Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας πάει λίγο πίσω στα γεγονότα.Πριν γίνει γνωστή η Ανάσταση του Χριστού. Ενώ, λοιπόν, ο Χριστός είναι επάνω στο Σταυρό, εμφανίζεται ο Ιωσήφ, άνθρωπος με αξίωμα ου έχαιρε εκτιμήσεως, στον Πιλάτο και του ζητά να τον αφήσει να θάψει το σώμα του Ιησού. Μαζί του και ο Νικόδημος, ο κρυφός μαθητής του Χριστού, ο οποίος ήταν Φαρισαίος αλλά είχε δεχθεί ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. Μάλιστα είχε μιλήσει υπέρ του Ιησού στο Συμβούλιο των Φαρισαίων.
Και φυσικά υπήρχαν οι Μυροφόρες. Οι γυναίκες εκείνες οι οποίες δεν εγκατέλειψαν σε καμία στιγμή τον Ιησού, ακόμα κι όταν οι μαθητές Του είχαν κρυφτεί. Αυτές πήγαν να αλείψουν το σώμα του ενταφιασμένου Χριστού και είχαν τη χαρά και την τιμή να μάθουν πρώτες την Ανάστασή Του.
Όλες αυτές οι άγιες μορφές, τις οποίες τιμούμε σήμερα, είχαν ένα κοινό. Έκαναν πράγματα τα οποία οι πολλοί θα τα θεωρούσαμε τρελά. Οι δύο άντρες ρίσκαραν την κοινωνική τους θέση και τα αξιώματά τους και πήγαν να ενταφιάσουν Αυτόν που οι ισχυροί Φαρισαίοι οδήγησαν στη σταύρωση. Οι Μυροφόρες, από την άλλη ρίσκαραν ακόμα και τις ζωές τους πηγαίνοντας να φροντίσουν το νεκρό σώμα του Ιησού. Είχαν όλοι τους λοιπόν μια θεία τρέλα. Μια τρέλα η οποία δεν ενεργεί καταργώντας τη λογική. Αλλά μια τρέλα που γεννά μια νέα λογική. Όλοι τους αψήφισαν το Ρωμαϊκό κατεστημένο, την εξουσία των Φαρισαίων, τις αντιδράσεις των πλανεμένων Εβραίων. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν τους εμπόδισε προκειμένου να σταθούν δίπλα στην Αλήθεια, που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Τίποτα δεν τους ελάττωσε την πίστη τους. Ούτε ακόμα και η δειλία των ίδιων των μαθητών του Χριστού.
Αυτή τη θεία τρέλα γιορτάζουμε σήμερα. Αυτό το θάρρος που είναι γνώρισμα των Χριστιανών. Την έλλειψη πολιτικής και ελιγμών μπροστά στον κίνδυνο, στην καταφρόνηση και τις λοιδορίες των ισχυρών αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας. Και η «ανταμοιβή» για όλα αυτά είναι μία. Η επιβεβαίωση της Ανάστασης και η πραγματική κοινωνία με τον Χριστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου