Να πω την αλήθεια διαφωνώ με πολλά από αυτά που γράφονται με αφορμή τον κορωνοϊό και τη κατάσταση που διαμορφώνεται.Και εξηγούμαι ευθέως και εν συντομία :
-Καθόλου δε μου έλειψε η πρότερη καθημερινότητα.Ένα συνονθύλευμα επαναληψιμότητας,απαίσιων μικροτήτων,κουραστικών κουτσομπολιών,απίστευτα βλακώδους επίδειξης χυδαιότητας και ψευτομαγκιάς.Έπρεπε να γκρεμιστεί και καλωσορίζω αυτό το γκρέμισμα.
-Ούτε η διακοπή της λειτουργικής ζωής με έχει συντρίψει.Μια σειρά πομπωδών τελετουργιών για την ουσία των οποίων ελάχιστοι ενδιαφέρονταν(πρωτοκλασσάτο στέλεχος Μητρόπολης της Θεσσαλίας έλεγε κάποτε για τη λειτουργία,και δεν ήταν ο μόνος : μια παράσταση,στην οποία βάζουμε τα καλύτερα ρούχα μας και τις καλύτερες φωνές μας και παίζουμε όσο το δυνατόν καλύτερα),ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των "πιστών"προσέρχονταν από συνήθεια και μόνο.Ένα ταρακούνημα χρειαζόταν.
-Να πάμε και λίγο παρακάτω.Όταν ιερείς επέβαλλαν κατά το δοκούν και με όποιες εξαιρέσεις ήθελαν το επιτίμιο της ακοινωνησίας σε πιστούς,δεν ασκούσαν μια αισχρή βία;Και πάντα με αγάπη,ε;Ας δουν λοιπόν τι ακριβώς σημαίνει ακοινωνησία μήπως και καταλάβουν τι σημαίνει αυτό που έκαναν.Αν και δε νομίζω.
-Το ζήτημα δεν είναι να επανέλθει η πρότερη εκκλησιαστική και κοινωνική καθημερινότητα αλλά να αλλάξουν.Διότι ήταν σαθρές.
-Έπρεπε λοιπόν να πεθάνουν τόσοι άνθρωποι ώστε να το αντιληφθούμε αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου