Σαν σήμερα, πριν 49 χρόνια, δολοφονήθηκε ο Αφροαμερικανός Βαπτιστής πάστορας Martin Luther King Jr (1929-1968). Η μέρα αυτή γεννά διαρκώς αφορμές έμπνευσης και περισυλλογής -ιδιαίτερα όμως στις μέρες μας- μέσα από την αστείρευτη παρακαταθήκη που κληροδότησε στην Οικουμένη: Την παρακαταθήκη της μη βίας, των ειρηνικών διεκδικήσεων για δικαιοσύνη, ισονομία και ισοπολιτεία, του ελεύθερου οικουμενικού οραματισμού, της δυναμικής Χριστιανικής προφητικής μαρτυρίας, της βιβλικής θεώρησης των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και της θυσιαστικότητας χωρίς συμβιβασμούς.
Η ζωή του King κατέδειξε πως όσα κήρυττε από τους άμβωνες των εκκλησιών αλλά και από τους δρόμους των διεκδικήσεων τα πίστευε πρώτα ο ίδιος.Απόδειξη αποτελεί το γεγονός πως υπερασπίστηκε τα πιστεύω του ακόμα και όταν στο απόγειο της δημόσιας παρουσίας του απειλήθηκε από τις υπηρεσίες
πληροφορίων να διασυρθεί το όνομά του και η τιμή της οικογενείας του εξαιτίας υποτιθέμενων ντοκουμέντων που διέθεταν για φερόμενες κρυφές εξωσυζυγικές του σχέσεις.
Μπροστά σε έναν τέτοιο εκβιασμό ο King στάθηκε σταθερός σε ότι πίστευε ιερό και δίκαιο χωρίς να υποκύψει στον πειρασμό της ατομικής του ασφάλειας και χωρίς να προτιμήσει τη διατήρηση της παγκόσμιας φήμης του. Συνέχισε ακάθεκτος το έργο που είχε αναλάβει, έχοντας τη βαθιά πεποίθηση πως
ξεπερνούσε τη δική του ύπαρξη καθότι απαντούσε στη θεία πρόσκληση για δικαιοσύνη στη Γη. Αξίζει να αναφερθεί πως το επίμαχο υλικό δε δημοσιοποιήθηκε και παραμένει σφραγισμένο στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ με δικαστική απόφαση, η οποία εκδόθηκε σχεδόν 10 χρόνια μετά τη δολοφονία του. Η
πρόσβαση σε αυτό αναμένεται να επιτραπεί μετά το 2027.
Για τους Ορθοδόξους η αναφορά στον King προκαλεί και την ανάμνηση ενός άλλου ανθρώπου που είχε το θάρρος να υψώσει τη φωνή του ενάντια στον ρατσισμό και στις φυλετικές διακρίσεις. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος(1911-2005), υποστηρικτής των πολιτικών δικαιωμάτων και ο ίδιος, ήταν ένας
από τους λίγους προεξέχοντες μη Αφροαμερικάνους κληρικούς και ο μόνος λευκός θρησκευτικός αρχηγός που είχε το θάρρος να περπατήσει χέρι-χέρι με τον Martin Luther King στην περίφημη πορεία της Σέλμα της Αλαμπάμα. Για τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο ήταν αδύνατη η περαιτέρω παθητική στάση των Ορθοδόξων
των ΗΠΑ μπροστά στα όσα διαδραματίζονταν στην κοινωνία τους. Η υποστήριξή του όχι μόνο με τα λόγια αλλά κυρίως με τη φυσική του παρουσία στο πεδίο των διεκδικήσεων απαθανατίστηκε για πάντα μέσα από τον φωτογραφικό φακό. Η
ιστορική στιγμή, για την οποία οι Ορθόδοξοι πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, έγινε το εξώφυλλο του περιοδικού LIFE στις 26 Μαρτίου του 1965.
Σήμερα οι περισσότεροι μνημονεύουν τον Martin Luther King Jr μέσα από τη γνωστή σε όλους φράση του “I have a Dream”, η οποία προέρχεται από την ομιλία που εκφώνησε στις 28 Αυγούστου του 1963 κατά τη διάρκεια της μεγάλης
ειρηνικής διαμαρτυρίας στην Ουάσιγκτον για τα πολιτικά δικαιώματα. Μια ομιλία που αποτελεί ύμνο στη συναδέλφωση των ανθρώπων και την απελευθέρωσή τους από τα δεσμά της σκλαβιάς και του μίσους. Πόσοι όμως γνωρίζουν πως λίγα
μόλις χρόνια μετά ο ίδιος ο King θα δηλώσει πως αυτό το όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτη;
Για τον King ο αγώνας έπρεπε να περάσει από την απλή διεκδίκηση των πολιτικών δικαιωμάτων στη δυναμική χειραφέτηση των Αφροαμερικάνων, πάντα στο πλαίσιο της αρχής της μη βίας, και στη διεκδίκηση για οικονομική δικαιοσύνη.
Την ίδια περίοδο θα ταχθεί ανοιχτά υπέρ του μη δημοφιλούς τότε αιτήματος για τερματισμό του πολέμου στο Βιετνάμ. Αυτές του οι θέσεις θεωρήθηκαν προκλητικές και αντιδημοφιλείς ακόμα και από συναγωνιστές του, οι οποίοι και διαχώρισαν τη θέση τους. Το γεγονός είναι πως ο King στρέφονταν σε όλο και ριζοσπαστικότερες κοινωνικές θέσεις τα τελευταία χρόνια της ζωής του ακριβώς γιατί έβλεπε πως κανείς δε θα χάριζε στους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου ότι τους έχει βίαια αφαιρεθεί. Και αυτή του η ριζοσπαστικοποίηση αποτελεί κραυγή διαμαρτυρίας για όσους επιλέγουν σήμερα τη ρομαντικοποίηση
του αγώνα και της μνήμης του. Αιωνία η μνήμη αυτού!
Υ.Γ. Η φωτογραφία (© WCC) παρουσιάζει τον King σε επίσκεψή του στην έδρα του
Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών στη Γενεύη, τον Ιούνιο του 1967.
Ο Νίκος Κοσμίδης, είναι εταίρος του Κέντρου Οικουμενικών, Ιεραποστολικών και
Περιβαλλοντικών Μελετών «Μητροπολίτης Παντελεήμων Παπαγεωργίου»
(CEMES).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου