Είναι το πραγματικό ζήτημα αν το Ισλάμ είναι καλό ή κακό;

Υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση στην αντιμετώπιση του θέματος των τρομοκρατικών επιθέσεων από ακραίους μουσουλμάνους.Το θέμα αυτό είναι σοβαρό και δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο ιδεολογικών αντιπαραθέσεων.Δεν μπορεί να μπει στη λογική "συμπαθούμε-αντιπαθούμε" τους μουσουλμάνους.Στο κάτω κάτω μιλάμε για 1.6 δισ. ανθρώπους.Δεν μπορούμε να τους βάλουμε όλους σε ένα τσουβάλι.

Από την άλλη ο ισλαμικός εξτρεμισμός είναι ένα πρόβλημα υπαρκτό.Και δεν λέω για τις επιθέσεις επί ευρωπαϊκού εδάφους.Αξίζει κάποιος να ανατρέξει σε ειδησεογραφικές σελίδες ασιατικών και αφρικανικών χωρών.Υπάρχουν εγκλήματα με μεγάλη συχνότητα εναντίον αλλοθρήσκων σε χώρες όπως το Πακιστάν,η Αίγυπτος,η Ινδονησία,οι Φιλιππίνες(όπου οι μουσουλμάνοι είναι μειονότητα,μεγάλη όμως) και αλλού.



Δεν έχει σημασία το ποσοστό ούτε αν οι φανατικοί διαστρεβλώνουν ή όχι τη διδασκαλία της θρησκείας τους.Σημασία έχει ότι το πρόβλημα υπάρχει και πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό.
Το να λέμε μετά από κάθε επίθεση ότι δεν έχει σχέση το Ισλάμ με την τρομοκρατία είναι βλακώδες και δίνει πόντους στις ακροδεξιές δυνάμεις που κερδίζουν ολοένα έδαφος.Όπως και να έχει οι εξτρεμιστές προέρχονται από τον ισλαμικό κόσμο.Δεν έχουμε δει κανένα βουδιστή ή σιχ να ανατινάζει κόσμο.Γιατί λοιπόν γίνεται αυτό;Τι τροφοδοτεί τέτοιες νοοτροπίες-ακρότητες,ειδικά στις ευρωπαϊκές χώρες;Πώς μπορεί να καταπολεμηθεί;Οι απελάσεις δεν είναι λύση.Ίσα ίσα,θα γιγαντώσουν το πρόβλημα.

Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο από τους ίδιους τους μουσουλμάνους.Αρκεί να δώσουν οι ισχυροί του κόσμου,τα μέσα στους μετριοπαθείς(τους πραγματικούς,όχι σαν αυτούς της Συρίας)και προοδευτικούς μουσουλμάνους να μετασχηματίσουν-μορφώσουν τις κοινωνίες τους.Να σταματήσουν οι δοσοληψίες με ακραία καθεστώτα(όπως η συνεργασία ΗΠΑ-Πακιστάν που χρησιμοποίησαν τους Ταλιμπάν για να στριμώξουν το Ιράν)και οι ωμές επεμβάσεις στο εσωτερικό αυτών των χωρών που γεννούν περισσότερο φανατισμό.

Μπορούν σίγουρα να γίνουν και άλλα πράγματα,πιο άμεσα.Να αλλάξει η στρατηγική ασφαλείας των ευρωπαϊκών χωρών.Αυτό δε σημαίνει ούτε "κλειστές" κοινωνίες ούτε περιορισμός των ελευθεριών.Αλλά όταν όλοι όσοι έκαναν τρομοκρατικές επιθέσεις ήταν γνωστοί στις αρχές και τους άφηναν να αλωνίζουν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.

Τέλος πάντων ούτε η δαιμονοποίηση ούτε η αγιοποίηση του Ισλάμ προσφέρουν κάτι,πέρα από το να εξυπηρετούν παραταξιακά-ιδεολογικά συμφέροντα.Χρειάζεται θέληση για πραγματική επικοινωνία και διάθεση για λύση των προβλημάτων που γεννούν όλη αυτή την κατάσταση.