Μεγάλες κουβέντες...

Αν οι κληρικοί δίναμε τόση σημασία στους ανθρώπους όση δίνουμε στο να στολίζουμε μεγαλοπρεπώς τους ναούς ο κόσμος θα ήταν παράδεισος!



Θυμήθηκα σήμερα,από μια άλλη κουβέντα που είχα,ένα περιστατικό που είχε συμβεί την εποχή που ήμουν στη Λάρισα.Ακολουθώντας τον Μητροπολίτη είχα πάει για την ακολουθία των Χαιρετισμών σε κεντρικό ναό της πόλης.Η γυναίκα μου είχε τη φαεινή ιδέα να έρθει στον ίδιο ναό,παρά τις αντιρρήσεις μου,με την έξι μηνών κόρη μας.Μπήκε λοιπόν με το καροτσάκι(έξω έκανε πολύ κρύο)για να ανάψει κερί.Εκεί την υποδέχτηκαν "θερμότατα" οι ευγενείς επίτροποι διώχνοντάς την κακήν κακώς,μαζί με μια δυο ακόμα γυναίκες,λέγοντας ότι είναι εντολή του προϊσταμένου του ναού γιατί μόλις καθαρίσανε τα πατώματα.Βγήκε λοιπόν έξω από τον ναό αλλά και από εκεί την έδιωξαν,για τον ίδιο λόγο,τα πλακάκια,λέγοντάς της να κατέβει στην πλατεία(ευτυχώς αυτή ανήκει στο δήμο).Ομορφιές εκκλησιαστικές!