Κυριακή των Βαϊων

Illustration by Laura Beckman

Η διήγηση της σημερινής ευαγγελικής περικοπής ξεκινά από την Βηθανία,λίγο μετά αφού ο Χριστός ανέστησε το Λάζαρο.Η  Mαρία πήρε μία φιάλη από το πιο ακριβό άρωμα της και άλειψε τα πόδια του Ιησού.Ο Ιούδας τότε διαμαρτυρήθηκε λέγοντας πως θα μπορούσε το μύρο να πουληθεί και τα λεφτά να μοιραστούν στους φτωχούς.Βέβαια είχε στο μυαλό του το προσωπικό του κέρδος αφού έκλεβε από τα λεφτά του ταμείου.

Αργότερα όταν εισερχόταν ο Χριστός στην Ιερουσαλήμ πλήθος μεγάλο μαζεύτηκε επευφημώντας Τον και φωνάζοντας:«Δόξα στο Θεό! Ευλογημένος αυτός που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο! Ευλογημένος ο βασιλιάς του Ισραήλ! ».

Σε λίγες μέρες ο Ιούδας θα προδώσει τον Ιησού και το πλήθος που σήμερα ζητωκραυγάζει θα φωνάξει το "άρον,άρον,σταύρωσον αυτόν".

Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε ανθρώπους που ενώ λένε πως ζητούν τον Θεό,στην πραγματικότητα θέλουν άλλα πράγματα.Ο Ιούδας θέλει κάποιον που θα του φέρει κέρδος οικονομικό και πολιτικό-ήταν άλλωστε ζηλωτής-και το πλήθος περίμενε έναν βασιλιά-πολέμαρχο που θα κατατρόπωνε τους εχθρούς του Ισραήλ και θα εγκαθιστούσε την κυριαρχία του Ισραήλ επί των άλλων εθνών.

Ο Χριστός όμως ήρθε να ελευθερώσει όλους τους ανθρώπους,ακόμα κι αυτούς που δεν πίστευαν σε Αυτόν.Ήρθε να μας ελευθερώσει από την αμαρτία και το θάνατο και όχι να επιβραβεύσει τα πάθη των Ισραηλιτών και τη δίψα τους για εκδίκηση.Και φυσικά δεν ήρθε για να κάνει τον Ιούδα πλούσιο.

Ας κοιτάξουμε μέσα μας,όλοι εμείς που ερχόμαστε στη εκκλησία.Τι ζητάμε από τον Θεό;Ζητάμε συνάντηση μαζί Του, θεραπεία από τα πάθη μας και ελευθερία από το θάνατο;Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τις απαραίτητες θυσίες που θα χρειαστούν;Μήπως αντί αυτών ζητάμε δικαίωση για  τα πάθη μας,"μαγικές" λύσεις στα προβλήματά μας και "νίκες" επί των όποιων "εχθρών" μας;Μήπως ζητάμε κάποιο είδους εξουσίας;

Από σήμερα το βράδυ,ξεκινά η πορεία προς τα Πάθη και τον Γολγοθά.Ας αναλογιστούμε ποια είναι η θέση μας απέναντι στον Ιησού.Θα τον χειροκροτήσουμε με ενθουσιασμό και μετά θα ζητήσουμε την σταύρωσή Του ή θα σταθούμε δίπλα Του σε όλη τη δύσκολη πορεία έστω κι αν συχνά πυκνά λυγίζουμε;