Η αγία Νίνα γεννήθηκε στην Καππαδοκία επί βασιλείας του αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Ήταν μοναχοκόρη του στρατηγού Ζαβουλών και συγγενής του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου. Ανετράφη με ευλάβεια μελετώντας την Αγία Γραφή. Συνελήφθη από τους Ίβηρες και οδηγήθηκε αιχμάλωτη στη χώρα τους, τη Γεωργία στον Καύκασο, μεταξύ Εύξεινο Πόντου και Κασπίας Θάλασσας. Ο βαρβαρικός αυτός λαός πίστευε στα είδωλα και λάτρευε τη φωτιά, αυτό όμως δεν εμπόδισε την αγία Νίνα, εν μέσω πολλών θλίψεων, να επιμείνει καρτερικά στην πίστη και την άσκηση και να κηρύττει άφοβα το Ευαγγέλιο. Φθάνοντας στη Μτσχέτα, την πρωτεύουσα του βασιλείου του Κάρτλι, εγκαταστάθηκε στον κήπο του βασιλέα, κάτω από ένα μεγαλόπρεπο κέδρο που είχε, καθώς έλεγαν, φυτρώσει πάνω στον τάφο μιας Εβραίας, ονόματι Σιδωνίας, που ασπάστηκε τη χριστιανική πίστη και ενταφιάστηκε σφίγγοντας στα χέρια της τον άρραφο χιτώνα του Χριστού.
Μια νύχτα, ενώ προσευχόταν εκεί, η αγία Νίνα είδε μέγα νέφος από μαύρα πουλιά να κατεβαίνει στον κήπο. Βούτηξαν στο ποταμάκι που κυλούσε πλάι στον κέδρο, έγιναν ξαφνικά κάτασπρα σαν το χιόνι και πήγαν και κάθισαν στα κλαδιά του δέντρου, γεμίζοντας τον κήπο με τα μελωδικά τους κελαηδίσματα. Αυτό ήταν σημείο εκ Θεού που προφήτευε επικείμενο προσηλυτισμό των ειδωλολατρών και την οικοδόμηση ενός ναού στον ευλογημένο εκείνο τόπο.
Συνέβη τον καιρό εκείνο να αρρωστήσει βαριά το παιδί μιας ευγενούς κυρίας της πόλεως. Μη βρίσκοντας κανέναν να της προσφέρει βοήθεια η δύστυχη μητέρα, απελπισμένη, απευθύνθηκε στην αιχμάλωτη χριστιανή. Η αγία Νίνα είπε να έλθει το παιδί, το ξάπλωσε στο στρώμα της, και μόλις σήκωσε τα χέρια της στον ουρανό για να παρακαλέσει το έλεος του Θεού, το παιδί σηκώθηκε υγιές, προς μεγάλη κατάπληξη των βαρβάρων. Η φήμη των χαρισμάτων της αγίας έφτασε στα αυτιά της βασίλισσας Νάνας, η οποία βασανιζόταν από ανίατη ασθένεια. Μολονότι ήταν θερμή λάτρης των ειδώλων και διέκειτο εχθρικά απέναντι στην Νίνα, μέσα στην απόγνωσή της κατέφυγε στην αγία. Έφτασε στην καλύβα της και της ζήτησε να μεσιτεύσει στο Θεό της. Η Νίνα την σταύρωσε με έναν σταυρό καμωμένο από κλαδιά κληματαριάς που της είχε δοθεί από την Παναγία όταν ήταν 14 χρονών, και η βασίλισσα έφυγε θεραπευμένη, διακηρύττοντας την πίστη της στο Χριστό. Η Νίνα αρνήθηκε κάθε ανταμοιβή, λέγοντας ότι το θαύμα δεν ήταν έργο δικό της αλλά ενέργεια του Χριστού, Υιού του Θεού και Δημιουργού του ουρανού και της γης, που ενανθρωπίστηκε για να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος από το θάνατο της ψυχής και του σώματος.
Μαθαίνοντας τη θεραπεία της γυναίκας του, ο βασιλιάς Μιριάν εξεπλάγη, αντέδρασε όμως αντιδιαμετρικά αντίθετα από τη βασίλισσα και θέλησε να αφανίσει την αγία Νίνα και όλους τους χριστιανούς του βασιλείου του. Λίγο καιρό αργότερα, ενώ κυνηγούσε σ’ ένα πυκνό δάσος, ένα πυκνό νέφος τον τύλιξε και ο Μιριάν έπαψε να βλέπει. Έντρομος επικαλέστηκε τους θεούς του και, καθώς οι επικλήσεις του έμεναν αναπάντητες, στράφηκε τελικά στο Θεό της Νίνας. Παρευθύς ανάβλεψε έχοντας αποκτήσει το πνευματικό φως της πίστεως. Επιστρέφοντας στην πρωτεύουσα, προσέτρεξε στη χριστιανή αιχμάλωτη κι έπεσε κλαίγοντας στα πόδια της. Αποφάσισε να βαπτισθεί όλος ο λαός των Ιβήρων στα νερά του ποταμού Αράγκβι στη Μτσχέτα, την αρχαία πρωτεύουσα της Γεωργίας, και έστειλε πρεσβεία στον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο ζητώντας να σταλεί στο βασίλειό του ένας επίσκοπος και ιερείς. Μετά το άγιο Βάπτισμα, ακολουθώντας τις νουθεσίες της αγίας, ο βασιλιάς ανήγειρε ναό στη θέση του κέδρου του βασιλικού κήπου (331).
Καθώς ο εκχριστιανισμός της χώρας ήταν σε εξέλιξη, η αγία Νίνα αποσύρθηκε στην έρημο Αράγκβα, όπου ανέπεμπε με δάκρυα διάπυρες προσευχές για τη στερέωση του λαού στην αγία πίστη. Από αυτά τα δάκρυα ανέβλυσε πηγή που είχε θαυματουργική ιδιότητα να φέρνει ροή γάλακτος σε μητέρες που δεν μπορούσαν να θηλάσουν. Μετά την εμφάνιση ενός πελώριου φωτεινού σταυρού στον ουρανό, πάνω από την εκκλησία της Μτσχέτας, η αγία ισαπόστολος έφυγε μαζί με μερικούς θαρραλέους κληρικούς για να κηρύξει το Ευαγγέλιο στις άγριες ορεσίβιες φυλές. Χάρη στη θεία δύναμη του Ευαγγελικού λόγου και τα πολλά θαύματα που επιτέλεσε, η αγία έπεισε τους ορεσίβιους να κατακρημνίσουν τα είδωλα και τους βάπτισε. Προσηλύτισε ακόμη και τη βασίλισσα Σοφία του γειτονικού βασιλείου της Καχετίας. Έχοντας φέρει εις πέρας την επίγεια αποστολή της, η αγία Νίνα αποσύρθηκε σε μια καλύβη στο χωριό Μπόντμπε και παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο, περιστοιχισμένη από το βασιλιά, αυλικούς, κληρικούς και μέγα πλήθος λαού, που έσπευσε να παρευρεθεί θρηνώντας στις ύστατες επίγειες στιγμές της πνευματικής του μητέρας (339μ.Χ.). Στο μέρος εκείνο ανεγέρθη το ιστορικό μοναστήρι του Μπόντμπε αφιερωμένο στην αγία Νίνα όπου φυλάσσονται και τα λείψανά της. Ο σταυρός που της έδωσε η Παναγία βρίσκεται στην Τυφλίδα, στον καθεδρικό ναό των Αγίων Αποστόλων.
(κύρια πηγή: "Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας", Εκδόσεις Ινδικτος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου