Ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του πόσο έχουμε ξεπέσει σαν χριστιανοί,κλήρος και λαός,είναι το αγωνιώδες κυνήγι θαυμάτων,προφητειών,διορατικών γερόντων κλπ.Απίστευτος ο αριθμός των εκδόσεων με παλιές και νέες προφητείες,με γεροντάδες χαρισματούχους,με λεπτομερή ανάλυση των ημερών του Αντίχριστου και πάει λέγοντας.Και όλα αυτά σε ένα λαό που δηλώνει θρησκευόμενος γύρω στο 90% αλλά εκκλησιάζεται γύρω στο 5%,που γνωρίζει την Αγία Γραφή(Παλαιά και Καινή Διαθήκη) κυρίως από την σειρά ο "Ιησούς από τη Ναζαρέτ" και από κάποιες χολυγουντιανές ταινίες,που θεωρεί ότι η Ορθοδοξία είναι ελληνικό προνόμιο και ότι είναι περιούσιος λαός(κάποιους άλλους μου θυμίζει αυτό),που όμως παράλληλα θαυμάζει τους Ρώσους και πιστεύει ότι θα τον σώσουν,θα του δώσουν την Πόλη και δεν συμμαζεύεται.
Για να δούμε τι έλεγε επί του θέματος ο μεγαλύτερος των Πατέρων της Ερήμου,ο άγιος Αντώνιος.
"Δεν πρέπει να καυχιέται κανείς επειδή διώχνει τα δαιμόνια,ούτε να κυριεύεται από έπαρση για θεραπείες(που κάνει).Ούτε πάλι πρέπει κι εμείς να θαυμάζουμε όποιον βγάζει δαιμόνια και να περιφρονούμε όποιον δεν βγάζει.Εκείνος που θέλει να ωφεληθεί,ας φροντίζει να μαθαίνει καλά του καθενός την άσκηση και να τη μιμείται ή να την ποθεί ή να διορθώνεται.Όσο για τη θαυματουργία,δεν είναι δικό μας έργο αλλά του Σωτήρος.Γιατί έλεγε στους μαθητές Του:"Μη χαίρετε ότι τα πνεύματα υμίν υποτάσσεται,χαίρετε δε ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς".
Η αναγραφή των ονομάτων μας στον ουρανό είναι η απόδειξη της αρετής και του θεοφιλούς βίου μας,ενώ η εκδίωξη των δαιμόνων είναι χάρη που δίνεται από τον Σωτήρα.Γι'αυτό και σ'εκείνους που παινεύονταν όχι για την αρετή,μα για τα θαύματά τους,κι έλεγαν:"Κύριε Κύριε,ου τω σω ονόματι προεφητεύσαμεν και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν",είπε:"Ουδέποτε έγνων υμάς".Γιατί ο Κύριος δεν αναγνωρίζει τους δρόμους των ασεβών.Κανένας μας δεν θα κριθεί για το αν δεν έβγαλε δαιμόνια ή δεν προφήτεψε,θα κριθεί όμως για το αν φύλαξε την πίστη και τήρησε με ακρίβεια τις εντολές.
Δεν πρέπει,επομένως,να τα θεωρούμε αυτά σπουδαία ούτε να τους δίνουμε μεγάλη σημασία,αλλά ν'αγωνιζόμαστε για ν'αρέσουμε στο Θεό με την καλή μας διαγωγή.Και να προσευχόμαστε ακατάπαυστα,για να γίνει ο Κύριος συνεργός μας στη νίκη εναντίον του διαβόλου".
Όμως είπε και κάτι για το μέλλον ο ίδιος ο αββάς Αντώνιος:"Θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι θα τρελαθούν.Κι όταν θα βλέπουν κάποιον που δεν θα έχει τρελαθεί,θα τα βάζουν μαζί του και θα του λένε:Εσύ είσαι τρελός-και τούτο γιατί δεν θα τους μοιάζει στην τρέλα.Σε αυτούς όμως δεν πρέπει καθόλου να δίνει σημασία ο αγωνιστής".
Πέρα από την εύκολη ερμηνεία του παραπάνω λόγου και την μεταφορά της στη σημερινή εποχή θα τολμήσω και μια άλλη εξήγηση.Αφού για του Πατέρες ο άνθρωπος που δεν έχει σχέση με τον Θεό είναι ψυχικά άρρωστος,και ειδικότερα οι Πατέρες της Ερήμου έφυγαν για την έρημο γιατί ασφυκτιούσαν από την τρέλα του κόσμου,μήπως ο συγκεκριμένος λόγος αφορά την κατάσταση μεταξύ των πιστών;Ας το σκεφτούμε και αυτό.
Οι λόγοι του Αγίου Αντωνίου είναι από την έκδοση του Μικρού Ευεργετινού της Ι.Μ.Παρακλήτου.
Η εικόνα από το orthodoxfathers.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου