Η δυναμική είσοδος του αγίου Πνεύματος, του Παράκλητου, ως Παρηγορητή και Συνήγορου του ανθρώπου, σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης, πραγματοποιείται κατά την Πεντηκοστή. Σύμφωνα με το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, “Τό πνεύμα όπου θέλει πνεί, καί τήν φωνήν αυτού ακούεις, αλλ’ ουκ οίδας πόθεν έρχεται καί πού υπάγει.” (Ιω. 3:8) Όπως ο Πατέρας, που “ουδέποτε ώφθη” και ως εκ τούτου δεν απεικονίζεται σε Ορθόδοξες αγιογραφίες, έτσι και το Άγιο Πνεύμα, με δύο εξαιρέσεις μία εκ των οποίων είναι οι πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής. Το Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα, αναπαύεται στον Υιό και Τον φανερώνει. Όμως και στην κοινωνική μας ζωή, το Άγιο Πνεύμα, που χαρίτωσε τους φοβισμένους μαθητές του υπερώου, ώστε να γίνουν ατρόμητοι κήρυκες του λόγου, αλλάζει τα πράγματα ριζικά από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ισχύει η κατάρα του Νόμου και η αρετή είναι πολύ δυσκολοκατόρθωτη.
Ένας σύγχρονος πραγματικός γέροντας, ο Σωφρόνιος του Έσσεξ, είχε πει κάποτε για την κοινωνία της (τέλειας) κοινοκτημοσύνης: “Ο κομμουνισμός τίθεται σε εφαρμογή εν Αγίω Πνεύματι. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα είναι ένα ανέφικτο ιδανικό”. Με άλλα λόγια, το επιδιωκτέο μέτρο της αρετής της Παλαιάς Διαθήκης είναι η δικαιοσύνη, ενώ στην Καινή Διαθήκη η δικαιοσύνη γίνεται το κατώτατο μέτρο, που μπορεί να γίνει αποδεκτό. Η δικαιοσύνη, ειδικότερα, στην κοινωνική ζωή, ως σωστή διανομή και απόδοση σε όλα τα επίπεδα, στην νομοθετική και εκτελεστική σφαίρα του Κράτους, γίνεται κατά τους Πατέρες, ο σκοπός του πολιτικού άρχοντα που σκέπτεται χριστιανικά. Όμως, επειδή η κοινοκτημοσύνη αντιστοιχεί σε μια τέλεια κοινωνία, σύμφωνα και με τον Μέγα Βασίλειο, είναι εθελοντική και αποτέλεσμα έντονης επίδρασης της Χάρης του αγίου Πνεύματος.
Έτσι το Άγιο Πνεύμα στην οργανωμένη κοινωνία μπορεί να επιδρά ευεργετικά με δύο τρόπους:
εμπνέει τους ανθρώπους ώστε να ξηλώσουν τους άδικους και ανελεήμονες θεσμούς και να δημιουργήσουν νέους, σωστούς, στο πνεύμα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της προστασίας της ελευθερίας από εξωτερικές απειλές και κατεξοχήν των φτωχών και των αδυνάτων
σε δεύτερο χρόνο, εμπνέει τους ανθρώπους ώστε να τηρούν τους σωστούς θεσμούς και να μην γίνεται η αρρώστια του ανθρώπινου προσώπου η αιτία ώστε να ακυρωθεί η ευεργεσία της ύπαρξης των σωστών θεσμών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου