π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Τα πολλά καθημερινά προβλήματα, οι απρόβλεπτες δυσκολίες, οι δύσκολοι άνθρωποι, ο ακατάστατος εαυτός μας, δημιουργούν ένταση μέσα μας που κάποτε είναι ανυπέρβλητη. Βέβαια, δεν είμαστε οι μόνοι! Οι περισσότεροι άνθρωποι κινούνται σε συνεχές στρες και οι γιατροί βεβαιώνουν πως οι αυξήσεις εγκεφαλικών, καρδιακών και άλλων νοσημάτων, εν πολλοίς οφείλονται στο άγχος και στην πίεση.
Ζούμε μέσα στον κόσμο αυτό, επηρεαζόμαστε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ανήκουμε και εμείς στην εποχή μας. Ως χριστιανοί, τέκνα της Εκκλησίας του Χριστού, που θέλουμε να ζούμε με συνέπεια και ευσυνειδησία το ευαγγέλιο, αναπόφευκτα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση του κόσμου μας διαφορετικά. Όχι με την έννοια της αίσθησης πως αποτελούμε την ελίτ της κοινωνίας ούτε με διάθεση διαχωρισμού μας από τους άλλους ανθρώπους.
Το Ευαγγέλιο του Χριστού, που η Εκκλησία Του καλείται να φέρει σε κάθε εποχή είναι «ευχάριστη είδηση». Στη δική μας εποχή, με το στρες, το άγχος και την ένταση, η ευχάριστη είδηση λέει πως «ο Θεός των Πατέρων ημών είναι ζωντανός, αγαπά τον καθένα ξεχωριστά, είναι στη ζωή του ως Πατέρας και αδελφός και φίλος».
Είναι σημαντικό να νιώσουμε το Θεό όχι ως νομοθέτη που τιμωρεί όποιον παραβεί το θέλημά Του, αλλά ως οικείον, ως Θεόν προσωπικόν που ερωτεύεται και ζητά να Τον ερωτευτούμε. Αυτή η εμπειρία δίνει δύναμη, ζωντανεύει την ελπίδα, φέρνει την πίστη ως εμπιστοσύνη στη φροντίδα Του. Τότε, ό,τι και να συμβαίνει, όπως και να έλθουν οι καταστάσεις, δεν ταρασσόμαστε ώστε να διαλυόμαστε. Ο λόγος του Κυρίου, κατά την τελευταία νύχτα της επίγειας παρουσίας Του, προς τους μαθητές του, «μη ταρασσέσθω υμών η καρδία· πιστεύετε εις τον Θεόν και εις εμέ πιστεύετε» (Ιω.14,1), δίνει τον τρόπο που ο άνθρωπος μπορεί να αποφύγει την εσωτερική ένταση και το υπερβολικό άγχος, με όλες τις συνέπειές του.
Είναι καιρός να δούμε τον Χριστό ως αληθινό σωτήρα μας και το Ευαγγέλιό Του ως πρόταση ζωής. Αυτό, άλλωστε, μας διαφοροποιεί ως χριστιανούς από τον κόσμο που δεν δέχεται ούτε τον Χριστό ούτε το Ευαγγέλιό Του.
Η ειρήνη της καρδίας, που επαγγέλλεται ο Ιησούς Χριστός, δίνεται σ’ όσους Τον δέχονται στη ζωή τους, αγωνιζόμενοι να εφαρμόσουν τις εντολές Του και ενισχυόμενοι από τα μυστήρια. Τότε, ενώ ζουν στον σύγχρονο κόσμο και επηρεάζονται από τα προβλήματά του, συγχρόνως ζουν τον κόσμο του ουρανού, έχοντας τη χαρά του Χριστού, την ανάπαυση του Αγίου Πνεύματος, την αγάπη του Πατρός.
Γεια σου Παπα-Κωστα μου! Τι κανεις? ο Νικος ειμαι! Διαβαζα τα αρθρα σου και το κυρηγμα σου! Ξαφνικα μου δημιουργηθηκε ενας προβληματισμος. Πολλες φορες οι ανθρωποι και συγκεκριμενα εγω ο ιδιος απορροφιωμαστε απο τα καθημερινα μας προβληματα, τις στεναχωριες μας, τους πειρασμους μας, τα βασανα μας και δυσκολευομαστε να βιωσουμε και τον πονο των αλλων, να στεναχωρηθουμε για τα προβληματα του αλλου. Την ωρα που στα γραφω αυτα αισθανομαι μια ψυχικη θλιψη απο τον αορατο πολεμο που βιωνω πολλα χρονια στη ζωη μου και αναλογιζομαι οτι θα επρεπε κανονικα να στεναχωριεμαι οχι τοσο για τα δικα μου προβληματα αλλα για τη δυστυχια που βιωνουν αυτη τη στιγμη εκατονταδες ανθρωποι που καηκαν. Ο πονος και η δοκιμασια ειναι σημαντικοι παραγοντες για τη σωτηρια του ανθρωπου αλλα δυστυχως εγω δεν εχω νιωσει αρκετο πονο για τους αλλους. Ντρεπομαι που το λεω αλλα αισθανομουν τις περισσοτερες φορες μονο το βαρος του δικου μου σταυρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων να απορροφούνται από τα δικά τους προβλήματα και να τα θεωρούν σοβαρότερα από των άλλων . Όπως και να 'χει μέσα από τα βιώματά του ο καθένας πρέπει να βρει την άκρη του .
ΔιαγραφήΟΚ,φίλε Νίκο . Δεν το ανεβάζω αλλά το διάβασα .
Διαγραφή