Ο Χριστός μόλις έμαθε ότι ο Λάζαρος πέθανε δάκρυσε.Και δάκρυσε γιατί συμπόνεσε τις αδελφές του Λαζάρου.Δάκρυσε γιατί ο θάνατος ακόμα τότε είχε απόλυτη εξουσία πάνω στους ανθρώπους.Σύμφωνα με την παράδοση ο Λάζαρος ,μετά την ανάστασή του από τον Χριστό δε γέλασε παρά μόνο μία φορά επειδή είχε δει τον Άδη πριν τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου.
Ο Χριστός όμως ήρθε να τα αλλάξει όλα αυτά.Ήρθε για να καταλύσει τα δεσμά του θανάτου,να συντρίψει τον Άδη.Όσοι πεθαίνουν,συνεχίζουν να ζουν ενωμένοι με τον Χριστό.Τα σώματά τους αναπαύονται πρόσκαιρα και περιμένουν την ανάστασή τους κατά τη Δευτέρα Παρουσία.Ο θάνατος,σαν τέλος καταργείται.Τώρα πια είναι μια νέα αρχή.
Ο Χριστός είναι η πηγή της αγάπης και μέσω αυτής της εν Χριστώ αγάπης μένουμε ενωμένοι με τους κεκοιμημένους μας.Ο Ιησούς είναι η ανάσταση και η ανάσταση δεν είναι απλά κάτι που θα γίνει στο μέλλον.Είναι κάτι που γίνεται τώρα.
Η σημερινή ημέρα είναι μια γιορτή των κεκοιμημένων.Σήμερα επιβεβαιώνουμε την πίστη μας στην ανάσταση.Και σήμερα ξεκινά η μακρά πορεία της Μ.Εβδομάδας,η πορεία των Παθών,της Σταύρωσης,της Ταφής και της Ανάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου