Με την παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου μπαίνουμε σήμερα στην περίοδο του Τριωδίου.Όι δυο τους πάνε στο ναό να προσευχηθούν.Ο Τελώνης,ο φοροεισπράκτορας του βασιλιά,άδικος,κλέφτης,τοκογλύφος,εκβιαστής.Ο Φαρισαίος,άνθρωπος της θρησκείας,τυπικός απέναντι στον Ιουδαϊκό Νόμο και στα θρησκευτικά του καθήκοντα.Ο Τελώνης όμως είναι αυτός που δικαιώνεται.Γιατί;
Είναι απλό.Στην προσευχή του Φαρισαίου κυριαρχεί η πολυλογία και το εγώ.Εγώ που δεν είμαι σαν τους άλλους,λέει,εγώ που νηστεύω,εγώ που δίνω το ένα δέκατο από το εισόδημά μου,εγώ,εγώ,εγώ.Κραυγάζει ο Φαρισαίος και κατακρίνεται.
Πόσες φορές δεν συναντάμε ανθρώπους,ειδικά στο χώρο της Εκκλησίας,που πιο πολλές φορές χρησιμοποιούν το «εγώ» απ’όσο κάνουν το σταυρό τους.Και αραδιάζουν τα ατέλειωτα προτερήματά τους και θεωρούν εαυτούς δικαιωμένους στα μάτια του Θεού.
Ο Θεός όμως δεν ξεγελιέται.Δεν θαυμάζει τα ταλέντα όταν αυτά είναι το περιτύλιγμα μιας αδιάφορης καρδιάς.Και προτιμά την σιωπηλή και γεμάτη ταπείνωση προσευχή του Τελώνη.
Η γνήσια ταπεινοφροσύνη είναι τόσο σπουδαία αρετή που ο διάβολος,ενώ μπορεί να μιμείται σχεδόν όλες τις αρετές,αυτή ούτε που την ξέρει(οσία Συγκλητική).Ο δρόμος για την απόκτησή της είναι η εγκράτεια,η αδιάλειπτη προσευχή στο Θεό και ο αγώνας να βάζουμε τον εαυτό μας πιο κάτω από κάθε άνθρωπο(αββάς Σισώης).
Αυτό είναι και το μήνυμα που στέλνει η Εκκλησία για την περίοδο που προηγείται της Μ.Σαρακοστής.Το πρώτο που μας κάλει να αποβάλλουμε είναι ο εγωισμός μας.Και να θυμόμαστε ότι τρία πράγματα είναι περισσότερο καταστροφικά στη ζωή.Ο θυμός ,η απληστία και ο αυτοθαυμασμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου