Ο Όσιος Κενδέας ο Θαυματουργός, είναι ένας από τους πολλούς Αλαµάνους Αγίους της Κύπρου που ήλθαν από την Παλαιστίνη στην Κύπρο.
Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, ο Όσιος Κενδέας, πήγε στα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί έγινε μοναχός. Απεσύρθη τότε στην έρημο του Ιορδάνου και κατοίκησε μέσα σ’ ένα μικρό σπήλαιο, σε τόπο κρημνώδη και δύσβατο, τρεφόμενος µε τρυφερούς βλαστούς δέντρων.
Μέσα στην έρημο του Ιορδάνου ο Όσιος Κενδέας µε τη συνεχή προσευχή και νηστεία και µε τη χάρη του Θεού άρχισε να θαυματουργεί. Κάποτε μάλιστα τον πλησίασε ο Ανανίας, περίφημος ασκητής που ασκήτευε σ’ εκείνα τα μέρη, και τον παρακάλεσε να βγάλει τα δαιμόνια από το γιο ενός τοπικού άρχοντα.
Ο Όσιος Κενδέας στην αρχή δεν πείστηκε από τον Ανανία, αλλά στο τέλος υπάκουσε και έκανε προσευχή και απελευθέρωσε το νέο από τα δαιμόνια.
Εξαιτίας αυτού του θαύματος ο Κενδέας δέχθηκε πολλές πιέσεις και στο τέλος πείστηκε και χειροτονήθηκε ιερέας και μπήκε στη Μονή. Η ζωή όμως του μοναστηριού µε τις πολλές επισκέψεις δεν τον ευχαριστούσε κι έτσι σε λίγο καιρό έφυγε πάλι για την έρημο.
Εκεί δεν έμεινε για πολύ γιατί την εποχή εκείνη εχθροί της πίστεως του Χριστού έδιωξαν τους Οσίους που κατοικούσαν σ’ εκείνη την έρημο. Αυτοί (οι ασκητές), μαζί τους και ο Όσιος Κενδέας, διέκοψαν τον ασκητικό αγώνα, και έπειτα από πολυτάραχο ταξίδι έφθασαν στο λιμάνι της Πάφου. Το πλοίο τους καταστράφηκε ολοσχερώς και τα κοµµάτια του διασκορπίστηκαν μέσα στη θάλασσα. Οι Όσιοι όμως, αβλαβείς όλοι, πήγαν σε διάφορα μέρη της Κύπρου, για να μονάσουν, εκεί όπου ο καθένας έκρινε τον τόπο καταλληλότερο.
Ο Όσιος Κενδέας έστησε την καλύβη του επάνω στο γκρεμό, στο γιαλό της Πάφου, και άρχισε πάλι την ασκητική ζωή. Ο διάβολος που προσπαθούσε να κάνει κακό στον άγιο από την αρχή του βίου του δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να τον πολεμά µε πολλούς και διάφορους τρόπους. Ο Θεός όμως τον προστάτευε από τις παγίδες αυτές.
Γρήγορα η φήμη της αγιότητάς του τράβηξε την προσοχή των κατοίκων της περιοχής, µε αποτέλεσμα να τον επισκέπτονται καθημερινά για να τους θεραπεύσει από κάποια ασθένεια ή για να ακούσουν τα λόγια του που ήταν γεμάτα ελπίδα και παρηγοριά.
Στην καλύβα συνέβησαν πολλά θαυμαστά αλλά και πολλοί πειρασμοί στον Άγιο Κενδέα. Ο συναξαριστής αναφέρει μερικά από αυτά: Κάποιο βράδυ, ο διάβολος πήρε μορφή ανθρώπου, και, όταν ο Άγιος βγήκε από την καλύβα του, έπεσε στα πόδια του και του ζητούσε ευλογία. Τρόμαξε ο Άγιος και έπεσε µε το κεφάλι στο βάθος του γκρεμού, άλλα µε τη χάρη του Θεού δεν έπαθε τίποτε.
Μιαν άλλη φορά, ο Διάβολος παρέδωσε τον Άγιο στα χέρια ενός δολοφόνου ληστή, ο οποίος τον έδερνε, του έπαιρνε τα ράσα, του έκαιε την καλύβα, και µε κάθε τρόπο τον τυραννούσε.
Τα δείγματα αυτά των πειρασμών μάς παρέχουν μια εικόνα των δυσκολιών που αντιμετώπιζε καθημερινά ο άγιος.
Ευρισκόμενος ο Άγιος Κενδέας στην καλύβα του, κάποτε, πόθησε να συναντήσει τον αγαπητό του συνασκητή Ιωνά, ο οποίος κατοικούσε στα μέρη της επαρχίας Αµµοχώστου. Ξεκίνησε λοιπόν να πάει να τον συναντήσει. Στο δρόμο του, σε κάθε χωριό που περνούσε, τον σταματούσαν οι κάτοικοι που έφερναν του αρρώστους τους για θεραπεία, πράγμα που έκανε ο Άγιος. Αυτό όμως τον ενοχλούσε και γι’ αυτό µε αίσθημα ταπεινοφροσύνης αποφάσισε να µπει σ’ ένα σπήλαιο που βρήκε στο δρόμο του και να μην ξαναβγεί πια έξω.
Ήταν ταυτόχρονα και πολύ λυπημένος γιατί ματαιώθηκε ο πόθος του να συναντήσει τον Ιωνά. Άγγελος Κυρίου, τότε, σήκωσε τον Όσιο Ιωνά από το κελί του ήσυχα – ήσυχα, τον έφερε σε µια στιγμή στο σπήλαιο του Οσίου Κενδέα, και έπειτα από την ανταλλαγή ασπασμού και τη συγκινητική συνομιλία που είχε ο Ιωνάς µε τον Κενδέα, ο Άγγελος μετέφερε πάλι τον Ιωνά πίσω.
Το γεγονός αυτό έβαλε τον Όσιο Κενδέα σε διαφόρους λογισμούς και αθετώντας τον όρκο που είχε δώσει, να μην βγει δηλαδή ξανά από το σπήλαιο, ξεκίνησε και πήγε να συναντήσει τον Ιωνά, για να εξακριβώσει αν πράγματι έγινε η συνάντηση μαζί του ή αυτό που συνέβη ήταν ένα όνειρο ή απάτη του διαβόλου. Πράγματι τον συνάντησε και διαπίστωσε ότι το γεγονός αυτό ήταν αληθινό. Αφού λοιπόν ασπάστηκε τον Ιωνά, ο Κενδέας επέστρεψε πάλι στον τόπο διαμονής του.
Πολλά είναι τα θαύματα που έγιναν από τον Όσιο Κενδέα. Με τη χάρη του Θεού θεράπευσε αρρώστους, φανέρωσε πηγές σε τόπους που δεν υπήρχε νερό και μάλιστα, πολλές φορές, µε προσευχή έφερε βροχή από τον ουρανό και έδιωξε πολλά δαιμόνια από τους ανθρώπους.
Ο Όσιος Κενδέας πέθανε σε προχωρημένη ηλικία και παρέδωσε την ψυχή του στο Θεό, ύστερα από µια ζωή γεμάτη αγιότητα και προσευχή.
Το σπήλαιο του Οσίου Κενδέα σώζεται μέχρι σήμερα κοντά στο χωριό Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου όπου υπάρχει και γυναικεία Μονή αφιερωμένη σ’ αυτόν.
Στην πόλη της Πάφου υπάρχει μεγαλοπρεπής ναός του όπου τιμάται ξεχωριστά ο όσιος Κενδέας ο θαυματουργός. Η µνήµη του τελείται στις 6 Οκτωβρίου.
Απολυτίκιο
Αρετών τη ασκήσει Πάτερ κοσµούµενος, εν τη Κύπρω εκλάµπεις ως εωσφόρος αστήρ, των αγγέλων µιµητά Κενδέα Όσιε, και θαυµάτων τω φωτί, την οµίχλην των παθών, εκάστοτε διαλύεις, και τω Σωτήρι πρεσβεύεις, ελεηθήναι τας ψυχάς ηµών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου