Σε μια Σαμαρείτιδα αποκάλυψε ο Χριστός πως είναι ο Μεσσίας.Σε αυτήν αποκάλυψε τον πραγματικό τρόπο λατρείας.Της πνευματικής λατρείας που ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια των τόπων,των εθνών και των φυλών.
Διάλεξε μια Σαμαρείτιδα ο Χριστός.Μια γυναίκα,των οποίων ο ρόλος ήταν πολύ υποβαθμισμένος στη Μέση Ανατολή τότε,μια αλλοεθνή,από ένα έθνος μισητό στους Εβραίους,μια αλλόπιστη,καθώς οι Σαμαρείτες είχαν διαφορετική πίστη από τους Ιουδαίους.Και ακόμα χειρότερα,η Σαμαρείτιδα ήταν γυναίκα που ζούσε με ανήθικο τρόπο.Πέντε άντρες είχε αλλάξει και με κανένα δεν είχε παντρευτεί.
Κι όμως ο Χριστός πλησίασε αυτή.Την ανήθικη,την ξένη,την αιρετική.Γιατί;Γιατί αυτή είχε πραγματική δίψα για την Αλήθεια.Πραγματική δίψα για τον Θεό.Τέτοια δίψα δεν βρέθηκε ανάμεσα στους νομοδιδάσκαλους των Ιουδαίων,στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους,τέτοια δίψα δε βρέθηκε ανάμεσα στους πιστούς Εβραίους.
Πολλές φορές βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα για τους ανθρώπους.Τους κρίνουμε από την εμφάνιση τους ,από την κοινωνική τους θέση,από τον χρηματικό πλούτο ή και από τον τρόπο που ζουν και που δεν ταιριάζει σε αυτό που εμείς θεωρούμε ηθικό και καλό.
Κι όμως ο Χριστός σήμερα έναν τέτοιο άνθρωπο πλησιάζει.Γιατί διακρίνει αυτό που λείπει από τους περισσότερους που αυτοαποκαλούνται ευσεβείς και πιστοί.Πραγματική δίψα για να γνωρίσει τον Θεό.Πραγματική δίψα για να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ζούσε.Πραγματική δίψα για να ζήσει μια ζωή κοντά στο Θεό μακριά από τυπολατρείες,ευσεβισμούς και ψεύτικη πνευματικότητα.
Ας τα σκεφτούμε όλα αυτά όταν θα κατακρίνουμε ή θα κουτσομπολέψουμε κάποιον άλλο.Μήπως αυτός ο άλλος ο ανήθικος,ο αντικοινωνικός.ο στριμμένος,μήπως αυτός έχει μέσα του πραγματική δίψα για τον Θεό;Μήπως αυτός που θεωρούμε παρακατιανό έχει στο βάθος της καρδιάς του,μια πηγή καθαρού νερού που εμείς δεν έχουμε;Μήπως σε αυτόν αποφασίσει να αποκαλυφθεί ο Χριστός;Μήπως αντί να σχολιάζουμε τους άλλους θα είναι καλύτερα να δούμε τη δική μας καρδιά;Την επόμενη φορά που θα σχολιάζουμε κάποιον αρνητικά ας σταματήσουμε λίγο και ας αναλογιστούμε τη δίψα που λείπει από τη δική μας ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου