Το να οικειοποιείσαι το δικαίωμα να κρίνεις,ή το να θεωρείς πως έχεις φτάσει σε κάποια οριστική πνευματική ωριμότητα που σου δίνει το δικαίωμα να υποδεικνύεις εξ αποστάσεως την φαρμακευτική αγωγή για την ασθένεια κάποιου άλλου,σημαίνει στην πραγματικότητα πως τον αφήνεις χωρίς τη θεραπεία που χρειάζεται η ψυχή του·σημαίνει πως τον αποκόβεις από τον Θεό,τον αφήνεις στην πνευματική του δουλεία,επιτείνοντας ταυτόχρονα τη δική σου.
Στερείς την πρόσβαση στη ζωή τόσο σε σένα όσο και στον άλλο·κατά τον λόγο του Χριστού,κλείνεις τον παράδεισο για τους άλλους και για τον εαυτό σου.Αλλά η απλή αναγνώριση του δικού σου μερτικού στην ανάγκη και την αποτυχία ανοίγει μια πόρτα:φανερώνει πως είναι δυνατό να ζεις εν αληθεία και να προχωράς εν ελπίδι.Σε στιγμές σαν αυτές μέσα από σένα χαρίζεται ο Θεός,και εσύ γίνεσαι,με τη δωρεά του Θεού,το συνδετικό μέσο του άλλου με Εκείνον.Γι'αυτό είμαστε πλασμένοι.
Rowan Williams,το μυστικό της ερήμου,εκδ.Εν Πλω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου