Το παραδέχομαι.Το χειρότερο κομμάτι μιας Λειτουργίας,μετά από τα μακρόσυρτα αμανεδοψαλσίματα για τα οποία θα γράψω άλλη φορά,είναι η ώρα του κηρύγματος.
Ατέλειωτα,φλύαρα,πομπώδη και ανούσια,όλα αυτά σε ένα,όπως οι χρωματιστοί κόκκοι στα απορρυπαντικά κάποτε,τα κηρύγματα είναι η επιτομή του αυτοδοξασμού του κάθε ομιλητή.Το κοινό από κάτω καθηλωμένο θέλοντας και μη,αντίλογος δεν μπορεί να υπάρξει(δεν είναι και δυνατόν αυτό εδώ που τα λέμε)και κανένας χρονικός περιορισμός.Μόνο ένας ομιλητής που σολάρει ατελείωτα.
Και τι δεν ακούγεται σε αυτά τα κηρύγματα!Παρελαύνουν θαύματα,αρχαίοι Έλληνες,ρήτορες,φιλόσοφοι,ήρωες,άγιοι,μάρτυρες,λίγη φιλοσοφία,κάμποσες προλήψεις και δεισιδαιμονιες,λίγος κομματικός λόγος,προσωπικά παράπονα και φιλοδοξίες.Όλα αυτά καταλαμβάνουν από 15-30 λεπτά της ώρας κάνοντας την παρακολούθηση της Λειτουργίας ακόμα δυσκολότερη.
Βέβαια παίζει ρόλο και το "κοινό".Αν το κήρυγμα περιέχει καμιά αλήθεια,άβολη και "τσουχτερή" για το πως αντιλαμβανόμαστε τη χριστιανική ζωή,από κάτω μόνο ροχαλητά που δεν ακούγονται.Αν όμως περιλαμβάνονται εντυπωσιακές ιστοριούλες,θαύματα που έγιναν ή δεν έγιναν,δεν έχει σημασία,μια κατακραυγή για τον δυτικό πολιτισμό,κάποιες νύξεις για τις επιστήμες,καμιά κουβέντα για μάγια και δαιμονισμούς και το ακροατήριο εκστασιάζεται!Κρέμεται κυριολεκτικά από τα χείλη του ομιλητή.
Και,κυρίαρχο συστατικό,το κούνημα του δακτύλου.Η αυστηρή "νουθεσία".Ο αυστηρός λόγος εναντίον όποιου θεωρεί ο ιεροκήρυξ "έξω από 'δω".Υποδείξεις υπό την μορφή ανεπίδεκτων σε οποιαδήποτε αμφισβήτηση εντολών.Όλα αυτά κάνουν ένα επιτυχημένο κήρυγμα.
Μικρό μυστικό επιτυχίας.Το σύνδρομο του Χρυσοστόμου.Όλοι οι κληρικοί,όλων των βαθμίδων,θεωρούμε πως έχουμε το χάρισμα αν όχι του Ιωάννη του Χρυσοστόμου,τουλάχιστον αυτό του Νικολάου Βελιμίροβιτς.Και θεωρούμε πως όσο περισσότερο φλυαρούμε(συγνώμη ρητορεύουμε ήθελα να πω) τόσο περισσότερο θέλει ο κόσμος να μας ακούει.Βλέπουμε τα χασμουρητά και τις κλεφτές ματιές στα κινητά ως απόδειξη πως αλλάζουμε με τα λόγια μας τη ζωή των ανθρώπων.
Ευτυχώς που ο Θεός μας λυπάται,και,που και που,βραχνιάζουν και οι κήρυκες...
Λογω προσωπικων βιωματων απλα θα ηθελα να αναφερω οτι δυστυχως ο περισσοτερος κοσμος αντιλαμβανεται απο οσο φανταζομαι υποθετω οτι τα θαυματα που κανει ο Χριστος ειναι αναιρεση των φαινομενων της φυσης και υπερφυσικα γεγονοτα χωρις να μπορουμε οι ανθρωποι να συνειδητοποιησουμε οτι το θαυμα ειναι ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ φαινομενο! Πολλοι ανθρωποι ζηταμε να μετακινηθει ενα βουνο, να αναστηθει ενας νεκρος, να θεραπευθουμε απο μια παθηση που εχουμε ειτε μας την προκαλεσαν οι δαιμονες και οι μαγοι που τους υπηρετουν ειτε απο ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ πραξεις που κανουμε οπως ξενυχτια και καταχρησεις και ουτω καθ' εξης! Ενας ανθρωπος πρεπει να καταλαβει οτι το απολυτο θαυμα που καλειται να ζησει ο ανθρωπος ειναι η Τελεια Αγαπη και η Τελεια Ταπεινωση! Εαν θα πεις σε εναν ανθρωπο οτι πρεπει πολλες φορες να υπομεινει μια παθηση για ολα τα χρονια της ζωης του θα ακουστει πολυ βαρυ! Αυτη η παθηση και ο πονος που περναει θα τον κανει να μαθει και να νιωθει τον πονο τον αλλων! Εαν ζηταμε απο το Θεο να μας μετακινει βουνα αλλα εμεις δεν εχουμε μετανοια για τις αμαρτιες μας γινομαστε σαν τους Ιουδαιους για τους οποιους λεει ο Αποστολος Παυλος οτι ζητουν σημειο για να πειστουν εφωσον μιλαω σωστα! Εαν ζητουμε σοφια γινομαστε σαν τους αρχαιους ημων προγονους που ζητουσαν φιλοσοφια για να πειστουν! Δηλαδη τι ελεγε ο Πλατωνας, τι ελεγε ο Αριστοτελης, τι ελεγε ο Ερμης ο Τρισμεγιστος και ουτω καθ'εξης! Για αυτο και οι Αθηναιοι δεν ακουσαν στην αρχη τον Αγιο Αποστολο Παυλο! Νομιζω οτι καπου ειχε γραφτει ο Αποστολος Παυλος ειπε στους Αθηναιους να διαβασουν τις Σιβυλλες! Εδω μαλον λειτουργουν τα αδολα τεχνασματα που ελεγε ο Ιερος Χρυσοστομος
ΑπάντησηΔιαγραφή1ον Καλά τα γράφεις.
Διαγραφή2ον Μου σοβαρεύεις τις αναρτήσεις.Ή μήπως είναι σοβαρές τελικά;
Μην αγχωνεσαι! Δεν προσπαθω να στις σοβαρεψω! Το ταγκαλακι που εχω μεσα μου απο 15 χρονων με κανει "ρητορα"
ΔιαγραφήΠαντως τωρα σοβαρα η τωρινη σου αναρτηση ειναι λιγακι πιο σοβαρη απο την προηγουμενη!
ΔιαγραφήΚατά λάθος έγινε...Δεν θα επαναληφθεί !
Διαγραφήχα!χα! Ωραιος!
ΔιαγραφήΜια και τον ανέφερες τον Βελιμίροβιτς, έχω κρατήσει ένα μόνο απο τα πολλά βιβλία του που έχω αγοράσει πολλές φορές, το "περί νόμου του θεού". Ακόμα και τωρα όταν το ανοίγω κολλάω με αυτά που ξεδιπλώνει εκεί μέσα. Ίσως γιατί τα λέει ωμά παρόλο το ωραίο του γλυκό γράψιμο.
ΔιαγραφήΔεν θυμάμαι να έχω ακούσει σε κανένα κήρυγμα κάτι δικό του, ίσως αν άκουγα να είχα καλύτερη γνώμη για τα κηρύγματα.
Δεν καταλαβαίνω όμως, δεν έχουν συναίσθηση ότι αυτά που λένε στα κηρύγματα όπως τα λένε πιθανόν να είναι και βλαβερά αν όχι μόνο τελείως αδιάφορα. Πάντα είχα αυτη την απορία, γιατί αν δεν έχουν ούτε καν κάποια συναίσθηση αυτής της αποτυχίας.. την έχουμε βάψει!
Π
To έχω.Οι λόγοι πάνω από μια μυρμηγκοφωλιά και οι στοχασμοί περί καλού και κακού είναι τα αγαπημένα μου.
ΔιαγραφήΔεν έχουν συναίσθηση γιατί τους πνίγει ο αυτοθαυμασμός του.Χαρακτηριστική περίπτωση που γνωρίζω, παπάς στα Κύθηρα που θεωρεί εαυτόν διανοούμενο,λέει απίστευτες κουταμάρες όταν μιλά και νομίζει πως βγάζει καταπληκτικούς λόγους τους οποίους δεν μπορούν να εκτιμήσουν αυτοί που ακούν.Τι ψάχνεις;
ΔιαγραφήΟι στοχασμοί περί καλού και κακού και μένα απο τα αγαπημένα μου, κι οι λόγοι πάνω απο την μυρμηγκοφωλιά επίσης αλλά γενικά πολλά κείμενα του μου αρέσουν, έχει μια αμεσότητα και πυκνότητα. Ίσως αν δεν αυτοχεδίαζαν κάποιοι και απλά διάβαζαν για παράδειγμα μια σχετική παράγραφο απο κείμενο του ή κάποιου άλλου Αγίου να είχε περισσότερο νόημα.
ΔιαγραφήΟ αυτοθαυμασμός τους...αυτό είναι θηλιά που σφίγγει αργά αλλά σταθερά ρε γμτ. Το ότι δεν παίρνουν χαμπάρι είναι αυτό που με τρομοκρατεί κάποιες φορές.
Π
Δεν καταδέχονται να κάνουν κάτι τέτοιο
ΔιαγραφήΔεν παίρνουν χαμπάρι γιατί πάντα βρίσκονται δίπλα τους άνθρωποι να τους πουν πόσο καταπληκτικοί ομιλητές είναι
Όπως και στους ..διάσημους δηλαδή που τρέχουν απο πίσω τους τα κοράκια που λέω εγώ να τους πουν τι όμορφοι και ταλαντούχοι που είναι μπας και τσιμπήσουν κι αυτοί κάτι.
ΔιαγραφήΠ
Κάπως έτσι,όμως στο πιο...ψυχασθενές
ΔιαγραφήΔεν υπάρχει χειρότερη φάση για γονιό με παιδί στην αγκαλιά που περιμένει να το κοινωνήσει, όταν πέφτει σε κήρυγμα - αγόρευση. Και να έλεγα ότι προσφέρει και κάτι, πάει στην ευχή, περισσότερο σκανδαλίζει τον κόσμο που ξεροστρίβεται και χασμουριέται. [DESO]
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι και λάθος να γίνεται εκεί το κήρυγμα.Μετά το Ευαγγέλιο είναι η σωστή θέση.
ΔιαγραφήΥπήρξε εποχή που το κήρυγμα γινόταν μετά το Ευαγγέλιο; Δεν το έχω πετύχει ποτέ, ούτε σε εκκλησία ενορίας ούτε σε μοναστήρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι κανονικά.Εγώ τότε το διαβάζω.Ξέρω και πολλούς άλλους.Απλά προτιμούν πριν τη Θ.Κοινωνία για να έχουν μεγαλύτερο ακροατήριο.Το οποίο όπως έγραψα,δεν ενδιαφέρεται να ακούσει ιδιαίτερα
Διαγραφή