Συχνά έχουμε μιλήσει από αυτή τη στήλη για διάφορα εθνικοθρησκευτικά στερεότυπα, ποικιλόμορφες κλισαρισμένες απόψεις οι οποίες διεκδικούν το ρόλο «αυτονόητης αλήθειας».
Έτσι, το «καλό παιδί» και ο ευσεβής νέος και νέα πρεσβεύει το σύνθημα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» και είναι πολιτικά (υπερ)συντηρητικός, ακούει επιλεγμένα «δημοτικά» τραγούδια, έχει στερεοτυπική εμφάνιση από την εποχή του Λυκείου κ.π.ά. Τι γίνεται όμως με κάποιον νέο ή νέα που διαβάζει Χάρυ Πότερ ή «Λυκόφως», παίζει στο κινητό του“Pokemon Go”, ακούει «νευρώδη ροκ μουσική», είναι ενταγμένος σε εναλλακτικά νεανικά ρεύματα τύπου ραπ ή πανκ ή γκοθ και ντύνεται με νεκροκεφαλές, σχισμένα ρούχα, σκουλαρίκια; Μάλλον τα πράγματα αλλάζουν τότε ριζικά… ή μήπως όχι;
Σε αντίθεση με απόψεις όπως οι ανωτέρω που έχουν καλλιεργηθεί σε βάθος δεκαετιών στον τόπο μας (εκ μέρους του ευσεβισμού αρχικά αλλά πλέον όχι μόνο αυτού), η πραγματικότητα εκπλήσσει με το βάθος της, το οποίο αφαιρούν οι επιφανειακές προσεγγίσεις που συνήθως κάνουμε.
Ο γνωστός 70-χρονος πλέον μουσικός Άλις Κούπερ, που εφηύρε το λεγόμενο “shock rock”, σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωνε τα παρακάτω:
«Δεν υπάρχει τίποτα στη Χριστιανοσύνη που λέει ότι δεν μπορεί να είμαι ροκ σταρ.(…) Οι άνθρωποι έχουν μια πολύ διαστρεβλωμένη άποψη για τη Χριστιανοσύνη. Νομίζουν ότι είναι όλα πολύ ακριβή και ότι ποτέ δεν κάνουμε λάθος και ότι προσευχόμαστε όλη μέρα και ότι είμαστε πολιτικά δεξιοί. Δεν έχει καθόλου να κάνει με όλα αυτά. Έχει να κάνει με μία σχέση ένας-προς-ένα με τον Ιησού Χριστό».
Και, αν έχει μείνει αμφιβολία για τον ίδιο, συνεχίζει ως εξής:
«Ήμουν βασικά ο άσωτος υιός –μεγάλωσα στην εκκλησία, πήγα όσο μακρύτερα μπορεί κανείς να πάει, και κατόπιν γύρισα πίσω. (…)είχα όλη τη δόξα και τα λεφτά και τα πάντα που πάνε με αυτά, αλλά ξεκίνησα να συνειδητοποιώ ότι περισσότερο σημαντική για εμένα ήταν η σχέση μου με τον Ιησού Χριστό».
Πολύ πρόσφατη ήταν η δήλωση του παγκοσμίου φήμης ράπερ «Snoop Dogg», ο οποίος έχει βρει το χριστιανισμό και άφησε λόγω αυτού τον τρόπο ζωής των γκάνγκστερ που ζούσε. Όπως δήλωσε στο Χριστιανικό περιοδικό “Relevant”, «συνήθιζα να απαντώ στο μίσος με μίσος. Σα να λέμε αν με μισείς, σε μισώ περισσότερο. Αλλά τώρα απαντώ στο μίσος με αγάπη».
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι και ένας από τους μεγαλύτερους αγίους του καιρού μας, ο Πορφύριος, αγαπούσε και μιλούσε με χίππυδες, με μηχανόβιους και ροκάδες. Σύμφωνα με κάποια διήγηση που πολλοί αναφέρουν ως αυθεντική, είχε πει για κάποια τέτοια παιδιά από τον αναρχικό χώρο που είχαν έρθει στο μοναστήρι με τις μηχανές να τον δουν: «δεν έχουν περάσει αγνότερες ψυχές».
Πολύ όμορφα και εύστοχα το εκφράζει αυτό ο Αρχιμ. Geoffrey Korz σε ένα άρθρο του στη ρωσική ορθόδοξη σελίδα “Pravmir”.
«Τα κινήματα πανκ και γκοθ και τα παράλληλά τους τα τελευταία σαράντα χρόνια (μπήτνικς, μπατκέιβερς, μουσικά κινήματα εναλλακτικά και “industrial”) έχουν παράσχει μια λεωφόρο για μια αυθεντική αναφορά των πνευματικών καταστάσεων της γενιάς τους. Οι μορφές τους είναι πρακτικά Ορθόδοξες: μαύρα ρούχα, όχι-κολακευτικά υποδήματα, ασημένιοι σταυροί(…)»
Και καταλήγει τη σκέψη του ως εξής:
«Στους πανκς, τους γκοθ, και όλα τα «εναλλακτικά» κινήματα έχει δοθεί η απαλότητα της καρδιάς ώστε να δουν τα πραγματικά και φλέγοντα ερωτήματα της ανθρώπινης κατάστασης. Για να βρει όμως κανείς τις απαντήσεις, και για να τις ζήσει, απαιτείται μια απόρριψη εκείνης της μόδας που η τεράστια πλειοψηφία είναι απρόθυμη είτε και αδυνατεί να αφήσει, παρά μόνο με τη χάρη του Θεού και τις προσευχές των εχόντων πίστη».
Αναδημοσίευση από φύλλο 1009 εφημερίδας «Χριστιανική», στήλη «Φιλαλήθειες…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου