτες των σπιτιών και χαρίζουν λουλούδια στους γείτονες ενώ απαγγέλλουν παλιά τραγούδια. Αυτό το έθιμο λαμβάνει χώρα μια εβδομάδα πριν το Νοβρούζ.

Σε ορισμένα χωριά, οι κοινότητες ενώνονται για να βοηθήσουν άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η περίσταση χρησιμοποιείται επίσης για να ζητήσουν συγχώρεση για λάθη του παρελθόντος και να διορθώσουν σχέσεις.

Νοβρούζ στο Αζερμπαϊτζάν

Το Νοβρούζ είναι μια παράδοση αιώνων στο Αζερμπαϊτζάν, που ενσαρκώνει την ανανέωση της ζωής.

Στις τέσσερις εβδομάδες πριν από το φεστιβάλ, οι Αζέροι τηρούν τέσσερις ιερές Τρίτες, καθεμία αφιερωμένη σε ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της φύσης:

Τρίτη του Νερού  – Αντιπροσωπεύει την αγνότητα και την αναζωογόνηση.

Τρίτη της Φωτιάς – Δηλώνει ζεστασιά και ζωντάνια.

Τρίτη του ανέμου – Συμβολίζει την κίνηση και τη μεταμόρφωση.

Τρίτη της Γης – Ξυπνά η γονιμότητα και η δύναμη της φύσης.

Για τους Αζέρους, αυτά τα στοιχεία σηματοδοτούν την άφιξη της άνοιξης και εξασφαλίζουν μια χρονιά ευημερίας και ευζωίας.

Τα παιδιά που χτυπούν τις πόρτες για λιχουδιές είναι ένα σημαντικό μέρος του Νοβρούζ. Τα παιδιά αφήνουν τα καπέλα ή τις τσάντες τους στις πόρτες, ελπίζοντας να λάβουν σε αντάλλαγμα καραμέλες και επιδόρπια όπως shekarbura και paklava.

Νοβρούζ στο Κασμίρ

Ιστορικά, το Κασμίρ που διοικείται από την Ινδία είχε ισχυρούς πολιτιστικούς δεσμούς με το Ιράν, με τον περσικό πολιτισμό να επηρεάζει σημαντικά τις παραδόσεις του Κασμίρ.

Όπως και στο Ιράν, το Νοβρούζ γιορτάζεται με μεγάλο ενθουσιασμό στην περιοχή των Ιμαλαΐων. Οι άνθρωποι επισκέπτονται εξέχοντα ιερά και τζαμιά για να προσφέρουν ειδικές προσευχές.

Η αγροτική κοινωνία του Κασμίρ θεωρεί το Νοβρούζ πολύ ευοίωνο. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, οι αγρότες πιστεύουν ότι οι σπόροι που σπέρνονται το Νοβρούζ θα ανθίσουν και θα δώσουν υγιή φυτά.

Στις 21 Μαρτίου, οι κάτοικοι του Κασμίρ γιορτάζουν επίσης την Παγκόσμια Ημέρα των Δασών, με εκδρομές δενδροφυτεύσεων σε όλη τη γραφική κοιλάδα.

Η βροχή το Nowruz, κοινώς γνωστή ως Nowruz-Khund, θεωρείται ευλογία. Οι άνθρωποι συλλέγουν το νερό της βροχής, πιστεύοντας στις θεραπευτικές του ιδιότητες.

Όπως και στο Ιράν, οι νοστιμιές του Νοβρούζ στο Κασμίρ περιλαμβάνουν ψάρι και στέλεχος λωτού (Nadur) μαγειρεμένο με λαχανικά.

Για τους κατοίκους του Κασμίρ, το Νοβρούζ είναι μια αφορμή για επίσκεψη σε συγγενείς και γνωστούς, αναζωογονώντας τους δεσμούς καθώς η Γη προετοιμάζεται για την αναγέννησή της.

Η γιορτή  του Νοβρούζ, με τις βαθιές ιστορικές του ρίζες και την πολιτιστική του σημασία, λειτουργεί ως ενωτική δύναμη για τους ανθρώπους σε διάφορες περιοχές, γλώσσες και πολιτισμούς.


Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025

Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Ππ

 


Το Ππ, είναι γράμμα τετραγωνισμένο και με τάση να φυλακίζει τις έννοιες μέσα του αλλά ευτυχώς μένει ανοιχτό από τη κάτω πλευρά και έτσι του ξεφεύγουν. Μετά από τέτοια κουλτουριάρικη εισαγωγή πάμε στα καφριλίκια:

παπάδες: ας πάμε παρακάτω, δε περιγράφω άλλο!

πατερίτσα: η ράβδος των μητροπολιτών, αυτή με τα δύο φιδάκια στη κορυφή. Οι κακές γλώσσες λένε πως τα φιδάκια αυτά υπνωτίζουν τον αρχομανδρίτη που γίνεται δεσπότης και τον μετατρέπουν σε...κάτι όχι και τόσο συμπαθές...

παραθρόνιο: μικρός θρόνος δίπλα στο μεγάλο στο σολέα. Δεν έχω ιδέα ποια είναι η χρησιμότητά του. Ούτε του θρόνου εδώ που τα λέμε. Η ματαιοδοξία σε έπιπλο

πειθήνιος: αν είσαι τέτοιος, περνάς καλά...

πινακοθήκη: το αγαπημένο θέμα στους εκκλησιαστικούς κύκλους αυτή την εποχή

πίτα: περιμένω να πέσει για να τη φάω

πλεονεξία: άλλο ένα αγαπημένο αμάρτημα...κάποιοι δε χορταίνουν ούτε εξουσία ούτε πλούτο

πνευματικός: ο εξομολόγος. Κανονικά ακούει τις εξομολογήσεις των πιστών και σηκώνει τα βάρη τους μαζί τους. Αν δεν είναι κανονικός επεμβαίνει σε κάθε πτυχή της ζωής τους(βλέπε και "γέροντας")

πόλεμο: κάνει η διοικούσα εκκλησία σε θέματα που άπτονται του περιουσιακού της, τα εθνικά, τους ομοφυλόφιλους κλπ. Για άλλα, όπως για παράδειγμα Τέμπη, κοινωνικές ανισότητες κλπ είτε είναι χλιαρή είτε θυμάται την ανάγκη για ενότητα και ησυχία...

πρεσβεία, τα: τα πρωτεία μεταξύ των ιερέων. Των ιερέων του Χριστού. Που είπε όποιος θέλει αν γίνει πρώτος να γίνει υπηρέτης των άλλων. Ας αγνοήσει κάποιος κληρικός τα πρεσβεία και θα δείτε που πάνε όλα

προσευχή: την κάνουμε περιμένοντας να ανοίξουν οι ουρανοί και να ανεβοκατεβαίνουν άγγελοι και να αλλάξουν τα πράγματα. Κωφεύουμε όταν η απάντηση στις προσευχές μας για να αλλάξουν τα πράγματα είναι οι πράξεις μας.

πτωχεία: η εκούσια φτώχεια. Κάποτε σπουδαία αρετή. Σήμερα θάβεται κάτω από βαριά έπιπλα και χαλιά, ακριβά άμφια και στολίδια, μανικετόκουμπα κλπ...οι συγκρίσεις δικές σας

πυρά: εκεί θα σταλεί ο συγγραφέας του αντιλεξικού!!!



Η επιστήμη προχωρεί στα τυφλά



Η επιστήμη προχωρεί στα τυφλά, χωρίς να ενδιαφέρεται για την πραγματική ευημερία του ανθρωπίνου γένους ή για οποιαδήποτε αρχή, και υπακούει μονάχα στις ψυχολογικές ανάγκες των επιστημόνων, των κυβερνητικών αξιωματούχων και των διοικητικών στελεχών των εταιρειών που παρέχουν τα κονδύλια για την έρευνα


Τεντ Καζίνσκυ, Η βιομηχανική κοινωνία και το μέλλον της, εκδ. Έξοδος

MY DYING BRIDE - The 2nd of Three Bells

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Οο

 


To γράμμα Οο με δυσκολεύει πολύ είναι η αλήθεια. Δύσκολο να βρεις λέξεις με τούτο το παραγεμισμένο μηδέν (0). Άσε που μου θυμίζει για κάποιο λόγο λεκάνη τουαλέτας. Θα κάνω μια προσπάθεια και ελπίζω να βγει κάτι διασκεδαστικό και αιχμηρό

ο: ο κόσμος χάνεται βαρκούλες αρμενίζουν. Η κατάσταση της Εκκλησίας σε σχέση με τα πραγματικά θέματα που απασχολούν τη κοινωνία. Δεν είναι απαραίτητα κακό αφού όταν ανοίγουν κάποιοι το στόμα τους απλώς αποδεικνύουν την αξία της σιωπής...

οκτώ: ήχους έχει η βυζαντινή μουσική, δεν έχω μάθει κανέναν.

ολύμπια: ψυχραιμία πρέπει να έχει κάποιος εντός των εκκλησιαστικών κύκλων για να μη καταλήξει να ανοίξει κανένα κεφάλι και τρέχει στα δικαστήρια

Ολυμπιάδα, οσία: Διακόνισσα και δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου. Τιμάται ιδιαίτερα από κλήρο και λαό ειδικά όταν κάνουμε σαν αν μας χτυπάει ρεύμα αν κάποιος μιλήσει για αναβίωση του θεσμού που υπηρέτησε η Αγία...

ομπρέλα: για το Θεό, να μου πει κάποιος/α για ποιο λόγο η ομπρέλα θεωρείται ιεροπρεπής και η κουκούλα  ή το αδιάβροχο όχι. Επίσης να μου πείτε γιατί θεωρείται ιεροπρεπής ο ελληνικός καφές και οι άλλοι όχι. Ειδικά οι παγωμένοι. 

ομοφυλοφιλία: ναι, ξέρω πως δε τη λένε έτσι σήμερα αλλά δε δίνω δεκάρα για δικαιωματισμούς και πολιτική ορθότητα. Όποτε βαριέμαι σε εκκλησιαστικά περιβάλλοντα και θέλω να δημιουργήσω μια κάποια φασαρία, το πετάω ως θέμα και μετά κάθομαι στην άκρη και απολαμβάνω τις συζητήσεις

όνος: ο γάιδαρος. Υπάρχουν δύο τρόποι να είσαι τέτοιος. Ο ένας είναι να σηκώνεις τα βάρη των άλλων και ο δεύτερος να νοιάζεσαι μόνο για το τομάρι σου. Μαντέψτε τι προτιμούν οι περισσότεροι εξ ημών...

όπλα: επιτρέπεται να τα ευλογεί η Εκκλησία ή όχι και πότε; Αυτό είναι ένα θέμα με πολλές προεκτάσεις. Δε ξεμπερδεύουμε με ένα "επιτρέπεται σε αμυντικούς ή εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες", διότι και μια εξέγερση εναντίον της βασιλείας μπορεί να θεωρηθεί εθνικοαπελευθερωτική από κάποια οπτική. Καθόλου τυχαίο το παράδειγμα που επέλεξα.

όσιοι -ίες: άγιοι και αγίες με βίο ασκητικό. Τους τιμούμε σε μοναστήρια με μεγάλες περιουσίες και ναούς με ιερομόναχους με ακριβά αυτοκίνητα. Τιμώ κι εγώ την ησυχία τους γράφοντας και μιλώντας συνεχώς

οφίκκια: αξιώματα χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα πέρα από την εσωτερική φιγούρα για τα οποία πολλοί κληρικοί κάνουν απίστευτες γελοιότητες. Το οφίκκιο του αρχιμανδρίτη έχει και κάποια αξία σε κάτι ξελιγωμένους-ες πιστούς-ες που νομίζουν ότι ο αρχιμανδρίτης έχει περισσότερη ευχητική δύναμη από τους άλλους. Ε, τι να κάνουμε, όλα για τους ανθρώπους είναι...

οξύ: βγήκε το σημερινό γράμμα τελικά. Το βάζω επίτηδες εκτός αλφαβητικής σειράς επειδή βοηθά στο νόημα. 

 

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2025

Η σύλληψη Ιμάμογλου και το κουρδικό ζήτημα

 


https://medyanews.net/the-kurdish-scapegoats-of-turkish-politics-and-the-operation-to-reshape-the-opposition/

Η κυβέρνηση εφαρμόζει την ίδια τακτική κάθε φορά που επιδιώκει να ασκήσει πίεση στην αντιπολίτευση: παρουσιάζοντας οποιαδήποτε σχέση με τους Κούρδους ως έγκλημα και ξεκινώντας μια εκστρατεία συκοφαντικής δυσφήμισης που βασίζεται σε αυτήν. Αυτή η προσέγγιση είναι αποτελεσματική επειδή υπάρχει κοινό για αυτό το επιχείρημα στην τουρκική κοινωνία. Για χρόνια, οι πολιτικές που καθοδηγούνται από το κράτος διασφαλίζουν ότι όποιος συμμετέχει σε διάλογο με τους Κούρδους μπορεί εύκολα να κατηγορηθεί ότι «συνδέεται με την τρομοκρατία». Η κρατική ιδεολογία, ο μηχανισμός των μέσων ενημέρωσης και η δικαιοσύνη συνεργάζονται για να νομιμοποιήσουν αυτή την ποινικοποίηση και να την παρουσιάσουν ως δικαιολογημένο μέτρο.


Παρόμοια μέθοδος χρησιμοποιείται τώρα και εναντίον του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Ekrem İmamoğlu. Η εξουδετέρωση του Ιμάμογλου ως του πιο τρομερού πολιτικού αντιπάλου του Προέδρου Ερντογάν είναι μια στρατηγική κίνηση για την κυβέρνηση. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να γίνει ανοιχτά με τη δήλωση, «Σας βλέπουμε ως απειλή, επομένως σας εξαφανίζουμε». Αντίθετα, αναπτύσσεται μια πιο αποτελεσματική αφήγηση - αυτή που τροφοδοτεί την κοινωνική πόλωση και πυροδοτεί εθνικιστικά αντανακλαστικά:


«Συνεργάστηκε με τους Κούρδους». Το πραγματικό ζήτημα δεν είναι αν ο İmamoğlu κατέληξε σε συμφωνία με τους Κούρδους σχετικά με την «αστική συναίνεση» [συνεργασία στις πόλεις κατά τις τοπικές εκλογές], αλλά μάλλον ο χαρακτηρισμός  μιας τέτοιας συμφωνίας ως έγκλημα. Με αυτόν τον τρόπο, η αντιπολίτευση αποδυναμώνεται, ενώ η επιχείρηση αποκτά νομιμοποίηση στη βάση του Ερντογάν.

Μπορεί μια κυβέρνηση που ποινικοποιεί τις σχέσεις με τους Κούρδους να είναι ειλικρινής για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: "απολύτως όχι!"


Το θεμελιώδες ερώτημα εδώ είναι: Μπορεί μια πολιτική νοοτροπία που αντιμετωπίζει τις συνομιλίες με τους Κούρδους ως έγκλημα να επιδιώξει πραγματικά να επιλύσει το κουρδικό ζήτημα ή να ξεκινήσει μια ουσιαστική διαδικασία εκδημοκρατισμού; Παρά το γεγονός ότι είναι ένα από τα πιο πιεστικά ζητήματα της Τουρκίας, η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει το κουρδικό ζήτημα ως ζήτημα προς επίλυση αλλά μάλλον ως εργαλείο ελέγχου. Περιορίζοντας το χώρο για την πολιτική συμμετοχή των Κούρδων, καταστέλλοντας τις δημοκρατικές απαιτήσεις και χρησιμοποιώντας το κουρδικό ζήτημα για να στριμώξει την αντιπολίτευση όταν είναι απαραίτητο, η κυβέρνηση εδραιώνει τη δική της εξουσία.


Σε αυτό το σημείο, μια μικρή μερίδα Κούρδων που μένει αδιάφορη για το τι συμβαίνει λέγοντας «Αυτό δεν είναι δικό μας μέλημα» κάνει πολύ λάθος υπολογισμό. Το θέμα δεν αφορά μόνο το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) ή τον İmamoğlu. Εάν ο Ερντογάν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο για να εξαλείψει έναν πολιτικό αντίπαλο που συνομιλεί με τους Κούρδους σήμερα, είναι μια σαφής προειδοποίηση ότι αύριο, η κουρδική πολιτική θα αντιμετωπίσει ακόμη μεγαλύτερη καταστολή. Αυτό δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό. αποτελεί συνέχεια μιας συστηματικής προσέγγισης που στο παρελθόν ποινικοποίησε και τιμώρησε με τον ίδιο τρόπο Κούρδους πολιτικούς, δημάρχους και βουλευτές.


Φυσικά, οι κουρδικές επικρίσεις στο CHP είναι δικαιολογημένες. Είναι ανησυχητικό για πολλούς Κούρδους να βλέπουν ένα κόμμα που κάποτε συμμετείχε στην κρατική καταστολή και τροφοδοτούσε τα εθνικιστικά αντανακλαστικά να παίζει τώρα το θύμα όταν γίνεται στόχος του ίδιου συστήματος. Ωστόσο, η απλή παρατήρηση από το περιθώριο με μια στάση «Δεν μας ενδιαφέρει» τελικά επιτρέπει στο σύστημα να απομονώσει πλήρως τους Κούρδους από την πολιτική εμπλοκή. Αυτό που συμβαίνει στον İmamoğlu δεν αφορά μόνο αυτόν προσωπικά - στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι όποιος ασχολείται με τους Κούρδους μπορεί να απομακρυνθεί με τον ίδιο τρόπο.


Δεν υπερασπίζεται κάποιος τη δικαιοσύνη μόνο όταν επηρεάζεται οίδιος. Για χρόνια, οι Κούρδοι αντιστέκονται στην "ανάληψη των κηδεμόνων" [όπου το κράτος καθαιρεί εκλεγμένους αξιωματούχους και διορίζει «έμπιστους» στη θέση τους], συλλήψεις και πολιτικές απαγορεύσεις, ενώ όσοι δικαιολογούσαν αυτές τις παραβιάσεις λέγοντας «Μα... το κράτος δικαίου...» τώρα κλαίνε πως «Αυτό είναι πραξικόπημα!» όταν η ίδια καταστολή τους στοχεύει. Η δικαιοσύνη δεν είναι κάτι που πρέπει να υπερασπιστεί κανείς μόνο όταν επηρεάζει άμεσα τον εαυτό του. Ο λόγος που έχει δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση σήμερα είναι ακριβώς επειδή δεν υπήρξε ισχυρή αντίσταση ενάντια στην καταστολή των Κούρδων.

Εν κατακλείδι, πρέπει να συνεχίσουμε να ρωτάμε εάν μπορεί να υπάρχει πραγματική δημοκρατία σε ένα σύστημα όπου ο διάλογος με τους Κούρδους είναι έγκλημα.


Σε τελική ανάλυση, αυτό δεν αφορά μόνο το πολιτικό μέλλον του CHP ή του İmamoğlu. Το βασικό ζήτημα είναι εάν ο νόμος και η δημοκρατία μπορούν πραγματικά να υπάρχουν σε ένα σύστημα όπου η συμμετοχή σε διάλογο με τους Κούρδους αντιμετωπίζεται ως έγκλημα. Οι Κούρδοι δεν πρέπει να επικεντρωθούν αποκλειστικά στη δική τους θυματοποίηση, αλλά αντίθετα να αναγνωρίσουν τον ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό που εκτυλίσσεται. Το να μένεις σιωπηλός σήμερα σημαίνει μόνο αποδοχή ακόμη μεγαλύτερης καταστολής αύριο.

* Ο Amed Dicle γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Diyarbakır της Τουρκίας. Έχει εργαστεί για κουρδικά μέσα ενημέρωσης στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των Roj TV, Sterk TV και ANF. Η δουλειά του τον έχει οδηγήσει στη Ροζάβα, τη Συρία, το Ιράκ και πολλές χώρες σε όλη την Ευρώπη. Ακολουθήστε τον στο X (twitter).


HIM - Wicked Game

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Ξξ

 


Το Ξξ, το οποίο είναι και το επόμενο γράμμα του αντιλεξικού, δε το συμπάθησα ποτέ. Ο τρόπος γραφής του, είτε κεφαλαίο είτε μικρό είναι εντελώς βλακώδης. Πραγματικά δε ξέρω ποιος είχε την ιδέα να ανακαλύψει αυτό το γράμμα. Αλλά από ανθρώπους που θεώρησαν τα μαθηματικά ως κάτι σπουδαίο και ωφέλιμο τι να περιμένει κανείς...Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω. όχι δε πάμε ακόμα. Μια σημείωση. Το αντιλεξικό, το γράφω άλλη μια φορά, είναι καθαρά χιουμοριστικό και σατιρικό. Και δεν είναι αντιεκκλησιαστικό. Αν κάποιοι το βλέπετε έτσι, να πάτε να το κοιτάξετε. Τώρα, πάμε παρακάτω:

ξένος: ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με...ξενος ημην και ου συνηγαγετε με...Δος μοι τούτον τον ξένον...όπου ξένος ο Χριστός. Σήμερα οι χριστιανοί, μεγάλη μερίδα τέλος πάντων, είναι οι πλέον ξενοφοβικοί και θεωρούν πως έτσι πράττουν το χριστιανικά ορθό. Και δε τους κάνουμε έναν ομαδικό εξορκισμό να έρθουν στα συγκαλά τους! 

ξερόλες: κάμποσοι παπάδες που ξέρω. Ξέρουν τα πάντα από ιατρική μέχρι αστροφυσική και από αθλητικά μέχρι γεωπολιτική. Κι έχουν πάντα δίκιο. Σαν τους ακαδημαϊκούς ένα πράγμα, χωρίς τους πολλούς τίτλους σπουδών

ξημερώνει: δε το βλέπω. Σε μόνιμη κατάσταση  σούρουπου-νύχτας είμαστε 

ξηρασία: πνευματική υπάρχει ολόγυρα και βροχή πουθενά

ξινίλα: το κατάλληλο ύφος ενός ιεροπρεπή κληρικού. Όσο πιο μεγάλο το αξίωμα που έχει, τόσο μεγαλύτερη και η ξινίλα που πρέπει να επιδεικνύει.

ξόανα: σε τέτοια πίστευαν οι παγανιστές, σαν τέτοια στέκονται ώρες ώρες και μερικοί υψηλόβαθμοι -και όχι μόνο- κληρικοί

ξόρκια: νομίζουν πολλοί πιστοί πως είναι οι ευχές που διαβάζουμε. Ο νεοπαγανισμός σε όλο του το μεγαλείο, εντός των τειχών

ξυλοκόποι: οι ποδοσφαιριστές ομάδων από τη Σκανδιναβία. Είπα να βάλω κι ένα αθλητικό, έτσι για τη ποικιλία

ξύπνημα: ήθελα να 'ξερα ποιος ανακάλυψε ότι πρέπει να γίνεται τόσο πρωί. Μάλλον αυτός που ανακάλυψε και το γράμμα ξ. Δεν είμαστε ζωάκια πια. Έχουμε φύγει από τις σπηλιές. Ποιος ο λόγος να ξεκινάμε από τα χαράματα για δουλειές, λειτουργίες κλπ; Ό,τι βλακεία έκαναν πριν χιλιάδες χρόνια δε χρειάζεται να το συνεχίζουμε...




Τρίτη 18 Μαρτίου 2025

Die Krupps - A Tribute to Metallica - Enter Sandman

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Νν

 


Προχωράμε στο γράμμα Νν, χωρίς πολλές εισαγωγές και περιγραφές!

νάμα: το είδος κρασιού που βάζουμε στη θεία κοινωνία. Κατά περίεργο τρόπο επηρεάζει το ζάχαρο μερικών κληρικών μόνο όταν είναι να καταλύσουν τη θεία κοινωνία στο τέλος της λειτουργία. Όλες τις άλλες ώρες τρώνε και πίνουν ό,τι προλαβαίνουν...

ναρκισσισμός: όποιος θέλει να μελετήσει το φαινόμενο τούτο, ξέρει τι πρέπει να κάνει Κυριακή πρωί και πού να πάει...

ναφθαλίνη: μυρίζουν πολύ συχνά τα κηρύγματα

νεοκώρος(ο/η): τα είπαμε στο λήμμα καντηλανάφτης. Για να γίνει κάποια γυναίκα πρέπει να είναι μεγάλη σε ηλικία για να μην έχει σχέσεις με τον άντρα της. Για έναν περίεργο λόγο αυτό δεν ισχύει όταν είναι άντρας ο υποψήφιος.

νέος(ιερέας): είτε ανόητος που νομίζει ότι θα αλλάξει τα κακώς κείμενα, είτε πονηρός που βρήκε τρόπο για να έχει έναν σταθερό μισθό

νερό: βάζουμε στο κρασί μας συνήθως για χάρη κάποιας κυβέρνησης ή κάποιου πολύ πλούσιου δωρητή

νηνεμία: υπάρχει στη μητρόπολη όταν λείπει ο οικείος μητροπολίτης

νηστεία: ποιος πήγε και έβαλε δυο μεγάλες περιόδους ανοιξιάτικα και κατακαλόκαιρο δε μπορώ να καταλάβω...πραγματικά όμως...

νόημα: το έχουμε χάσει οι περισσότεροι. Το πιο ουσιαστικά ανατρεπτικό μήνυμα που ακούστηκε ποτέ, το έχουμε καταντήσει ένα πλέγμα συντηρητικών θέσεων, φιλοσοφιών και θεολογιών.

νομικός: ο τρόπος που αντιμετωπίζει ικανός αριθμός την εξομολόγηση δημιουργώντας ένα εντελώς πνευματικό σύστημα.

νοσοκομείο: και ιατρείο ψυχών είναι η Εκκλησία αλλά το προσωπικό κοντεύει να γίνει πιο άρρωστο από αυτούς που προσέρχονται για θεραπεία. Αν και οι δεύτεροι, έρχονται για να δικαιώσουν την όποια  ασθένειά τους και όχι για να τη θεραπεύσουν.


Δευτέρα 17 Μαρτίου 2025

H απάντηση του MLKP στην έκκληση Οτσαλάν

 


https://edromos.gr/as-enischysoyme-ton-agona-gia-ta-ethnika-kai-dimokratika-dikaiomata-toy-koyrdikoy-laoy/?fbclid=IwY2xjawJFOuhleHRuA2FlbQIxMQABHUg28RMSJlmTIPHfEZncRyDNomfgKmMEbG4zXmUuqKvhJqLU68aQygY9DQ_aem_eQQpyy_0SxF04tT3T6vYbA

Το MLKP είναι μία από τις βασικές δυνάμεις της τουρκικής κομμουνιστικής αριστεράς, που πρωτοστάτησε σε μια ιστορική συνάντηση με το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Η συνεύρεση αυτή κατέληξε το 2012 στην ίδρυση του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), το οποίο αναδείχθηκε σε υπολογίσιμο τρίτο πόλο στο πολιτικό στερέωμα του τουρκικού κράτους, και γι’ αυτό χτυπήθηκε άγρια από το καθεστώς Ερντογάν. Το MLKP αποτέλεσε εξάλλου και τη ραχοκοκαλιά των διεθνών εθελοντών που στάθηκαν στο πλάι των Κούρδων της Συρίας, βιώνοντας μαζί τους τη σκληρότητα των συγκρούσεων με τους τζιχαντιστές του ISIS, την αντίσταση στην εισβολή του τουρκικού στρατού, αλλά και τις βαθιές αντιφάσεις αυτού του αγώνα – καθώς η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί τους Κούρδους για να διαφυλάξει τα «ζωτικά συμφέροντά της» στην περιοχή. Παραθέτουμε εδώ εκτενή αποσπάσματα από την πρόσφατη τοποθέτηση του MLKP σχετικά με την έκκληση του Οτσαλάν για τερματισμό του ένοπλου κουρδικού αγώνα.


Επί 26 χρόνια ο ηγέτης του κουρδικού λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν κρατείται σε καθεστώς πλήρους απομόνωση στο νησί Ιμραλί. Πρόσφατα εξέδωσε μία «Έκκληση για Ειρήνη και Δημοκρατική Κοινωνία», στην οποία δηλώνει την ιστορική του ευθύνη να τερματίσει τον ένοπλο αγώνα, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες που θα αναγνωρίζουν τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες τόσο του κουρδικού όσο και του τουρκικού λαού. Κάλεσε το ΡΚΚ να συγκαλέσει έκτακτο συνέδριο για να αποφασίσει για το θέμα αυτό. Σύμφωνα με την έκκληση, δήλωσε ότι νέα πρακτικά βήματα μπορούν να γίνουν μόνο μέσω πολιτικών και νομικών ρυθμίσεων από το τουρκικό κράτος, και ότι η Τουρκία δεν μπορεί να λύσει τη συνεχιζόμενη κρίση της χωρίς δημοκρατικές αλλαγές και μετασχηματισμούς.


Ως MLKP, διατηρούμε την ακλόνητη θέση μας ότι το δικαίωμα του κουρδικού λαού στην εθνική ελευθερία, την ισότητα και την εθνική ενότητα είναι απαράγραπτο, και δηλώνουμε την υποστήριξή μας στα εθνικά δημοκρατικά αιτήματα που εγείρει η «Έκκληση για Ειρήνη και Δημοκρατική Κοινωνία». Καλούμε τα καταπιεσμένα εκατομμύρια του κουρδικού και του τουρκικού λαού, μαζί με τις εθνικές κοινότητες των Αράβων, των Τσερκέζων, των Αρμένιων, των Ελλήνων, των Βόσνιων, των Πομάκων, των Ασσύριων, των Χαλδαίων, των Αλβανών, των Ρομά, των Λαζών, των Γεωργιανών και των Αζέρων, καθώς και των Μουσουλμάνων, των Χριστιανών, των Εβραίων, των Αλεβιτών και των Γιαζίντι, να ξεσηκώσουν ενωτικό αγώνα για:

Vixen - Charmed Life

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Μμ

 


Το γράμμα Μμ είναι γράμμα ύπουλο και πονηρό. Προσφέρεται για σειρά άσεμνων λέξεων και ο πειρασμός είναι μεγάλος. Παρ' όλα αυτά θα αντισταθώ και θα παραμείνω στα γνωστά υψηλά επίπεδα αξιοπρέπειας


μαγειρέματα: η εκλογή μητροπολιτών

μαζοχισμός: πνευματική κατάσταση πολλών θρησκευόμενων που αποζητούν την αυστηρότητα των επιτιμίων ως κάθαρση μα και απόλαυση/ηδονή

μακελειό: η σφαγή. Ονομάζεται έτσι η περίοδος πριν από την εκλογή νέων μητροπολιτών

μανία: καταλαμβάνει συνήθως τους αρχιμανδρίτες οι οποίοι θέλουν διακαώς να γίνουν μητροπολίτες. Πολλές φορές και τους έγγαμους που ζηλεύουν τους αρχιμανδρίτες που θέλουν να γίνουν μητροπολίτες

μασκαράτα: η παρέλαση της αποκριάς, ο καρνάβαλος. Τον καταδικάζουμε μία ημέρα τον χρόνο, τον τιμούμε όλες τις υπόλοιπες

μεγαλομανία: αρετή που χαίρει εκτιμήσεως στους κύκλους των κληρικών

μετριότης: όταν κάποιος κληρικός αναφέρεται στον εαυτό του με αυτή τη λέξη εκτός επισήμων ομιλιών, είναι μεγάλο ψώνιο, να το ξέρετε

μήλο: μας έκατσε στο λαιμό...

μητέρα: συγγενικό πρόσωπο που οι μητροπολίτες πως έχουν μόνο αυτοί

μιαρή: θεωρούν τη γυναίκα ορισμένοι(ελάχιστοι πια) όταν έχει περίοδο. Συχνά άλλες γυναίκες

μικρότητες: επικρατούν δυστυχώς

μισογυνισμός: ο ελέφαντας στο δωμάτιο

μοναστήρι: το μέρος όπου βρίσκεις τον Θεό. Μόνο Αυτός μπορεί να σε βοηθήσει...

μοναχισμός: όχι, δε θα γράψω κουβέντα... καλά θα γράψω. Είτε κύτταρο ζωής είτε καρκινικό...αναλόγως πως ασκείται

μπάρμπας: αν έχεις στη Κορώνη, προχωράς

μωροί: οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι είμαστε και με το παραπάνω...



Κυριακή 16 Μαρτίου 2025

Girlschool - Emergency

 


Β Κυριακή νηστειών

 


Εκείνο τον καιρό, μπήκε ο Ιησούς στην Καπερναούμ και διαδόθηκε ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι. Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δεν υπήρχε χώρος ούτε κι έξω από την πόρτα· και τους κήρυττε το μήνυμά του. Έρχονται τότε μερικοί προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τον βάσταζαν τέσσερα άτομα. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντά στον Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από ’κει που ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες». Κάθονταν όμως εκεί μερικοί γραμματείς και συλλογίζονταν μέσα τους: «Μα πώς μιλάει αυτός έτσι, προσβάλλοντας το Θεό; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες; Μόνον ένας, ο Θεός». Αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται και τους λέει: «Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σας; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: “σου συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή να του πω, “σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”; Για να μάθετε λοιπόν ότι ο Υιός του Ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί πάνω στη γη αμαρτίες» –λέει στον παράλυτο: «Σ’ εσένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σ’ όλους βγήκε έξω, έτσι που όλοι θαύμαζαν και δόξαζαν το Θεό: «Τέτοια πράγματα», έλεγαν, «ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δει!»

Εντυπωσιακό είναι αυτό που πυροδότησε την οργή των γραμματέων στη σημερινή περικοπή. Η συγχώρεση. Τι είπε ο Χριστός στον παράλυτο; Ότι συγχωρούνται οι αμαρτίες του. Και οι γραμματείς βυθίστηκαν στις σκοτεινές σκέψεις τους. 

Αν ο Χριστός έλεγε στον παράλυτο πως ο Θεός τον τιμωρούσε για τις αμαρτίες τις δικές του ή των γονιών του, κανένας δε θα ενοχλούταν. Θα συνέχιζαν κανονικά τη μέρα τους και ίσως να συμπαθούσαν κιόλας τον Ιησού. 

Αλλά να μη τα βάζουμε μόνο με τους γραμματείς εκείνης της εποχής. Ας δούμε και τους γραμματείς της δικής μας εποχής. Πολλοί εξ αυτών μάλιστα βρίσκονται είτε ως κληρικοί είτε ως λαϊκοί εντός των τειχών της Εκκλησίας. 

Αν σε κάποια λειτουργία, αν σε κάποιο κείμενο, αναφέρω για τη δικαιοσύνη του Θεού, και την παρουσιάσω ως ένα στεγνό και σκληρό σύστημα όπου η κάθε πράξη του ανθρώπου, η παραμικρή, ζυγίζεται με αυστηρότητα και οι τιμωρίες τόσο στη παρούσα ζωή όσο και η Κόλαση που περιμένει μετά θάνατον τον αμαρτωλό είναι ήδη ετοιμασμένες, τότε πολλοί είναι αυτοί που θα με συγχαρούν για την παραδοσιακή και γεμάτη πραγματική πίστη οπτική μου.

Αν όμως μιλήσω ή γράψω για τη συγχωρητικότητα, για την αγάπη, το έλεος, την καλοσύνη του Θεού, τότε οι επιθέσεις θα έρχονται από παντού. Όποιος μιλάει έτσι χαρακτηρίζεται αγαπολόγος, μια λέξη ανύπαρκτη και γελοία, στη καλύτερη περίπτωση και προδότης της πίστης ή αιρετικός στη χειρότερη. 

Γιατί το δράμα του ανθρώπου και η υποκρισία του χριστιανού είναι αυτή. Προτιμά το μίσος από την αγάπη. Την εκδίκηση από τη συγχώρεση. Την ανταπόδοση από την αποδοχή.

Ο Χριστός είχε τότε απέναντί Του τους γραμματείς και τους Φαρισαίους. Σήμερα, η Εκκλησία τους στους κόλπους της και αυτό είναι μεγαλύτερο πρόβλημα. Αλλά και οι χριστιανοί, έχουμε τους γραμματείς, μέσα μας. Και αυτό κάνει την αντιμετώπιση αυτής της νοοτροπίας σχεδόν αδύνατη! Όμως, ό,τι είναι αδύνατο για τον άνθρωπο είναι δυνατό για τον Θεό. Ας αφήσουμε λοιπόν, τον Θεό, να συνδράμει στη προσπάθειά μας για να απελευθερωθούμε από μία τέτοια φυλακή.

Σάββατο 15 Μαρτίου 2025

HELLOWEEN - I Want Out

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Λλ

 


λαιμαργία: αγαπημένη αμαρτία, δεύτερη σε συχνότητα μετά την υποκρισία

λαμπάδα: βλέπε και κερί στο προηγούμενο γράμμα, μόνο μεγαλύτερη

λαμπρότητα: με τέτοια τελείται η κάθε λειτουργία σύμφωνα με τα έτοιμα άρθρα που στέλνουν οι μητροπόλεις στις εκκλησιαστικές ιστοσελίδες. 

λαός: πολύ σημαντικό στοιχείο της Εκκλησίας κάποτε αλλά τώρα πια τους έχουμε περιορίσει σε ρόλο θεατή και σε ανθρώπους που πάντα συμφωνούν

λάστιχο: κάνουμε την εκκλησιολογία και τη θεολογία για να δικαιολογούμε διάφορες χαζομάρες που κάνουμε 

λατέρνα: σαν τέτοια ντύνονται πολλοί κληρικοί διαφόρων βαθμίδων

λεξικό: αυτό που γράφω κι εσείς διαβάζετε

λιβάνι: η αλήθεια είναι ότι χρησιμοποιώ τόσο που αν με αφήσουν ανεξέλεγκτο το κάνω τεκέ από το πολύ ντουμάνι

λιβάνισμα: αν θες να προκόψεις στην Εκκλησία το κάνεις στους ανωτέρους

λιμός: με πιάνει με τη νηστεία θα έλεγα αλλά ποιος να με πιστέψει...

λογικός: τέτοιο άνθρωπο αν ψάχνετε στην Εκκλησία, ματαιοπονείτε

λογιστική: τη σιχαίνομαι, όπως και ό,τι έχει να κάνει με τα χρηματοοικονομικά(άσχετο με το λεξικό αλλά κάπου πρέπει πού και πού να τα λέω)

λούσα: όλο τέτοια είμαστε οι κληρικοί...

λύσσα: να πιάσει τους οχτρούς μας(καταριόνται οι χριστιανοί βρε; )

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2025

Doro - I'll Be Holding On

 


Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Κκ

 


Κατόπιν(ξεκινάει με κ) ισχυρών πιέσεων από αρχιμανδρίτες, ηγούμενους, προέδρους ομάδων, κουλουρτζήδες και επαγγελματίες οδηγούς βαρέων τροχοφόρων προχωρώ ταχύτατα με το γράμμα Κκ πριν μου κρεμάσουν κουδούνια! Με κ κι αυτό.

κακόψυχος: είδος που αναπτύσσεται σε πολλά και διάφορα εκκλησιαστικά κλίματα.

καμπάνα: όργανο με το οποίο ενοχλούμε όσους θέλουν να κοιμηθούν την ώρα της Λειτουργίας. Δε κοιμάμαι εγώ, δε θα κοιμηθεί κανείς! Καταλάβατε;

καντηλανάφτης: η πιο λαϊκή ονομασία του νεοκώρου. Ο Χλαπάτσας του κάθε ναού. Κρυφακούει κρυμμένος σε γωνίες αι πάει και καρφώνει ό,τι ακούει στον προϊστάμενο του ναού, εκτός κι αν έχει τσακωθεί με τον προϊστάμενο οπότε τον κουτσομπολεύει σε όλους τους υπόλοιπους. Αγαπημένη του έκφραση: "καλά θα σας δείξω εγώ, θα δείτε τι θα πάθετε".

κάψιμο: με περιμένει σε μεγάλη πλατεία της χώρας αν πάρει κανείς χαμπάρι το αντιλεξικό.

κείμενο(αρχαίο): το πρωτότυπο κείμενο που διαβάζουμε στην εκκλησία και δεν το καταλαβαίνει σχεδόν κανείς. Αν επικρατήσουν οι μεταφράσεις θα καταλάβουν πολλοί ότι ΔΕΝ λέμε αυτά που φαντάζονται και θα απογοητευτούν.

κερί: παλαιό μέσο για να δημιουργούμε εφέ στις ακολουθίες. Χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα για πιο βίντατζ βραδιές. Όταν στάζει, λερώνει υφάσματα και παπούτσια. Έτσι μου τα μάθανε έτσι σας τα λέω. 

κεντητή (στολή): ακριβή στολή ιερέων. Πήγα μια φορά να αγοράσω αλλά μου έλειπε το 99% των χρημάτων. Και το 1% πάλι μου έλειπε

κηφήνας: όποιος κληρικός δε χωνεύω

κήρυγμα: αν περνάει τα πέντε λεπτά είναι το καλύτερο υπνωτικό για ένα κυριακάτικο πρωινό ή ο λόγος για να φύγεις από μία πανηγυρική λειτουργία πριν από το "δι' ευχών"

κήρυκας(ιερο-): κάποιςο που νομίζει πως είναι ρήτορας ανάλογος του Χρυσοστόμου αλλά -δυστυχώς για όλους μας- δεν είναι...

κινητό με κάμερα: δύο σε ένα, αγαπημένο τεχνολογικό μαραφέτι με το οποίο οι κληρικοί καταγράφουμε κάθε αδιάφορη λεπτομέρεια της λειτουργικής μας δραστηριότητας. Δε νοιάζεται κανείς εκτός από εμάς και αυτούς που προσποιούνται ότι νοιάζονται. 

κλωτσιά: όλοι λένε: "να βάλει ο Θεός το χέρι Του". Κανείς δε σκέφτεται τι θα γίνει αν βάλει το πόδι Του και αρχίσει τίποτα κλωτσιές

κολακεία: ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος να απευθύνεται ένας λαϊκός σε έναν κληρικό, ένας κατώτερος κληρικός σε έναν ανώτερο κληρικό και όλοι αυτοί μαζί μεταξύ τους. Ο ανώτερος δε δεσμεύεται από τα παραπάνω εκτός κι αν μιλά σε κάποιον πιο ανώτερο ανώτερο ή σε κάποιον ισότιμο που έχει ανάγκη

Κόλαση: τόπος βασανιστηρίων στη μετά θάνατον ζωή, όπου καταλήγουν όσοι είναι σίγουροι ότι θα πάνε στον Παράδεισο. 

κόλλυβα: αρέσουν πολύ σε μια φίλη μου. Τόσο που όταν θέλω να της σπάσω λίγο τα νεύρα, βγάζω φωτογραφία αυτά που μου έχουν δώσει και της τη στέλνω. Είμαι σατανικός ώρες ώρες...

κότερο: με αυτό πηγαίνεις συνήθως στη κόλαση

κουδούνια: τα έχει το θυμιατό αλλά και οι στολές των μητροπολιτών. Δεν έχω ιδέα για ποιον λόγο κι αν υπάρχει σχέση με την έκφραση: μου κρέμασαν κουδούνια.

Κύθηρα: νησί κάτω από την Πελοπόννησο. Πηγή έμπνευσης για το λήμμα "ιατρός" στο γράμμα Ιι. Αυτό για όσους δεν το κατάλαβα και έπρεπε να το καταλάβουν






Μεγάλη Παρασκευή

  Μεγάλη Παρασκευή. Στεκόμαστε σιωπηλοί μπροστά στον τάφο του Ιησού. Όλα έχουν παρέλθει. Η είσοδος στα Ιεροσόλυμα, η συνωμοσία των Φαρισαίων...