Κάθε Μουντιάλ,το πράγμα γίνεται και χειρότερο.Μοιάζει περισσότερο με ένα είδος εμπορικού κέντρου η κατάσταση παρά μια συνάντηση εθνών.Η πολιτική,την οποία επισήμως απαγορεύει η FIFA,βρίσκει τρόπους να διεισδύει.Η δε διοργανώτρια αρχή καταφέρνει με τις αποφάσεις της(βλ. Ελβετία-Σερβία)να μην αφήνει περιθώρια για το πως έχει χωρίσει η Δύση τα έθνη σε καλούς-κακούς.
Ας τα αφήσουμε αυτά.Από τη φετινή διοργάνωση κρατάω δυο τρία πράγματα(όχι τις Ρωσίδες και τις Κολομβιανές φίλε αρχιμανδρίτη,είμαι σοβαρός άνθρωπος εγώ...).Πάμε να τα δούμε.
Πρώτα την Ιαπωνία.Το ματς με το Βέλγιο(3-2 οι Βέλγοι)ήταν η επιτομή του "πολεμάω τίμια κι ας σκοτωθώ".Οι Ιάπωνες προηγήθηκαν 2-0 και συνέχισαν να παίζουν.Δεν κλείστηκαν πίσω,δεν έκαναν καθυστερήσεις,δεν έπεφταν κάτω να κάνουν τους τραυματίες .Έπαιξαν τίμια και λόγω αστοχίας δικής τους και ανωτερότητας και εμπειρίας των Βέλγων έχασαν και αποκλείστηκαν.Για εμένα είναι οι θριαμβευτές τους Μουντιάλ.Και να σημειώσω πως επειδή είμαι φιλοκορεάτης δεν τους εκτιμώ και ιδιαίτερα...Εδώ όμως τους βγάζω το καπέλο ή το κατάνα καλύτερα.
Μετά είναι ο Γάλλος επιθετικός Γκρι(ε)ζμάν.Έβαλε το δεύτερο γκολ στο Γαλλία -Ουρουγουάη που σφράγισε την πρόκριση των Τρικολόρ στους "4" αλλά δεν το πανηγύρισε.Ο λόγος;Όπως είπε ο ίδιος,σε κάθε φάση της καριέρας του υπήρχε ένας Ουρουγουανός που τον βοηθούσε εντός και εκτός γηπέδων.Σε ένα άθλημα που η νίκη είναι πάνω από ο,τιδήποτε άλλο ένας ακριβοπληρωμένος παίκτης δείχνει ότι,ρε γαμώτο,υπάρχουν και άλλα σημαντικά πράγματα στο ποδόσφαιρο.
Τρίτο,οι Ρωσίδες και οι Κολομβιανές.Τσίμπησες φίλες αρχιμανδρίτη;Κακώς.Τρίτο δεν υπάρχει.Αυτά τα δυο μου έμειναν.
ΥΓ. Συγκινητική στιγμή και το ξέσπασμα σε κλάματα του Ουρουγουανού Χιμένες λίγο πριν να λήξει ο αγώνας Ουρουγουάη-Γαλλία 0-2.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου