Οι παλιές καλές εποχές...

                    

Δε θυμάμαι κι εγώ πόσες φορές έχω τύχει,σε εκκλησιαστικούς κύκλους βεβαίως,σε συζητήσεις κατά τις οποίες οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι υποστηρίζουν περιπαθώς τις "παλιές καλές εποχές,τότε που ήταν όλα όμορφα και ωραία".Ήταν όμως;

Η άποψή μου είναι πολύ συγκεκριμένη.Δεν υπάρχουν καλές και κακές εποχές.Η κάθε εποχή έχει τις δυσκολίες της,τους κινδύνους της και τις ομορφιές της.


Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα ένα ένα.Κορυφαίο επιχείρημα για την ωραιότητα των παλιών εποχών είναι το εξής:Οι γυναίκες δεν αντιμιλούσαν στους άντρες τους,δεν χώριζαν και έδειχναν την καταπληκτική χριστιανική υπομονή τους.Μικρή λεπτομέρεια η οποία ποτέ δεν αναφέρεται.Η γυναίκα τότε δεν έκανε υπομονή λόγω βαθιάς χριστιανικής πίστης αλλά λόγω έλλειψης επιλογής.Οι περισσότερες δεν είχαν τελειώσει καν το σχολείο ενώ η εργασία(μαζί με την ψήφο και κάτι άλλες...μικρολεπτομέρειες)ήταν κάτι το ανήκουστο.Αν χώριζε δεν είχε που να πάει.Πολλές φορές ούτε η οικογένειά της δεν την δεχόταν πίσω.Οπότε υποχρεωτικά υπέμενε,μεθύσια,ξυλοδαρμούς,ξενοπηδήματα κλπ.

Μια αγαπημένη συνήθεια εκείνων των "αγνών" εποχών ήταν η επιλογή ενός από τα κορίτσια της οικογένειας ως "γηροκομίστρας"(δικός μου ο όρος,έγινα και λεξιπλάστης).Αυτή η τυχερή δεν επιτρεπόταν να παντρευτεί αλλά έπρεπε  να μείνει στο σπίτι προσέχοντας τους γονείς της.Αυτό,ήταν για οικογένειες που άντεχαν το "έξοδο" του παραπάνω στόματος.

Και για να γίνει κατανοητό το πως σκέφτεται ο κλήρος,στην πλειοψηφία του,σήμερα θα αναφέρω ένα μεγαλειώδες παράδειγμα ιερέως πανεπιστημιακής εκπαιδεύσεως.Στις παλιές ελληνικές ταινίες,έλεγε,αυτός που κάνει κάποια πονηριά κοίταζε να το κρύψει γιατί τότε υπήρχε ντροπή.Τι ομορφιά!Βέβαια στις παλιές αυτές,ηθογραφικές κυρίως,ταινίες ο πονηρούλης θεωρείται υποκριτής και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ξεμπροστιάζεται.Άλλωστε όταν ντρέπεσαι για κάτι που έχεις κάνει,το κρύβεις από τη μια,δεν το ξανακάνεις από την άλλη.Να ξέρουμε τη διαφορά ντροπής και υποκρισίας.

Συνεχίζοντας με τις λαμπρές εκείνες εποχές να πάμε σε άλλο αγαπημένο θέμα των καλών χριστιανών.Τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες(πάντα υπάρχει κάτι που συνδέεται με το σεξ στις συζητήσεις των θρησκευομένων).Λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση το πράγμα πήγαινε κάπως έτσι:η γυναίκα αντιμετωπίζονταν σαν λεπρή περίπου ενώ για τον...επιβήτορα δεν υπήρχε ουσιαστικά καμία επίπτωση.Πολλές κοπέλες εξαναγκάζονταν σε έκτρωση,σε κάτι σφαγεία που δρούσαν παράνομα τότε,πέρναγαν μια ονειρική ζωή δακτυλοδεικτούμενες(με το μεσιανό δάχτυλο πολλές φορές)ενώ ο τύπος συνέχιζε τη ζωή του κανονικά.Και όλα αυτά,φυσικά,για το θρυλικό "τι θα πει ο κόσμος".

Κατά τ'άλλα είχαμε και παιδική εργασία,είχαμε αιμομιξίες,είχαμε παράνομους δεσμούς,κακοποιήσεις,βιασμούς αλλά ευτυχώς είχαμε και την αγωνία να τα κρύψουμε όλα κάτω από το χαλί και ας συνέχιζε το κακό επ' άπειρον.Ωραίες εποχές.

Και θα μου πει κανείς:"σου αρέσει δηλαδή η σημερινή κατάσταση;".Όχι.Δεν μου αρέσει ούτε η σημερινή ούτε η χθεσινή ούτε η αυριανή.Από τότε που ο άνθρωπος έπεσε από την παραδείσια κατάσταση,το κακό μπήκε στη ζωή μας και μας αλλάζει τα φώτα.Αλλά προτιμώ τη σημερινή κατάσταση που μια γυναίκα δεν κάθεται να τρώει ξύλο σαν να είναι βόδι στο χωράφι ή τουλάχιστον μπορεί να το γλιτώσει,που δεν ισχύει το "αφού το λέω εγώ που είμαι άντρας,αυτό θα γίνει"στην οικογένεια και,ναι,μου αρέσει που η σαπίλα και η παρακμή γίνονται ξεδιάντροπα ώστε να μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος είναι ποιος.Μου αρέσει που κάποιος κάνει κάτι ανήθικο και δεν το κρύβει πίσω από καλά ρούχα,μεγάλες μετάνοιες και κλειστές πόρτες ώστε κι εγώ να ξέρω με ποιον έχω να κάνω.Δεν με νοιάζει αν τον κατακρίνει ή όχι η κοινωνία σήμερα.Μου φτάνει ότι εγώ μπορώ να φυλαχτώ.Και αν δεν έχεις την ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό από το κακό και περιμένεις τι θα πει όλη η κοινωνία για να το ακολουθήσεις,ε,είσαι άξιος της μοίρας σου.

ΥΓ1:Στις κλειστές ελληνικές κοινωνίες συνεχίζει να υφίσταται το "μην μαθευτεί".

ΥΓ2:Επίτηδες δεν ανέφερα το τι γινόταν και με τις πολιτικές πεποιθήσεις διότι αυτό θέλει ιδιαίτερη ανάρτηση.

Η εικόνα από εδώ