Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

Ο Καβαλιέρε επιστρέφει!


slpress

Οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στην Ιταλία επιστρατεύουν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι στη μάχη κατά των αντισυστημικών κομμάτων. Ο πρώην πρωθυπουργός επιστρέφει στην πολιτική σκηνή παρά το βεβαρυμένο του μητρώο σαν νέο αίμα!

Γράφει ο Δημήτρης Δεληολάνης  – 

Στις ιταλικές εκλογές της Κυριακής το βραβείο πολιτικού θράσους απονέμεται χωρίς αμφιβολία στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο νεκραναστημένος Καβαλιέρε κατάφερε να βγει από το περιθώριο όπου βρισκόταν από το 2011, όταν ανετράπη με πραξικοπηματικό τρόπο από τον τότε Πρόεδρο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, που διόρισε στη θέση του τον τεχνοκράτη Μάριο Μόντι. Σε όλα αυτά τα χρόνια, ο Μπερλουσκόνι συμπλήρωσε αισίως το 82ο έτος της ηλικίας του και, προπαντός, κατάφερε να καταδικαστεί τελεσίδικα για φορολογική απάτη και να χάσει τα πολιτικά του δικαιώματα.
Αυτή η μικρή αναποδιά δεν εμπόδισε βεβαίως τον Καβαλιέρε να κατέβει μετά μετά βαΐων και κλάδων στις εκλογές με το παλιό του κόμμα, το Forza Italia. Και με το όνομα του φαρδιά πλατιά επάνω στο σύμβολο: ψηφίστε Μπερλουσκόνι, που δεν μπορεί ούτε να ψηφίσει, ούτε να εκλεγεί. Κι αυτό διότι υπολογίζεται πως μόνον αυτό το όνομα επηρεάζει και κινητοποιεί τη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του.

Η εκλογική νομοθεσία δεν το απαγορεύει, αλλά σε μια σοβαρή χώρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εγγυητής του Συντάγματος, θα είχε πατήσει πόδι και θα είχε αναγκάσει τον πρώην πρωθυπουργό να διαγράψει το όνομα του. Αυτό, όμως, δεν συνέβη και ο λόγος είναι καθαρά πολιτικός.


Όποιος παρακολουθούσε τα mainstream Μίντια της Ιταλίας κατά την προεκλογική περίοδο, θα διαπίστωνε με ευκολία πως δυο ήταν οι πολιτικοί στο επίκεντρο: ο γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος Ματέο Ρέντσι και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Τα δημοσιεύματα δεν το διατύπωναν ευθέως, αλλά ο αναγνώστης εύκολα μπορούσε να συμπεράνει πως η μόνη αποδεκτή διέξοδος στην πολιτική κρίση ήταν η συνεργασία ανάμεσα στους δυο αυτούς ηγέτες. Μόνον ο «ευρωπαϊσμός» του Ρέντσι και του Καβαλιέρε ήταν σε θέση να ανακόψει την επέλαση του «Κινήματος 5 Αστέρων» και να καθησυχάσει τις Βρυξέλλες και, κυρίως, το Βερολίνο.

Προεδρική ανοχή στον Καβαλιέρε
Ιδού η εξήγηση της προεδρικής ανοχής στην αθέμιτη παρουσία του Μπερλουσκόνι στο ψηφοδέλτιο, όσο και για τη συνεχή προβολή του σε Τύπο και TV, καθώς και για την τεχνητή διόγκωση των ποσοστών του στις δημοσκοπήσεις. Ο Καβαλιέρε έκανε φιλότιμη προσπάθεια στην προεκλογική περίοδο. Ζόρισε τους συνεργάτες του και στο τέλος κατάφερε να καταθέσει ακόμη και κάποιες προτάσεις μεταρρυθμίσεων.

Η μόνη άξια λόγου είναι η επιβολή της flat tax, δηλαδή ίδια φορολογία για όλους, ανεξάρτητα από το εισόδημα. Μια ιδέα της Μάργκαρετ Θάτσερ, φρεσκαρισμένη ειδικά για το κοινό του, αποτελούμενο ως επί το πλείστον από ηλικιωμένους αυτοαπασχολούμενους.

Ότι ο ίδιος είναι σεσημασμένος φοροφυγάς και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ευρώπης δεν επηρέασε καθόλου την πρόταση του. Κατά τα άλλα, ο τηλεοπτικός μαραθώνιος του Μπερλουσκόνι (ούτε μια προεκλογική συγκέντρωση) ήταν ένα θλιβερό θέαμα. Τα ίδια ανέκδοτα, οι ίδιοι θεατρινισμοί, από έναν γερασμένο κονφερανσιέ με ορατές πλαστικές επεμβάσεις στο πρόσωπο, εμφυτευμένα κατάμαυρα μαλλιά και επιτηδευμένο μακιγιάζ.

Το φυσιολογικό ποσοστό του Forza Italia είναι γύρω στο 10% και σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνά το 15% των ψήφων. Σε έδρες θα είναι μεγαλύτερο, καθώς υπάρχει συμφωνία με το Δημοκρατικό Κόμμα να γίνει καταμερισμός των εδρών που εκλέγονται με το πλειοψηφικό σύστημα. Στην κεντρική Ιταλία οι δεξιοί θα ψηφίσουν το κόμμα του Ρέντσι, στη Σικελία και στο Βορρά οι κεντροαριστεροί θα ψηφίσουν το κόμμα του Μπερλουσκόνι. Το «Κίνημα 5 Αστέρων» θα κερδίσει ελάχιστες πλειοψηφικές έδρες, η Λέγκα κάτι παραπάνω στις βόρειες πολυεδρικές περιφέρειες.

Νέες εκλογές το γρηγορότερο
Χρησιμοποιώντας την οικονομική του ισχύ, ο Μπερλουσκόνι κατάφερε με τα πολλά να πείσει τη «Λέγκα του Βορρά» να υπογράψει κοινό εκλογικό πρόγραμμα με το Forza Italia και το μικρό ακροδεξιό κόμμα «Αδελφοί της Ιταλίας». Όμως, ο ηγέτης της Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, δυσανασχετεί μέσα σε αυτό το κεντροδεξιό σχήμα, που παραπέμπει στις κυβερνήσεις της περασμένης δεκαετίας.

Η Λέγκα του αναμένεται να ξεπεράσει, ίσως και με πολλές μονάδες, το ποσοστό του Forza Italia και να αναδειχτεί το μεγαλύτερο κόμμα του κεντροδεξιού συνασπισμού. Ο Σαλβίνι μπορεί να έβαλε νερό στο κρασί του αντιευρωπαϊσμού, αλλά θα ήταν αυτοκτονία για το «αντισυστημικό» του κόμμα να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση καθοδηγούμενη από τον Αντόνιο Ταγιάνι. Ο Ταγιάνι είναι η προσωποποίηση της μπερλουσκονικής νομενκλατούρας, που δέχτηκε την ουρανοκατέβατη υποψηφιότητα μόλις τρεις ημέρες πριν από τις εκλογές.

Τις τελευταίες ημέρες, το μετεκλογικό σενάριο που ο ιταλικός Τύπος προωθεί με έμφαση είναι να δημιουργηθεί μια μεταβατική κυβέρνηση με περιορισμένο πρόγραμμα. Πολύ περιορισμένο, να αλλάξει τον άθλιο εκλογικό νόμο, ώστε να γίνουν νέες εκλογές το γρηγορότερο. Ο Μπερλουσκόνι βλέπει ευνοϊκά αυτή τη λύση. Το 2019 αναμένεται να εκδικαστεί η προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προκειμένου να ανακτήσει τα πολιτικά του δικαιώματα.

Εννοείται πως ο Καβαλιέρε είναι πεπεισμένος ότι θα καταφέρει να αποδείξει πως η καταδίκη του οφείλεται σε «σκευωρία κομμουνιστών δικαστών», η δικαιοσύνη θα αποκατασταθεί και θα αποκτήσει ξανά τα πολιτικά του δικαιώματα. Επί τέλους, νέο αίμα στην ιταλική πολιτική!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

H δυσκολία

  Να σε δεχτεί ο Χριστός είναι εύκολο. Ο Χριστός όλους τους δέχεται. Όλους τους περιμένει. Πολλές φορές όχι μόνο τους περιμένει αλλά τους πλ...