Juramentados,οι ιεροί πολεμιστές των Φιλιππίνων

aswangproject

Ασσασσίνοι και του Ιεροί Εκδικητές 

Δεν πρέπει να συγχέονται με ανθρώπους που έχουν περάσει αμόκ και παθαίνουν μια ασυναίσθητη  φονική μανία , οι Juramentados (από την ισπανική λέξη «juramentar» που σημαίνει « που παίρνει όρκο ») είναι αφιερωμένοι Moros που πήραν θρησκευτικούς και πνευματικούς όρκους πριν ξεκινήσουν την αποστολή τους να σκοτώσουν υψηλόβαθμους αξιωματούχους και σημαντικά  πρόσωπα κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας της ισπανικής αποικιοκρατίας.

Παρά το γεγονός ότι η πρακτική άρχισε λίγο μετά την άφιξη του Ισλάμ στις Φιλιππίνες, ο όρος«Juramentado» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον διοικητή των ισπανικών δυνάμεων, Χοσέ Malcampo , ο οποίος μπήκε  και κατέλαβε το Jolo, Σούλου το 1876.

Κατά τη διάρκεια της αμερικανικής κατοχής, περιστατικά που αφορούν επιθέσεις Juramentado άρχισαν να προσελκύουν την προσοχή του Αμερικάνου διοικητή Leonard Wood  ο οποίος έστειλε εκθέσεις,στον τότε πρόεδρο, William Howard Taft. Η δραστηριότητά τους των «θείων δολοφονιών»  έγινε επίσης αισθητή όταν οι Ιάπωνες μπήκαν στις Φιλιππίνες.

Στο Tausug της Jolo , η πρακτική των Juramentado ονομάστηκε «Parrang Sabbil », ένας όρος που δανείστηκε από την Μαλαισιανή  λέξη Perang Sabif (perang = πόλεμος και sabif = στο δρόμο του Θεού). Ήταν στην πεποίθησή τους ότι το να σκοτώσουν και να σκοτωθούν στο μονοπάτι (ή το όνομα) του Θεού θα τους εξασφαλίσει την είσοδο στον παράδεισο ή τον ουρανό.

Ένας αμερικανός στρατιώτης μαχαιρώθηκε από ένα Tausug Kris στην μάχη  σώμσ με σώμα  στο Bud Dahu απογυμνωμένος με τις  πληγές του σε μια φωτογραφία περιοδικό.

Στο βιβλίο «Parrang Sabbil: τελετουργική αυτοκτονία μεταξύ των Tausug της Jolo» από τον Thomas Kiefer , η τελετή για να προετοιμάσει ένα άτομο να πάρει «τη διαδρομή προς τον παράδεισο» είναι παρόμοια με τις τελετές του καθαρισμού και εξαγνισμού που πραγματοποιούνται σε ένα πτώμα. Αυτό περιλαμβάνει πλύσιμο  στο  ποτάμι τους, ενώ κοιτά στις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις, ξύρισμα όλων των μαλλιών τους, και κόψιμο των νυχιών  τους. Η σεξουαλική δραστηριότητα απαγορεύεται κατά τη διάρκεια της περιόδου καθαρισμού γιατί θεωρούταν ατιμωτική για το σώμα του Juramentado.

Μετά τον καθαρισμό, στη συνέχεια, τύλιγαν σφιχτά κορδόνια γύρω από ορισμένα μέρη του σώματός τους. Αυτό θα τους αποτρέψει από το να χάσουν μεγάλες ποσότητες αίματος που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την αποστολή τους από τη στιγμή που τραυματιστούν. Παραδόξως, το πέος τους θα πρέπει επίσης να δένεται με κορδόνια για να κρατείται όρθιο. Σύμφωνα με τον Kiefer, αυτό έγινε για να εξασφαλιστεί η επιτυχία της αποστολής τους και μπορεί να σημαίνει ένα είδος Ομοιοπαθητικής ή μιμητικής μαγείας (μιμείται την ανέγερση του πέους, έτσι ώστε το σώμα τους θα είναι όρθιο /σε όρθια θέση και δεν θα αποτύχει). Μετά το μακρύ και πολύπλοκο τελετουργικό, οι Juramentado φορούσαν ένα καθαρό λευκό πανί και τουρμπάνι. Στη συνέχεια θα επέλεγαν ένα όπλο με λεπίδα  από το οπλοστάσιό τους, όπως τα σπαθιά σε σχήμα φύλλου  Barong ή Kris -  όπλο με  τη  χαρακτηριστική κυματιστή λεπίδα που παρατηρείται συχνά στην Ινδονησία, καθώς και άλλα τμήματα της Μαλαισίας, της Ταϊλάνδης, το Μπρουνέι, Σιγκαπούρη. Στις Φιλιππίνες, αυτό είναι γνωστό ως Kalis.

Φωτο: http://filhistory.com «Το  kris είναι το πιο διάσημο όπλο Moro. Οι παραλλαγές βρίσκονται σε κάθε φυλή Moro και αυτό ήταν ένα βασικό σύμβολο της κοινωνικής κατάστασης και της θέσης ενός ανθρώπου στην κοινωνία, καθώς είναι ισχυρό φυλαχτό.»

Τρελοί ή Ειδικευμένοι Μαχητές;

Πολυάριθμες αναφορές  έχουν καταγραφεί οι οποίες περιέχουν τον τρόπο με τον οποίο οι Juramentados εκτελούσαν την αποστολή τους και τα προβλήματα που προκαλούσαν στις αρχές. Παρά το γεγονός ότι οι πράξεις τους εμπίπτουν στην κατηγορία της «δολοφονίας», αυτές οι εμπροσθοφύλακες των Moro δεν χρησιμοποιούσαν τη συμφέρουσα στρατηγική της μυστικότητας στην επίθεσή τους. Για τους Juramentado,η επίθεση από τις σκιές ήταν ο τρόπος των δειλών. Ήταν απολύτως έτοιμοι για το θάνατο τη στιγμή που αναλάμβαναν την αυτοκτονική πράξη τους. Είναι βαθιά χαραγμένο στο μυαλό τους ότι ο θάνατος είναι συνώνυμο της επιτυχίας τους και θα τους οδηγήσει τελικά στον παράδεισο.

Τη γενναιότητα και τις πονηρές τακτικές τους αφηγείται ο John Foreman στο βιβλίο του «Μια πολιτική, γεωγραφική, λαογραφική, κοινωνική και εμπορική ιστορία του αρχιπελάγους των Φιλιππίνων, περιλαμβάνοντας όλη τη διάρκεια της ισπανικής κυριαρχίας με μια αναφορά στην επιτυχία της αμερικανικής νησιωτικής κυβέρνησης» (1906), όπου οι Juramentados επιτέθηκαν εναντίον λευκών ανδρών στο φως της ημέρας, χωρίς τη χρήση οποιουδήποτε καλύμματος  και πάντα χρησιμοποιώντας πλήρη μετωπική επίθεση. Μπορούσαν επίσης να καταφέρουν να διεισδύσουν σε πολύ καλά φυλασσόμενες πόλεις με τη χρήση  υπόγειων αγωγών αποχέτευσης ως διαδρομή εισόδου τους.

Σε άλλο κείμενο που αναλύεται στο «Σφύριγμα του Kris, η ιστορία των Moros» από τον Vic Hurley , ένας ασταμάτητος Juramentado  σχεδόν σκότωσε τον υπολοχαγό Ellsey. Χρειάστηκε μια ντουζίνα σφαίρες και ένα χτύπημα στην σπονδυλική του στήλη για να σταματήσει ο γενναίος ορμητικός Moro.

Juramentados απόσπασμα από το «Ζούγκλα περιπολίας, η ιστορία της Χωροφυλακής  των Φιλιππίνων  (1901-1936)» Του Vic Hurley

Το 1911, ένα πιο ισχυρό όπλο διαμετρήματος .45 θα χορηγηθεί στους στρατιώτες, αντικαθιστώντας το πιστόλι διαμετρήματος .38 , για την αποτελεσματική διακοπή της επίθεσης των Juramentados. Το μοντέλο αυτό θα γίνει ειρωνικά το πιο εμβληματικά όπλο στις Φιλιππίνες μετά τον πόλεμο. Οι αστυνομικοί το χρησιμοποιούσαν ως βασικό όπλο τους, ενώ διάσημα αστέρια δράσης, όπως ο Fernando Poe ο νεώτερος , θα το στερεώσουν στην κινηματογραφική ιστορία. Αυτό είναι κάτι που δεν χωρά το μυαλό μου!

Άλλες ομάδες με παρόμοιες Πεποιθήσεις

Ακολουθώντας το μονοπάτι της θρησκείας και της πνευματικότητας μέσω δολοφονιών αυτοκτονίας  δεν είναι κάτι αποκλειστικό στην πίστη των Juramentados . Μια ομάδα των Βερβέρων (μια εθνική ομάδα από τη Βόρεια Αφρική ) που ονομάζεται Circumcellions εσκεμμένα επιτίθονταν στους Ρωμαίους στρατιώτες με τίποτα άλλο, παρά με ρόπαλα από ακατέργαστο ξύλο, με σκοπό να τους προκαλέσουν ώστε να  ανταποδώσουν και να τους σκοτώσουν. Πίστευαν ότι αυτός ήταν ο τρόπος του μαρτυρίου που θα τους επέτρεπε να γίνουν ένα με τον Χριστό στον ουρανό. Λόγω των ανορθόδοξων πρακτικών τους, θεωρήθηκαν αιρετικοί χριστιανοί εκείνη την εποχή.

Η ακραία κατάσταση του νου που χρησιμοποιούσαν οι Moros μπορεί επίσης να συγκριθεί με τους Berserker από τη Σκανδιναβική λογοτεχνία. Αυτοί οι πολεμιστές λέγονταν  είναι πρωταθλητές του  Οντίν (ο κύριος θεός στην Σκανδιναβική μυθολογία)  και πολεμούσαν χωρίς πανοπλία, εκτός από τα ρούχα από δέρμα ζώων (τα οποία είναι παράλληλα με τα λευκά ρούχα των Juramentado). Λέγεται ότι έπεφταν σε έκσταση, όταν έμπαιναν με μανία στη μάχη.

Ένα παλιό κόμικ που απεικονίζει πολεμιστή Juramentado (Albi dell'Intrepido n.800 της 16/05/1961)

Ο Δρόμος ενός πολεμιστή προς το Θείο

Φανατικός. Υπερβολικά  ζηλωτής. Παράφρων. Αγριος. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να συσχετίσουν αυτές  τις  λέξεις  με την ιερή αυτοκτονία των Juramentados . Ακούγεται παράξενο, γνωρίζοντας ότι αυτή η αιματηρή πράξη γινόταν στο όνομα του αγίου Θεού, αλλά παρ 'όλα αυτά, οι Juramentados δεν ήταν οι μόνοι άνθρωποι στην ιστορία που χύνουν πρόθυμα και το αίμα τους και το αίμα των εχθρών τους για χάρη ενός θεϊκού σκοπού.

Κάποιος μπορεί να κοιτάξει τις Σταυροφορίες, γνωστές  σήμερα ως «ιεροί πόλεμοι», όπου τόσο οι Χριστιανοί όσο και οι Μουσουλμάνοι πολέμησαν μέχρι θανάτου. Πολεμιστές του παρελθόντος δεν πολεμούσαν μόνο με το έμπιστο σπαθί τους, αλλά και με την πίστη τους - ένα όπλο που τους έκανε ικανούς  να κάνουν το αδύνατο και δίνοντάς τους την ελπίδα ότι όλο το αίμα που χύθηκε θα αξίζει τον κόπο στο τέλος.