Κατακεραυνώνει τους Φαρισαίους και τους Γραμματείς σήμερα ο Χριστός.Χτυπά την υποκρισία τους και την εξουσιομανία τους.Αυτά τα δύο είναι και τα αίτια για κάθε σταγόνα αθώου αίματος που έχει χυθεί,από το αίμα του Άβελ μέχρι του Ζαχαρία.
Μπορούμε να σταθούμε στην επιφάνεια του πράγματος.Να πούμε για άλλη μια φορά για την κακία των Φαρισαίων και των Εβραίων γενικότερα.Να συνδέσουμε την υποκρισία με συγκεκριμένες ομάδες και να τις κατηγορήσουμε.
Τα λόγια όμως του Χριστού δεν έχουν αυτό το σκοπό.Απευθύνονται σε όλους μας,στον καθένα μας προσωπικά και θέλουν να μας αφυπνίσουν.Να μας κάνουν να δούμε τον Φαρισαίο που κρύβουμε μέσα μας.
Όταν χρησιμοποιούμε τη δικαιολογία της ενότητας ή της ειρήνης για να μη μιλήσουμε ενάντια στην αδικία και στο κακό,τότε είμαστε κι εμείς Φαρισαίοι.Όταν επικαλούμαστε ένα γενικότερο και αφηρημένο καλό για να κάνουμε τα στραβά μάτια μπροστά στο συγκεκριμένο κακό που γίνεται δίπλα μας,μπροστά μας,σε τι είμαστε καλύτεροι από τους σταυρωτές του Χριστού;
Ας κάτσουμε να σκεφτούμε σήμερα,και να συνομιλήσουμε με ειλικρίνεια με τον εαυτό μας.Είμαστε άνθρωποι ειρηνικοί ή δειλοί;Δίκαιοι ή υποκριτές;Θα στεκόμασταν δίπλα στο Χριστό σήμερα ή θα εναγκαλιζόμασταν με τους Φαρισαίους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου