Έραψε τους δερμάτινους χιτώνες
η αμαρτία και σε μένα,
αφού με γύμνωσε από την πρότερη
θεοΰφαντη στολή μου.
(Μ.Κανόνας,Ωδή Β',τροπάριο ΙΒ')
Η θεοΰφαντη στολή της θείας χάριτος,με την οποία ήταν ντυμένος ο Αδάμ πριν την παράβαση,και ο δερμάτινος χιτώνας,με τον οποίο τον έντυσε ο Θεός μετά την παράβαση.
Όπως από την ώρα της δημιουργίας η ψυχή του Αδάμ ήτα ντυμένη με την υπέρφωτη στολή της θείας χάριτος,έτσι και το σώμα του ήταν ντυμένο με τον άσπιλο χιτώνα της απάθειας,ήταν δηλαδή καθαρό απ' όλα τα αμαρτωλά πάθη.Ύστερα,πάλι,μετά την παράβαση της εντολής του Κυρίου,όπως η ψυχή του γυμνώθηκε από τη λαμπρή στολή της θείας χάριτος,έτσι και το σώμα του γυμνώθηκε από τον καθαρό χιτώνα της απάθειας.Από τότε η ψυχή του ντύθηκε το σκοτεινό ένδυμα του θανάτου και το σώμα του τον δερμάτινο χιτώνα που συμβολίζει τη φιλήδονη και φθαρτή σάρκα.
Ότι είχε ο Αδάμ πριν την παράβαση,αυτό παίρνει αόρατα και κάθε ορθόδοξος χριστιανός,την ώρα που ξαναγεννιέται με το άγιο βάπτισμα.Η ψυχή του,δηλαδή,ντύνεται με τη θεία χάρη και το σώμα του με την αμαρτησία.Αν,λοιπόν,αγωνίζεται σθεναρά και αποκρούει τις προσβολές των δαιμόνων με τη βοήθεια του Θεού,μπορεί να παραμείνει καθαρός και αμόλυντος,όπως ο Αδάμ πριν την παράβαση.Δεν είναι λίγοι εκείνοι,που,για τους πνευματικούς αγώνες,αξιώθηκα να λάβουν από τον Κύριο και σε τούτη τη ζωή το χάρισμα της απάθειας ως αρραβώνα της θείας δόξας,με την οποία θα ντυθούν τα σώματα των αγίων μετά την κοινή ανάσταση.
Από το άλλο μέρος όμως,ό,τι έπαθε ο Αδάμ μετά την παράβαση,αυτό παθαίνει και κάθε χριστιανός,όταν παραβεί τις υποσχέσεις που έδωσε μέσω του αναδόχου του στον Θεό την ώρα του αγίου βαπτίσματος.Ομολογεί τότε ότι απαρνείται τον σατανά και όλα τα έργα του και όλη τη λατρεία του και όλους τους αγγέλους του και όλη τη συνοδεία του.Αφού το φτύσει,μάλιστα,πολλές φορές,βεβαιώνει ότι συντάσσεται με τον Χριστό,ότι πιστεύει σ'αυτόν ως Βασιλιά και Θεό,ότι αποδέχεται ολόψυχα τον ευαγγελικό νόμο Του και ότι θα τηρεί με συνέπεια τις σωτήριες εντολές Του.
Τι παθαίνουν,λοιπόν,η ψυχή και το σώμα του χριστιανού,που παραβαίνει αυτές τις υποσχέσεις του;Η ψυχή του γυμνώνεται από τη θεοΰφαντη στολή της χάριτος και ντύνεται τη σκοτεινή φορεσιά του θανάτου.Και το σώμα του γυμνώνεται από την ολόλευκη στολή της απάθειας και ντύνεται,σαν άλλο δερμάτινο χιτώνα,τη βρωμερή φορεσιά της εμπάθειας,της φιληδονίας και κάθε δαιμονοκίνητης επιθυμίας.Ύστερα,από τις επιθυμίες σπρωγμένος ο δυστυχισμένος άνθρωπος,πέφτει και στις αισχρές πράξεις της ανομίας.Μετανοεί,όπως ο Αδάμ,κλαίει,θρηνεί,τρέχει στον πνευματικό,εξομολογείται,υπόσχεται να ξεκόψει από την αμαρτία.Μα και πάλι,μετά από λίγο,πέφτει στα ίδια και χειρότερα παραπτώματα.
"Τι δυστυχισμένος,αληθινά,που είμαι!",φωνάζει κι αυτός μαζί με το απόστολο Παύλο."Ποιος μπορεί να με λυτρώσει από το σώμα τούτο,που έχει υποταχθεί στο θάνατο;Δεν κάνω το καλό που θέλω,αλλά το κακό που μισώ"(πρβλ.Ρωμ. 7:24,15).Δεν θέλει να αμαρτάνει ο ταλαίπωρος.Ποθεί την αγνότητα,αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει από την αμαρτία.Γιατί;Επειδή τον γύμνωσε απ'τη θεοΰφαντη στολή της θείας χάριτος και του φόρεσε άλλο ένδυμα,σαν δερμάτινο χιτώνα,καμωμένο από πάθη και λογισμούς κακούς.Από το ένδυμα αυτό δεν μπορεί να απαλλαγεί αλλιώς,παρά μόνο με σκληρό πνευματικό αγώνα.Ο αγώνας του φέρνει τη βοήθεια του Θεού.Και η βοήθεια του Θεού τον κάνει ικανό να πετάξει από πάνω του τον χιτώνα της αμαρτίας και να ξαναφορέσει τη στολή της καθαρότητος.
(Θησαυρός Μετανοίας,εκδ. Ι.Μ Παρακλήτου Ωρωπού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου