Κανείς δεν έμεινε ανεπηρέαστος από την καταστροφή των τελευταίων ημερών . Μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο είναι αρκετή για να το αντιληφθεί κανείς . Η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων , κειμένων και αναρτήσεων αφορούν το συγκεκριμένο θέμα .
Δεν έχει σημασία η οπτική του κάθε κειμένου , αν είναι φιλό- ή αντί- κυβερνητική , αν είναι ψύχραιμο ή μελοδραματικό , οργισμένο ή συμπονετικό κλπ , σημασία έχει ότι σχεδόν όλοι αισθανθήκαμε την ανάγκη να γράψουμε κάτι . Πιθανότατα για να εξορκίσουμε το κακό . Να αισθανθούμε πως του καταφέραμε κι εμείς ένα πλήγμα , μια ελάχιστη νίκη .
Κάποιοι επέλεξαν τη σιωπή . Επί της ουσίας κάνουν το ίδιο με αυτούς που έγραψαν και μίλησαν . Ξορκίζουν το κακό.
Όλοι επηρεαστήκαμε. Μια ματιά στους ανθρώπους στο δρόμο είναι αρκετή για να το αντιληφθούμε . Υπάρχει μια γενική κατήφεια .
Παρ' όλα αυτά , η ζωή θα συνεχιστεί , η θλίψη θα υποχωρήσει , τα πράγματα θα βρουν το ρυθμό τους και τα δάκρυα θα στεγνώσουν . Και αυτό θα περάσει .
Το σκεπτικό αυτό δεν βοηθάει να διορθώσω τον εαυτό μου. Το θέμα είναι απο οτιδήποτε να βγάζω κάτι καλό. Σκέφτηκα λοιπόν ότι πάντα θα πρέπει να είμαι έτοιμος να χάσω την ζωή μου σε ελάχιστα λεπτά χωρίς να προλάβω να πώ ούτε ένα συγγνώμη, ούτε ένα σε αγαπώ. Πάντα θα πρέπει να είμαι έτοιμος να δω τα χαρτονομίσματα μου να καίγονται και γω ανήμπορος απλά να το παρακολουθώ. Και τί; Θα πέσω σε κατάθλιψη; Όχι. Αν γίνει αυτό πέφτω σε άλλο δράμα. Πολύ απλά θα βάλω στην πυραμίδα της ιεραρχίας τα πράματα στην σειρά τους όπως θέλω εγώ και όχι όπως θέλουν οι άλλοι να μου επιβάλλουν. Αρχίζοντας από τα αθάνατα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη θεωρία πολύ ωραία τα τακτοποιούμε όλα. Στην πράξη όμως...
Διαγραφή