Επανέρχεται συχνά πυκνά η συζήτηση για το αν η τέχνη πρέπει να είναι στρατευμένη.Μα υπάρχει περίπτωση να μην είναι;Ένας καλλιτέχνης είτε ζωγράφος είτε ποιητής είτε σκηνοθέτης κλπ έχει τα πιστεύω του.Όπως κάθε άνθρωπος. Ό,τι κι αν κάνει λοιπόν θα υπάρχει μέσα η θρησκεία του,η ιδεολογία του ,η κοσμοθεωρία του.Όπως στην καθημερινή μας ζωή ό,τι κάνουμε ορίζεται από αυτά που πιστεύουμε,έτσι και τα έργα ενός καλλιτέχνη ορίζονται από τις πεποιθήσεις του.
Αν αυτά θα παρουσιάζονται με τρόπο χοντροκομμένο ή παθιασμένο ή διακριτικό είναι άλλο θέμα.Πάντως θα υπάρχουν.Πιο πολύ με ενοχλούν άνθρωποι χλιαροί,που θυσιάζουν τα πιστεύω τους για την εξασφάλιση μιας καλής θέσης ή απολαβών παρά αυτοί που μάχονται με όποιον τρόπο μπορούν γι'αυτά που πιστεύουν.
Σε όλα αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται φυσικά αυτοί που περνάνε τα μηνύματα που τους υποδεικνύουν προϊστάμενοι,αφεντικά κλπ.Αυτοί είναι απλοί μισθοφόροι και δεν μπορούν να θεωρηθούν καλλιτέχνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου