Αυτή η διάσταση του ευαγγελισμού,το γεγονός δηλαδή ότι ευαισθητοποιεί,ότι απορρίπτει κάθε είδος ουδέτερης παρουσίασης του μηνύματος,πρέπει να οδηγήσει στη σε βάθος αναθεώρηση της ποιμαντικής δράσης της Εκκλησίας.Αυτή,μεταξύ άλλων,πρέπει να απευθύνεται ενεργά και κατά κύριο λόγο στους καταπιεσμένους αυτών των λαών και όχι,όπως συμβαίνει στις μέρες μας,σε εκείνους που απομυζούν ένα σύστημα το οποίο είναι φτιαγμένο στα μέτρα τους.
Ακόμα καλύτερα:παράγοντες αυτής της ποιμαντικής δράσης θα πρέπει να είναι οι ίδιοι οι καταπιεσμένοι·οι περιθωριοποιημένοι,οι απόκληροι,αυτοί που δεν έχουν ακόμα τη δική τους φωνή μέσα στην Εκκλησία,την φωνή Εκείνου που ήρθε στον κόσμο κυρίως για εκείνους.Το ζήτημα δεν αποτελεί απλή σύμπτωση.Η πραγματική παρουσία τους στην Εκκλησία θα είχε ως αποτέλεσμα μια βαθιά μεταμόρφωση των δομών της,των αξιών της,της συμπεριφοράς της.Οι ιδιοκτήτες των αγαθών του κόσμου τούτου θα έπαυαν έτσι να είναι οι "ιδιοκτήτες" του Ευαγγελίου.
Gustavo Gutierrez,Θεολογία της Απελευθέρωσης,εκδ.Άρτος Ζωής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου